ELA
1. (Hebr. ʼEla; prawdopodobnie: „Bóg”). Ojciec Szimeja, jednego z 12 pełnomocników Salomona, którzy zaopatrywali króla i jego dwór w żywność (1Kl 4:7, 18).
(2-6: hebr. ʼEláh, spokrewnione z ʼEl: „Bóg”)
2. Jeden z szejków edomskich; mieszkał zapewne w osiedlu Elat (Rdz 36:40, 41, 43; 1Kn 1:52; zob. ELAT, ELOT; TIMNA 3).
3. Syn Kaleba, zwiadowcy; ojciec Kenaza z plemienia Judy (1Kn 4:15).
4. Czwarty król północnego, dziesięcioplemiennego królestwa Izraela. Wstąpił na tron ok. r. 952 p.n.e., po śmierci swego ojca Baaszy, i panował w Tircy przez niepełne dwa lata (1Kl 16:8). Gdy był pijany, został zabity przez Zimriego, dowódcę połowy rydwanów, który przejął władzę królewską i zgodnie z proroctwem Jehowy zgładził cały dom Baaszy (1Kl 16:1-14).
5. Ojciec króla Hoszei, ostatniego władcy północnego królestwa (2Kl 15:30; 17:1; 18:1, 9).
6. Potomek Beniamina; mieszkaniec Jerozolimy (1Kn 9:3, 7, 8).
W którym miejscu Dawid walczył z Goliatem?
7. (Hebr. ʼeláh: „wielkie drzewo”). Nizinna równina lub dolina, być może nazwana tak od rosnącego na niej wyjątkowo potężnego drzewa. „Na nizinie Ela” Izraelici starli się z Filistynami, którym przewodził Goliat (1Sm 17:2, 19; 21:9). Na ogół utożsamia się ją z żyznym Wadi as-Sant, jedną z głównych dolin ciągnących się od równin filistyńskich przez Szefelę aż po wzgórza judzkie. Wadi to biegnie pomiędzy miejscami, gdzie prawdopodobnie leżały Azeka i Socho (1Sm 17:1). Znajduje się więc ok. 25 km na pd. zach. od Jerozolimy. Ta dobrze nawodniona równina jest stosunkowo płaska i ma jakieś 0,5 km szerokości. Po jej obu stronach przeciwne sobie wojska zajmowały dogodne pozycje na stokach wzgórz, Filistyni być może od pd., a Izraelici po stronie pn. lub pn.-wsch. Nizinę tę przecinała „dolina potoku”, którą mogło być suche łożysko strumienia znajdujące się tam do dziś (1Sm 17:40). Trwające „czterdzieści dni” wyczekiwanie obu armii być może wynikało po części z tego, że żadna ze stron nie była skłonna opuścić swego terenu, by przekroczyć dolinę i z trudnej pozycji zaatakować wroga na przeciwległym stoku (1Sm 17:16). Dawid, idąc do walki z Goliatem, wybrał sobie z doliny potoku pięć gładkich kamieni. Po zwycięstwie Dawida rozgromieni Filistyni uciekali doliną w kierunku Równiny Filistyńskiej, ku miastom Gat i Ekron (1Sm 17:52).