Czy się nad tym zastanawiałeś?
CO NAPRAWDĘ mówi Biblia o Marii, matce Jezusa? Większość wyznawców chrześcijaństwa głęboko wierzy w naukę głoszącą, że Ojciec jest Bogiem, Syn jest Bogiem i Duch Święty jest Bogiem, a jednak nie ma trzech bogów, lecz jeden w trzech osobach. Inaczej mówiąc, wierzą w Trójcę. Dla wielu kościołów chrześcijaństwa (katolickiego, anglikańskiego i prawosławnego) logicznym następstwem tej doktryny stała się wiara w to, iż Maria, matka Jezusa, jest „Matką Bożą”. Czy rzeczywiście? Jak do swej matki odnosił się Jezus? Jak ją traktowali jego uczniowie? Zobaczmy, co na ten temat ma do powiedzenia Biblia:
1. Kiedy w Biblii po raz pierwszy wspomniano o Marii? (Mateusza 1:16).
2. Jaką religię wyznawała Maria, gdy urodziła Jezusa? (Łukasza 2:39, 41).
3. Czy złożyła ofiarę za swe grzechy? (Łukasza 2:21-24; porównaj 3 Mojżeszową 12:6, 8).
4. Czy była dziewicą, gdy poczęła Jezusa? Dlaczego miało to tak istotne znaczenie? (Mateusza 1:22, 23, 25; Łukasza 1:34; Izajasza 7:14; Hebrajczyków 4:15).
5. Za czyją sprawą zaszła w ciążę? (Łukasza 1:26-38).
6. Jak zareagowała w tej wyjątkowej sytuacji? (Łukasza 1:46-55).
7. Co świadczy o tym, że była troskliwą matką? (Łukasza 2:41-51).
8. Czy później miała jeszcze inne dzieci? (Mateusza 13:55, 56; Marka 6:3; Łukasza 8:19-21; Jana 2:12; 7:5; Dzieje 1:14; 1 Koryntian 9:5).
9. Skąd wiemy, że bracia i siostry Jezusa nie byli po prostu jego kuzynami? (Porównaj Marka 6:3; Łukasza 14:12; Kolosan 4:10).
10. Czy Jezus uznawał Marię za „Matkę Bożą”? (Jana 2:3, 4; 19:26).
11. Czy Maria uważała siebie za „Matkę Bożą”? (Łukasza 1:35; Jana 2:4, 5).
12. Czy Jezus szczególnie ją wyróżniał albo otaczał nabożną czcią? (Marka 3:31-35; Łukasza 11:27, 28; Jana 19:26).
13. Jak Maria traktowała swoją rolę w zamierzeniu Bożym? (Łukasza 1:46-49).
14. Czy jest pośredniczką między Bogiem a ludźmi? (1 Tymoteusza 2:5).
15. Ile spośród 66 ksiąg biblijnych wspomina o Marii?
16. Czy pisarze chrześcijańscy wywyższali Marię w swych księgach i listach? (Jana 2:4; 2 Koryntian 1:1, 2; 2 Piotra 1:1).
17. Ile razy wymieniono imię matki Jezusa w 21 listach napisanych przez Pawła, Piotra, Jakuba, Jana i Judę?
18. Jaką nadzieję żywiła Maria, należąc do naśladowców Jezusa? (1 Piotra 2:5; Objawienie 14:1, 3).
19. Czy Maria jest niewiastą, o której mowa w 1 Mojżeszowej 3:15 i Objawieniu 12:3-6 (Izajasza 54:1, 5, 6; Galatów 4:26).
20. Co się dzieje z Marią obecnie? (2 Tymoteusza 2:11, 12).
Odpowiedzi z Biblii
1. „Jakub został ojcem Józefa, męża Marii, z której się urodził Jezus zwany Chrystusem” (Mateusza 1:16).
