Czy usłuchasz ostrzeżenia o nadchodzącej katastrofie?

NIEKTÓRE klęski żywiołowe niweczą nasze plany, inne powodują olbrzymie straty w ludziach i mieniu. Na ogół nawiedzają tylko niewielkie obszary ziemi i ich mieszkańców. Obecne pokolenie stoi jednak w obliczu katastrofy, która ma zasięg ogólnoświatowy i obejmuje całą ludzkość.

Nie, wcale nie chodzi o wojnę atomową między supermocarstwami, chociaż byłaby to straszliwa katastrofa. Chodzi tu raczej o zamierzone przez Boga usunięcie z powierzchni ziemi wszelkiego zła.

O rozmiarach tej zagłady Jezus powiedział w proroctwie dotyczącym zakończenia obecnego systemu rzeczy: „Wtedy nastąpi wielki ucisk, jaki się nie zdarzył od początku świata aż dotąd, ani się więcej nie zdarzy. W samej rzeczy, gdyby te dni nie zostały skrócone, nie byłoby wybawione żadne ciało” (Mat. 24:3, 21, 22).a

OCALILI ŻYCIE

Jezus przyrównał ten powszechny kataklizm do dawniejszej ogólnoświatowej katastrofy, do potopu za dni Noego. W związku z tym powiedział: „Jak bowiem było za dni Noego, tak też będzie podczas obecności Syna Człowieczego” (Mat. 24:37). O czasach przedpotopowych czytamy w Biblii: „Na ziemi pełno było zła człowieczego i (...) każda myśl serca człowieka wciąż tylko skłaniała się ku złu”. Dlatego Jehowa oświadczył: „Zamierzam zetrzeć z powierzchni ziemi ludzi, których stworzyłem” (Rodz. 6:5-8).

O Noem natomiast czytamy w Liście do Hebrajczyków 11:7: „Dzięki wierze Noe, otrzymawszy Boskie ostrzeżenie przed czymś, czego jeszcze nie oglądano, okazał zbożną bojaźń i zbudował arkę dla ocalenia swoich domowników”. Noe, jego żona oraz synowie z żonami przeżyli potop.

Reszta ludzi zlekceważyła dawane ostrzeżenie. Jezus powiedział, że w owych dniach przed potopem „ludzie jedli i pili, żenili się i wydawali za mąż aż do dnia, w którym Noe wszedł do arki, i nie zwracali na nic uwagi, aż nadszedł potop i zmiótł ich wszystkich” (Mat. 24:38, 39).

W dniach Lota Bóg postanowił zniszczyć mieszkańców Sodomy i Gomory z powodu rażącej niemoralności. Jednakże w dalszym ciągu „jedli, pili, kupowali, sprzedawali, sadzili, budowali”, jak gdyby nic im nie groziło. Wprawdzie Lot ostrzegał swych niedoszłych zięciów przed niebezpieczeństwem, ale w ich oczach „wydał się jak człowiek, który żartuje”. Dlatego Bóg spuścił z nieba ogień i siarkę i zniszczył ich wszystkich. Natomiast Lot z córkami usłuchali ostrzeżenia i pozostali przy życiu (Łuk. 17:28, 29; Rodz. 19:12-17, 24).

OSTRZEŻENIE ZA DNI JEZUSA

Za dni Jezusa Żydzi odrzucili Słowo Boże na rzecz własnych tradycji. Odrzucili też Syna Bożego, nie uznawszy go za Chrystusa, czyli Mesjasza. Bóg postanowił wykonać swój wyrok na nich i na ich sławnym mieście Jerozolimie, posługując się do tego wojskami rzymskimi. Jezus ostrzegł przed tym wydarzeniem. Uczniom swoim powiedział jak uniknąć zagłady:

„Gdy dostrzeżecie obrzydliwość, która sprowadza spustoszenie, stojącą w miejscu świętym, jak powiedziano przez proroka Daniela (...) wtedy ci, co będą w Judei, niech zaczną uciekać w góry”. Potem jeszcze oświadczył: „Gdy ujrzycie Jeruzalem otoczone przez obozujące wojska, wtedy wiedzcie, że przybliżyło się jego spustoszenie. Niech wówczas ci, co będą w Judei, zaczną uciekać w góry, a ci, co będą w środku, niech uchodzą; i niech tam nie wstępują ci z okolic wiejskich, ponieważ są to dni wymierzania sprawiedliwości, aby się spełniło wszystko, co jest zapisane” (Mat. 24:15, 16; Łuk. 21:20-22). Należało wtedy podjąć jak najszybsze działanie; miało nawet zabraknąć czasu na zabezpieczenie dóbr materialnych. Jezus rzekł: „Kto będzie na dachu, niech nie schodzi, żeby zabrać dobytek ze swego domu, a kto będzie na polu, niech nie wraca do domu, żeby wziąć swoje okrycie” (Mat. 24:17, 18).

