EFRON

1. (Od rdzenia oznaczającego: „młody [jeleń]”). Hetyta, syn Cochara; do niego należało pole Machpela naprzeciw Mamre, czyli w Hebronie. Abraham kupił od Efrona to pole razem ze znajdującą się na nim jaskinią, by pochować tam swą żonę Sarę (Rdz 23:3-20). Zapłacił za ten rodzinny grobowiec 400 srebrnych sykli (ok. 880 dolarów), ale w następnych pokoleniach posiadłość tę dalej nazywano „polem Efrona” (Rdz 25:9; 49:29, 30; 50:13).

2. („Miejsce prochu”). Pasmo górskie pomiędzy Neftoach a Kiriat-Jearim (Joz 15:9). Wyznaczało pn. granicę plemienia Judy.

3. Nazwa „Efron” pojawia się w 2 Kronik 13:19 w tekście masoreckim oraz w greckiej Septuagincie i kilku innych przekładach. Jednakże w uwadze marginesowej do tekstu masoreckiego podano formę „Efrain” (zob. EFRAIN).