2. „Gdy już wykonali wszystko zgodnie z prawem Jehowy, powrócili do Galilei, do swego miasta, Nazaretu. Jego rodzice mieli zwyczaj chodzić co roku do Jeruzalem na święto Paschy” (Łukasza 2:39, 41). Byli Żydami, więc przestrzegali Prawa Mojżeszowego.
3. „Gdy się dopełniły dni oczyszczenia ich zgodnie z prawem Mojżeszowym, przynieśli go do Jeruzalem, aby go przedstawić Jehowie, tak jak jest napisane w prawie Jehowy: ‚Każdy mężczyzna otwierający łono ma być nazwany świętym dla Jehowy’” (Łukasza 2:22, 23). „Gdy się skończą dni jej oczyszczenia po urodzeniu syna czy córki, przyprowadzi przed wejście do Namiotu Zgromadzenia do kapłana roczne jagnię na ofiarę całopalną i młodego gołąbka lub synogarlicę na ofiarę za grzech. A jeżeli nie stać jej na jagnię, to weźmie dwie synogarlice lub dwa młode gołąbki: jednego na ofiarę całopalną, a drugiego na ofiarę za grzech. Kapłan zaś dokona przebłagania za nią i będzie czysta” (3 Mojżeszowa 12:6, 8).
4. „[Józef] z nią nie współżył, dopóki nie urodziła syna, i nazwał go imieniem Jezus” (Mateusza 1:25). „Maria zaś rzekła do anioła: ‚Jakże to się stanie, skoro nie współżyję z mężczyzną?’” (Łukasza 1:34). „Sam Pan da wam znak: Oto panna pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Immanuel” (Izajasza 7:14). „Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie mógł się wczuć w nasze słabości, lecz wypróbowanego pod każdym względem tak jak my, ale bez grzechu” (Hebrajczyków 4:15).
5. „Anioł (...) rzekł do niej: ‚Duch święty przyjdzie na ciebie i moc Najwyższego cię ocieni. Dlatego też to, co się narodzi, będzie nazwane świętym, Synem Bożym. (...) U Boga żadne oznajmienie nie będzie niemożliwe’” (Łukasza 1:35, 37).
6. „Maria zaś rzekła: ‚Dusza moja wywyższa Jehowę, a duch mój nie może się powstrzymać od niewymownego radowania się w Bogu, moim Wybawcy, (...) wielkich czynów dokonał dla mnie Mocarny i święte jest jego imię’” (Łukasza 1:46, 47, 49).
7. „Gdy więc oni go zobaczyli, niezmiernie się zdumieli, a jego matka rzekła do niego: ‚Dziecko, czemuś nam to uczynił? Oto twój ojciec i ja w zgryzocie ducha cię szukamy’. Ale on rzekł do nich: ‚Czyż musieliście mnie szukać? Czy nie wiecie, że ja mam być w domu mego Ojca?’” (Łukasza 2:48, 49).
8. „Czyż nie jest to syn cieśli? Czy jego matka nie nazywa się Maria, a jego bracia: Jakub i Józef, i Szymon, i Judas? A jego siostry, czy nie są wszystkie u nas?” (Mateusza 13:55, 56). „On i jego matka, i bracia [po grecku adelfòi], i jego uczniowie [po grecku mathetái] zeszli do Kafarnaum, ale nie pozostali tam przez wiele dni” (Jana 2:12).
9. W języku greckim wyrazy „brat” i „kuzyn” oddawane są przez dwa różne słowa. „‚Czyż nie jest to cieśla, syn Marii, a brat [po grecku adelfòs] Jakuba i Józefa, i Judasa, i Szymona? A jego siostry [po grecku adelfái] — czyż nie są tu wśród nas?’ I zaczęli się nim gorszyć” (Marka 6:3). „Nie zwołuj (...) swych krewnych [po grecku syggenéis]” (Łukasza 14:12). „Marek, kuzyn [po grecku anepsiòs] Barnabasa” (Kolosan 4:10). (Zobacz The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures).
