CEBOIM

1. Miejscowość wymieniona w opisie granic terytorium Kananejczyków (Rdz 10:19). Należała do pięciu miast-państw Okręgu Jordanu, które po 12 latach podległości wobec Kedorlaomera podniosły przeciw niemu bunt. Jej król Szemeber przyłączył się do władców Sodomy, Gomory, Admy oraz Beli (Coaru) i prawdopodobnie został wraz z nimi pokonany na nizinie Siddim przez Kedorlaomera i jego trzech sojuszników. Najeźdźcy uprowadzili do niewoli Lota, ale potem zwyciężył ich Abraham (Rdz 14:1-16). Później Ceboim podzieliło los niegodziwych miast Okręgu, które Jehowa zniszczył razem z Sodomą i Gomorą (Rdz 19:24, 25; Pwt 29:22, 23; Oz 11:8). Nie wiadomo dokładnie, gdzie leżało. Wielu uczonych uważa, że obecnie jest przykryte wodami Morza Martwego, choć ostatnio pojawiły się opinie, iż jego ruiny leżą w jednej z suchych dolin na pd. wsch. od tego akwenu.

(2, 3: „hieny”)

2. Dolina na terytorium Beniamina, w pobliżu Michmasz. Za czasów króla Saula pewna grupa filistyńskich grabieżców wyruszała z Michmasz i „kierowała się na drogę ku granicy zwróconej ku dolinie Ceboim, ku pustkowiu” (1Sm 13:16-18). Chociaż nie ustalono precyzyjnie, gdzie leżała dolina Ceboim, może nią być Wadi Abu Dabaʽ („dolina ojca hien”), znajdujące się ok. 10 km na wsch. pd. wsch. od Michmasz i ok. 13 km na wsch. pn. wsch. od Jerozolimy.

3. Miejscowość, w której zamieszkali Beniaminici po powrocie z niewoli babilońskiej. Wymieniono ją pomiędzy Chadid a Neballat i Lod (Liddą) (Neh 11:31, 34, 35). Dokładne jej położenie jest dziś nieznane.