Królestwo

Czy Królestwo Boże to rzeczywisty rząd?

Czy nie jest to stan serca ludzkiego?

Łuk. 17:21 (BT, wyd. I): „I nie powiedzą: Oto tu jest, albo: Tam. Bo królestwo Boże w was jest [również Bp, Wujek, Dąbrowski, Romaniuk; „wewnątrz was”, Bg, Gryglewicz; ale „wśród was”, Wp, Kowalski; „pośród was”, BT, wyd. II, Bw, NŚ]”. (Warto zaznaczyć, że — jak wynika z wersetu 20 — Jezus mówił to do faryzeuszy, których przecież napiętnował jako obłudników, nie mógł więc mieć na myśli, że Królestwo było w ich sercach. Królestwo było jednak pośród nich, ponieważ reprezentował je Chrystus. Dlatego w przekładzie ED czytamy: „królewski majestat Boga jest pośród was”).

Czy Biblia rzeczywiście mówi o Królestwie Bożym jako o rządzie?

Izaj. 9:5, 6 (BWP; 9:6, 7, NŚ): „Narodziło się nam bowiem dziecię, syn został dany. Na jego barkach królewska władza [„władza” Bw, BT, Bp; „panowanie”, Bg, Wujek; „władza książęca”, NŚ] i oto Jego imiona: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Ojciec Odwieczny, Książe Pokoju. Wielkie jest jego królestwo i nic nie zakłóca jego spokoju”.

Kto w tym Królestwie sprawuje władzę?

Obj. 15:3: „Wielkie i zdumiewające są twe dzieła, Jehowo Boże, Wszechmocny. Prawe i prawdziwe są twe drogi, Królu Wieczności”.

Dan. 7:13, 14: „Z obłokami niebios nadchodził ktoś podobny do syna człowieczego [Jezus Chrystus; zob. Marka 14:61, 62]; i uzyskał dostęp do Istniejącego od Dni Pradawnych [Jehowy Boga], i przyprowadzono go tuż przed Niego. I dano mu [Jezusowi Chrystusowi] panowanie i dostojeństwo oraz królestwo, aby jemu służyły wszystkie ludy, grupy narodowościowe i języki”.

Obj. 5:9, 10: „Zostałeś [Jezusie Chrystusie] zabity i swoją krwią kupiłeś Bogu ludzi z każdego plemienia i języka, i ludu, i narodu, i uczyniłeś ich Bogu naszemu królestwem i kapłanami, i mają królować nad ziemią”. (Według Objawienia 14:1-3 liczba „kupionych z ziemi”, którzy mają współrządzić z Barankiem na niebiańskiej górze Syjon, wynosi 144 000).

Jak panowanie tego Królestwa odbije się na rządach ludzkich?

Dan. 2:44: „Za dni tych królów Bóg nieba ustanowi królestwo, które nigdy nie zostanie obrócone wniwecz. I to królestwo nie przejdzie na żaden inny lud. Zmiażdży ono wszystkie owe królestwa i położy im kres, lecz samo będzie trwać po czasy niezmierzone”.

Ps. 2:8, 9: „Proś mnie, bym ci dał narody w dziedzictwo i krańce ziemi w posiadanie. Potłuczesz je berłem żelaznym, niczym naczynie garncarskie je roztrzaskasz”.

Czego dokona Królestwo Boże?

Uświęci imię Jehowy i utwierdzi Jego zwierzchnictwo

Mat. 6:9, 10: „Macie więc modlić się w ten sposób: ‚Nasz Ojcze w niebiosach, niech będzie uświęcone twoje imię. Niech przyjdzie twoje królestwo’”. (Uświęcenie imienia Boga ściśle powiązano tu z nadejściem Jego Królestwa).

Ezech. 38:23: „I się wywyższę, i uświęcę, i dam się poznać na oczach wielu narodów; i będą musieli poznać, że ja jestem Jehowa”. (Imię Boże zostanie oczyszczone z wszelkich zarzutów; będzie uważane za święte i zasługujące na szacunek, a wszyscy żyjący będą wówczas chętnie popierać zwierzchnictwo Jehowy i znajdować radość w spełnianiu Jego woli. Od takiego uświęcania imienia Jehowy zależy pokój i pomyślność w całym wszechświecie).

Położy kres tolerowanej władzy Szatana nad światem

Obj. 20:2, 3: „I schwytał [niebiański Król Jezus Chrystus] smoka, pradawnego węża, którym jest Diabeł i Szatan, i związał go na tysiąc lat. I wrzucił go do otchłani, i zamknął ją, i nad nim opieczętował, żeby już nie wprowadzał w błąd narodów, aż się skończy tysiąc lat. Potem ma być wypuszczony na krótki czas”. (Ludzkość zostanie więc uwolniona od wpływu Szatana tak utrudniającego życie każdemu, kto chce postępować właściwie. Ustanie wpływ Diabła, popychającego do nieludzkich czynów, oraz wpływ demonów, wskutek którego wielu stale żyje w strachu).

