Rozdział 8
Kto ocaleje?
1. (a) Od czego będzie zależeć ocalenie do życia w utworzonym przez Boga pokojowym, nowym systemie? (b) Jak w 7 rozdziale Księgi Objawienia opisano tych, którzy ocaleją i będą żyć w ziemskim raju?
PRZEŻYCIE nadciągającej zagłady świata nie będzie sprawą przypadku, jak się to zazwyczaj dzieje podczas wojen prowadzonych przez ludzi. Nie będzie uzależnione od miejsca zamieszkania ani od szybkiej ucieczki do schronu przeciwlotniczego lub do jakiegoś bunkra, gdy zawyje syrena. Ocalenie będzie zależeć od miłosierdzia Bożego, jak również od wyboru dokonanego jeszcze przed rozpoczęciem się „wielkiego ucisku”. Jak dokonać wyboru umożliwiającego znalezienie się wśród tych, którzy będą żyć na ziemi w utworzonym przez Boga i zapewniającym pokojowe istnienie, rajskim nowym systemie? (Objawienie 7:9, 10, 14, 15).
2. Kto dyktuje warunki ocalenia i gdzie można je znaleźć?
2 Biblia nie tylko przepowiada, że niektórzy przeżyją nadchodzącą zagładę świata, lecz także pozwala się zorientować, jacy to będą ludzie. Ponieważ ocalenie umożliwia Bóg, więc jest rzeczą zrozumiałą, że to On dyktuje warunki.
3. Dlaczego źli muszą być odcięci, żeby mogły zapanować pokój i bezpieczeństwo?
3 Bóg mądrze i sprawiedliwie dba o to, żeby ocaleli tylko ci, którzy będą działać na korzyść, a nie na szkodę Jego nowego systemu. Gdyby pozostawił przy życiu niesprawiedliwych, nie byłoby pokoju ani bezpieczeństwa dla sprawiedliwych. Byłyby zagrożone ich miejsca zamieszkania jak również osobiste bezpieczeństwo. W Biblii natomiast obiecano: „Złoczyńcy będą odcięci, ale pokładający nadzieję w Jehowie — ci posiądą ziemię”. Tylko dzięki temu, że Bóg zastosuje powyższą zasadę, podaną w Psalmie 37:9-11, ocaleni „zachwycać się będą dostatkiem pokoju”. Pewne wyobrażenie o tym, jak Bóg tego dokona, dają wydarzenia z dawnych czasów, kiedy ludzka niegodziwość zmusiła Go do sprowadzenia zagłady.
Dawne przykłady ocalenia
4-6. (a) Skąd wiadomo, że zburzenie Jeruzalem w roku 70 n.e. jest faktem historycznym? (b) Dlaczego doszło do tej zagłady? (c) Dzięki czemu uczniowie Jezusa Chrystusa zdołali uniknąć nieszczęścia?
4 W Rzymie do dziś stoi łuk triumfalny z I wieku naszej ery, zwany Łukiem Tytusa. Przedstawiono na nim ludzi niosących przedmioty zabrane ze świątyni jeruzalemskiej po zburzeniu tego miasta w roku 70 n.e. Zburzenie to jest faktem historycznym. Równie historyczny jest fakt, że kilkadziesiąt lat wcześniej Jezus Chrystus przepowiedział to zburzenie i wskazał, jak można uniknąć zagłady.
5 Naród żydowski odwrócił się od Boga, aby pójść za ludźmi i religijnymi tradycjami ludzkimi (Mateusza 15:3-9). Żydzi pokładali ufność we władcach politycznych, a nie w obiecanym Królestwie Bożym (Jana 19:15). Doszło do tego, że odrzucili, a nawet zwalczali prawdę głoszoną przez Syna Bożego i apostołów. Jezus ostrzegał przed skutkami takiego postępowania (Mateusza 23:37, 38; 24:1, 2).
