Czy mówisz w sposób trafiający do przekonania?
1. Jakie sprawozdanie biblijne przeanalizujemy i w jakim celu?
1 Apostoł Paweł wygłosił w synagodze w Antiochii Pizydyjskiej niezwykłe przemówienie, z którego możemy się nauczyć prowadzenia rozmów w sposób trafiający do przekonania. Umiejętnie dopasował swoje argumenty do pochodzenia i mentalności słuchaczy. Przeanalizujmy relację z Dziejów Apostolskich 13:16-41 z myślą o naśladowaniu tego przykładu w naszej służbie kaznodziejskiej.
2. Czego możemy się nauczyć z tego, jak Paweł rozpoczął swoje przemówienie?
2 Znajdź wspólną płaszczyznę. Chociaż główną myślą przemówienia Pawła była kluczowa rola Jezusa w zamierzeniu Bożym, apostoł nie rozpoczął od tego swoich wywodów. Nawiązał raczej do historii narodu izraelskiego — czegoś, co było bliskie zarówno jemu samemu, jak i słuchaczom, którymi byli głównie Żydzi (Dzieje 13:16-22). Nam również będzie łatwiej docierać do serc rozmówców, jeśli znajdziemy z nimi płaszczyznę porozumienia. Możemy to osiągnąć przez zadawanie taktownych pytań i uważne słuchanie. Dzięki temu dowiemy się, co jest dla nich naprawdę ważne.
3. Co utrudniało Pawłowi przekonanie słuchaczy, że Jezus był zapowiedzianym Mesjaszem?
3 Omawiając historię Żydów, Paweł przypomniał Bożą obietnicę powołania Wybawcy z rodu Dawida. Wielu czekało na bohatera, który zdołałby siłą wyzwolić naród żydowski spod jarzma rzymskiej okupacji i wynieść go ponad wszystkie inne narody. Bez wątpienia wiedzieli, że Jezus został odrzucony przez przywódców religijnych w Jerozolimie, wydany władzom rzymskim i uśmiercony. Jak Paweł mógł przekonać tych ludzi, że właśnie Jezus był obiecanym Mesjaszem?
4. Jak Paweł umiejętnie przekonywał swych żydowskich słuchaczy?
4 Bądź elastyczny. Paweł znał poglądy swych słuchaczy, więc starał się ich przekonać na podstawie Pisma Świętego, odwołując się do tego, w co już wierzyli. Wskazał na przykład, że Jezus to potomek Dawida i że rozpoznał go Jan Chrzciciel, cieszący się powszechnym szacunkiem jako prorok Boży (Dzieje 13:23-25). Dowiódł, iż odrzucając Jezusa i skazując go na śmierć, przywódcy religijni „spełnili to, co wypowiedzieli Prorocy” (Dzieje 13:26-28). Wspomniał również o świadkach, którzy na własne oczy widzieli wskrzeszonego Jezusa, i przytoczył fragmenty Pisma Świętego zapowiadające jego zmartwychwstanie (Dzieje 13:29-37).
5. (a) Jak Paweł okazał elastyczność, gdy przemawiał do Greków? (b) Jak możemy naśladować Pawła podczas głoszenia na naszym terenie?
5 Z kolei przemawiając do Greków na ateńskim Areopagu, Paweł przeprowadził wywód w inny sposób (Dzieje 17:22-31). Ale ostatecznie przedstawił to samo orędzie i w obu wypadkach jego wysiłki przyniosły dobre owoce (Dzieje 13:42, 43; 17:34). Również dzisiaj będziemy skuteczniej pełnić służbę, jeśli postaramy się znaleźć wspólną płaszczyznę ze słuchaczami i okażemy elastyczność, uwzględniając ich wiedzę i sposób myślenia.