Zjednoczy wszystkie stworzenia w oddawaniu czci jedynemu prawdziwemu Bogu

Obj. 5:13; 15:3, 4: „Każde stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i na morzu, i wszystko, co w nich jest, mówiło: ‚Zasiadającemu na tronie [Jehowie Bogu] i Barankowi [Jezusowi Chrystusowi] błogosławieństwo i szacunek, i chwała, i potęga na wieki wieków’”. „Wielkie i zdumiewające są twe dzieła, Jehowo Boże, Wszechmocny. Prawe i prawdziwe są twe drogi, Królu Wieczności. Któż by się ciebie rzeczywiście nie bał, Jehowo, i nie wychwalał twego imienia, skoro ty sam jesteś lojalny? Bo wszystkie narody przyjdą i przed twoim obliczem oddadzą ci cześć, ponieważ zostały ujawnione twe prawe postanowienia”.

Przywróci harmonijne stosunki między ludzkością a Bogiem

Rzym. 8:19-21: „Stworzenie [ludzkość] ze skwapliwym oczekiwaniem wypatruje objawienia synów Bożych [dowodu, że wskrzeszeni do życia w niebie z Jezusem Chrystusem zaczęli panować]. Gdyż stworzenie zostało poddane daremności nie z własnej woli, lecz przez tego, który je poddał, na podstawie nadziei, że również samo stworzenie [ludzkość w sensie ogólnym] zostanie uwolnione z niewoli skażenia i dostąpi chwalebnej wolności dzieci Bożych”.

Całkowicie uwolni ludzkość od groźby wojny

Ps. 46:8, 9: „Chodźcie, zobaczcie poczynania Jehowy, jak spowodował zadziwiające wydarzenia na ziemi. Sprawia, że wojny ustają aż po kraniec ziemi”.

Izaj. 2:4: „Przekują swe miecze na lemiesze, a swe włócznie na noże ogrodnicze. Naród nie podniesie miecza przeciw narodowi ani się już nie będą uczyć wojowania”.

Uwolni ziemię od przekupnych władców i ucisku

Ps. 110:5: „Jehowa po twej prawicy roztrzaska królów w dniu swego gniewu”.

Ps. 72:12-14: „[Mesjański Król Jehowy] wyzwoli bowiem biednego wołającego o pomoc, a także uciśnionego i każdego, kto nie ma wspomożyciela. Użali się nad maluczkim i biednym, a dusze biednych wybawi. Z ucisku i gwałtu wykupi ich duszę, a ich krew będzie drogocenna w jego oczach”.

Zapewni wszystkim obfitość żywności

Ps. 72:16: „Mnóstwo zboża będzie na ziemi; nadmiar będzie na wierzchu gór”.

Izaj. 25:6: „I na tej górze [na niebiańskim Syjonie, siedzibie Królestwa Bożego, które zadba o zaspokojenie potrzeb swych ziemskich poddanych] Jehowa Zastępów wyprawi dla wszystkich ludów ucztę z potraw obficie nasączonych oliwą, ucztę z wina trzymanego na osadach, z potraw obficie nasączonych oliwą, pełnych szpiku, z wina trzymanego na osadach, przecedzonego”.

Położy kres chorobom i wszelkiego rodzaju kalectwu

Łuk. 7:22; 9:11: „Idźcie, opowiedzcie Janowi, coście ujrzeli i usłyszeli: Ślepi zostają obdarzeni wzrokiem, kulawi chodzą, trędowaci dostępują oczyszczenia, a głusi słyszą, umarli są wskrzeszani, biednym jest opowiadana dobra nowina”. „[Jezus Chrystus] przyjął je życzliwie, i począł im mówić o królestwie Bożym, a potrzebujących uleczenia uzdrawiał”. (W ten sposób Jezus pokazał, co zdziała dla ludzkości jako niebiański Król).

Wszystkim zapewni wygodne mieszkania

Izaj. 65:21, 22: „Pobudują domy i będą w nich mieszkać; zasadzą winnice i będą spożywać ich owoce. Nie będą budować, aby ktoś inny mieszkał; nie będą sadzić, aby ktoś inny jadł”.

Udostępni każdemu ciekawą pracę

Izaj. 65:23: „Nie będą się mozolić na darmo ani rodzić na niepokój, gdyż są potomstwem złożonym z błogosławionych przez Jehowę, a wraz z nimi ich potomkowie”.