To proroctwo Jezusa spełniło się w roku 66 n.e., gdy wojska rzymskie pod wodzą Cestiusa Gallusa otoczyły Jerozolimę. Rzymianie, którzy już zrobili podkop pod murami świątyni, stojąc w ten sposób w świętym miejscu Żydów, byli dla nich czymś obrzydliwym. Znak ostrzegawczy był, ale nie było możliwości ucieczki. I oto Cestius Gallus nieoczekiwanie wycofał swe wojska. Chrześcijanie zaczęli uciekać w góry. Większość Żydów pozostała w mieście, a inni w dalszym ciągu przychodzili do niego na uroczystości religijne.

W roku 70 n.e., gdy Żydzi tłumnie napłynęli do miasta na święto Paschy, wojska rzymskie pod dowództwem generała Tytusa powróciły w większej liczbie i wznowiły oblężenie Jerozolimy. Z czasem dokonano wyłomu w murze i zburzono świątynię oraz całe miasto. Według historyka Józefa Flawiusza śmierć poniosło 1 100 000 ludzi, a 97 000 ocalałych sprzedano w Egipcie i innych krajach jako niewolników. Taki los spotkał tych, co nie usłuchali ostrzeżenia Jezusa. Ci zaś, którzy zgodnie z poleceniem Jezusa opuścili miasto, pozostali przy życiu.

BEZZWŁOCZNIE USŁUCHAJ OSTRZEŻENIA

Proroctwo Jezusa, zanotowane w 24 rozdziale Ewangelii według Mateusza, w 13 rozdziale Marka i w 21 rozdziale Łukasza, miało się spełnić na jeszcze większą skalę. Nie wolno zapominać, że Jezus odpowiadał też na pytanie apostołów o znak jego obecności, którą Biblia łączy z końcem całego światowego systemu rzeczy (Dan. 2:44; Mat. 24:3, 21). Jezus zaznaczył, że jego powtórne przyjście, czyli niewidzialną obecność, miał charakteryzować znak w postaci wojen, braków żywności, trzęsień ziemi, epidemii, wzrostu bezprawia, prześladowań jego naśladowców, udręczenia narodów, a także ‛omdlewania ludzi ze strachu i w oczekiwaniu tego, co miało przyjść na zamieszkaną ziemię’ (Mat. 24:7, 8, 12; Łuk. 21:10, 11, 25, 26).

Kto może zaprzeczyć, że pokolenie, które żyło podczas pierwszej wojny światowej, odczuwa te wszystkie nasilające się nieszczęścia? Żeby ludzie mogli pojąć znaczenie tego wszystkiego, Jezus podał następujące proroctwo: „Dobra nowina o Królestwie będzie głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom, a wtedy nadejdzie koniec” (Mat. 24:14). Świadkowie Jehowy gorliwie głoszą tę dobrą nowinę o Królestwie w ponad 200 krajach i w około 200 językach. Ostrzegają ludzi, że Bóg już wkrótce wykona swoje wyroki. O tych, którzy mieli dostrzec rozpoczęcie się boleści od wybuchu pierwszej wojny światowej, Jezus powiedział: „To pokolenie żadną miarą nie przeminie, aż się to wszystko wydarzy” (Mat. 24:34).

Usłuchanie ostrzeżenia Jezusa nie oznacza ucieczki w literalne góry ani do innego miejsca na ziemi, lecz zwrócenie się do prawdziwego Boga, Jehowy, oraz zapoznanie się z postanowieniem, które On powziął dla ocalenia życia. Można to uczynić przez skontaktowanie się ze Świadkami Jehowy, którzy ogłaszają to ostrzeżenie, studiowanie z nimi Biblii i przyłączenie się do nich.

Jeśli usłuchanie ostrzeżenia zadecydowało o ocaleniu ponad 10 000 Japończyków po wybuchu wulkanu, to o ileż ważniejsze jest bezzwłoczne podjęcie kroków, które mogą zapewnić ochronę Jehowy podczas ogólnoświatowej zagłady w obecnym czasie końca!

[Przypis]

[Ilustracja na stronie 9]

Lot z córkami uniknęli zagłady dzięki usłuchaniu ostrzeżenia