Księga Ezdrasza
1 A w pierwszym roku Cyrusa,+ króla Persji, aby się spełniło słowo Jehowy z ust Jeremiasza,+ Jehowa pobudził+ ducha Cyrusa, króla Persji, by po całym swym państwie kazał ogłosić,+ i to również na piśmie,+ co następuje:
2 „Oto, co powiedział Cyrus, król Persji:+ ‚Wszystkie królestwa ziemi dał mi+ Jehowa, Bóg niebios,+ i to on mi polecił, abym mu zbudował dom w Jerozolimie,+ która jest w Judzie. 3 Ktokolwiek z całego jego ludu jest wśród was, niech jego Bóg będzie z nim.+ Niech więc wyrusza do Jerozolimy, która jest w Judzie, i odbudowuje dom Jehowy, Boga Izraela — on jest prawdziwym Bogiem+ — dom, który był w Jerozolimie.+ 4 I każdego, kto pozostał, z wszelkich miejscowości, gdzie przebywa jako przybysz,+ niech ludzie z jego miejscowości wesprą srebrem i złotem, i mieniem, i zwierzętami domowymi, a także dobrowolnym darem ofiarnym+ dla domu prawdziwego Boga, który był w Jerozolimie’”.
5 Wtedy mężowie będący głowami+ domów patriarchalnych z Judy i Beniamina oraz kapłani i Lewici — każdy, którego ducha+ pobudził prawdziwy Bóg — powstali, aby pójść i odbudować dom Jehowy,+ który był w Jerozolimie. 6 Wszyscy zaś wokół nich wspomogli+ ich ręce przedmiotami ze srebra, złotem, mieniem i zwierzętami domowymi oraz wybornymi rzeczami, oprócz tego wszystkiego, co ofiarowano dobrowolnie.+
7 Również sam król Cyrus wydał sprzęty domu Jehowy,+ które Nebukadneccar niegdyś zabrał z Jerozolimy+ i potem umieścił w domu swego boga.+ 8 I Cyrus, król Persji, zaczął je powierzać skarbnikowi Mitredatowi i wyliczać je Szeszbaccarowi,+ naczelnikowi Judy.+
9 A oto ich liczby: trzydzieści złotych naczyń w kształcie koszyka, tysiąc srebrnych naczyń w kształcie koszyka, dwadzieścia dziewięć naczyń zapasowych, 10 trzydzieści czarek+ ze złota, czterysta dziesięć drugorzędnych czarek ze srebra, tysiąc innych przedmiotów. 11 Wszystkich przedmiotów złotych i srebrnych było pięć tysięcy czterysta. Wszystko to zabrał Szeszbaccar,+ gdy wyprowadzał wygnańców+ z Babilonu do Jerozolimy.
2 A oto synowie z tej prowincji,+ którzy wyszli z niewoli, w jakiej byli wygnańcy+ uprowadzeni+ do Babilonu przez Nebukadneccara, króla Babilonu, i którzy później powrócili+ do Jerozolimy i Judy,+ każdy do swojego miasta; 2 ci, którzy przyszli z Zerubbabelem,+ Jeszuą,+ Nehemiaszem, Serajaszem,+ Reelajaszem, Mardocheuszem, Bilszanem, Misparem, Bigwajem, Rechumem, Baaną.
Oto liczba mężczyzn ludu izraelskiego: 3 synów Parosza+ dwa tysiące stu siedemdziesięciu dwóch; 4 synów Szefatiasza+ trzystu siedemdziesięciu dwóch; 5 synów Aracha+ siedmiuset siedemdziesięciu pięciu; 6 synów Pachat-Moaba,+ z synów Jeszui i Joaba,+ dwa tysiące ośmiuset dwunastu; 7 synów Elama+ tysiąc dwustu pięćdziesięciu czterech; 8 synów Zattu+ dziewięciuset czterdziestu pięciu; 9 synów Zakkaja+ siedmiuset sześćdziesięciu; 10 synów Baniego+ sześciuset czterdziestu dwóch; 11 synów Bebaja+ sześciuset dwudziestu trzech; 12 synów Azgada+ tysiąc dwustu dwudziestu dwóch; 13 synów Adonikama+ sześciuset sześćdziesięciu sześciu; 14 synów Bigwaja+ dwa tysiące pięćdziesięciu sześciu; 15 synów Adina+ czterystu pięćdziesięciu czterech; 16 synów Atera,+ z linii Ezechiasza, dziewięćdziesięciu ośmiu; 17 synów Becaja+ trzystu dwudziestu trzech; 18 synów Jory stu dwunastu; 19 synów Chaszuma+ dwustu dwudziestu trzech; 20 synów Gibbara+ dziewięćdziesięciu pięciu; 21 synów Betlejem+ stu dwudziestu trzech; 22 mężczyzn z Netofy+ pięćdziesięciu sześciu; 23 mężczyzn z Anatot+ stu dwudziestu ośmiu; 24 synów Azmawetu+ czterdziestu dwóch; 25 synów Kiriat-Jearim,+ Kefiry i Beerot siedmiuset czterdziestu trzech; 26 synów Ramy+ i Geby+ sześciuset dwudziestu jeden; 27 mężczyzn z Michmas+ stu dwudziestu dwóch; 28 mężczyzn z Betel+ i Aj+ dwustu dwudziestu trzech; 29 synów Nebo+ pięćdziesięciu dwóch; 30 synów Magbisz stu pięćdziesięciu sześciu; 31 synów drugiego Elama+ tysiąc dwustu pięćdziesięciu czterech; 32 synów Charima+ trzystu dwudziestu; 33 synów Lod,+ Chadid+ i Ono+ siedmiuset dwudziestu pięciu; 34 synów Jerycha+ trzystu czterdziestu pięciu; 35 synów Senaa+ trzy tysiące sześciuset trzydziestu.
36 Kapłani:+ synów Jedajasza+ z domu Jeszui+ dziewięciuset siedemdziesięciu trzech; 37 synów Immera+ tysiąc pięćdziesięciu dwóch; 38 synów Paszchura+ tysiąc dwustu czterdziestu siedmiu; 39 synów Charima+ tysiąc siedemnastu.
40 Lewici:+ synów Jeszui+ i Kadmiela,+ z synów Hodawiasza,+ siedemdziesięciu czterech. 41 Śpiewacy: synów Asafa+ stu dwudziestu ośmiu. 42 Synowie odźwiernych: synów Szalluma,+ synów Atera,+ synów Talmona,+ synów Akkuba,+ synów Chatity,+ synów Szobaja, wszystkich razem — stu trzydziestu dziewięciu.
