GOSZEN

1. Region Egiptu, w którym przez 215 lat (1728-1513 p.n.e.) mieszkali Izraelici (Rdz 45:10; 47:27). Dokładne położenie ziemi Goszen jest niepewne; najprawdopodobniej leżała we wsch. części delty Nilu, na pograniczu właściwego Egiptu. Wskazuje na to okoliczność, że Józef wyruszył do Goszen ze swego domu w Egipcie, by spotkać się z ojcem (który jechał z Kanaanu) (Rdz 46:28, 29). Tłumaczenie w greckiej Septuagincie pozwala przypuszczać, iż ziemia Goszen leżała niedaleko Wadi Tumilat.

Faraon trzymał w Goszen bydło; również Hebrajczycy wypasali tam swe trzody i stada (Rdz 47:1, 4-6; 50:8). Określenie ‛najlepsza część ziemi egipskiej’ jest najwyraźniej względne — chodziło o najbujniejsze pastwiska, które najbardziej odpowiadały szczególnym potrzebom rodziny Jakuba. Wygląda na to, iż ziemię Goszen nazywano też „ziemią Rameses” (Rdz 47:6, 11). Począwszy od czwartej plagi, Jehowa wyróżnił ów region, tak iż omijały go kolejne klęski (Wj 8:22; 9:26).

2. Miasto w górzystym regionie Judy (Joz 15:20, 48, 51). Niektórzy uczeni przypuszczają, że leżało w miejscu dzisiejszej Dahiriji, ok. 18 km na pd. zach. od Hebronu. „Ziemia Goszen” wspomniana w Jozuego 10:41 i 11:16 to najpewniej okręg w pobliżu tego miasta, obejmujący górzysty teren między Hebronem a Negebem.