„Posłańcy pokoju Bożego” — zgromadzenie okręgowe 1996
1 Program tegorocznych zgromadzeń okręgowych z całą pewnością pomoże nam dalej cieszyć się pokojem Bożym oraz wyjaśni, jak możemy pomagać drugim w osiągnięciu takiego pokoju. Myśl przewodnia tych zgromadzeń brzmi: „Posłańcy pokoju Bożego”. Czy poczyniłeś już plany, by nic nie stracić z programu?
2 Trzydniowy program. Jesteśmy przekonani, że tegoroczne zgromadzenia sprawią wam wielką radość i że wrócicie do domów z nowym zasobem energii (2 Kron. 7:10). Również w tym roku przygotowano trzydniowy program. Czy postarałeś się już w pracy o wolne, aby być na całym zgromadzeniu?
3 Na stronie 5 podano daty wszystkich 21 zgromadzeń okręgowych w Polsce. Starsi zapewne już poinformowali wasz zbór, do którego miasta kongresowego zostaliście przydzieleni.
4 Przez wszystkie trzy dni program będzie się rozpoczynać o godzinie 9.30, a zakończy się w niedzielę około 16.00. Bramy będą otwierane o 8.00. Jedynie osoby upoważnione będą mogły wejść wcześniej, lecz nie wolno im zajmować miejsc przed otwarciem bram obiektu. Czy dowiedziemy życzliwości wobec osób starszych i niepełnosprawnych, zostawiając dla nich wygodniejsze i dogodniej położone miejsca? Pamiętajmy, że „miłość (...) nie szuka własnych korzyści” (1 Kor. 13:4, 5; Filip. 2:4).
5 Czy pozwolisz się wyostrzyć? W Strażnicy z 15 sierpnia 1993 roku przytoczono werset z Przypowieści 27:17: „Żelazo ostrzy się żelazem”, po czym nadmieniono: „Jesteśmy niczym narzędzia wymagające regularnego ostrzenia. Chcąc okazywać miłość do Jehowy i podejmować decyzje oparte na wierze, musimy różnić się od świata — niejako stale kroczyć odmienną drogą niż większość ludzi”. Jak możemy się zastosować do tej rady?
6 Odróżniamy się od świata i dalej mamy się od niego różnić. Musimy stale o to zabiegać, jeśli chcemy być gorliwi w szlachetnych uczynkach (Tytusa 2:14). Dlatego we wspomnianym artykule Strażnicy powiedziano jeszcze: „Gdy spotykamy się z osobami kochającymi Jehowę, wzajemnie się ostrzymy — pobudzamy jedni drugich do miłości i szlachetnych uczynków”. Zgromadzenie okręgowe to jeden ze środków, za pomocą których Jehowa „ostrzy” nas duchowo. Nie możemy sobie pozwolić na opuszczenie żadnego punktu programu.
7 Mądrość pobudza do słuchania. Słuchanie jest sztuką, którą trzeba doskonalić. Przeciętny człowiek zapamiętuje podobno mniej więcej połowę tego, co słyszy — nawet jeśli sądzi, że uważnie słucha. Ponieważ w naszych czasach mnóstwo spraw rozprasza uwagę, możemy nieraz mieć trudności ze skupieniem się przez dłuższy czas. Jak wydłużyć okres koncentracji, zwłaszcza gdy siedzimy w licznym gronie i słuchamy przemówienia? Czy po powrocie do domu potrafiłbyś streścić komuś program każdego dnia zgromadzenia? Jak możemy udoskonalić umiejętność uważnego słuchania każdego punktu programu?
8 Niezbędne jest żywe zainteresowanie, gdyż bez niego Boży dar pamięci nie spełnia dobrze swej roli. Im bardziej interesuje nas temat, tym łatwiej zapamiętujemy główne myśli. Dużo jednak zależy od tego, czy ze wzmożoną uwagą przyswajamy sobie pouczenia, które mamy przywilej odbierać na zgromadzeniu okręgowym. Żywe zainteresowanie i uważne przysłuchiwanie się każdemu punktowi zgromadzenia ma wpływ zarówno na nasz obecny stan duchowy, jak i na nasze widoki na przyszłość. W czasie kongresu jesteśmy pouczani o drogach Jehowy i otrzymujemy wskazówki co do wykonywania zbawczego dzieła (1 Tym. 4:16). Wyobraź sobie, że jesteś statkiem na wzburzonym morzu. Obietnice Jehowy są mocną kotwicą nadziei. Jeśli ktoś nie skupia uwagi na chrześcijańskim programie i pozwala błądzić myślom, może pominąć ważne rady czy wskazówki, które mogłyby go uchronić przed katastrofą duchową (Hebr. 2:1; 6:19).