43 Netynejczycy:+ synowie Cychy, synowie Chasufy, synowie Tabbaota,+ 44 synowie Kerosa, synowie Syjahy, synowie Padona,+ 45 synowie Lebany, synowie Chagaby, synowie Akkuba, 46 synowie Chagaba, synowie Szalmaja,+ synowie Chanana, 47 synowie Giddela, synowie Gachara,+ synowie Reajasza, 48 synowie Recina,+ synowie Nekody, synowie Gazzama, 49 synowie Uzzy, synowie Paseacha,+ synowie Besaja, 50 synowie Asny, synowie Meunitów, synowie Nefusima;+ 51 synowie Bakbuka, synowie Chakufy, synowie Charchura,+ 52 synowie Bacluta, synowie Mechidy, synowie Charszy,+ 53 synowie Barkosa, synowie Sysery, synowie Tamacha,+ 54 synowie Necjacha, synowie Chatify.+
55 Synowie sług Salomona:+ synowie Sotaja, synowie Sofereta, synowie Perudy,+ 56 synowie Jaali, synowie Darkona, synowie Giddela,+ 57 synowie Szefatiasza, synowie Chattila, synowie Pocheret-Haccebaima, synowie Amiego.+
58 Wszystkich netynejczyków+ i synów sług Salomona było trzystu dziewięćdziesięciu dwóch.+
59 A oto ci, którzy wyszli z Tel-Melach, Tel-Charsza, Kerub, Addon oraz Immer i nie potrafili wskazać domu swoich ojców i swego pochodzenia,+ czy są z Izraela: 60 synów Delajasza, synów Tobiasza, synów Nekody+ sześciuset pięćdziesięciu dwóch. 61 Z synów kapłanów+ zaś: synowie Chabajasza, synowie Hakkoca,+ synowie Barzillaja,+ który wziął sobie żonę spośród córek Barzillaja+ Gileadczyka i został nazwany od ich imienia. 62 Ci szukali siebie w spisie, aby publicznie ustalić swój rodowód, i siebie nie znaleźli, toteż jako skalani zostali wyłączeni z kapłaństwa.+ 63 Tirszata+ powiedział im więc, że nie mogą jeść+ z rzeczy najświętszych, dopóki się nie pojawi kapłan z Urim+ i Tummim.
64 Cały ten zbór jako jedna grupa+ liczył czterdzieści dwa tysiące trzysta sześćdziesiąt osób+ — 65 oprócz ich niewolników i niewolnic, których było siedem tysięcy trzysta trzydzieści siedem; mieli też dwieście śpiewaków+ i śpiewaczek. 66 Koni ich było siedemset trzydzieści sześć, mułów dwieście czterdzieści pięć,+ 67 wielbłądów czterysta trzydzieści pięć, osłów sześć tysięcy siedemset dwadzieścia.+
68 A niektórzy mężowie będący głowami+ domów patriarchalnych,+ przybywszy do domu Jehowy,+ który był w Jerozolimie,+ złożyli dobrowolne+ dary ofiarne dla domu prawdziwego Boga, aby go wznieść na jego miejscu.+ 69 Według swoich możliwości dali na materiały do robót sześćdziesiąt jeden tysięcy drachm złota+ i pięć tysięcy min srebra,+ a także sto długich szat+ kapłańskich. 70 A kapłani i Lewici, i niektórzy spośród ludu,+ jak również śpiewacy i odźwierni, i netynejczycy osiedlili się w swoich miastach, cały zaś Izrael w swoich miastach.+
3 Gdy nastał miesiąc siódmy,+ synowie Izraela byli w swoich miastach. A lud zaczął się zbierać w Jerozolimie+ jak jeden+ mąż. 2 Jeszua+ zaś, syn Jehocadaka, i jego bracia kapłani oraz Zerubbabel,+ syn Szealtiela,+ i jego bracia powstali i zaczęli budować ołtarz Boga Izraela, aby składać na nim ofiary całopalne zgodnie z tym, co jest napisane+ w prawie Mojżesza, męża prawdziwego Boga.
3 Postawili więc ołtarz na jego miejscu,+ ogarnął ich bowiem lęk z powodu ludów tych ziem,+ i zaczęli na nim składać ofiary całopalne dla Jehowy, całopalne ofiary poranne i wieczorne.+ 4 Potem obchodzili Święto Szałasów+ według tego, co jest napisane,+ składając ofiary całopalne dzień po dniu w liczbie zgodnej z wymaganiami reguły na każdy dzień.+ 5 Następnie była stała ofiara całopalna+ i ofiara na okresy nowiu+ oraz na wszystkie uświęcone pory świąteczne+ Jehowy, a także każdego, kto chętnie złożył Jehowie dobrowolny+ dar ofiarny. 6 Od pierwszego dnia miesiąca siódmego+ zaczęli składać Jehowie ofiary całopalne, gdy fundament świątyni Jehowy jeszcze nie był położony.
7 I dawali pieniądze+ kamieniarzom+ i rzemieślnikom,+ żywność+ zaś, napój i oliwę+ Sydończykom+ i Tyryjczykom,+ aby sprowadzili belki cedrowe z Libanu+ nad morze do Joppy+ zgodnie z zezwoleniem, którego im udzielił Cyrus,+ król Persji.
8 A w drugim roku od ich przybycia do domu prawdziwego Boga w Jerozolimie, w miesiącu drugim,+ Zerubbabel,+ syn Szealtiela,+ i Jeszua,+ syn Jehocadaka, i pozostali ich bracia, kapłani i Lewici oraz wszyscy, którzy przyszli z niewoli+ do Jerozolimy, zabrali się do dzieła; i ustanowili Lewitów+ w wieku od dwudziestu lat wzwyż, by nadzorowali pracę przy domu Jehowy.+ 9 Zatem Jeszua,+ jego synowie i bracia oraz Kadmiel i jego synowie, synowie Judy, stanęli jako jedna grupa, by nadzorować wykonawców pracy w domu prawdziwego Boga, a także synowie Chenadada,+ ich synowie i bracia, Lewici.
