SARSECHIM

(prawdopodobnie: „przełożony niewolników”).

Jeden z babilońskich książąt, którzy weszli do Jerozolimy, gdy latem 607 r. p.n.e. wojsko zrobiło wyłom w jej murze (Jer 39:2, 3). Nie powiedziano nic na temat jego pozycji ani zakresu obowiązków, choć niewykluczone, iż określenie „sarsechim” było tytułem, który wskazywał, czym on się zajmował.