Tekst roczny na rok 1981
„Lojalni twoi będą cię błogosławić. Będą mówić o chwale twego królowania” (Ps. 145:10, 11)
1 Jakże wielkim, wspaniałym i niezrównanym Bogiem jest Jehowa! Całkiem słusznie psalmista Dawid odczuwał konieczną potrzebę, aby ‛wywyższać, chwalić i błogosławić’ Jehowę oraz rozgłaszać Jego królowanie i wielkie czyny, Jego łaskawość i dostojeństwo, Jego miłosierdzie i dobroć! I jakże wielką pociechą jest świadomość, że nasz Bóg zawsze jest blisko tych, którzy Go wzywają w prawdomówności i którzy boją się wywołać Jego niezadowolenie! On szczodrze zaspokaja wszystkie słuszne pragnienia swoich wiernych sług i rzetelnie otacza pieczą i chroni tych, którzy Go miłują (Zobacz Psalm 145).
2 Być lojalnym znaczy trzymać się mocno Boga, zasad bądź władcy pomimo nacisku lub pokus, żeby odstąpić od takiego postanowienia. Lojalność to zaleta, która znajduje zastosowanie we wszelkich stosunkach wymagających pewności i zaufania. Jest więc potrzebna mężom i żonom w pożyciu małżeńskim, a także dzieciom i rodzicom. W Objawieniu 15:4 jest mowa o tych, którzy ‛boją się Jehowy i wychwalają jego imię, ponieważ on sam jest lojalny’. Król Dawid bardzo sobie cenił przykładną lojalność Jehowy, napisał bowiem: „Z lojalnym postąpisz lojalnie” (Ps. 18:25 [26]).
3 Jak w naszych czasach słudzy Jehowy Boga mogą okazywać lojalność? Przede wszystkim prostolinijnym postępowaniem, wydawaniem w życiu dziewięciorakich owoców ducha Bożego, i to wbrew pokusom napierającym od wewnątrz lub z zewnątrz (Gal. 5:22, 23). I po drugie, lojalność wymaga, żeby wszyscy czynili to, co w starożytności czynił Dawid, mianowicie żeby opowiadali wokoło o cudownych zaletach Jehowy, jak również o Jego królowaniu i niezwykłych czynach, dokonanych dla ich dobra.
4 Jakże liczne są powody, by błogosławić i wychwalać Jehowę! Zalicza się do nich wiedza o Jehowie Bogu, o Jego przymiotach i zamierzeniach, a także o Jego woli względem nas; zażyła więź z naszym Bogiem oraz związany z nią błogosławiony przywilej modlitwy; radości, jakie nam daje przebywanie w towarzystwie naszych braci na zebraniach zborowych oraz na większych zgromadzeniach, na przykład na zeszłorocznych zgromadzeniach, których myślą przewodnią była „Miłość Boża”. A poza tym są jeszcze liczne nadarzające się sposobności oznajmiania innym tego, czego się nauczyliśmy, przez dawanie świadectwa zarówno oficjalnie, jak i nieoficjalnie. Codziennie mamy przywilej wychwalać Jehowę za Jego zalety oraz okazywaną nam dobroć, przynajmniej w naszych sercach i pomiędzy sobą, jeśli już nie do osób postronnych. I jeśli to tylko leży w naszej mocy, to oby się nie zdarzyło, żeby upłynął tydzień, w którym byśmy nie korzystali wraz z Jego zorganizowanym ludem z przywileju ‛błogosławienia Jehowy i mówienia o chwale jego królowania’!