6 Stało się dokładnie tak, jak przepowiedział. W roku 66 n.e. Żydzi zbuntowali się przeciw Rzymowi. Po pierwszym ataku na Jeruzalem wojska rzymskie nieoczekiwanie się wycofały. Dla wierzących w Jezusa był to sygnał i zarazem sposobność do usłuchania jego nakazu: Uciekajcie — wyjdźcie z potępionego miasta i całej prowincji Judei bez względu na to, co byście tam musieli pozostawić! Właśnie tak postąpili prawdziwi uczniowie Jezusa. W roku 70 n.e. Rzymianie powrócili i po oblężeniu Jeruzalem zburzyli je. Według relacji naocznego świadka, historyka żydowskiego Józefa Flawiusza, 1 100 000 osób zginęło w tym mieście z głodu, od chorób, wskutek wojny domowej albo od miecza rzymskiego. Natomiast chrześcijanie, którzy poczynili odpowiednie kroki, uniknęli nieszczęścia (Łukasza 19:28, 41-44; 21:20-24; Mateusza 24:15-18).
7. Co trzeba było zrobić, żeby ocaleć, gdy Babilończycy podbili naród izraelski?
7 Podobna sytuacja powstała blisko 700 lat wcześniej, gdy Bóg dopuścił, żeby armie babilońskie pod dowództwem króla Nabuchodonozora (II) podbiły naród izraelski. Również ta zagłada jest faktem historycznym. Zanim do tego doszło, Bóg przez szereg lat za pośrednictwem swoich proroków ostrzegał odstępczy naród, że takie postępowanie prowadzi do nieszczęścia. Nawoływał ich: „Zawróćcie, zawróćcie ze swoich złych dróg, bo po cóż mielibyście umrzeć?” (Ezechiela 33:11). Większość odniosła się do tego ostrzeżenia z niedowierzaniem. Nawet gdy Jeruzalem było już oblężone przez wojska babilońskie, Izraelici wciąż jeszcze mieli nadzieję, że miasto uniknie zagłady. Niestety, stało się tak, jak było przepowiedziane. Bóg zadbał jednak o to, żeby ocaleli ci, którzy swoim posłuszeństwem dowiedli wiary w Niego (Jeremiasza 39:15-18; Sofoniasza 2:2, 3).
8-10. (a) Dlaczego za czasów Noego Jehowa sprowadził na świat zagładę? (b) Dlaczego Noe i jego rodzina pozostali przy życiu?
8 Z jeszcze wcześniejszego okresu dziejów ludzkości pochodzi najstarszy przedstawiony przez Boga wzorzec ocalenia. Nie chodziło przy tym o wytracenie jednego narodu, tylko o zagładę całego świata, co również jest faktem historycznym. Mamy na myśli powszechny potop, który nastąpił w latach 2370/2369 p.n.e. za czasów Noego. O stosunkach panujących przed tą zagładą, Biblia mówi: „Tak więc Jehowa widział, że na ziemi pełno było zła człowieczego i że każda myśl człowieczego serca wciąż tylko skłaniała się ku złu. A ziemia stała się ruiną w oczach prawdziwego Boga i została napełniona przemocą” (Rodzaju 6:5, 11).
9 Nasilenie niegodziwości i gwałtu zmusiło Boga do działania. Tylko Noe i jego rodzina okazywali wiarę i posłuszeństwo. Kierując się miłosierdziem wobec nich, jak również mając na uwadze zachowanie na ziemi prawa i sprawiedliwości, Bóg „nie powstrzymał się od ukarania dawnego świata (...) ludzi bezbożnych”. W rezultacie „świat ówczesny uległ zagładzie, będąc zatopiony wodą” (2 Piotra 2:5; 3:5-7).
10 Jednakże Noe z rodziną ocaleli. Dlaczego? Po pierwsze, nie popierali niesprawiedliwości „świata ludzi bezbożnych”. Nie pozwolili, by sprawy powszednie — jedzenie, picie i zawieranie małżeństw — tak ich pochłonęły, iż staliby się niewrażliwi na wolę Boga czy też głusi na Jego ostrzeżenia. ‛Noe chodził z Bogiem’ w sprawiedliwości. To nie znaczy, że zarówno on sam, jak i jego rodzina jedynie powstrzymywali się od krzywdzenia drugich. Podejmowali pozytywne kroki, aby postępować właściwie. Naprawdę wierzyli słowom Boga i dowiedli tego, budując podobną do skrzyni, ogromną trzykondygnacyjną i ponad 130 m długą arkę. Jednocześnie Noe działał dla dobra innych jako „głosiciel sprawiedliwości”, to znaczy mówił im o zamierzeniu Bożym i bronił drogi sprawiedliwości (Rodzaju 6:9, 13-16; Mateusza 24:37-39; Hebrajczyków 11:7).
