Hizop w Biblii

Hebrajskie i greckie słowa w wielu przekładach Biblii oddawane jako „hizop” (hebr. ʼezòw; gr. hýssopos) mogą obejmować kilka różnych gatunków. Na zdjęciu widać lebiodkę (Origanum maru; Origanum syriacum), roślinę, do której zdaniem wielu biblistów odnosi się hebrajski termin. Ta roślina z rodziny jasnotowatych powszechnie występuje na Bliskim Wschodzie. W korzystnych warunkach osiąga wysokość 0,5—0,9 m. W Biblii hizop często ma związek z czystością (Wj 12:21, 22; Kpł 14:2-7; Lb 19:6, 9, 18; Ps 51:7). W Chrześcijańskich Pismach Greckich o hizopie wspomniano tylko dwa razy. W Heb 9:19 jest mowa o zawarciu przymierza Prawa i w tym kontekście „hizop” z pewnością odnosi się do rośliny, o której mowa w Pismach Hebrajskich. W Jn 19:29 powiedziano, że Jezusowi podano do ust gąbkę nasączoną kwaśnym winem nasadzoną na „łodygę hizopu”. Bibliści nie są zgodni, o jaką roślinę tutaj chodzi. Niektórzy uważają, że łodyga lebiodki jest zbyt krótka, żeby przymocowana do niej gąbka sięgnęła do ust Jezusa. Dlatego ich zdaniem w Jn 19:29 chodzi o inną roślinę, mającą dłuższą łodygę — być może o durrę, jeden z gatunków sorga (Sorghum vulgare). Inni są zdania, że również w tym wypadku mogło chodzić o lebiodkę. Sugerują, że mogła to być wiązka lebiodki przytwierdzona do „trzciny”, wspomnianej przez Mateusza i Marka (Mt 27:48; Mk 15:36).