Podporządkowanie się we wszystkich dziedzinach życia

PODPORZĄDKOWANIE! Bardzo dużo ludzi buntuje się na myśl o podporządkowaniu, ale oddani Bogu chrześcijanie wiedzą, że chcąc nie chcąc wszyscy z wyjątkiem Boga są i muszą być komuś podporządkowani. Nawet Jezus Chrystus jest podporządkowany swemu Ojcu, wbrew przeciwnemu twierdzeniu dogmatu o trójcy. — 1 Kor. 11:3; 15:28.a

Faktu tego nie da się pominąć. Jehowa Bóg jest Bogiem porządku. Do zachowania porządku potrzebna jest organizacja, a organizacja wymaga zasady podporządkowania, zasady, która się stosuje do każdej sfery działalności ludzkiej, do każdej dziedziny życia. Jak to wyraził apostoł Piotr: „Wszyscy jedni drugim bądźcie ulegli. Przyobleczcie się w pokorę.” — 1 Piotra 5:5, NT.

Na przykład niewolnicy bezsprzecznie mają być podporządkowani swoim panom, przy czym nie powinni utyskiwać na to poddaństwo. Jednakże nie we wszystkim, ale tylko w sprawach, co do których ci panowie mają legalne prawo żądać podporządkowania. Właściciele nie mają prawa wtrącać się do religii swych niewolników ani nie mogą wymagać od nich dokonywania czynów przestępczych. Uwydatnia to fakt, że podporządkowanie się niewolników panom jest względne, warunkowe, a nie absolutne. Nie uwalnia od zależności wobec Boga. Dzisiejsi chrześcijanie są wobec swych pracodawców zobowiązani do wykonywania powierzonej pracy w sposób uczciwy w oczach wszystkich ludzi i w tej mierze można o nich powiedzieć, że podlegają podobnemu podporządkowaniu. — Tyt. 2:9-12.

Względne podporządkowanie się jest również wymagane od chrześcijańskich żon, niezależnie od tego, czy ich mężowie są chrześcijanami. Chociaż mają być poddane „mężom swoim we wszystkim”, to jednak ich poddanie musi być zrównoważone przez bojaźń Boga i sumienne stosowanie się do woli Bożej. (Efez. 5:24) Dowodem na to, że chodzi o podporządkowanie względne, jest choćby fakt, iż ma ono być stosowane w sposób nie przynoszący ujmy wielbieniu Jehowy. — Tyt. 2:3-5.

Ponadto względne podporządkowanie się obowiązuje chrześcijan wobec władz zwierzchnich, wobec politycznych władców, których Bóg umieścił na poszczególnych stanowiskach. Chrześcijanie nie mogą pomijać tego podporządkowania, dopóki są na ziemi równocześnie z nimi. Chociaż chrześcijanie są wolni, to jednak nie mogą tą wolnością usprawiedliwiać nieliczenia się z prawami, które nie są sprzeczne z prawami Bożymi, ani folgować sobie w zepsuciu moralnym, pobudzając rządy do słusznego gniewu. Chrześcijanie raczej będą oddawać każdemu to, co się mu należy — szacunek i cześć odpowiednio do jego urzędu. — Rzym. 13:1-7.

Takie podporządkowanie jednak bynajmniej nie oznacza, żeby wzorem pewnych religii zawierać konkordaty z rządami światowymi, w wyniku czego osiąga się zwykle jakieś przywileje, a rządy w zamian za to uzyskują wpływ na obsadzanie wyższych stanowisk. Tego rodzaju przyjaźń ze światem równałaby się wrogości wobec Boga; kto w ten sposób się podporządkowuje, ten staje się częścią świata. Okoliczność, że podporządkowanie chrześcijan Cezarowi jest względne, znajduje potwierdzenie również w tym, iż jest to sprawa sumienia. — Jak. 4:4; Jana 17:16.

Chrześcijanie muszą być podporządkowani przede wszystkim Jehowie Bogu i Jego widzialnemu, ziemskiemu narzędziu, czyli kanałowi. O tym podporządkowaniu się w obrębie zboru chrześcijańskiego pisze apostoł Paweł: „Bądźcie posłuszni przełożonym i bądźcie im poddani, bo czuwają nad duszami waszymi i zdadzą z tego kiedyś sprawę. Oby to mogli uczynić z radością, a nie z żalem, bo to nie wyszłoby wam na dobre.” — Hebr. 13:17, Kow.

Podporządkowanie się chrześcijan w zborze może być przejawione na wielu jak gdyby płaszczyznach. Młodzi mają być poddani starszym, niewiasty mężczyznom, poszczególni członkowie zamianowanym sługom, słudzy pomocniczy przewodniczącemu nadzorcy. To poddanie lud podporządkowanie wyraża się we wzajemnej współpracy, zachowywaniu punktualności, w tym, żeby być godnym zaufania i ze wszystkiego wywiązywać się jak najlepiej. W szczególności oznacza to podporządkowanie się wskazówkom co do służby polowej, niezależnie od tego, czy ciało kierownicze podało je bezpośrednio, czy też przez swoich podróżujących lub miejscowych przedstawicieli.

Przez podporządkowanie się we wszystkich dziedzinach życia, przez absolutne poddanie się Jehowie Bogu, teokratyczne poddanie wśród świadków w Społeczeństwie Nowego Świata i względne podporządkowanie pracodawcom, mężom czy politycznym władzom zwierzchnim tego starego świata, chrześcijanie zachowają nienaganność, unikną przyniesienia ujmy czystemu wielbieniu Jehowy oraz zdobędą uznanie Jehowy i wieczne życie w Jego nowym świecie sprawiedliwości.

[Przypis]