BIBLIOTEKA INTERNETOWA Strażnicy
BIBLIOTEKA INTERNETOWA
Strażnicy
polski
  • BIBLIA
  • PUBLIKACJE
  • ZEBRANIA
  • it-1 „Baruch”
  • Baruch

Brak nagrań wideo wybranego fragmentu tekstu.

Niestety, nie udało się uruchomić tego pliku wideo.

  • Baruch
  • Wnikliwe poznawanie Pism, tom 1: Aaron-Mazzarot
  • Podobne artykuły
  • Baruch — sekretarz, do którego skierowano prorocze orędzie
    Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — 1979
  • Baruch — wierny sekretarz Jeremiasza
    Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — 2006
  • ‛Nie szukaj dla siebie wielkich rzeczy’
    Jeremiasz przekazuje nam słowo od Boga
  • Trzeba teraz obrać właściwą drogę
    Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — 1980
Zobacz więcej
Wnikliwe poznawanie Pism, tom 1: Aaron-Mazzarot
it-1 „Baruch”

BARUCH

(„błogosławiony”).

1. Osobisty sekretarz Jeremiasza. Syn Neriasza. Jego brat Serajasz był kwatermistrzem Sedekiasza i odczytał nad Eufratem zwój Jeremiasza (Jer 32:12; 51:59-64).

W czwartym roku panowania króla Jehojakima, czyli w 625 r. p.n.e., Baruch zaczął spisywać pod dyktando Jeremiasza zwój z proroctwami o zagładzie Jerozolimy. Późną jesienią następnego roku (624) Baruch odczytał ten zwój na głos „do uszu całego ludu” przy wejściu do domu Jehowy. Potem został poproszony o zapoznanie z nim książąt, którzy poruszeni treścią zwoju, zaczęli się obawiać, co zrobi król, gdy się o nim dowie, i dlatego poradzili Baruchowi i Jeremiaszowi się ukryć. Jehojakim, słuchając tego potępiającego orędzia, rzucał w ogień kolejne fragmenty zwoju; kazał również przyprowadzić Barucha i Jeremiasza, „lecz Jehowa ich ukrywał”. Następnie Baruch spisał pod dyktando Jeremiasza kolejny zwój, podobny do tamtego, ale zawierający „dużo więcej słów” od Jehowy (Jer 36:1-32).

Szesnaście lat później, w dziesiątym roku panowania Sedekiasza i na kilka miesięcy przed złupieniem Jerozolimy, Baruch wziął akty kupna posiadłości nabytej przez Jeremiasza od jego kuzyna i wsadził je do glinianego naczynia, żeby je bezpiecznie przechować (Jer 32:1, 9-16).

Gdy podczas spisywania pierwszego zwoju Baruch zaczął narzekać na zmęczenie, Jehowa ostrzegł go: ‛Nie szukaj dla siebie wielkich rzeczy’. Jednak ze względu na jego wierność obiecał mu, że zachowa życie i będzie bezpieczny ‛we wszystkich miejscach, do których by poszedł’ — i było tak nie tylko w czasie strasznego oblężenia Jerozolimy, ale także później, gdy zbuntowani Żydzi zmusili Barucha i Jeremiasza, by udali się z nimi do Egiptu (Jer 45:1-5; 43:4-7).

2. Syn Zabbaja. „Pracował z zapałem”, pomagając Nehemiaszowi przy odbudowie murów Jerozolimy (Neh 3:20). Być może tożsamy z omówionym w poz. 3.

3. Kapłan, którego potomek — jeśli nie on sam — potwierdził „wiarogodną umowę” sporządzoną przez Nehemiasza (Neh 9:38; 10:1, 6, 8). Jeśli uczynił to sam Baruch, mógł być tożsamy z omówionym w poz. 2.

4. Ojciec lub dalszy przodek Maasejasza, który za czasów Nehemiasza mieszkał w Jerozolimie. Potomek Judy (Neh 11:4-6).

    Publikacje w języku polskim (1960-2025)
    Wyloguj
    Zaloguj
    • polski
    • Udostępnij
    • Ustawienia
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • Warunki użytkowania
    • Polityka prywatności
    • Ustawienia prywatności
    • JW.ORG
    • Zaloguj
    Udostępnij