MACHANAIM

(„dwa obozy”).

Miejsce po wsch. stronie Jordanu, gdzie po rozstaniu z Labanem Jakub spotkał aniołów. To on nazwał je „Machanaim” (Rdz 32:1, 2). Znaczenie tej nazwy („dwa obozy”) może nawiązywać do „obozu Bożego”, reprezentowanego przez aniołów, i do obozu Jakuba. Jakiś czas później zbudowano tam miasto. W XV w. p.n.e. przyznano je najpierw Gadytom, a potem Lewitom z rodu Merariego (Joz 13:24, 26; 21:34, 38).

Kiedy Dawid panował w Hebronie, Machanaim było stolicą królestwa jego rywala Isz-Boszeta, syna i następcy Saula. Świadczyłoby to o strategicznym położeniu tego miasta oraz o tym, że było obwarowane (2Sm 2:8-11, 29). Najwyraźniej właśnie tam zamordowano Isz-Boszeta (2Sm 4:5-7). Gdy Dawid uciekał przed swym zbuntowanym synem Absalomem, przybył do Gileadu i spotkał się z życzliwym przyjęciem w Machanaim. Na prośbę swych zwolenników pozostał tam i nie uczestniczył w bitwie, która definitywnie położyła kres roszczeniom Absaloma do tronu (2Sm 17:24 do 18:16; 19:32; 1Kl 2:8). Za panowania Salomona, syna Dawida, Machanaim podlegało władzy królewskiego pełnomocnika Achinadaba (1Kl 4:7, 14).

W Pieśni 6:13 wyrażenie przetłumaczone na „taniec dwóch obozów” można też oddać jako „taniec Machanaim” (AS, AT; zob. PnP 7:1, przyp. w BT). Być może nawiązano tu do tańca towarzyszącego jakiemuś świętu obchodzonemu w Machanaim (por. Sdz 21:19, 21).

Dokładna lokalizacja Machanaim nie jest znana, choć wiadomo na pewno, że leżało ono po wsch. stronie Jordanu i po pn. stronie potoku Jabbok (Rdz 31:21; 32:2, 22; 2Sm 2:29). Według niektórych znajdowało się w miejscu dzisiejszego Chirbat Mahna, ok. 19 km na pn. od Jabboku i mniej więcej tyle samo na wsch. od Jordanu, ale wielu uważa, iż jest to za daleko na pn. od Jabboku. Yohanan Aharoni utożsamia Machanaim z Tall ad-Dahab al-Garbi, leżącym na pn. brzegu Jabboku ok. 12 km na wsch. od Jordanu (The Land of the Bible, red. A. Rainey, 1979, ss. 314, 439).