Zakończenie

 1, 2. Dlaczego to takie ważne, byśmy zabiegali o wiarę? Zilustruj to przykładem.

WIARA — za tym słowem kryje się niezwykle ujmujący przymiot, bez którego wręcz nie możemy się obejść. Jeżeli brakuje nam wiary, koniecznie musimy ją rozwinąć. A jeśli już ją rozwinęliśmy, to musimy za wszelką cenę jej strzec. Dlaczego?

² Wyobraź sobie, że przemierzasz rozległą pustynię. Zaczyna doskwierać ci pragnienie; potrzebujesz wody! Kiedy ją zdobędziesz, musisz uważać, żeby nie wyparowała. Musisz też cały czas uzupełniać jej zapasy, dopóki nie dotrzesz do celu. Otaczający nas świat przypomina duchową pustynię. Prawdziwa wiara należy w nim do rzadkości i podobnie jak woda może łatwo „wyparować”, jeśli jej nie chronimy i nie umacniamy. A przecież jest nam absolutnie niezbędna — jak bez wody nie możemy utrzymać się przy życiu, tak bez wiary nie zdołamy zachować sił duchowych (Rzym. 1:17).

 3. Jak Jehowa pomaga nam budować wiarę i o jakich dwóch sprawach powinniśmy pamiętać?

³ Jehowa dobrze wie, jak bardzo potrzebna jest nam wiara. Wie też, jak trudno ją dzisiaj w sobie rozwinąć i jak łatwo można ją stracić. Bez wątpienia właśnie dlatego zadbał, żebyśmy mieli z kogo brać wzór. Apostoł Paweł napisał pod natchnieniem: ‛Bądźcie naśladowcami tych, którzy dzięki wierze i cierpliwości dziedziczą obietnice’ (Hebr. 6:12). Stąd też organizacja Jehowy zachęca nas, byśmy usilnie starali się naśladować wiernych sług Bożych, takich jak ci opisani w tej książce. Na czym więc powinniśmy koncentrować swoje wysiłki? Po pierwsze, musimy stale umacniać swą wiarę. Po drugie, musimy dbać o to, by nasza nadzieja była ciągle żywa.

 4. Jak Szatan dowodzi, że jest wrogiem wiary, i dlaczego nie powinno nas to przerażać?

⁴ Stale umacniaj swą wiarę. Wiara ma groźnego wroga — Szatana. Jako władca tego świata, robi wszystko, byśmy żyli na duchowej pustyni, gdzie bardzo trudno zachować wiarę. Jest on też znacznie od nas silniejszy. Czy powinno nas to przerażać? Ależ nie! Każdy, kto pragnie odznaczać się prawdziwą wiarą, ma po swojej stronie potężnego Przyjaciela — Jehowę. Dzięki Jego wsparciu zdołamy przeciwstawić się Diabłu, a nawet sprawić, że ‛od nas ucieknie’ (Jak. 4:7). Przeciwstawiajmy się mu, każdego dnia rezerwując czas na umacnianie swej wiary. Jak to może wyglądać w praktyce?

 5. Jak przykład starożytnych sług Bożych pokazuje, że nikt nie rodzi się z wiarą?

⁵ Lektura tej książki przypomniała nam, że wiara nie jest cechą wrodzoną. To owoc świętego ducha Jehowy (Gal. 5:22, 23). Wszyscy opisani tutaj ludzie zwracali się o pomoc do Boga, a On wzmacniał ich wiarę. Bierzmy z nich wzór! Nigdy nie zapominajmy, że Jehowa szczodrze udziela swego ducha tym, którzy Go o to proszą i działają zgodnie ze swoimi modlitwami (Łuk. 11:13). Ale co jeszcze powinniśmy robić, żeby pielęgnować wiarę?

 6. Kiedy odniesiemy najwięcej pożytku z relacji biblijnych?

⁶ W publikacji tej opisano losy zaledwie kilkunastu osób, które wyróżniały się silną wiarą. Ale przecież było ich o wiele, wiele więcej (odczytaj Hebrajczyków 11:32). Historia każdej z nich jest niepowtarzalna i stanowi bogaty materiał do przemyśleń. Nie wystarczy zapoznawać się z relacjami biblijnymi tylko pobieżnie. Jeśli chcemy, żeby naprawdę wywierały wpływ na naszą wiarę, musimy poświęcać czas na przeanalizowanie kontekstu i tła opisywanych wydarzeń. Kiedy będziemy pamiętać, że ci niedoskonali ludzie ‛żywili uczucia podobne do naszych’, dostrzeżemy, jak dużo nas z nimi łączy (Jak. 5:17). Starajmy się więc wczuwać w ich położenie — wnikać w to, co przeżywali, gdy musieli stawiać czoła problemom, z jakimi i my się zmagamy.