10 Gdy budowniczowie położyli fundament+ świątyni Jehowy, wówczas kapłani w stroju urzędowym+ stanęli z trąbami,+ a Lewici, synowie Asafa+ — z czynelami,+ by wysławiać Jehowę według wskazań+ Dawida, króla Izraela. 11 I zaczęli odpowiadać śpiewem, wysławiając+ Jehowę i składając mu dzięki, „bo jest dobry,+ bo jego lojalna życzliwość wobec Izraela trwa po czas niezmierzony”.+ Cały zaś lud wydawał donośne okrzyki,+ wysławiając Jehowę w związku z położeniem fundamentu domu Jehowy. 12 A wielu kapłanów+ i Lewitów oraz mężów będących głowami domów patriarchalnych,+ starców, którzy widzieli poprzedni dom,+ płakało+ głośno, gdy na ich oczach kładziono fundament+ tego domu, natomiast wielu innych podnosiło głos, wykrzykując z radości.+ 13 Toteż lud nie odróżniał głosu okrzyku radości+ od głosu płaczu ludu, bo lud głośno wykrzykiwał, a głos ten słychać było bardzo daleko.
4 Gdy wrogowie+ Judy i Beniamina usłyszeli, że synowie Wygnania+ budują świątynię Jehowie, Bogu Izraela, 2 natychmiast zwrócili się do Zerubbabela+ i do głów+ domów patriarchalnych i rzekli do nich: „Chcemy budować razem z wami,+ bo tak jak wy szukamy waszego Boga+ i jemu składamy ofiary od dni Asarhaddona,+ króla Asyrii, który nas tu sprowadził”.+ 3 Jednakże Zerubbabel i Jeszua+ oraz pozostali mężowie będący głowami+ domów patriarchalnych Izraela powiedzieli im: „Nic wam do naszej budowy domu naszego Boga,+ bo my sami będziemy wspólnie budować dla Jehowy, Boga Izraela, jak nam nakazał Król Cyrus,+ król Persji”.
4 Odtąd mieszkańcy tej ziemi stale osłabiali+ ręce ludu Judy i zniechęcali ich do budowania,+ 5 a w celu zniweczenia ich zamiaru najmowali+ przeciw nim doradców przez wszystkie dni Cyrusa, króla Persji, aż do panowania Dariusza,+ króla Persji. 6 A za panowania Aswerusa, na początku jego panowania, napisali oskarżenie+ przeciwko mieszkańcom Judy i Jerozolimy. 7 Za dni Artakserksesa zaś Biszlam, Mitredat, Tabeel i reszta ich towarzyszy napisali do Artakserksesa, króla Persji; a to, co napisano w liście, było napisane literami aramejskimi i przetłumaczone na język aramejski.+
8 Rechum, naczelny urzędnik rządowy, i Szimszaj, pisarz, napisali do króla Artakserksesa następujący list przeciwko Jerozolimie: 9 Przeto Rechum,+ naczelny urzędnik rządowy, i Szimszaj, pisarz, oraz reszta ich towarzyszy, sędziowie i niżsi namiestnicy zza Rzeki,+ sekretarze,+ ludzie z Erech,+ Babilończycy,+ mieszkańcy Suzy,+ to jest Elamici,+ 10 oraz pozostałe narody,+ które wielki i czcigodny Asenappar+ uprowadził do niewoli i osiedlił w miastach Samarii,+ a także pozostali zza Rzeki...; otóż 11 jest to odpis listu, który posłali w tej sprawie:
„Do Artakserksesa,+ króla — twoi słudzy, ludzie zza Rzeki: Otóż 12 niech stanie się wiadome królowi, że Żydzi, którzy przyszli od ciebie tu do nas, przybyli do Jerozolimy. Budują to buntownicze i złe miasto i już kończą mury,+ i naprawiają fundamenty. 13 Niech zatem stanie się wiadome królowi, że jeśli to miasto zostanie odbudowane i jego mury dokończone, nie będą już oddawać ani podatku,+ ani daniny,+ ani cła, a to przyniesie stratę skarbcom+ królów. 14 A ponieważ jemy sól z pałacu i nie godzi się nam patrzeć na ogałacanie króla, więc posłaliśmy i oznajmiliśmy to królowi, 15 aby zbadano księgę kronik+ twoich przodków. Wtedy znajdziesz w księdze kronik i dowiesz się, że to miasto jest miastem buntowniczym i przynosi straty królom oraz prowincjom, a od dawnych dni byli w nim tacy, którzy wszczynali rebelie. Z tego powodu spustoszono to miasto.+ 16 Oznajmiamy królowi, że gdy to miasto zostanie odbudowane, a jego mury dokończone, wtedy nie będziesz już miał żadnego działu za Rzeką”.+
17 Król przesłał wiadomość Rechumowi,+ naczelnemu urzędnikowi rządowemu, i Szimszajowi, pisarzowi, oraz reszcie ich towarzyszy,+ którzy mieszkali w Samarii, a także pozostałym zza Rzeki:
„Pozdrowienia!+ Otóż 18 urzędowy dokument, który nam przysłaliście, został przede mną wyraźnie odczytany. 19 Wydałem więc rozkaz i zbadano,+ i stwierdzono, że owo miasto od dawnych dni powstawało przeciw królom i dochodziło w nim do buntu i rebelii.+ 20 Byli też w Jerozolimie potężni królowie+ i rządzili wszystkim za Rzeką,+ a oddawano im podatek, daninę i cło.+ 21 Wydajcie zatem rozkaz, by powstrzymać tych krzepkich mężów, ażeby to miasto nie zostało odbudowane, dopóki nie wydam rozkazu. 22 Baczcie więc, by nie dopuścić do żadnego zaniedbania w działaniu pod tym względem, żeby nie zwiększyła się szkoda na niekorzyść królów”.+
23 A gdy odpis urzędowego dokumentu króla Artakserksesa odczytano przed Rechumem+ i pisarzem Szimszajem+ oraz ich towarzyszami,+ ci śpiesznie udali się do Żydów w Jerozolimie i powstrzymali ich siłą oręża.+ 24 Wtedy to została wstrzymana praca nad domem Bożym w Jerozolimie; i była wstrzymana aż do drugiego roku panowania Dariusza,+ króla Persji.
5 A prorok Aggeusz+ i Zachariasz,+ wnuk Iddo,+ prorok, prorokowali Żydom będącym w Judzie i w Jerozolimie w imieniu+ Boga Izraelskiego, który był nad nimi.+ 2 Wtedy to Zerubbabel,+ syn Szealtiela,+ i Jeszua,+ syn Jehocadaka, powstali i zaczęli odbudowywać dom Boży, który był w Jerozolimie; a byli z nimi prorocy+ Boży, udzielający im pomocy. 3 W owym czasie przybyli do nich Tattenaj,+ namiestnik zza Rzeki,+ i Szetar-Bozenaj oraz ich towarzysze; a oto, co do nich mówili: „Kto dał wam rozkaz, by budować ten dom i dokończyć tę konstrukcję z belek?”+ 4 Potem tak do nich rzekli: „Jakie są imiona tych krzepkich mężów, którzy budują tę budowlę?” 5 A nad+ starszymi Żydów było oko+ ich Boga i tamci nie mogli ich powstrzymać, dopóki wiadomość nie dojdzie do Dariusza, a potem nie zostanie przysłany z powrotem urzędowy dokument w tej sprawie.
