KRZEMIEŃ

Bardzo twardy kamień, twardszy od stali. Jest tak twardy, że przy uderzaniu o siebie dwóch jego kawałków powstają iskry, od których można rozpalić ogień. W Biblii krzemień pojawia się w figurach stylistycznych ilustrujących takie cechy, jak: twardość, trwałość i odporność na sprzeciw (Iz 5:28; 50:7; Eze 3:9).

Krzemień występuje w skałach wapiennych i pokładach kredy w Izraelu oraz w pn. części półwyspu Synaj. Wykazuje dobrą łupliwość i ma błyszczącą powierzchnię przełamu. Odłamki krzemienia mają bardzo ostre krawędzie, co zostało szybko zauważone i wykorzystane przez człowieka. Od najdawniejszych czasów z kamienia tego wyrabiano noże, ostrza siekier, dłuta, groty do włóczni i strzał oraz inne narzędzia i rodzaje broni. Właśnie krzemieniem żona Mojżesza obrzezała syna; a gdy Izraelici doszli do Gilgal, podobny zabieg z powodzeniem wykonano przy pomocy krzemiennych noży (Wj 4:25; Joz 4:19; 5:2, 3, 8, 9). Na pustkowiu Jehowa wydobył z krzemiennej skały wodę dla swego ludu (Pwt 8:15; Ps 114:8).