9 W wielu częściach świata nasi bracia zdobywają się na ogromny wysiłek, by przychodzić na zebrania. Cudownie jest widzieć, jak na kongresach słuchają z wytężoną uwagą. Gdzieniegdzie jednak niektórzy przeszkadzają drugim, spacerując sobie podczas programu. Inni się spóźniają. Czasami na zgromadzeniu tyle osób chodziło po schodach i po koronie stadionu, że trudno było wysłuchać pierwszych kilku minut programu. Najczęściej nie byli to bracia wykonujący swe zadania ani matki zaspokajające potrzeby małych dzieci. Bardzo przeszkadzają osoby przychodzące tylko w celach towarzyskich. W tym roku porządkowi będą zwracać na to baczniejszą uwagę, toteż spodziewamy się, że gdy przewodniczący sesji poprosi o zajęcie miejsc, wszyscy już na nich będziemy. Ogromnie cenimy sobie waszą współpracę w tej dziedzinie.
10 Jakie praktyczne sugestie mogą nam pomóc bardziej się skupić na programie kongresu i więcej zapamiętać? Przypomnijmy rady z poprzednich lat: a) stale pamiętaj, po co przyjechałeś do miasta kongresowego. Nie po to, by się odprężyć, lecz żeby słuchać i się uczyć (5 Mojż. 31:12). Postaraj się codziennie dobrze wysypiać. Jeśli przyjdziesz na zgromadzenie bardzo zmęczony, trudno ci będzie się skupić. b) Zarezerwuj dosyć czasu na zaparkowanie samochodu i zajęcie miejsca przed rozpoczęciem programu. Gdy zjawisz się w ostatniej chwili, zapewne stracisz coś z pierwszego punktu. c) Rób zwięzłe notatki kluczowych myśli. Zbyt obszerne notatki czasami przeszkadzają w uważnym słuchaniu. W trakcie pisania upewniaj się, czy nie przeoczasz czegoś ważnego. d) Żywo interesuj się każdym wprowadzanym punktem. Zadawaj sobie pytania: Jak te informacje pogłębią moją wdzięczność i miłość do Jehowy? Jak pomogą mi dokładniej przyodziać nową osobowość? Jak mi pomogą robić postępy w służbie?
11 Zachowanie zdobiące naszą służbę. Paweł zachęcał Tytusa, żeby dawał „przykład szlachetnych uczynków”. Dzięki nieskażonemu nauczaniu Tytus mógł pomóc drugim „we wszystkim zdobić naukę naszego Wybawcy, Boga” (Tytusa 2:7, 10). Każdego roku życzliwie się nam przypomina, dlaczego w drodze na zgromadzenie i z powrotem, na kwaterze czy w hotelu, w restauracjach i na samym stadionie tak ważne jest zbożne postępowanie. W roku ubiegłym ponownie dotarły do nas krzepiące komentarze na ten temat.
12 Kierownik pewnego hotelu oświadczył: „Zawsze z przyjemnością gościmy Świadków, gdyż są cierpliwi, chętni do współpracy i dobrze pilnują swych dzieci”. Pewien recepcjonista powiedział, że ‛dużo łatwiej obsługuje mu się przyjeżdżających i wyjeżdżających Świadków, bo chociaż muszą stać w kolejce, zawsze są uprzejmi, cierpliwi i wyrozumiali’. Na Amerykance z Nowej Anglii duże wrażenie zrobiło zachowanie młodych Świadków, którzy zatrzymali się w tym samym co ona hotelu, i w rezultacie poprosiła o publikacje na temat naszej organizacji.
13 Niemniej jest jeszcze nad czym pracować. Chcielibyśmy podzielić się paroma spostrzeżeniami, które napłynęły do Towarzystwa. Pewien nadzorca podróżujący poinformował, że dzieci Świadków Jehowy potrzebują w hotelach lepszego nadzoru. Niektóre biegały po korytarzach, jeździły w kółko windami, hałasowały na basenie i korzystały z niego długo po oficjalnej godzinie zamknięcia, przeszkadzając innym gościom w zaśnięciu. Musimy wpoić dzieciom, że mamy zachowywać się po chrześcijańsku nie tylko w określonych godzinach. Kiedy opuszczamy zgromadzenie, nie przestajemy być chrześcijanami. Jesteśmy nimi 24 godziny na dobę. W hotelach, restauracjach i na ulicach musimy postępować równie porządnie jak wtedy, gdy razem z braćmi korzystamy na kongresie z pouczeń Jehowy (Izaj. 54:13; 1 Piotra 2:12).