6 Oto odpis+ listu, który Tattenaj,+ namiestnik za Rzeką,+ i Szetar-Bozenaj+ oraz jego towarzysze,+ niżsi namiestnicy będący za Rzeką, wysłali do króla Dariusza; 7 przesłali mu wiadomość, a było w niej tak napisane:
„Do Dariusza, króla:
„Wszelkiego pokoju!+ 8 Niech stanie się wiadome królowi, że udaliśmy się do prowincji+ Judy do domu wielkiego Boga;+ dom ten jest budowany z przytoczonych tam kamieni, a w ściany wstawia się belki, praca zaś jest wykonywana żwawo i posuwa się naprzód w ich rękach. 9 Toteż pytaliśmy tych starszych. Oto, co im powiedzieliśmy: ‚Kto dał wam rozkaz, by budować ten dom i dokończyć tę konstrukcję z belek?’+ 10 Zapytaliśmy ich także o ich imiona, by cię powiadomić, abyśmy mogli zapisać imiona krzepkich mężów stojących na ich czele.+
11 „A oto słowo, które nam odrzekli, mówiąc: ‚Jesteśmy sługami Boga niebios i ziemi,+ odbudowujemy zaś dom, który zbudowano przed wieloma laty, a który zbudował i wykończył wielki król Izraela.+ 12 Ponieważ jednak nasi ojcowie rozdrażnili+ Boga niebios, wydał+ ich w rękę Nebukadneccara,+ króla Babilonu, Chaldejczyka,+ a on zburzył ten dom,+ lud zaś uprowadził do niewoli w Babilonie.+ 13 Niemniej w pierwszym roku Cyrusa,+ króla Babilonu, król Cyrus wydał rozkaz, by odbudowano ten dom Boży.+ 14 Także złote i srebrne naczynia+ domu Bożego, które Nebukadneccar zabrał ze świątyni w Jerozolimie i sprowadził do świątyni babilońskiej+ — te król Cyrus+ zabrał ze świątyni babilońskiej, a przekazano je Szeszbaccarowi;+ imię to nosił człowiek, którego ustanowił namiestnikiem.+ 15 I rzekł do niego: „Weź te naczynia.+ Idź, złóż je w świątyni, która jest w Jerozolimie, i niech dom Boży zostanie odbudowany na swym miejscu”.+ 16 Gdy ów Szeszbaccar przybył, położył fundamenty domu Bożego,+ który jest w Jerozolimie; i odtąd aż do tej chwili się go odbudowuje, lecz nie jest jeszcze ukończony’.+
17 „Jeśli więc królowi wyda się to dobre, niech zbadają+ w królewskim domu skarbów, który jest tam w Babilonie, czy tak się rzecz ma, że przez króla Cyrusa został wydany rozkaz,+ by odbudowano ten dom Boży w Jerozolimie; i niech nam zostanie przysłana decyzja króla w tej sprawie”.
6 Wtedy król Dariusz wydał rozkaz i przeprowadzono poszukiwania w domu rejestrów+ skarbów złożonych tam w Babilonie. 2 I w Ekbatanie, w warowni, która jest w prowincji Medii,+ znaleziono pewien zwój, a w nim była zapisana taka notatka:
3 „W pierwszym roku króla Cyrusa+ wydał król Cyrus rozkaz w sprawie domu Bożego w Jerozolimie: Niech ten dom zostanie odbudowany jako miejsce, gdzie mają składać ofiary,+ i niech zostaną umocnione jego fundamenty; jego wysokość ma wynosić sześćdziesiąt łokci, jego szerokość — sześćdziesiąt łokci,+ 4 z trzech warstw przytoczonych tam kamieni+ i z jednej warstwy belek;+ koszt zaś niech zostanie pokryty z domu królewskiego.+ 5 Także złote i srebrne naczynia+ domu Bożego, które Nebukadneccar+ zabrał ze świątyni w Jerozolimie i sprowadził do Babilonu, niech zostaną zwrócone, aby wróciły do świątyni, która jest w Jerozolimie, na swoje miejsce, i zostały złożone w domu Bożym.+
6 „A zatem, Tattenaju,+ namiestniku zza Rzeki,+ Szetar-Bozenaju+ i wy, ich towarzysze, niżsi namiestnicy,+ którzy jesteście za Rzeką, trzymajcie się z dala od tego miejsca.+ 7 Nie przeszkadzajcie w pracy nad tym domem Bożym.+ Namiestnik Żydów i starsi żydowscy odbudują ten dom Boży na jego miejscu. 8 I zostaje przeze mnie wydany rozkaz+ dotyczący tego, co uczynicie dla starszych żydowskich, by odbudowano ów dom Boży; otóż z królewskiego skarbca+ podatku zza Rzeki będzie się tym krzepkim mężom niezwłocznie+ pokrywać koszty, bezustannie.+ 9 A co potrzebne — młode byki,+ jak również barany+ i jagnięta+ na całopalenia dla Boga nieba, pszenica,+ sól,+ wino,+ oliwa+ — tak jak wam powiedzą kapłani, którzy są w Jerozolimie, niech stale im będzie dostarczane dzień po dniu, bez przerw, 10 ażeby mogli ciągle+ składać Bogu niebios kojące dary ofiarne+ oraz modlić się za życie króla i jego synów.+ 11 I zostaje przeze mnie wydany rozkaz, że ktokolwiek przekroczy+ to postanowienie, temu zostanie wyrwana z domu belka+ i będzie na niej zawieszony,+ a jego dom będzie z tego powodu zamieniony w ustęp publiczny.+ 12 A Bóg, który sprawił, że tam przebywa jego imię,+ niech obali każdego króla i lud, który wyciąga rękę, by dopuścić się wykroczenia i zniszczyć+ ten dom Boży w Jerozolimie. Ja, Dariusz, wydaję rozkaz. Niech zostanie niezwłocznie wykonany”.
13 Wtedy Tattenaj — namiestnik za Rzeką+ — Szetar-Bozenaj+ i ich towarzysze niezwłocznie postąpili według zarządzenia, które przysłał król Dariusz. 14 A starsi+ żydowscy budowali+ i posuwali się naprzód pod wpływem prorokowania proroka Aggeusza+ i Zachariasza,+ wnuka Iddo;+ i zbudowali, i dokończyli zgodnie z nakazem Boga Izraela+ i zgodnie z rozkazem Cyrusa+ i Dariusza+ oraz Artakserksesa,+ króla Persji. 15 I ukończyli ten dom do trzeciego dnia miesiąca księżycowego Adar,+ to jest w szóstym roku panowania króla Dariusza.