11. Co trzeba zrobić — uwzględniając te ostrzegawcze przykłady — żeby ocaleć podczas nadchodzącej zagłady świata?
11 Tych osiem osób przeżyło potop dzięki wierze i uczynkom wiary. Jezus i jego apostołowie wskazywali na tę zagładę świata jako na proroczy obraz wydarzeń czekających ludzi w obecnym „czasie końca”, więc oczywiście i my, tak jak Noe z rodziną, musimy się odciąć od świata, który zmierza ku zagładzie. My także musimy żyć zgodnie z wolą Boga. Nie możemy kierować się własnym widzimisię, a potem liczyć na ocalenie. Słowo Boże powiada: „Istnieje droga, która jest przed człowiekiem prosta, ale jej końcem są potem drogi śmierci” (Przysłów 16:25). Nie zapewni też ocalenia stwarzanie pozorów sprawiedliwości, gdyż Jehowa Bóg widzi, co jest w sercu człowieka (Przysłów 24:12; Łukasza 16:15).
Czego Jehowa szuka w sercach ludzkich
12, 13. (a) Z powodu jakich stosunków wiele ludzi pragnie zmiany? (b) Dlaczego to nie wystarcza do zapewnienia sobie ocalenia i życia w nowym systemie Bożym? (c) Głównie co powinno nas pobudzać do zatroskania z powodu obecnych złych stosunków, żebyśmy mogli dostąpić ocalenia?
12 Z powodu panujących dziś stosunków wiele ludzi jest niezadowolonych i daje temu wyraz przez skargi, demonstracje, a w niektórych krajach przez powstania zbrojne. Niejeden oburza się na wysokie podatki i wzrost kosztów utrzymania. Ludzie żalą się na zagrożenie ze strony świata przestępczego. Boją się i chcą zmiany. Ale czy to już wystarczy do zapewnienia sobie ocalenia i znalezienia się w utworzonym przez Boga nowym systemie? Skądże! Dlaczego?
13 Ponieważ można się czuć nieszczęśliwym z powodu takich stosunków, a jednocześnie być samolubem. Można nawet pochwalać niektóre formy nieuczciwości i niemoralności, dopóki samemu się nie ucierpi. Tymczasem ludzie szczerego serca zapatrują się na to inaczej. Gdy studiują Biblię, uświadamiają sobie, że te złe stosunki są jedynie zewnętrznymi objawami prawdziwej choroby świata. Dostrzegają, że za tymi symptomami kryje się brak zainteresowania poznawaniem i spełnianiem woli Jehowy Boga oraz trzymaniem się Jego sprawiedliwych mierników. Dlatego zamiast się zamartwiać przede wszystkim istnieniem niesprawiedliwości społecznej, przestępczości, skażeniem środowiska albo niebezpieczeństwem wybuchu wojny, są zatroskani zwłaszcza tym, że człowiek swoim niegodziwym postępowaniem zniesławia imię Boże. Ubolewają również nad tym, że inni, nie tylko oni sami, muszą tyle cierpieć z tego powodu.