10. „Jezus rzekł jej: ‚Co tobie do mnie, niewiasto? Jeszcze nie nadeszła moja godzina’”. „Jezus więc, ujrzawszy swą matkę i ucznia, którego miłował, stojących w pobliżu, powiedział do matki: ‚Niewiasto, oto twój syn!’” (Jana 2:4; 19:26). Mówiąc „niewiasto”, Jezus nie okazał braku szacunku, gdyż było to zgodne z ówczesnym zwyczajem.
11. Wyrażenia „Matka Boża” nie ma w żadnym wersecie biblijnym.
12. „Pewna niewiasta z tłumu podniosła głos i rzekła do niego: ‚Szczęśliwe łono, które cię nosiło, i piersi, które ssałeś!’ On zaś rzekł: ‚Nie, ale raczej: Szczęśliwi ci, którzy słuchają słowa Bożego i je zachowują!’” (Łukasza 11:27, 28).
13. „Maria (...) rzekła: ‚Dusza moja wywyższa Jehowę, (...) ponieważ spojrzał na uniżenie swej niewolnicy. Oto bowiem odtąd wszystkie pokolenia będą mnie zwać szczęśliwą’” (Łukasza 1:46, 48).
14. „Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus” (1 Tymoteusza 2:5).
15. Pięć: Ewangelie — według Mateusza, Marka, Łukasza i Jana oraz Dzieje Apostolskie. Nazwana jest 19 razy „Marią”, 24 razy „matką” Jezusa i 2 razy „niewiastą”.
16. Poza czterema ewangelistami żaden inny pisarz nie wspomina o Marii. Nie uczynili tego nawet apostołowie w słowach wstępnych swych listów. „Paweł, z woli Bożej apostoł Chrystusa Jezusa (...) Życzliwość niezasłużona i pokój wam od Boga, naszego Ojca, i od Pana Jezusa Chrystusa” (2 Koryntian 1:1, 2). „Szymon Piotr, niewolnik i apostoł Jezusa Chrystusa (...) dzięki prawości naszego Boga, a także Wybawcy, Jezusa Chrystusa” (2 Piotra 1:1).
17. Ani razu.
18. „Wy sami też niczym żywe kamienie jesteście budowani jako duchowy dom, abyście stanowili święte kapłaństwo, żeby składać duchowe ofiary godne przyjęcia przez Boga za pośrednictwem Jezusa Chrystusa” (1 Piotra 2:5). „Ujrzałem, a oto Baranek stojący na górze Syjon, a z nim sto czterdzieści cztery tysiące mających napisane na swych czołach jego imię i imię jego Ojca. I śpiewają jak gdyby nową pieśń przed tronem (...) i nikt nie zdołał opanować tej pieśni oprócz stu czterdziestu czterech tysięcy kupionych z ziemi” (Objawienie 14:1, 3).
19. „Raduj się niepłodna, która nie rodziłaś! Wykrzykuj radośnie i wesel się ty, która nie zaznałaś bólów, bo więcej dzieci ma porzucona niż ta, która ma męża — mówi Pan. Bo twoim małżonkiem jest twój Stwórca — jego imię Pan Zastępów — a twoim Odkupicielem Święty Izraelski, zwany Bogiem całej ziemi” (Izajasza 54:1, 5). „Jeruzalem górne jest wolne i ono jest naszą matką” (Galatów 4:26). Symboliczna niewiasta Boża — niebiański Syjon, czyli niebiańska organizacja Jehowy — została przyrównana do żony i matki i to ona jest „niewiastą” opisaną w wymienionych wersetach.
20. „Wiarogodna jest wypowiedź: To pewne, że jeśli razem umarliśmy, razem też będziemy żyć; jeśli dalej trwamy, razem też będziemy królować; jeśli my się zaprzemy, on też się nas zaprze” (2 Tymoteusza 2:11, 12). Jeżeli Maria do śmierci pozostała wierna, teraz sprawuje władzę w niebie razem z innymi spośród 144 000 współkrólów Chrystusa (Objawienie 14:1, 3).