Życie i służba Jezusa

Dobre uczynki w sabat

JEST wiosna 31 roku n.e. Minęło kilka miesięcy, jak Jezus w drodze z Judei do Galilei rozmawiał przy studni z Samarytanką.

Mając teraz za sobą energiczną działalność nauczycielską w całej Galilei, ponownie udaje się do Judei i głosi tam po synagogach. W porównaniu z obszernym sprawozdaniem z kampanii galilejskiej Biblia stosunkowo niewiele mówi o działalności Jezusa w Judei zarówno podczas tego pobytu, jak i w ciągu miesięcy, które tu spędził po ostatnim święcie Paschy. Widocznie jego orędzie nie spotkało się na tym terenie z tak przychylnym przyjęciem jak w Galilei.

Wkrótce potem Jezus wyrusza do stolicy Judei, Jeruzalem, na święto Paschy roku 31 n.e. W pobliżu bramy miejskiej zwanej Owczą znajduje się tam sadzawka o nazwie Betezda (ściślej biorąc: Betzata). Schodzi się tutaj wielu chorych, ślepych i ułomnych. Wierzą, że ten, kto wejdzie do sadzawki, gdy wzburzy się w niej woda, może zostać uzdrowiony.

Jest sabat; Jezus dostrzega na brzegu mężczyznę, który choruje już od 38 lat. Wiedząc, jak długo cierpi, pyta go: „Chcesz być zdrowy?”

„Panie, nie mam człowieka, który by mnie wrzucił do sadzawki, gdy woda się poruszy”, słyszy odpowiedź. „Zanim zaś ja sam dojdę, inny przede mną wchodzi”.

Wtedy Jezus mówi mu: „Wstań, weź łoże swoje i chodź”. Jego rozmówca od razu odzyskuje zdrowie, bierze z ziemi nosze i zaczyna chodzić.

Tymczasem Żydzi, dostrzegłszy go, mówią: „Dziś sabat, nie wolno ci nosić łoża”.

Odpowiada im: „Ten, który mnie uzdrowił, rzekł mi: Weź łoże swoje i chodź”.

„Cóż to za człowiek, co ci powiedział: Weź je i chodź?” pytają. Jezus oddalił się już ze względu na tłum, a uzdrowiony nie zna jego imienia. Kiedy jednak spotykają się później w świątyni, dowiaduje się, kto mu przywrócił zdrowie.

◆ Ile czasu w przybliżeniu minęło od poprzedniego pobytu Jezusa w Judei?

◆ Dlaczego ludzie tłumnie przychodzili do sadzawki Betezda?

◆ Jakiego cudu dokonał Jezus nad tą sadzawką? Jak na to zareagowali Żydzi?