Pieśń 133

Rozsiewanie nasienia Królestwa

(Mateusza 13:4-8, 19-23)

1. O wy, niewolnicy Jehowy, co już

swe serca daliście Mu dziś,

ruszajcie, by czynić, co zlecił wam On,

by ścieżką Chrystusa móc iść.

Nasienie Królestwa rozdane jest wam

i macie na glebę je siać.

Gdy owoc ku chwale Jehowy dać ma, wy

w tym dziele musicie wciąż trwać.

2. Nasienie to może na skraj drogi paść

i „ptaki” wydziobią wnet je.

Na grunt opoczysty gdy trafi, to tam

od żaru wypali znów się.

Nim inne plon wyda — zaduszą już je

złe ciernie chciwości i trosk.

Lecz nieraz nasienie wsiejecie do serc, gdzie

Jehowa mu szybki da wzrost.

3. Nasienia doglądać musicie co sił,

by mogło wśród przeszkód tych wzejść.

Przepędźcie więc „ptaki”, co porwać je chcą,

żar próby pomóżcie mu znieść.

Przez czujność zdołacie też ciernie złe ściąć

— bo miłość tę moc w sobie ma.

Tak czyniąc, nadzieję możecie już mieć, że

nasienie stokrotny plon da.