Dzika Bestia z morza
O DZIKIEJ bestii z morza apostoł Jan napisał: „I ujrzałem Bestię wychodzącą z morza, mającą dziesięć rogów i siedem głów, a na rogach jej dziesięć diademów, a na jej głowach imiona bluźniercze. Bestia, którą widziałem, podobna była do pantery, łapy jej — jakby niedźwiedzia, paszcza jej — jakby paszcza lwa. I Smok dał jej swoją moc, swój tron i wielką władzę. I [ujrzałem] jedną z jej głów jakby zarżnięta na śmierć, lecz rana jej śmiertelna została uleczona. I cała ziemia w podziwie powiodła wzrokiem za Bestią.” — Obj. 13:1-3, Pal.
Użyte tutaj słowo bestia pochodzi z greckiego therion i oznacza niebezpieczne dzikie zwierzę. Oto jedna interesująca definicja słowa „bestia”: „dziki, drapieżny z natury ssak”. Opis tej dzikiej bestii przywodzi na pamięć proroctwo Daniela o pewnych dzikich bestiach: jednej podobnej do lwa, drugiej podobnej do niedźwiedzia, trzeciej podobnej do lamparta i tak dalej, które sam później utożsamia z wyobrażającymi je potęgami światowymi z takimi jak Medo-Persja i Grecja. Ta dzika bestia wychodząca z morza, czyli z przepaści, harmonizuje z tym, ponieważ posłużono się morzem, aby przedstawić „ludy i tłumy ludzkie, narody i języki”. — Obj. 17:15; Dan. 7:1-8; 8:1-22.
Ta dzika bestia wyobraża oczywiście ziemskie, ludzkie, widzialne rządy. To, że ma siedem głów i dziesięć rogów, symbole zupełności, dobrze przedstawia, iż wszystkie narody świata były pod kontrolą Szatana, zwłaszcza siedem potęg światowych, które sprawowały zupełną władzę od czasów starożytnego Egiptu aż do dziś. One były i są z Bożego punktu widzenia zwierzęce, bez względu na to, jak mogłoby się to wydawać im samym albo ich narodom. W samej rzeczy można by powiedzieć, że one milcząco przyznały, iż są zwierzęcymi przez obranie takich symboli jak: rosyjski niedźwiedź, brytyjski lew i amerykański orzeł.
Zwróć uwagę, że o smoku Szatanie powiedziano, iż dał tej bestii swoją moc, tron i władzę. Dlatego ona musi należeć do niego i wykonywać jego rozkazy. Zgadza się to z propozycją Szatana, w której zaofiarował on Jezusowi wszystkie królestwa świata, za pokłon i akt uwielbienia. Toteż dlatego Jezus wspomniał o Szatanie jako o „księciu świata tego”; dlatego Paweł nazywa go: „bogiem świata tego”, „władcą powietrza, duchem działającym obecnie w synach nieposłuszeństwa”; i dlatego Jan powiedział, że „cały świat jest pod władzą owego złego”. To, że istnieje widzialna organizacja Szatana jako jego instrument, czyli narzędzie, pomaga nam zrozumieć, dlaczego o jej siedmiu głowach powiedziano, że zawierają bluźnierstwa, czyli imiona bluźniercze. — Jana 12:31; 2 Kor. 4:4; Efez. 2:2, NDą; 1 Jana 5:19, NDą.
A co można powiedzieć o głowie, która doznała śmiertelnego ciosu a jednak została uleczona? Była to szósta głowa przedstawiająca w nowożytnych czasach Niemcy, jako następcę Rzymu, szóstej potęgi światowej, która stopniowo została przekształcona z pogańskiego Rzymu w Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego. Ona doznała śmiertelnego zranienia podczas pierwszej wojny światowej, z czego była uleczona; jest tylko częściowo uleczona z rany, którą otrzymała w czasie drugiej wojny światowej.
Mieć znak tej bestii na czole albo na rękach oznacza, że się organizacji Szatana udziela poparcia duchowego lub fizycznego, naruszając przez to nakaz aby „siebie zachować czystym od tego świata”. (Jak. 1:27, Kow) Taka przyjaźń ze światem oznacza jednak nieprzyjaźń z Bogiem.
O tej bestii powiedziano, że ma liczbę 666. W Piśmie świętym liczba sześć jest symbolem niedoskonałości lub niezupełności. (1 Sam. 17:4; 2 Sam. 21:20; Dan. 3:1) Widzialna organizacja Szatana składa się z trzech zasadniczych panujących czynników; fałszywej religii, chciwego handlu i światowej polityki. Ta trójka została dobrze zobrazowana przez niedoskonałą liczbę 666; fałszywa religia przez 600, chciwy handel przez 60, a światowa polityka przez 6, im większa liczba tym większy stopień niegodziwego powiązania. W Armagedonie ta dzika bestia, widzialna organizacja Szatana, zostanie ustawiona w jednym szeregu z Szatanem i hordami jego demonów, którzy walczą przeciwko Chrystusowi, Królowi królów, jako że w tej wojnie bestia ta i jej hufce doznają całkowitej porażki. — Obj. 13:18; 14:9, 11; 15:2; 16:2; 19:19, 20.