Zapewni bezpieczeństwo, uwolni od groźby utraty życia lub mienia

Mich. 4:4: „Będą siedzieć, każdy pod swą winoroślą i pod swym drzewem figowym, i nikt nie będzie ich przyprawiał o drżenie; powiedziały to bowiem usta Jehowy Zastępów”.

Ps. 37:10, 11: „Jeszcze tylko chwilka, a już nie będzie niegodziwca; i zwrócisz uwagę na jego miejsce, a już go nie będzie. Lecz potulni posiądą ziemię i naprawdę będą się wielce rozkoszować obfitością pokoju”.

Sprawi, że zatryumfuje sprawiedliwość i prawość

2 Piotra 3:13: „Są jednak nowe niebiosa i nowa ziemia, których oczekujemy zgodnie z jego obietnicą, i w nich ma mieszkać prawość”.

Izaj. 11:3-5: „[Mesjański Król] nie będzie osądzał jedynie na podstawie tego, co się ukazuje jego oczom, ani upominał po prostu na podstawie tego, co słyszą jego uszy. I w prawości osądzi maluczkich, a w prostolinijności udzieli upomnienia na rzecz potulnych na ziemi. (...) I prawość będzie pasem jego bioder, a wierność pasem jego lędźwi”.

Ustrzeże ludzkość od szkód z powodu klęsk żywiołowych

Marka 4:37-41: „I zerwał się wielki, gwałtowny wicher, i fale wdzierały się do łodzi, tak iż łodzi groziło zatopienie. (...) Wtedy [Jezus] wstał ze snu i zgromił wiatr, i rzekł do morza: ‚Umilknij! Ucisz się!’ I wiatr ustał, i nastała wielka cisza.(...) Ale ich ogarnęła niezwykła bojaźń i mówili jeden do drugiego: ‚Kim właściwie on jest, że nawet wiatr i morze są mu posłuszne?’” (W ten sposób Chrystus pokazał, jaką władzę będzie miał nad siłami natury jako Król niebiański).

Wskrzesi umarłych

Jana 5:28, 29: „Nie dziwcie się temu, ponieważ nadchodzi godzina, w której wszyscy w grobowcach pamięci usłyszą jego głos [głos Chrystusa Króla] i wyjdą”.

Obj. 20:12: „Ujrzałem umarłych, wielkich i małych, stojących przed tronem, i otwarto zwoje. Otwarto też inny zwój; jest to zwój życia. I umarli byli sądzeni z tego, co napisano w zwojach, według swych uczynków [postępowania po zmartwychwstaniu; por. Rzym. 6:7]”.

Usunie śmierć spowodowaną grzechem odziedziczonym po Adamie

Izaj. 25:8: „Pochłonie on śmierć na zawsze i Wszechwładny Pan, Jehowa, otrze łzy z każdego oblicza”.

Obj. 21:4: „Otrze z ich oczu wszelką łzę i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie. To, co poprzednie, przeminęło”.

Doprowadzi do tego, że ludzie będą się szczerze miłować

Jana 13:35: „Po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami [to znaczy albo współwładcami Jezusa w jego niebiańskim Królestwie, albo ziemskimi poddanymi tego Królestwa], jeśli będzie wśród was miłość”.

Zapewni pokój między zwierzętami a ludźmi

Izaj. 11:6-9: „Wilk pobędzie trochę z barankiem, a lampart będzie leżał z koźlęciem, jak również cielę i młody grzywiasty lew, i wypasione zwierzę — wszystkie razem; i będzie je prowadził mały chłopiec. Krowa i niedźwiedzica będą się paść; ich młode będą leżeć razem. I nawet lew będzie jadł słomę tak jak byk. I dziecię ssące będzie się bawić nad jamą kobry, a dziecko odstawione od piersi położy rękę na szczelinie świetlnej jadowitego węża. Nie będą wyrządzać szkody ani przywodzić do zguby na całej mojej świętej górze” (również Izaj. 65:25).

Oz. 2:18: „W owym dniu zawrę dla nich przymierze w związku z dzikim zwierzęciem polnym i z latającym stworzeniem niebios, i z ziemskim stworzeniem pełzającym (...) i sprawię, że będą leżeć bezpiecznie”.

Przekształci ziemię w raj

Łuk. 23:43: „Zaprawdę mówię ci dzisiaj: Będziesz ze mną w Raju”.