14 Wynajęcie stadionu, zorganizowanie parkingów i załatwienie wielu różnych spraw wiąże się ze sporymi kosztami. Są one pokrywane z naszych dobrowolnych datków. Pewna siostra mająca kilkunastoletnie dzieci przybyła na kongres, dysponując ograniczonymi funduszami. Mimo to całą rodziną złożyli niewielki datek. Każdy z nas sam decyduje, co uczyni w tej sprawie, ale wiemy, że cenicie sobie takie przypomnienia (Dzieje 20:35; 2 Kor. 9:7).
15 Rozpoznawani po ubiorze. Nasz strój dużo mówi o nas i o naszym stosunku do drugich. Większość nastolatków w szkole i wielu dorosłych w miejscu pracy przebywa wśród ludzi hołdujących modnemu obecnie, niedbałemu stylowi. Każdego roku moda staje się coraz bardziej ekstrawagancka, wręcz szokująca. Jeśli nie będziemy ostrożni, świeccy koledzy łatwo nas nakłonią do ubierania się tak jak oni. Wiele strojów nie nadaje się na zebrania służące wielbieniu Boga. Po jednym z ubiegłorocznych zgromadzeń otrzymaliśmy list z podziękowaniem za program i następującą uwagą: „Dziwiło mnie, dlaczego tyle młodych dziewcząt nosi tak krótkie sukienki z głębokimi dekoltami i rozcięciami”. Niewątpliwie wszyscy chcemy ubierać się w sposób stosowny dla chrześcijańskich sług Bożych — zarówno na zgromadzeniu, jak i po nim, gdy mile spędzamy czas z braćmi. Stale pamiętajmy o słowach apostoła Pawła, który radził chrześcijanom ozdabiać się „schludnym ubiorem, ze skromnością i trzeźwością umysłu” (1 Tym. 2:9).
16 Kto decyduje o tym, jaki strój jest skromny i schludny? Słowo „skromny” znaczy ‛nie wyzywający, odznaczający się prostotą, niepretensjonalny’. Ani Towarzystwo, ani starsi nie ustalają reguł co do ubierania się albo wyglądu zewnętrznego. Ale czy dla chrześcijan nie powinno być oczywiste, jaki strój jest po prostu nieskromny czy wręcz nieprzyzwoity? (Por. Filip. 1:10). Nasz wygląd i ubiór nie powinien niepotrzebnie przykuwać uwagi. Ma być porządny i przyzwoity, a nie świecki. Jesteśmy sługami dobrej nowiny, toteż nasz odpowiedni ubiór i wygląd w czasie pobytu w mieście kongresowym przynosi chwałę Jehowie i dobrze świadczy o naszej organizacji. Rodzice powinni pod tym względem dać przykład, a także dopilnować, by dzieci były ubrane stosownie do tej okazji. Dobry przykład zechcą też dać starsi, którzy w razie potrzeby chętnie udzielą życzliwej rady.
17 Hotele i inne kwatery zbiorowe. Powyżej przytoczyliśmy wypowiedzi pracowników hoteli, będących pod wrażeniem naszej cierpliwości, uprzejmości i gotowości do współpracy. W dalszym ciągu przejawiajmy te chrześcijańskie zalety, gdyby przyszło nam czekać w kolejce w recepcji. Wysoko sobie cenimy współpracę z hotelami, które udostępniają nam pokoje po przystępnych cenach. Nawet jeśli jesteśmy zmęczeni podróżą, zawsze traktujmy personel uprzejmie. Dzięki temu niektórzy mogą bliżej zainteresować się prawdą. W pokojach hotelowych nie należy gotować, jeżeli nie ma przeznaczonej do tego kuchni.
