Absolwenci Szkoły Gilead — „prawdziwi misjonarze!”
„KTO to jest misjonarz?” Blisko 40 lat temu takie pytanie zadano w pewnym artykule redakcyjnym. Jego autor dowodził, że prawdziwi misjonarze są krzewicielami reform społecznych i gospodarczych. Jednakże w niedzielę 5 marca 1995 roku w Sali Zgromadzeń Świadków Jehowy w Jersey City wyraźnie udzielono zupełnie innej odpowiedzi. Co się tam wydarzyło? Uroczystość wręczenia dyplomów 98 klasie Biblijnej Szkoły Strażnicy — Gilead, która wysyła misjonarzy do wszystkich zakątków świata!
Program rozpoczęto pieśnią i modlitwą, po czym Albert D. Schroeder z Ciała Kierowniczego ciepło powitał grono 6430 obecnych. W słowach wstępnych brat Schroeder dokładnie wyjaśnił, dlaczego absolwenci Gilead różnią się od innych osób, które przypisują sobie miano misjonarzy. Powiedział: „Najważniejszym podręcznikiem w Gilead jest Biblia”. Szkoła ta nie kształci pracowników opieki społecznej, lecz nauczycieli Słowa Bożego. Dzięki temu są oni jak nikt inny wykwalifikowani do troszczenia się o potrzeby duchowe ludzi na terenach zagranicznych.
Kolejni mówcy poruszyli wiele innych dziedzin, w których absolwenci Gilead okazują się „prawdziwymi” misjonarzami. Charles Molohan przemówił do nich na temat: „Jako misjonarze dalej przynoście wyborny owoc”. Opierając się na słowach apostoła Pawła z Listu do Kolosan 1:9, 10, brat Molohan przypomniał absolwentom, że ostatnich pięć miesięcy spędzonych w Gilead pomogło im wzrosnąć „w dokładnym poznaniu Boga”. Dzięki temu będą mogli przynosić owoc na dwa sposoby: dzieląc się prawdą biblijną z drugimi oraz przejawiając owoce ducha Bożego.
Następnie członek Ciała Kierowniczego Daniel Sydlik wygłosił pobudzający do myślenia wykład „Nie sprzedawajcie swego życia”. Przypomniał pytanie Jezusa: „Co da człowiek w zamian za swą duszę?” (Mateusza 16:26). Brat Sydlik zauważył: „Ludzie zaprzedają swe dusze, by prowadzić łatwiejsze, przyjemniejsze życie”. Jednakże kto ma żywą wiarę, ten w obliczu prób nie pójdzie na kompromis. Słowa Jezusa wskazują, że chcąc zyskać swą duszę, czyli życie, trzeba okazać gotowość ‛dawania’, innymi słowy zdobywać się na ofiary. Nowych misjonarzy wezwano, by w służbie dla Jehowy dawali Mu wszystko, co mają najlepszego — całą duszę!
„Apostoł Paweł — wzór godny naśladowania” to tytuł kolejnego wykładu, który przedstawił William Van de Wall z Komitetu Działu Służby. Wyjaśnił on: „Paweł przewodził pracy misjonarskiej w I wieku”. Słusznie więc mówca poruszył cztery dziedziny, w których apostoł Paweł ustanowił dobry przykład dla dzisiejszych misjonarzy: 1) okazywał ludziom szczere zainteresowanie i miłość; 2) pełnił służbę skutecznie; 3) skromnie unikał wywyższania swej osoby; 4) bezgranicznie ufał Jehowie.
Temat „Pozwól Jehowie, by cię przebadał na nowym terenie” poruszył Lyman A. Swingle z Ciała Kierowniczego. Omawiając tekst dzienny zaczerpnięty z Psalmu 139:16, brat Swingle przyznał, że na przydzielonych terenach ci nowi misjonarze napotkają problemy, a ich rozwiązanie zna Jehowa. „Zwracajcie się do Niego, gdy macie jakiś kłopot, rozmawiajcie z Nim” — zachęcał usilnie. „Starajcie się poznać, co jest Jego wolą”.
Później John E. Barr, członek Ciała Kierowniczego, wygłosił przemówienie „Wasza wiara niezwykle rośnie” (2 Tesaloniczan 1:3). W Ewangelii według Łukasza 17:1 znajdujemy słowa Jezusa: „Niepodobna, by nie przyszły zgorszenia”. Niektórzy zgorszyli się osobowością misjonarzy, z którymi współpracowali. Toteż brat Barr zachęcił absolwentów, by odznaczali się wiarą potrzebną do wybaczania. To właśnie w związku z tym apostołowie błagali Jezusa: „Dodaj nam wiary” (Łukasza 17:2-5). Poza tym próbą mogą być dla misjonarzy różne zmiany organizacyjne. „Czy mamy wiarę, by je zaakceptować, czy też staną się one przeszkodą wielką niczym góra?” — zapytał brat Barr.
Następnie wskazówek udzielili dwaj wykładowcy Szkoły Gilead. Jack Redford usilnie zachęcał absolwentów, by pielęgnowali pozytywne nastawienie. Opowiedział o misjonarce, która poczuła się urażona docinkami współpracowników i opuściła przydzielony teren. Jednakże Pismo Święte ostrzega nas, byśmy się niepotrzebnie nie obrażali (Kaznodziei 7:9, NW). „Bądźcie właściwie usposobieni” — nawoływał mówca. „Wybaczajcie błędy i niedociągnięcia osób, z którymi się stykacie”.