16 A synowie Izraela, kapłani i Lewici+ oraz reszta byłych wygnańców+ z radością obchodzili uroczystość oddania do użytku+ tego domu Bożego. 17 I na uroczystość oddania do użytku tego domu Bożego złożyli sto byków, dwieście baranów, czterysta jagniąt, a jako dar ofiarny za grzech za całego Izraela dwanaście kozłów, według liczby plemion Izraela.+ 18 I ustanowili kapłanów w ich grupach oraz Lewitów w ich oddziałach+ do służby Bożej w Jerozolimie, według przepisu z księgi Mojżesza.+
19 I dawniejsi wygnańcy obchodzili Paschę+ czternastego dnia miesiąca pierwszego.+ 20 Ponieważ kapłani i Lewici oczyścili+ się jak jeden mąż, wszyscy oni byli czyści, zarżnęli więc zwierzę na ofiarę paschalną+ dla wszystkich dawniejszych wygnańców i dla swych braci kapłanów, i dla samych siebie. 21 Wtedy jedli synowie Izraela, którzy wrócili z Wygnania,+ oraz każdy, kto się odłączył od nieczystości+ narodów tej ziemi, a zwrócił się ku nim, by szukać Jehowy, Boga Izraela.+ 22 I poczęli z radością obchodzić Święto Przaśników+ przez siedem dni; Jehowa bowiem sprawił im radość i zwrócił+ ku nim serce króla Asyrii, by wzmacniał ich ręce w pracy nad domem prawdziwego Boga, Boga Izraela.
7 A po tych wydarzeniach, za panowania Artakserksesa,+ króla Persji, Ezdrasz,+ syn Serajasza,+ syna Azariasza, syna Chilkiasza,+ 2 syna Szalluma,+ syna Cadoka, syna Achituba,+ 3 syna Amariasza,+ syna Azariasza,+ syna Merajota,+ 4 syna Zerachiasza,+ syna Uzziego,+ syna Bukkiego,+ 5 syna Abiszui,+ syna Pinechasa,+ syna Eleazara,+ syna Aarona,+ naczelnego kapłana+ — 6 tenże Ezdrasz wyruszył z Babilonu; a był biegłym przepisywaczem+ w dziedzinie Prawa Mojżeszowego,+ które dał Jehowa, Bóg Izraela, tak iż król spełnił każde jego życzenie stosownie do spoczywającej nad nim ręki Jehowy, jego Boga.+
7 Toteż w siódmym roku króla Artakserksesa+ niektórzy z synów Izraela i z kapłanów+ oraz Lewici+ i śpiewacy,+ i odźwierni,+ i netynejczycy+ udali się do Jerozolimy. 8 W końcu przybył do Jerozolimy w miesiącu piątym, a był to siódmy rok tego króla. 9 Bo sam zarządził wymarsz z Babilonu pierwszego dnia miesiąca pierwszego, a przybył do Jerozolimy pierwszego dnia miesiąca piątego stosownie do spoczywającej nad nim dobrotliwej ręki jego Boga.+ 10 Ezdrasz bowiem przygotował+ swe serce, by radzić się prawa Jehowy+ i je wypełniać+ oraz uczyć+ w Izraelu przepisu+ i sprawiedliwości.+
11 A oto odpis listu, który Król Artakserkses dał kapłanowi Ezdraszowi, przepisywaczowi+ — przepisywaczowi słów przykazań Jehowy i jego przepisów dla Izraela:
12 „Artakserkses,+ król królów,+ do kapłana Ezdrasza, przepisywacza prawa Boga niebios:+ Doskonałego pokoju!+ Otóż 13 zostaje przeze mnie wydany rozkaz,+ że w moim państwie+ każdy z ludu izraelskiego oraz z jego kapłanów i Lewitów, kto chce z tobą pójść do Jerozolimy, niech idzie.+ 14 Ponieważ od króla i jego siedmiu doradców+ został posłany rozkaz, aby w odniesieniu do Judy i Jerozolimy zbadać+ prawo+ twego Boga,+ które jest w twojej ręce, 15 i aby przynieść srebro i złoto, które król i jego doradcy dobrowolnie ofiarowali+ Bogu Izraela, mającemu siedzibę w Jerozolimie,+ 16 razem ze wszystkim srebrem i złotem, które znajdziesz w całej prowincji babilońskiej, wraz z darem ludu+ i kapłanów, którzy dobrowolnie go składają na rzecz domu swego Boga+ w Jerozolimie; 17 niezwłocznie więc zakupisz za te pieniądze byki,+ barany,+ jagnięta,+ jak również przynależne ofiary zbożowe+ oraz ofiary płynne+ i złożysz je na ołtarzu domu waszego Boga+ w Jerozolimie.+
18 „Co zaś tobie i twym braciom wyda się dobre, aby uczynić z resztą srebra i złota,+ uczynicie+ stosownie do woli+ waszego Boga. 19 A naczynia,+ które zostają ci powierzone do służby związanej z domem twojego Boga, przekaż w całości przed Bogiem w Jerozolimie.+ 20 Resztę zaś koniecznych potrzeb domu twojego Boga, które wypadnie ci pokryć, pokryjesz z królewskiego domu skarbów.+
21 „A przeze mnie samego, króla Artakserksesa, zostaje wydany rozkaz+ wszystkim skarbnikom,+ którzy są za Rzeką,+ by wszystko, czego od was zażąda kapłan Ezdrasz,+ przepisywacz prawa Boga niebios, zostało niezwłocznie wykonane, 22 aż do stu talentów+ srebra i stu kor+ pszenicy, i stu bat+ wina,+ i stu bat oliwy,+ a soli+ bez ograniczeń. 23 Wszystko, co jest z rozkazu+ Boga niebios, niech zostanie gorliwie+ uczynione dla domu Boga niebios,+ aby nie zapłonął srogi gniew przeciwko państwu króla i jego synom.+ 24 I oznajmia się wam, że jeśli chodzi o któregokolwiek z kapłanów+ i Lewitów,+ muzyków,+ odźwiernych,+ netynejczyków+ i pracowników tego domu Bożego, nie wolno nakładać na nich podatku, daniny+ ani cła.+
25 „Ty zaś, Ezdraszu, według mądrości+ twojego Boga, która jest w twej ręce, ustanów urzędników sądowych i sędziów, aby stale sądzili+ cały lud, który jest za Rzeką — wszystkich znających prawa twojego Boga; a każdego, kto ich nie poznał, będziecie pouczać.+ 26 A na każdym, kto nie zacznie wprowadzać w czyn prawa twojego Boga+ i prawa króla, niech będzie niezwłocznie wykonany wyrok: czy to skazujący na śmierć,+ czy na wygnanie,+ czy na grzywnę pieniężną,+ czy na uwięzienie”.
