„Opowiedz nam więcej!”

W SZKOLE średniej w rosyjskim miasteczku Niezłobnaja omawiano dzieła rosyjskiego pisarza Michaiła Bułhakowa. W jednej ze swych powieści wypowiada się on lekceważąco o Jezusie Chrystusie, natomiast Szatana przedstawia jako bohatera pozytywnego. Po lekcji poświęconej tej lekturze nauczycielka zadała uczniom wypracowanie. Ale jeden z uczniów, 16-letni Andriej, będący Świadkiem Jehowy, taktownie poprosił o zwolnienie z tego zadania, uzasadniając, że sumienie nie pozwala mu zajmować się tego rodzaju literaturą. W zamian zaproponował napisać o tym, kim jest dla niego Jezus Chrystus. Nauczycielka wyraziła zgodę.

W swoim wypracowaniu Andriej wyjaśnił, że chociaż szanuje cudze poglądy, przekonał się, iż najlepszym sposobem poznania Jezusa jest przeczytanie jednej z czterech Ewangelii. W ten sposób „można poznać życie i nauki Jezusa na podstawie wypowiedzi naocznych świadków”. Dalej Andriej napisał: „Inna sprawa dotyczy sposobu, w jaki przedstawiono Szatana. Dla niektórych kreowanie go na bohatera może być zabawne, jednak nie dla mnie”. Wyjaśnił, że jest to potężny, niegodziwy duch, który przeciwstawił się Bogu, sprowadzając na ludzi zło, nieszczęścia i cierpienia. Na zakończenie napisał: „Nie sądzę, bym odniósł pożytek z przeczytania tej powieści. Oczywiście nie mam zastrzeżeń do Bułhakowa jako pisarza. Jednak osobiście wolę czytać Biblię, bo z niej mogę się dowiedzieć, kim naprawdę był Jezus Chrystus”.

Nauczycielce tak się spodobało wypracowanie, że poprosiła Andrieja o przygotowanie ustnego referatu o Chrystusie. Chętnie się na to zgodził. Na następnej lekcji przedstawił go całej klasie. Wyjaśnił, dlaczego uważa Jezusa za największego ze wszystkich ludzi. Następnie z Ewangelii według Mateusza przeczytał rozdział o jego śmierci. Ponieważ zabrakło mu już czasu, chciał zakończyć, ale koledzy zaczęli go zachęcać: „Opowiedz nam więcej! Co było dalej?” Odczytał więc kolejny fragment Ewangelii, mówiący o zmartwychwstaniu Chrystusa.

Gdy skończył swoje wystąpienie, koledzy zasypali go pytaniami na temat Jezusa i Jehowy. „Prosiłem Boga o mądrość i On wysłuchał mojej modlitwy” — wspomina Andriej. „Potrafiłem odpowiedzieć na wszystkie ich pytania!” Po lekcji wręczył nauczycielce książkę Największy ze wszystkich ludzi,a którą ona chętnie przyjęła. „Postawiła mi wysokie oceny i pochwaliła za to, że nie wstydzę się swoich przekonań. Powiedziała też, że niektóre z nich podziela”.

Andriej jest szczęśliwy, że posłuchał głosu swego wyszkolonego na Biblii sumienia i nie czytał lektury poniżającej Jehowę i Jego Syna, Jezusa Chrystusa. Taka postawa nie tylko uchroniła go przed zgłębianiem niebiblijnych poglądów, ale też dała mu wspaniałą sposobność przekazania innym doniosłych prawd z Pisma Świętego.

[Przypis]