Sekretarz Szkoły Gilead U. V. Glass zapytał: „Czy jesteś gotów radzić sobie z ‚czasem i nieprzewidzianym zdarzeniem’?” (Kaznodziei 9:11, NW). „Nasza sytuacja życiowa w każdej chwili może się zmienić, a niektóre zmiany mogą być przykre” — zauważył brat Glass. Niejeden misjonarz nieoczekiwanie zapadł na zdrowiu, nabawił się jakiejś choroby lub stanął w obliczu problemów rodzinnych i musiał opuścić swój teren. „Bez względu na to, co się wydarzy”, powiedział brat Glass, „jesteśmy świadomi, że Jehowa to dostrzega i że się nami interesuje. Wiemy, iż jeśli na Nim polegamy, wyjdziemy z prób zwycięsko!”
Sesję przedpołudniową zakończył wykład zatytułowany „Oddzieleni do służby misjonarskiej”. Teodor Jaracz z Ciała Kierowniczego zajął się pytaniem wspomnianym na początku — „Kto to jest misjonarz?” W odpowiedzi omówił rozdziały 13 i 14 Dziejów Apostolskich, które opisują działalność misjonarską Pawła i Barnabasa. Nie ulega wątpliwości, że praca ta nie koncentrowała się na rozwiązywaniu problemów społecznych, ale na ‛oznajmianiu dobrej nowiny’ (Dzieje 13:32). Brat Jaracz zapytał: „Czyż nie przyznacie, że Paweł i Barnabas pokazali, jaki powinien być prawdziwy misjonarz?” Następnie poproszono Roberta Tracy’ego, długoletniego misjonarza w Meksyku, by podzielił się niektórymi wzruszającymi przeżyciami ze swej służby ewangelizacyjnej.
Program przedpołudniowy osiągnął punkt kulminacyjny, gdy brat Schroeder wręczył dyplomy 48 absolwentom. Obecni z przejęciem słuchali, gdy padały nazwy 21 krajów, do których skierowano misjonarzy. Są to: Barbados, Benin, Boliwia, Ekwador, Estonia, Gwinea Bissau, Gwinea Równikowa, Honduras, Kostaryka, Łotwa, Mauritius, Mozambik, Nikaragua, Paragwaj, Peru, Republika Środkowoafrykańska, Senegal, Tajwan, Wenezuela, Wybrzeże Kości Słoniowej oraz Wyspy Podwietrzne.
Po przerwie obiadowej wszyscy ponownie się zgromadzili i z przyjemnością skorzystali ze studium Strażnicy, które entuzjastycznie przeprowadził Robert P. Johnson z Działu Służby. Na pytania odpowiadali studenci 98 klasy. Następnie członkowie personelu Szkoły Gilead przeprowadzili szereg interesujących wywiadów. Słuchacze byli bardzo zbudowani wypowiedziami absolwentów, którzy opowiadali o przeżyciach ze służby polowej oraz o tym, co sądzą o przydzielonych im terenach zagranicznych.
Przez sześć i pół roku Szkoła Gilead mieściła się w obiektach Towarzystwa Strażnica w Wallkill w stanie Nowy Jork. Jednakże w kwietniu 1995 roku została przeniesiona do nowego Centrum Szkoleniowego Towarzystwa Strażnica w Patterson w tym samym stanie. Jak ową zmianę przyjęli członkowie rodziny Betel w Wallkill? Podczas omawianej uroczystości z kilkoma z nich przeprowadzono wywiady. Wzruszające wypowiedzi stanowiły wyraźny dowód, że studenci Gilead pozostawili po sobie niezatarte wrażenie. Ci gorliwi ochotnicy, mężczyźni i kobiety, to bez wątpienia prawdziwi misjonarze — pokorni, ofiarni i głęboko zainteresowani niesieniem pomocy drugim.
Kiedy uroczystość rozdania dyplomów dobiegła końca, wszyscy obecni byli przeświadczeni, że Szkoła Gilead nadal będzie skutecznie wypełniać zadanie, z którego wywiązuje się już przeszło 50 lat — kształcić prawdziwych misjonarzy!
[Ramka na stronie 18]
Niektóre dane statystyczne
Liczba reprezentowanych krajów: 8
Liczba przydzielonych krajów: 21
Liczba absolwentów: 48
Średnia wieku: 32,72
Średnia lat w prawdzie: 15,48
Średnia lat w służbie pełnoczasowej: 10,91
[Ilustracja na stronie 18]
Absolwenci 98 klasy Biblijnej Szkoły Strażnicy — Gilead
W poniższym wykazie rzędy ponumerowano od przodu do tyłu, a nazwiska osób w każdym rzędzie podano od strony lewej do prawej.
1) A. Eszlinger, T. Mann, G. Rivera, M. Baruero, M. Vaz, K. Durga, H. Silweryx, D. Alvarado; 2) B. Toth, S. Segarra, R. Hart, I. Rooryck, P. Escobar, J. Ejstrup, L. Sligh, E. Rivera; 3) D. Archard, S. Snaith, P. Marciel, D. Koljonen, S. Waddell, L. Blackburn, M. Escobar, K. Archard; 4) M. Hart, S. Toth, J. Koljonen, H. Bergman, D. Mann, J. Blackburn, D. Park, F. Vaz; 5) S. Segarra, L. Sligh, L. Leslie, B. Bergman, W. Baruero, J. Alvarado, D. Leslie, D. Park; 6) K. Silweryx, R. Eszlinger, J. Waddell, K. Snaith, A. Durga, F. Rooryck, C. Ejstrup, D. Marciel