LEWI

(„przywiązanie; przywiązany”).

1. Trzeci syn Jakuba urodzony przez Leę w Paddan-Aram (Rdz 35:23, 26). Po jego przyjściu na świat Lea powiedziała: „Tym razem mój mąż przywiąże się do mnie, gdyż urodziłam mu trzech synów”. Chłopca nazwano Lewi, gdyż znaczenie tego imienia najwyraźniej odzwierciedlało nadzieję Lei na silniejszą więź uczuciową między nią a Jakubem (Rdz 29:34). Lewi został ojcem Gerszona (Gerszoma), Kehata i Merariego, założycieli trzech głównych rodów lewickich (Rdz 46:11; 1Kn 6:1, 16).

Lewi i jego brat Symeon gwałtownie zareagowali na zhańbienie ich siostry Diny (Rdz 34:25, 26, 31). Jakub przeklął później ten wybuch niepohamowanego gniewu i zapowiedział, że potomkowie Lewiego będą rozproszeni pośród Izraela. Słowa te istotnie się spełniły, gdyż w ziemi Kanaan Lewici zamieszkali w 48 miastach na terytoriach różnych plemion izraelskich (Rdz 49:7; Joz 21:41). Lewi udał się z Jakubem do Egiptu i zmarł tam w wieku 137 lat (Wj 1:1, 2; 6:16; zob. LEWICI).

2. Przodek Jezusa Chrystusa; w rodowodzie Jezusa zapisanym przez Łukasza nazwany „synem Symeona”. Żył między czasami Dawida a Zerubbabela (Łk 3:27-31).

3. „Syn Melchiego”, wspomniany w rodowodzie Jezusa zapisanym przez Łukasza; żył dwa pokolenia przed Helim (ojcem Marii) (Łk 3:23, 24).

4. Poborca podatkowy (Mk 2:14; Łk 5:27, 29), który został apostołem Jezusa Chrystusa; na ogół znany jako Mateusz (Mt 9:9; 10:2-4; zob. MATEUSZ).