14. Kto w czasie burzenia Jeruzalem przez Babilończyków był „naznaczony” do przeżycia?
14 Chcąc przeżyć nadchodzącą zagładę świata, musimy mieć takie nastawienie jak ludzie, którzy zostali zachowani, gdy wojska babilońskie w roku 607 p.n.e. zburzyły Jeruzalem, i których opisano, że ‛wzdychali i jęczeli z powodu wszystkich obrzydliwości, jakich dokonywano’ w tym mieście (Ezechiela 9:4). A panowały tam „obrzydliwe” stosunki. Na przykład ciemiężono biednych, a niektórzy byli nawet bezprawnie trzymani w niewoli przez swoich ziomków (Jeremiasza 34:13-16). Moralność w królestwie judzkim była jeszcze gorsza niż w północnym królestwie izraelskim, o którym prorok Ozeasz wcześniej napisał: „Podniosła się fala przeklinania i oszukiwania, mordowania, okradania (...), a przelewanie krwi sięga następnego przelewania krwi” (Ozeasza 4:2; Ezechiela 16:2, 51). „Naznaczeni” do ocalenia zostali tylko ludzie szczerze zmartwieni dziejącą się niesprawiedliwością oraz okazywanym w ten sposób lekceważeniem Boga (Ezechiela 9:3-6).
15. Co powstrzymuje niektórych od dokonania zmian, które są niezbędnym warunkiem przeżycia nadciągającej zagłady świata?
15 Dzisiaj co prawda wielu chciałoby żyć wiecznie na ziemi oraz zaznawać pokoju, dobrobytu i wygód, ale ci ludzie nie chcą dokonać w swoim stylu życia zmian, do których mogłoby doprowadzić poznawanie i trzymanie się wzorców podanych w Biblii. W gruncie rzeczy wcale nie miłują sprawiedliwości ani nie troszczą się szczerze o swoich bliźnich. Ponieważ w nowym systemie Bożym pozostanie społeczeństwo, w którym „ma mieszkać sprawiedliwość”, więc dobra nowina o tym znajduje oddźwięk tylko u tych, którzy teraz miłują sprawiedliwość. Inni czują się potępieni (2 Piotra 3:13; 2 Koryntian 2:14-17).
Co można zrobić już teraz
16-18. (a) Jak człowiek zostaje „naznaczony” do przeżycia? (b) Na co trzeba się zdecydować w odniesieniu do wielbienia fałszywego, a następnie do wielbienia prawdziwego? (c) Jak się zapatrywać na instytucje polityczne w rodzaju ONZ?
16 Jehowa zachowa tylko tych, którzy szczerze pragną żyć pod Jego sprawiedliwym panowaniem. Nikt nie będzie zmuszany do życia w warunkach, których sobie nie życzy. Dlatego wszyscy, którzy chcieliby być zachowani, muszą teraz dawać dowody, że naprawdę uznają Jego Boskie panowanie. Tacy zostają „naznaczeni” do przeżycia, gdy przyoblekają chrześcijańską „nową osobowość”, dostosowując swe życie do dróg Bożych i dając dowody, że są uczniami Syna Bożego. W ten sposób ‛wybierają życie’ i błogosławieństwa, a nie śmierć (Kolosan 3:5-10; Powtórzonego Prawa 30:15, 16, 19). A co ty wybierzesz?
17 Twój wybór dotyczy też podporządkowania się Bogu w oddawaniu Mu czci. Jezus powiedział: „Nadchodzi godzina i teraz jest, kiedy prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu duchem i prawdą, bo w istocie Ojciec wypatruje takich czcicieli” (Jana 4:23). Przeżycie nadchodzącej zagłady świata wymaga więc porzucenia wszelkich form fałszywego kultu, a następnie gorliwego uczestnictwa w wielbieniu prawdziwym. Wśród tych, którzy ocaleją, nie będzie też ludzi pokładających ufność w Organizacji Narodów Zjednoczonych albo w innych instytucjach politycznych, ponieważ należą one do świata, który ma zginąć (Objawienie 17:11; 18:17-21).
18 Nigdy nie kończące się błogosławieństwa czekają tych wszystkich, którzy obiorą drogę prowadzącą do ocalenia. Zastanów się teraz nad wspaniałościami, które Bóg obiecuje ludziom wierzącym w Jego Słowo i potwierdzającym tę wiarę pozytywnym działaniem.
[Ilustracja na stronie 87]
„Wielka rzesza” ocaleje w czasie zagłady świata i będzie żyć na ziemi w utworzonym przez Boga nowym systemie