27 Błogosławiony niech będzie Jehowa, Bóg naszych praojców,+ który włożył coś takiego w serce+ króla, aby został upiększony+ dom Jehowy w Jerozolimie! 28 A mnie obdarzył lojalną życzliwością+ wobec króla i jego doradców+ oraz względem wszystkich potężnych książąt króla. Ja zaś wzmocniłem się stosownie do spoczywającej nade mną ręki+ Jehowy, mojego Boga, i począłem zbierać z Izraela naczelników, by ze mną wyruszyli.
8 A oto głowy domów patriarchalnych+ oraz rodowód+ tych, którzy za panowania króla Artakserksesa+ wyruszyli ze mną z Babilonu: 2 Z synów Pinechasa+ — Gerszom; z synów Itamara+ — Daniel;+ z synów Dawida+ — Chattusz; 3 z synów Szechaniasza, z synów Parosza+ — Zachariasz, a z nim zapisanych było stu pięćdziesięciu mężczyzn; 4 z synów Pachat-Moaba+ — Eliehoenaj, syn Zerachiasza, a z nim dwustu mężczyzn; 5 z synów Zattu+ — Szechaniasz, syn Jachazjela, z nim zaś trzystu mężczyzn; 6 a z synów Adina+ — Ebed, syn Jonatana, z nim zaś pięćdziesięciu mężczyzn; 7 a z synów Elama+ — Jeszajasz, syn Ataliasza, z nim zaś siedemdziesięciu mężczyzn; 8 a z synów Szefatiasza+ — Zebadiasz, syn Michaela, z nim zaś osiemdziesięciu mężczyzn; 9 z synów Joaba — Abdiasz, syn Jechiela, a z nim dwustu osiemnastu mężczyzn; 10 z synów Baniego+ — Szelomit, syn Josifiasza, a z nim stu sześćdziesięciu mężczyzn; 11 a z synów Bebaja — Zachariasz, syn Bebaja,+ z nim zaś dwudziestu ośmiu mężczyzn; 12 a z synów Azgada+ — Jochanan, syn Hakkatana, z nim zaś stu dziesięciu mężczyzn; 13 a z synów Adonikama+ — ci, którzy byli ostatni, a oto ich imiona: Elifelet, Jejel i Szemajasz, z nimi zaś sześćdziesięciu mężczyzn; 14 a z synów Bigwaja+ — Utaj i Zabbud, z nimi zaś siedemdziesięciu mężczyzn.
15 I począłem zbierać ich nad rzeką,+ która wpada do Ahawy;+ i obozowaliśmy tam przez trzy dni, abym mógł dokonać przeglądu ludu+ i kapłanów,+ ale nie znalazłem tam nikogo z synów Lewiego.+ 16 Posłałem więc po Eliezera, Ariela, Szemajasza i Elnatana, i Jariba, i Elnatana, i Natana, i Zachariasza, i Meszullama, naczelników, oraz po Jojariba i Elnatana, nauczycieli.+ 17 Potem dałem im nakaz co do Iddo, naczelnika w miejscu Kasifia, i włożyłem im w usta słowa,+ które mieli powiedzieć do Iddo i jego braci netynejczyków+ w miejscu Kasifia, aby przyprowadzili do nas sług+ dla domu naszego Boga. 18 Stosownie więc do spoczywającej nad nami dobrotliwej ręki+ naszego Boga przyprowadzili do nas męża roztropnego+ spośród synów Machliego,+ wnuka Lewiego,+ syna Izraela, mianowicie Szerebiasza+ i jego synów oraz jego braci, osiemnastu, 19 a także Chaszabiasza, z nim zaś Jeszajasza spośród synów Merariego,+ jego braci i ich synów, dwudziestu. 20 A spośród netynejczyków, których Dawid i książęta oddali na służbę Lewitom, dwustu dwudziestu netynejczyków, z których wszyscy byli wyszczególnieni imiennie.
21 Następnie tam nad rzeką Ahawą ogłosiłem post, abyśmy się ukorzyli+ przed naszym Bogiem, byśmy szukali u niego właściwej drogi+ dla nas i dla naszych maleństw,+ i dla całego naszego dobytku. 22 Wstydziłem się bowiem prosić króla o oddział wojskowy+ i jeźdźców,+ aby nas w drodze wspomogli przeciwko nieprzyjacielowi, gdyż powiedzieliśmy królowi: „Ręka+ naszego Boga jest nad wszystkimi, którzy go szukają ku dobremu,+ lecz jego siła i gniew+ są przeciw wszystkim, którzy go opuszczają”.+ 23 Pościliśmy+ więc i prosiliśmy+ w tej sprawie naszego Boga, a on dał się nam ubłagać.+
24 Toteż spośród przełożonych kapłanów wydzieliłem dwunastu, mianowicie Szerebiasza,+ Chaszabiasza,+ a z nimi dziesięciu ich braci. 25 I zacząłem im odważać srebro i złoto oraz sprzęty,+ daninę dla domu naszego Boga złożoną przez króla+ oraz jego doradców+ i książąt, a także wszystkich Izraelitów,+ których można było odnaleźć. 26 Tak więc odważyłem im do rąk sześćset pięćdziesiąt talentów srebra+ i sto srebrnych przedmiotów wartości dwóch talentów, złota zaś sto talentów, 27 a także dwadzieścia złotych czarek wartości tysiąca darejków i dwa przedmioty z dobrej miedzi, lśniącej czerwienią, równie cenne jak złoto.
