BET-CUR

(„dom skały”).

Miasto w górzystym regionie Judy, wymienione między Chalchul a Gedorem (Joz 15:58). Jego nazwa zachowała się w nazwie miejscowości Burdżi as-Sur, chociaż wykopaliska wykazały, że starożytne miasto leżało ok. 0,5 km dalej na pn. zach., w Chirbat at-Tubajka (Bet Sur), ok. 7,5 km na pn. od Hebronu. Gedor jest położony ok. 5 km dalej na pn. pn. zach., a Chalchul — ok. 1,5 km na pd. pd. wsch. Było to jedno z najwyżej usytuowanych miast w Palestynie — jego ruiny znajdują się na wzgórzu o wysokości 1007 m n.p.m. Bet-Cur miało znaczenie strategiczne, gdyż strzegło dróg prowadzących do Mareszy i Libny na zach., a poza tym leżało przy głównej drodze biegnącej z pn. na pd. wzdłuż działu wodnego.

Po podziale królestwa Bet-Cur należało do 15 miast odbudowanych i umocnionych przez króla Rechoboama, by strzegły terytorium Judy i Beniamina przed najazdem (2Kn 11:5-12). Było też jednym z miast, w których zamieszkali Żydzi po powrocie z niewoli babilońskiej (Neh 3:16). W okresie machabejskim Bet-Cur (nazywane wtedy Bet-Sur) odegrało istotną rolę w walkach Żydów z królami Syrii z dynastii Seleucydów; apokryficzna Księga 1 Machabejska opisuje wielkie zwycięstwo nad wojskami syryjskimi odniesione tam przez Judę Machabeusza (165 p.n.e.), który później ponownie umocnił to miasto (1 Machabejska 4:61; 6:26). Jednak w r. 162 p.n.e. zostało ono oblężone przez Syryjczyków i w końcu z powodu braku zapasów żywności skapitulowało (1 Machabejska 6:30-50). Wódz Bakchides umieścił w nim syryjską załogę i jeszcze bardziej je ufortyfikował (1 Machabejska 9:52).

Wykopaliska archeologiczne prowadzone w Bet-Cur w latach 1931 i 1957 odsłoniły ślady silnych obwarowań. Znaleziono też mnóstwo monet pochodzących z czasów od IV do II w. p.n.e., m.in. srebrne monety żydowskie prawdopodobnie z okresu perskiego lub z IV w. p.n.e.

Bet-Cur pojawia się również w 1 Kronik 2:45, w rodowodzie potomków Kaleba, brata Jerachmeela. Powiedziano tam o Maonie, że „był ojcem Bet-Curu”. Według wielu komentatorów określenie Bet-Cur dotyczy miasta noszącego tę nazwę, a zatem Maon był ojcem tych, którzy się tam osiedlili, albo naczelnikiem bądź inną ważną osobą pochodzącą z tego miasta.