Troska o rodziców w podeszłym wieku

„CHOCIAŻ dniem i nocą byłam zajęta, uważałam to za przywilej”. Tak wyraziła swoje uczucia pewna kobieta opiekująca się starą matką. Również dla wielu innych osób troszczenie się o sędziwych rodziców jest zajęciem wzbogacającym życie.

Grono opiekunów nieustannie się powiększa. Osoby, które ukończyły 75 lat, podobno tworzą w USA najszybciej rosnącą liczebnie grupę wiekową. W roku 1900 niespełna milion Amerykanów miało 75 lub więcej lat. Do 1980 roku liczba ta wzrosła do prawie 10 milionów. Starsi ludzie żyją coraz dłużej, a prawie jedna trzecia osób w wieku powyżej 85 lat potrzebuje stałej pomocy.

Chociaż sprawowanie opieki bywa wdzięcznym zadaniem, stanowi zarazem znaczne obciążenie. Jeżeli jedno z rodziców (lub oboje) starzeje się i potrzebuje twojej pomocy, może się to dla ciebie okazać pod różnymi względami niełatwe. Samo obserwowanie procesu niedołężnienia jest niewątpliwie bolesne. A jeśli pozostali członkowie rodziny mają niewielki lub żaden udział w zapewnianiu opieki, cały ciężar spada na ciebie.

Ponadto możesz zauważyć, że bez względu na to, ile masz lat, w obecności rodziców nigdy nie czujesz się dorosły. Bywają skłonni zawsze traktować cię jak dziecko, więc tak właśnie się zachowujesz. A wywiązywanie się z roli opiekuna staje się jeszcze trudniejsze, gdy braknie wsparcia emocjonalnego ze strony przyjaciół.

Niemniej kłopoty związane z opiekowaniem się rodzicami nie powinny ci przeszkadzać w utrzymywaniu z nimi bliskiej więzi. W Piśmie Świętym wyraźnie polecono dorosłym „stosować prawdziwą pobożność we własnym domu oraz wypłacać rodzicom i dziadkom należne zadośćuczynienie, bo to jest przyjemne w oczach Bożych”. Powiedziano też, że kto „wypędza matkę, ten jest bezwstydnym i zepsutym synem” (1 Tymoteusza 5:4, NW; Przypowieści 19:26).

Składanie dowodów prawdziwej pobożności przez zapewnianie potrzebującym rodzicom opieki naprawdę może wzbogacić życie. Przede wszystkim jednak musiałbyś wiedzieć, jakiego wsparcia rodzice od ciebie oczekują. Następne artykuły ułatwią ci rozpoznawanie i zaspokajanie ich potrzeb. Wprawdzie w niniejszych rozważaniach skupiono uwagę na tym, co można zrobić w domu, jednak jest rzeczą zrozumiałą, że w niektórych wypadkach ze względu na bardzo zły stan zdrowia lub podeszły wiek rodzice potrzebują specjalistycznej pomocy, jaką mogą zapewnić domy opieki.