28 Potem rzekłem do nich: „Wy jesteście dla Jehowy świętością+ i te sprzęty+ są świętością, a srebro i złoto stanowią dobrowolny dar ofiarny dla Jehowy, Boga waszych praojców. 29 Czuwajcie i miejcie się na baczności, dopóki ich nie odważycie+ przed przełożonymi kapłanów i Lewitami oraz książętami spośród ojców Izraela w Jerozolimie, w salach jadalnych+ domu Jehowy”. 30 A kapłani i Lewici wzięli odważone srebro i złoto oraz sprzęty, aby je przynieść do Jerozolimy do domu naszego Boga.+
31 W końcu wyruszyliśmy znad rzeki Ahawy+ dwunastego dnia miesiąca pierwszego,+ aby pójść do Jerozolimy, a ręka naszego Boga była nad nami, tak iż nas wyzwolił+ z dłoni nieprzyjaciela i z zasadzki w drodze. 32 Przyszliśmy więc do Jerozolimy+ i przebywaliśmy tam trzy dni. 33 A czwartego dnia zaczęliśmy w domu naszego Boga odważać srebro i złoto+ oraz sprzęty+ do ręki Meremota,+ syna Urijasza, kapłana, a z nim był Eleazar, syn Pinechasa, z nimi zaś byli Jozabad,+ syn Jeszui, i Noadiasz, syn Binnuja,+ Lewici — 34 według liczby i według wagi wszystkiego, a następnie została w owym czasie zapisana cała waga. 35 Ci, którzy wyszli z niewoli, dawniejsi wygnańcy,+ złożyli Bogu Izraela ofiary całopalne:+ dwanaście byków+ za całego Izraela, dziewięćdziesiąt sześć baranów,+ siedemdziesiąt siedem baranków, dwanaście kozłów+ jako dar ofiarny za grzech — wszystko jako całopalenie dla Jehowy.
36 Potem wręczyliśmy prawa+ króla satrapom+ królewskim i namiestnikom+ za Rzeką,+ ci zaś wspomogli lud+ oraz dom prawdziwego Boga.
9 A gdy już wszystko to zostało zakończone, zwrócili się do mnie książęta,+ mówiąc: „Lud izraelski oraz kapłani i Lewici nie oddzielili+ się od ludów tych ziem, jeśli chodzi o ich obrzydliwości,+ to jest od Kananejczyków,+ Hetytów,+ Peryzzytów,+ Jebusytów,+ Ammonitów,+ Moabitów,+ Egipcjan+ i Amorytów.+ 2 Wzięli bowiem niektóre z ich córek dla siebie i dla swoich synów;+ i oni, święte potomstwo,+ zmieszali+ się z ludami tych ziem, a ręka książąt i pełnomocnych zwierzchników przodowała+ w tym wiarołomstwie”.
3 Gdy tylko o tym usłyszałem, rozdarłem swą szatę+ i płaszcz bez rękawów i zacząłem rwać sobie włosy z głowy+ i z brody, i siedziałem oszołomiony.+ 4 Zeszli się więc do mnie wszyscy, którzy drżeli+ z powodu słów Boga Izraela skierowanych przeciwko wiarołomstwu wygnańców, ja zaś siedziałem oszołomiony aż do wieczornej ofiary zbożowej.+
5 A podczas wieczornej ofiary zbożowej+ powstałem z mojego upokorzenia, mając szatę i płaszcz bez rękawów rozdarte, i padłem na kolana,+ i wyciągnąłem swe dłonie do Jehowy, mojego Boga.+ 6 I odezwałem się:+ „Boże mój, wstydzę+ się i krępuję+ podnieść swe oblicze do ciebie, Boże mój, bo nasze przewinienia+ rozmnożyły się ponad naszą głowę, a nasza wina urosła aż do niebios.+ 7 Od dni naszych praojców+ po dziś dzień tkwimy w wielkiej winie;+ a z powodu naszych przewinień zostaliśmy wydani — my sami, nasi królowie,+ nasi kapłani+ — w rękę królów tych ziem przez miecz,+ przez niewolę+ i przez grabież,+ i przez zawstydzenie oblicza,+ jak to jest dzisiaj. 8 A teraz na małą chwilę przyszła łaska+ od Jehowy, naszego Boga, przez to, że pozostawiono nam ocalałych+ i dano nam kołek w Jego miejscu świętym, aby rozświecić nasze oczy,+ Boże nasz, i dać nam trochę wytchnienia w naszej niewoli.+ 9 My bowiem jesteśmy sługami;+ a w naszej niewoli nasz Bóg nas nie opuścił,+ lecz obdarza nas lojalną życzliwością wobec królów Persji,+ aby dać nam wytchnienie, żebyśmy wznieśli dom naszego Boga+ i przywrócili do pierwotnego stanu jego spustoszone miejsca,+ oraz aby dać nam kamienny mur+ w Judzie i w Jerozolimie.
10 „A teraz, Boże nasz, cóż po tym mamy powiedzieć? Porzuciliśmy bowiem twe przykazania,+ 11 które nakazałeś przez swych sług, proroków, mówiąc: ‚Ziemia, do której wchodzicie, by wziąć ją w posiadanie, jest ziemią nieczystą z powodu nieczystości ludów tych ziem,+ z powodu ich obrzydliwości,+ którymi w swej nieczystości+ napełnili ją od krańca do krańca.+ 12 Toteż waszych córek nie dawajcie ich synom+ ani ich córek nie bierzcie dla waszych synów; i po czas niezmierzony nie wolno wam działać na rzecz ich pokoju+ i dobrobytu, abyście nabrali sił+ i naprawdę spożywali to, co dobre w tej ziemi, i rzeczywiście wzięli ją w posiadanie dla swoich synów po czas niezmierzony’.+ 13 A po tym wszystkim, co przyszło na nas za nasze złe czyny+ i naszą wielką winę — bo ty, Boże nasz, pomniejszyłeś nasze przewinienie+ i dałeś nam tych, którzy ocaleli, jak ci+ — 14 czy mamy znowu łamać twe przykazania i przez małżeństwa spowinowacać się+ z ludami dopuszczającymi się tych obrzydliwości?+ Czy nie rozsierdzisz się na nas do ostateczności,+ tak iż nikt nie pozostanie+ i nikt nie ujdzie? 15 Jehowo, Boże Izraela, ty jesteś prawy,+ gdyż nas pozostawiono jako ocalały lud, jak to jest dzisiaj. Oto jesteśmy przed tobą z naszą winą,+ bo z tego powodu nie można się ostać przed tobą”.+
10 A gdy już Ezdrasz się pomodlił+ i uczynił wyznanie,+ płacząc i leżąc twarzą do ziemi+ przed domem+ prawdziwego Boga, zebrali się wokół niego ci z Izraela, bardzo wielki zbór, mężczyźni i kobiety oraz dzieci, lud bowiem zanosił się od płaczu. 2 Wtedy odezwał się Szechaniasz, syn Jechiela,+ z synów Elama,+ i rzekł do Ezdrasza: „Myśmy postąpili wiarołomnie wobec naszego Boga, dając mieszkanie cudzoziemskim żonom spośród ludów tej ziemi.+ Jednakże w tej sprawie jest jeszcze nadzieja+ dla Izraela. 3 Zawrzyjmy więc teraz przymierze+ z naszym Bogiem, że odprawimy+ wszystkie te żony, a także tych, którzy się z nich narodzili, zgodnie z radą Jehowy oraz drżących+ przed przykazaniem+ naszego Boga, aby się stało według prawa.+ 4 Wstań, bo sprawa ta należy do ciebie, a my jesteśmy z tobą. Bądź silny i działaj”.