Ps. 98:7-9: „Niech zagrzmi morze i to, co je napełnia, żyzna kraina i ci, którzy w niej mieszkają. Niech rzeki klaszczą w dłonie; niech wszystkie góry wespół radośnie wołają przed obliczem Jehowy, bo przyszedł sądzić ziemię. Będzie sądził żyzną krainę w prawości, a ludy w prostolinijności”.

Porównaj Księgę Rodzaju 1:28; 2:15; Izajasza 55:11.

Kiedy miało się zacząć panowanie Królestwa Bożego?

Czy w I wieku?

Kol. 1:1, 2, 13: „Paweł, z woli Bożej apostoł Chrystusa Jezusa, i Tymoteusz, nasz brat, do świętych [dziedziców Królestwa niebiańskiego] (...) On [Bóg] nas wyzwolił spod władzy ciemności i przeniósł [świętych, członków zboru chrześcijańskiego] do królestwa swego umiłowanego Syna”. (A zatem Chrystus już w I wieku — zanim jeszcze napisano te słowa — rzeczywiście zaczął panować nad zborem chrześcijańskim, ale ustanowienie Królestwa sprawującego władzę nad całą ziemią miało nastąpić dopiero w przyszłości).

1 Kor. 4:8: „Już się nasyciliście? Już jesteście bogaci? Już zaczęliście bez nas królować? I obyście zaczęli królować, abyśmy również my z wami królowali”. (Apostoł Paweł wyraźnie zganił błędny punkt widzenia Koryntian).

Obj. 12:10, 12: „Teraz nastało wybawienie i moc, i królestwo naszego Boga, i władza jego Chrystusa, ponieważ zrzucony został oskarżyciel braci naszych, który dniem i nocą oskarża ich przed naszym Bogiem! Dlatego weselcie się niebiosa i wy, którzy w nich przebywacie! Biada ziemi i morzu, ponieważ zstąpił do was Diabeł, pałając wielkim gniewem, bo wie, że mało ma czasu”. (Ustanowienie Królestwa Bożego powiązano tu ze zrzuceniem Szatana z nieba. Jak wynika z 1 i 2 rozdziału Hioba, nie nastąpiło to po wybuchu buntu w Edenie. Objawienie spisano w 96 roku n.e., a z Objawienia 1:1 wynika, że przedstawione w tej księdze wydarzenia miały się rozegrać dopiero w przyszłości).

Czy objęcie władzy przez Królestwo Boże musi być poprzedzone nawróceniem całego świata?

Ps. 110:1, 2: „Wypowiedź Jehowy do mego Pana [Jezusa Chrystusa]: ‚Siądź po mojej prawicy, aż położę twych nieprzyjaciół jako podnóżek dla twoich stóp’. Laskę twej siły Jehowa pośle z Syjonu, mówiąc: ‚Wyrusz na podbój między swoich nieprzyjaciół’”. (Mieli więc jeszcze istnieć nieprzyjaciele, których trzeba podbić; nie wszyscy mieli uznać jego władzę).

Mat. 25:31-46: „Kiedy Syn Człowieczy [Jezus Chrystus] przybędzie w swojej chwale, a wraz z nim wszyscy aniołowie, wtedy zasiądzie na swym chwalebnym tronie. I będą przed nim zebrane wszystkie narody, i będzie oddzielał jednych ludzi od drugich, jak pasterz oddziela owce od kóz. (...) I ci [którzy nie okazali miłości jego namaszczonym braciom] odejdą w wieczne odcięcie, prawi zaś do życia wiecznego”. (Oczywiście nie wszyscy ludzie mieli się nawrócić, zanim Jezus zasiądzie na swym chwalebnym tronie; nie wszyscy mieli się okazać prawi).

Czy Biblia wskazuje, kiedy Królestwo miało objąć władzę?

Zobacz artykuły „Daty (chronologia)”, strony 70-72, oraz „Dni ostatnie”, strony 73-78.

„To nie nastąpi za mego życia”

Można by odpowiedzieć: „Ale przecież za czyjegoś życia to musi nastąpić, prawda? ... Skąd człowiek może wiedzieć, czy jego pokolenie tego nie doczeka? Już apostołowie Jezusa dopytywali się o to, a jego odpowiedź ma dla nas doniosłe znaczenie (Mat. 24:3-14)”.

Można by też odpowiedzieć: „Taki pogląd spotyka się dość często. Ale Świadkowie Jehowy doszli na podstawie Biblii do przekonania, że Królestwo Boże już panuje w niebie i że teraz od nas zależy, czy udowodnimy, że chcemy żyć na ziemi pod panowaniem sprawiedliwego rządu Bożego. Właśnie dlatego przyszedłem do pana. Proszę zobaczyć, co jest napisane w Mateusza 24:14”.