 7-9. (a) Co mogłyby czuć niektóre z postaci biblijnych, gdyby miały możliwość oddawania czci Jehowie tak jak my dzisiaj? (b) Dlaczego powinniśmy potwierdzać naszą wiarę czynami?

⁷ Niebagatelną rolę w umacnianiu wiary odgrywają też nasze czyny. Przecież „wiara bez uczynków jest martwa” (Jak. 2:26). Wyobraź sobie, jak zareagowaliby starożytni słudzy Jehowy, gdyby otrzymali od Niego zadania, które nam przypadły w udziale. Na pewno nie posiadaliby się z radości!

⁸ Pomyślmy o Abrahamie, który oddawał cześć Jehowie na pustkowiu przy ołtarzach usypanych z kamienia. Co by powiedział, gdyby mógł wielbić Boga wśród współwyznawców w ładnie urządzonych Salach Królestwa? Albo na dużych zgromadzeniach, gdzie szczegółowo omawiane są obietnice, które on jedynie ‛ujrzał z dala’? (Odczytaj Hebrajczyków 11:13). A gdyby Eliasz dowiedział się, że nie musi zabijać niegodziwych proroków Baala ani obawiać się odstępczego króla, ale że może bez przeszkód zanosić ludziom orędzie tchnące otuchą i nadzieją? Czy nie byłby zachwycony? Z pewnością wszyscy słudzy Boży z dawnych czasów chętnie skorzystaliby z możliwości wielbienia Jehowy w takich warunkach, jakie mamy dzisiaj.

⁹ A zatem umacniajmy swą wiarę, pilnie wywiązując się z zadań powierzonych nam przez Jehowę. W ten sposób pójdziemy w ślady bogobojnych kobiet i mężczyzn, o których czytamy w natchnionym Słowie Bożym. Jak powiedziano we „Wprowadzeniu”, poczujemy się z nimi związani jak z dobrymi przyjaciółmi. Zresztą już niedługo będziemy mogli zaprzyjaźnić się z nimi osobiście.

10. Jakie radosne przeżycia czekają nas w raju?

¹⁰ Dbaj o to, by twoja nadzieja była ciągle żywa. Słudzy Jehowy zawsze czerpali siły z danej przez Niego nadziei. A ty? Czy w wyobraźni widzisz, jak z radością witasz starożytnych mężów wiary podczas „zmartwychwstania (...) prawych”? (Odczytaj Dzieje 24:15). O czym chciałbyś z nimi porozmawiać?

11, 12. O co chciałbyś zapytać w nowym świecie (a) Abla, (b) Noego, (c) Abrahama, (d) Rut, (e) Abigail, (f) Esterę?

¹¹ Może zechcesz spytać Abla, jacy byli jego rodzice. Albo czy kiedykolwiek zagadnął cherubów strzegących wejścia do Edenu i czy mu odpowiedzieli? O co zapytałbyś Noego? Czy bał się Nefilimów? Jak przez cały rok w arce radził sobie ze zwierzętami? A czego chciałbyś się dowiedzieć od Abrahama? Może zastanawiasz się, czy znał osobiście Sema, kto uczył go o Jehowie i czy ciężko mu było opuścić Ur.

¹² Zmartwychwstaną też bogobojne kobiety. Czy nie ciekawi cię, dlaczego Rut zapragnęła oddawać cześć Jehowie? Albo czy Abigail bardzo się obawiała powiedzieć Nabalowi, co zrobiła dla Dawida? A jakie były dalsze losy Estery i Mardocheusza?

13. (a) O co mogą cię pytać wskrzeszeni z martwych? (b) Co czujesz na myśl o spotkaniu się ze starożytnymi sługami Jehowy?

¹³ Niewykluczone, że ci wierni Bogu słudzy i ciebie zasypią pytaniami. Na pewno zechcą się dowiedzieć, co się działo w dniach ostatnich i jak Jehowa wspierał swój lud w tych ciężkich czasach. Jakże będą poruszeni, gdy usłyszą, w jaki sposób zrealizował On wszystkie swoje obietnice! To niesamowite, że poznamy ich osobiście. Będą razem z nami w raju! Dzisiaj znasz ich tylko z kart Biblii, ale rób, co w twojej mocy, aby już teraz stali się dla ciebie tak bliscy jak serdeczni przyjaciele. Nieustannie naśladuj ich wiarę. Obyś razem z nimi mógł służyć Jehowie po wieczne czasy!