5 Wtedy Ezdrasz powstał i zaprzysiągł+ przełożonych kapłanów, Lewitów i całego Izraela, by uczynili zgodnie z tym słowem. Złożyli zatem przysięgę. 6 A Ezdrasz powstał sprzed domu prawdziwego Boga i poszedł do jadalni+ Jehochanana, syna Eliasziba. Chociaż tam poszedł, nie jadł chleba+ ani nie pił wody, gdyż bolał+ nad wiarołomstwem wygnańców.
7 Potem kazali ogłosić po całej Judzie i Jerozolimie, żeby wszyscy dawniejsi wygnańcy+ zebrali się w Jerozolimie; 8 a kto by nie przyszedł+ w ciągu trzech dni zgodnie z radą książąt+ i starszych, tego całe mienie będzie obłożone klątwą,+ on sam zaś zostanie odłączony+ od zboru wygnańców. 9 Zebrali się więc w Jerozolimie wszyscy mężczyźni z Judy i Beniamina w ciągu trzech dni, to jest w miesiącu dziewiątym,+ dwudziestego dnia tego miesiąca, a cały lud siedział na otwartym miejscu domu prawdziwego Boga, drżąc z powodu tej sprawy i z powodu deszczów.+
10 W końcu kapłan Ezdrasz powstał i rzekł do nich: „Wyście postąpili wiarołomnie przez to, że daliście mieszkanie cudzoziemskim żonom,+ aby powiększyć winę Izraela.+ 11 Teraz zaś uczyńcie wyznanie+ Jehowie, Bogu waszych praojców, i zróbcie to, co mu przyjemne,+ i odłączcie się od ludów tej ziemi i od cudzoziemskich żon”.+ 12 Na to odpowiedział cały zbór i rzekł donośnym głosem: „Winniśmy postąpić dokładnie według twego słowa.+ 13 Niemniej lud jest liczny, a to pora deszczów i nie można stać na dworze, zadanie to zaś nie zajmie jednego czy dwóch dni, gdyż wielce się zbuntowaliśmy w tej sprawie. 14 Niechże więc nasi książęta+ wystąpią w charakterze przedstawicieli całego zboru; wszyscy zaś w naszych miastach, którzy dali mieszkanie cudzoziemskim żonom, niech przychodzą w wyznaczonych terminach, a wraz z nimi starsi każdego miasta i jego sędziowie, dopóki nie odwrócimy od siebie płonącego gniewu naszego Boga z powodu tej sprawy”.
15 (Jednakże Jonatan, syn Asahela, i Jachzejasz, syn Tikwy, wystąpili przeciw+ temu, a pomagali im Meszullam i Szabbetaj,+ Lewici). 16 I dawniejsi wygnańcy+ zaczęli tak czynić; a kapłan Ezdrasz i mężczyźni, którzy byli głowami swego domu patriarchalnego,+ i to wszyscy z nich według swych imion, odłączyli się i pierwszego dnia miesiąca dziesiątego+ zasiedli, aby wejrzeć w tę sprawę;+ 17 i do pierwszego dnia miesiąca pierwszego pozałatwiali sprawy wszystkich mężczyzn, którzy dali mieszkanie cudzoziemskim+ żonom. 18 I stwierdzono, że mieszkanie cudzoziemskim żonom dali niektórzy synowie kapłanów;+ z synów Jeszui,+ syna Jehocadaka,+ i jego braci — Maasejasz i Eliezer, i Jarib, i Gedaliasz. 19 Przyrzekli jednak przez uściśnięcie rąk, że odprawią swoje żony i że skoro są winni,+ za ich winę należy się baran+ z trzody.
20 A z synów Immera+ byli: Chanani i Zebadiasz; 21 a z synów Charima:+ Maasejasz i Eliasz, i Szemajasz, i Jechiel, i Uzzjasz; 22 a z synów Paszchura:+ Elioenaj, Maasejasz, Ismael, Netanel, Jozabad i Eleasa. 23 A z Lewitów: Jozabad i Szimej, i Kelajasz (czyli Kelita), Petachiasz, Juda i Eliezer; 24 a ze śpiewaków: Eliaszib; a z odźwiernych: Szallum i Telem, i Uri.
25 A z Izraela — z synów Parosza+ byli: Ramiasz i Jizzjasz, i Malkijasz, i Mijjamin, i Eleazar, i Malkijasz, i Benajasz; 26 a z synów Elama:+ Mattaniasz, Zachariasz i Jechiel,+ i Abdi, i Jeremot, i Eliasz; 27 a z synów Zattu:+ Elioenaj, Eliaszib, Mattaniasz i Jeremot, i Zabad, i Aziza; 28 a z synów Bebaja:+ Jehochanan, Chananiasz, Zabbaj, Atlaj; 29 a z synów Baniego: Meszullam, Malluch i Adajasz, Jaszub i Szeal, i Jeremot; 30 a z synów Pachat-Moaba:+ Adna i Kelal, Benajasz, Maasejasz, Mattaniasz, Becalel i Binnuj, i Manasses; 31 a z synów Charima:+ Eliezer, Jiszszijasz, Malkijasz,+ Szemajasz, Szimeon, 32 Beniamin, Malluch i Szemariasz; 33 z synów Chaszuma:+ Mattenaj, Mattatta, Zabad, Elifelet, Jeremaj, Manasses i Szimej; 34 z synów Baniego: Maadaj, Amram i Uel, 35 Benajasz, Bedejasz, Keluhi, 36 Waniasz, Meremot, Eliaszib, 37 Mattaniasz, Mattenaj i Jaasaj; 38 a z synów Binnuja: Szimej 39 i Szelemiasz, i Natan, i Adajasz, 40 Machnadbaj, Szaszaj, Szaraj, 41 Azarel i Szelemiasz, Szemariasz, 42 Szallum, Amariasz, Józef; 43 z synów Nebo: Jejel, Mattitiasz, Zabad, Zebina, Jaddaj i Joel, i Benajasz. 44 Ci wszyscy wzięli niegdyś cudzoziemskie żony,+ a teraz odprawiali żony wraz z synami.