18 Urządzenia do rejestrowania obrazu i dźwięku. Korzystanie z takich urządzeń jest dozwolone, pod warunkiem że będziemy mieli wzgląd na innych. Gdyby ktoś robił zdjęcia na obiekcie podczas programu, nie tylko rozpraszałby uwagę tych, którzy chcą uważnie słuchać, lecz i sam traciłby część pouczeń. Zwykle odnosimy więcej pożytku ze zgromadzenia, gdy uważnie śledzimy wywody mówców i robimy zwięzłe notatki. Możemy nagrać przemówienia dla obłożnie chorego brata lub siostry, ale jeśli utrwalamy na taśmie wielogodzinny program dla własnego użytku, po powrocie do domu nieraz stwierdzamy, że brak nam czasu na powtórne przesłuchanie większości materiału. Żadnych urządzeń nie wolno podłączać do systemu nagłaśniającego ani do gniazdek elektrycznych. Nie należy też ich stawiać w przejściach ani w takich miejscach, gdzie by zasłaniały widok.
19 Miejsca siedzące. Zauważamy stałą poprawę, jeśli chodzi o zajmowanie miejsc. W ubiegłym roku większość obecnych na zgromadzeniu zastosowała się do zalecenia: MIEJSCA MOŻNA REZERWOWAĆ WYŁĄCZNIE DLA CZŁONKÓW NAJBLIŻSZEJ RODZINY ORAZ EWENTUALNIE DLA TYCH, KTÓRZY PRZYJECHALI Z NAMI JEDNYM SAMOCHODEM. Prawdopodobnie spostrzegliście, że jest to już mniej akcentowane, ponieważ wielu zastosowało się do tej wyraźnej wskazówki. Co ważniejsze, uwzględnienie jej podoba się Jehowie i ‛wiernemu niewolnikowi’, który zaopatruje nas w pokarm duchowy (Mat. 24:45).
20 Coraz więcej braci mających duże problemy ze zdrowiem mimo wszystko przybywa na zgromadzenie. Niektórzy korzystają z wózków inwalidzkich i wymagają opieki rodziny. Inni przyjmują lekarstwa, gdyż mają częste ataki, cierpią na przewlekłe choroby serca i inne dolegliwości. Gdy widzimy, jak ci kochani bracia i siostry są na kongresie, bo nie chcą nic stracić z pokarmu duchowego, ogromnie nas to krzepi. Jednakże czasami ktoś źle się poczuje na zgromadzeniu, a nie ma przy nim nikogo z rodziny ani ze zboru. W pewnych wypadkach trzeba było wzywać karetkę pogotowia, by przewieźć brata czy siostrę do szpitala. Do zaopiekowania się osobami przewlekle chorymi muszą się poczuwać przede wszystkim najbliżsi krewni. Dział Pierwszej Pomocy nie jest w stanie się nimi zajmować. Jeżeli ktoś z rodziny potrzebuje specjalnej opieki, dopilnujcie, żeby w razie potrzeby nie był sam. Na zgromadzeniu nie przewiduje się też oddzielnych pomieszczeń dla alergików, którym choroba uniemożliwia korzystanie z ogólnodostępnych miejsc siedzących. Starsi zechcą pamiętać o członkach zboru mających szczególne problemy ze zdrowiem i zawczasu upewnią się, czy takie osoby będą miały odpowiednią opiekę.
21 Wyżywienie. Jak co roku, każdy powinien sam się zatroszczyć o prowiant. Zechciejcie poświęcić kilka minut na przypomnienie sobie wskazówek z wkładki do Naszej Służby Królestwa z maja 1995 roku, akapit 24. Prosimy pamiętać, że na teren zgromadzenia nie wolno przynosić żadnych napojów alkoholowych. Przerwa jest wystarczająco długa, żeby zjeść to, co przyniesiemy ze sobą. Podczas sesji — tak jak na zebraniu w Sali Królestwa — nigdy nie zabierajmy się do jedzenia. W ten sposób okażemy szacunek dla przekazywanego pokarmu duchowego i dla przedsięwzięć służących oddawaniu czci naszemu Bogu.
22 Wkrótce rozpoczną się pierwsze zgromadzenia okręgowe „Posłańców pokoju Bożego”. Czy już tak ułożyliście swe plany, by przez całe trzy dni radować się cennymi darami duchowymi oraz towarzystwem braci? Szczerze modlimy się do Jehowy o pobłogosławienie waszych wysiłków, by skorzystać z tegorocznych zgromadzeń.
