NAMIOT SPOTKANIA

Wyrażeniem tym określano zarówno namiot Mojżesza (Wj 33:7), jak i święty przybytek wzniesiony na pustkowiu (Wj 39:32, 40; 40:2, 6, 7, 22, 24, 26, 29, 30, 32, 34, 35). Przez jakiś czas przed postawieniem przybytku rolę tymczasowego sanktuarium pełnił namiot Mojżesza. Ilekroć Mojżesz do niego wchodził, by rozmawiać z Jehową, obłok symbolizujący obecność Boga stawał u wejścia (zapewne przed wejściem) do tego namiotu. Nazwano go „namiotem spotkania” najwyraźniej dlatego, że właśnie tam musieli przyjść ludzie, którzy chcieli zapytać o coś Jehowę, i tam niejako się z Nim spotykali (Wj 33:7-11). Prawdopodobnie z tego samego powodu również święty przybytek nazywano „namiotem spotkania” (zob. PRZYBYTEK).