JAZER

(„oby [Bóg] pomógł”).

Amoryckie miasto z miejscowościami zależnymi, położone na wsch. od Jordanu. Za czasów Mojżesza Jazer i jego okolice zdobyli Izraelici (Lb 21:25, 32). Początkowo dostał się potomkom Gada, którzy go obwarowali, później przeszedł w ręce Lewitów (Lb 32:1, 3-5, 34, 35; Joz 13:24, 25; 21:34, 38, 39; 1Kn 6:77, 81). Jazer wymieniono wśród miejscowości, do których dotarł Joab z dowódcami wojsk, gdy na rozkaz Dawida — wydany bez upoważnienia Bożego — przeprowadzano spis ludności (2Sm 24:4, 5). Pod koniec rządów Dawida pewni mocarze spośród Hebronitów zamieszkujących Jazer otrzymali funkcje administracyjne dotyczące całego terytorium Izraela po wsch. stronie Jordanu (1Kn 26:31, 32).

W VIII w. p.n.e. Jazer znajdował się w rękach Moabitów. Tamtejsze ziemie przypuszczalnie słynęły wtedy, jeśli nawet nie wcześniej, z uprawy winorośli. W myśl przepowiedni zarówno Jazer, jak i inne miasta moabskie czekała klęska (Iz 16:8-10; Jer 48:32, 33).

Jeżeli chodzi o położenie starożytnego Jazeru, sugerowano już różne możliwości, ale dotąd nie udało się go precyzyjnie zlokalizować.