[Ramka na stronie 6]
Różne przypomnienia
Chrzest. Kandydaci do chrztu zajmą miejsca w wyznaczonym sektorze w sobotę rano przed rozpoczęciem programu. Daje się zauważyć, że niektórzy ubierają się niestosownie, umniejszając w ten sposób powagę tej uroczystości. Każdy powinien zabrać ze sobą przyzwoity strój kąpielowy oraz ręcznik. Podczas omawiania z kandydatami do chrztu pytań z książki Zorganizowani starsi zboru zechcą się upewnić, czy każdy rozumie tę sprawę. Po wykładzie okolicznościowym i modlitwie przewodniczący sesji poda krótkie wskazówki dla kandydatów do chrztu i zapowie pieśń. Po ostatniej zwrotce porządkowi poprowadzą kandydatów na miejsce zanurzenia. Chrzest jest symbolem osobistego oddania się Bogu i dotyczy wyłącznie danej osoby oraz Jehowy, toteż nie przewiduje się tak zwanego chrztu zbiorowego, w którym dwoje lub więcej kandydatów obejmowałoby się lub trzymało za ręce w czasie zanurzenia.
Plakietki. Prosimy o noszenie plakietek na rok 1996 w drodze na stadion i z powrotem oraz na samym obiekcie. Często ułatwiają one danie skutecznego świadectwa w czasie podróży. W plakietki i plastikowe oprawki można się zaopatrzyć tylko we własnym zborze. Na stadionie nie będą dostępne. O przydzielenie plakietek dla siebie i swych najbliższych poprośmy wcześniej, nie czekając z tym do ostatnich dni przed kongresem. Pamiętajmy też o noszeniu przy sobie aktualnego „Oświadczenia dla służby zdrowia”.
Kwatery. Kto prosił o kwaterę, ten z pewnością już otrzymał z Działu Kwaterunkowego adres, pod który ma się udać. Właściciel mieszkania bądź kierownik kwatery zbiorowej wie, kto ma przybyć na nocleg. Nie należy zmieniać kwater po przyjeździe do miasta kongresowego.
Wózki dziecięce. Przepisy przeciwpożarowe zabraniają ustawiania wózków dziecięcych w korytarzach i przejściach oraz pomiędzy rzędami. Na dużych zgromadzeniach może być tłok, wózki są wtedy niebezpieczne nie tylko dla znajdujących się w nich dzieci, lecz także dla innych osób, które mogą o nie zawadzić.
Służba ochotnicza. Czy nie mógłbyś poświęcić trochę czasu na pracę w jednym z działów zgromadzenia? Usługiwanie braciom, choćby tylko w niewielkim zakresie, może być bardzo pożyteczne i sprawi ci dużo zadowolenia. Jeśli masz takie pragnienie, zgłoś się do działu Służba Ochotnicza. Młodzież poniżej 16 roku życia może się przyczynić do pomyślnego przebiegu zgromadzenia, pracując pod nadzorem jednego z rodziców albo innej odpowiedzialnej osoby dorosłej.
Słowo przestrogi. Jeżeli będziemy ostrożni i przewidujący, to ustrzeżemy się niepotrzebnych kłopotów. Złodzieje i inni osobnicy pozbawieni skrupułów często żerują na ludziach przebywających z dala od domu. Dopilnujcie, żeby wasz samochód był zawsze zamknięty, i nie zostawiajcie wewnątrz na widocznym miejscu żadnych wartościowych przedmiotów, które mogłyby zainteresować włamywacza. Złodziei oraz kieszonkowców przyciągają zbiorowiska ludzkie. Nie zostawiajcie na sektorach niczego cennego. Nie mamy pewności, czy każdy, kto siedzi w pobliżu, jest chrześcijaninem. Po co wystawiać kogoś na pokusę? Zdarzało się też, że jacyś osobnicy usiłowali nakłonić małe dzieci do opuszczenia terenu zgromadzenia. NIE SPUSZCZAJCIE WZROKU Z WASZYCH DZIECI.
Wśród programów telewizyjnych lub wideokaset dostępnych w hotelach może być sporo sprośności i pornografii. Wystrzegajcie się tej pułapki i nie pozwalajcie dzieciom na oglądanie telewizji bez nadzoru.
Prosimy nie zwracać się telefonicznie ani listownie do kierownictwa obiektów, na których mają się odbyć zgromadzenia, z pytaniami o sprawy związane z kongresem. Wszystkie niezbędne informacje można uzyskać u starszych zboru lub w Biurze Zgromadzenia.