PASZCHUR

1. Ojciec Gedaliasza, jednego z książąt judzkich odpowiedzialnych za wrzucenie Jeremiasza do cysterny (Jer 38:1, 4, 6).

2. Książę, jeden z wysłanników króla Sedekiasza, którzy mieli zapytać Jeremiasza o przyszłość Jerozolimy (Jer 21:1, 2). Prosił też króla o wydanie Jeremiasza na śmierć (Jer 38:1, 4, 6). W obu fragmentach tekstu nazwano Paszchura „synem Malkijasza”. „Paszchur, syn Malkijasza” występuje także w genealogii rodu kapłanów, którzy wrócili z niewoli babilońskiej (1Kn 9:12; Neh 11:12). Jeśli książę Paszchur rzeczywiście był kapłanem, od niego mogli wziąć nazwę „synowie Paszchura” (poz. 4).

3. Kapłan, „syn [lub dalszy potomek] Immera, (...) naczelny pełnomocnik w domu Jehowy”. Źle usposobiony do proroctw Jeremiasza, uderzył go i zakuł w dyby, z których uwolnił go następnego dnia. Dlatego Jehowa poprzez Jeremiasza zapowiedział Paszchurowi wygnanie i śmierć w Babilonie i stosownie do tego zmienił mu imię na „Trwoga Dookoła” (hebr. Magòr missawíw) (Jer 20:1-6). Wyrażenie to występuje w Księdze Jeremiasza szereg razy (Jer 6:25; 20:3, 10; 46:5; 49:29).

4. „Synowie Paszchura” to członkowie kapłańskiego domu patriarchalnego; w 537 r. p.n.e. 1247 z nich wróciło z wygnania razem z kapłanem Jeszuą (Ezd 2:1, 2, 36, 38; Neh 7:41). Sześciu poślubiło cudzoziemki, które jednak odesłali po przybyciu Ezdrasza w 468 r. p.n.e. (Ezd 10:22, 44; zob. poz. 2).

5. Kapłan lub przodek kapłana, który za czasów namiestnika Nehemiasza potwierdził umowę zabraniającą poślubiania cudzoziemek (Neh 9:38; 10:1, 3, 8).