CYPRYS

(hebr. teʼaszszúr).

Zimozielone drzewo iglaste z rodziny cyprysowatych. Cyprys razem z innymi drzewami tworzył „chwałę Libanu”, co wskazuje na miejsce, gdzie rósł, oraz na jego zalety lub imponujący wygląd. Występujący w angielskiej Biblii króla Jakuba, a także w Biblii gdańskiej „bukszpan” nie jest właściwym odpowiednikiem tego hebrajskiego słowa, ponieważ zdaniem niektórych uczonych nie rośnie on w Palestynie, a w Syrii jest tylko małym krzewem (Unger’s Bible Dictionary, 1965, s. 1134; The Interpreter’s Dictionary of the Bible, red. G. A. Buttrick, 1962, t. 2, s. 292). Wielu uważa, że wyraz użyty w Izajasza 41:19 i 60:13 prawdopodobnie odnosił się do cyprysu (zob. Bw; W. Corswant, A Dictionary of Life in Bible Times, Suffolk 1960, s. 55; The Interpreter’s Dictionary of the Bible, t. 1, s. 459; t. 2, s. 292; L. Koehler i W. Baumgartner, Lexicon in Veteris Testamenti Libros, Lejda 1958, s. 1017).

Cyprys wiecznie zielony (Cupressus sempervirens) ma ciemnozielone igliwie oraz gałęzie rosnące ku górze, podobnie jak te u topoli włoskiej. Przeciętnie osiąga wysokość 9—15 m, niekiedy zaś nawet ponad 20 m. Jest powszechnie uprawiany w Palestynie, a w Gileadzie, Edomie i na zboczach gór Liban natrafiono na pewne gatunki rosnące dziko. Drewno ma głęboką czerwonorudawą barwę, pachnie i jest bardzo trwałe. Fenicjanie, Kreteńczycy oraz Grecy przypuszczalnie używali go do budowy okrętów (Eze 27:6), a niektórzy utożsamiają z cyprysem „drzewo żywiczne”, z którego Noe pozyskiwał drewno na arkę (Rdz 6:14; zob. DRZEWO ŻYWICZNE).

W Izajasza 41:19 Jehowa obiecał, że za Jego sprawą drzewa rosnące normalnie w żyznych krainach zakwitną również w pustynnych okolicach. A w proroctwie na temat przyszłego wywyższenia i dobrobytu Syjonu zapowiedział, że cyprysem oraz jesionem i drzewem jałowcowym upiększy miejsce swego sanktuarium (Iz 60:13).

Występujące w Ezechiela 27:6 wyrażenie „drewno cyprysowe” pokrywa się z targumami. Jednakże jego hebrajski odpowiednik brzmi bat-ʼaszurím i znaczy „córka Aszurytów”. Wielu biblistów jest zdania, że te dwa hebrajskie wyrazy należy czytać jako jedno słowo bitʼaszszurím, czyli „drewno cyprysowe”.