Największa szansa dla młodych

„Pobożność jest użyteczna wszechstronnie, gdyż niesie obietnicę życia teraźniejszego i tego, które ma nadejść. To oświadczenie jest godne zaufania i w pełni zasługuje na przyjęcie” (1 Tym. 4:8, 9).

 1, 2. (a) W czym wielu młodych ludzi upatruje swą wielką szansę? Jakie pytania są tu na miejscu? (b) Dlaczego dzisiejsza młodzież znalazła się pod szczególną presją?

CO UWAŻASZ za swą największą szansę? Pewna ankieta przeprowadzona wśród młodych ludzi pochodzących z różnych środowisk wykazała, że większość pragnie przede wszystkim „znaleźć pracę dającą zadowolenie” oraz „być bardzo zamożnym”. Coraz więcej młodych myśli o zrobieniu kariery, a tu i ówdzie w rekordowej liczbie wstępują na wyższe uczelnie, aby zdobyć popłatny zawód. Wielu sądzi, że wyzyskanie takich możliwości daje w życiu poczucie bezpieczeństwa, siłę i satysfakcję. Czy jako młody człowiek podzielasz tę opinię? A wy, dorośli, zwłaszcza rodzice, jak się naprawdę zapatrujecie na takie możliwości? Czy rzeczywiście są one kluczem do powodzenia?

² Poczucie siły i satysfakcji chyba jeszcze nigdy nie było tak potrzebne młodzieży jak teraz, w „dniach ostatnich”, tak „trudnych do zniesienia” (2 Tym. 3:1-5). Młode pokolenie dorasta wśród stresów, których poprzednia generacja nie potrafiłaby sobie nawet wyobrazić. Gwałtowne przemiany społeczne, takie jak rozpad rodziny i załamanie moralne, stały się przyczyną licznych zaburzeń emocjonalnych.

POCZUCIE SIŁY I SATYSFAKCJA

 3, 4. Co dowodzi, że młodym brakuje siły wewnętrznej? Dlaczego nie mogą jej dodać korzyści materialne?

³ Coraz więcej młodych osób dochodzi do wniosku, że brak im sił wewnętrznych, potrzebnych do zmagania się z przeciwnościami losu (por. Efez. 3:16). Według najnowszej opinii Państwowego Instytutu Zdrowia Psychicznego (National Institute of Mental Health) co piąty młody obywatel Stanów Zjednoczonych jest ogarnięty głęboką depresją.a W okresie od roku 1961 do 1975 liczba samobójstw wśród młodocianych wzrosła tam przeszło dwukrotnie! W kraju tym co rok odbiera sobie życie 8000 młodych ludzi, a 50 razy tyle usiłuje popełnić samobójstwo. Zdaniem niektórych specjalistów przybiera to rozmiary pandemii. Poza tym dane liczbowe wskazują, że zaskakująco dużo młodych trafia do szpitali psychiatrycznych.b

⁴ Oczywiście nie wszystkim młodym ludziom warunki pozwalają na szybkie wyrobienie sobie pozycji materialnej. Jeżeli jednak wziąć pod uwagę, że powyższe dane pochodzą z dużego kraju, gdzie nie brak okazji do wzbogacenia się, staje się jasne, iż takie sposobności same w sobie nie pomagają młodym w ‛oddaleniu strapienia od serca i niedoli od ciała’ (Kazn. 11:9, 10). Korzyści materialne nie umocnią kogoś, kto ma kompleksy, kogo nurtuje niepewność lub poczucie winy. W Biblii czytamy: „Pokazałeś swoje zniechęcenie w dniu udręki? Wątła będzie twa siła” (Prz. 24:10).

 5, 6. Czy gromadzenie dóbr materialnych jest gwarancją „ułożenia sobie życia”? Podaj przykłady.

⁵ A czy gromadzenie dóbr materialnych daje w końcu zadowolenie i pozwala „ułożyć sobie życie”? Bogaty król Salomon przyznał: „Zwróciłem uwagę na wszystkie moje dzieła, których dokonały moje ręce, i na mój trud, który włożyłem w pracę. I oto: wszystko to jest marnością i gonitwą za wiatrem” (Kazn. 2:3-11, Biblia warszawska). Wprawdzie doznawał pewnej radości z własnych osiągnięć, ale nie zdołał się uwolnić od uczucia pustki i bezcelowości.

⁶ Wiele ludzi utrzymuje, że kluczem do „dobrego życia” jest wyższe wykształcenie. Były gubernator w USA uznał nawet ukończenie studiów za „niezbędny warunek uzyskania siły moralnej, odczuwania satysfakcji i przetrwania”. Czy słusznie? Grupa 846 absolwentów renomowanego uniwersytetu napisała wspólne „wypracowanie” na temat tego, jak im się powodzi w dziesięć lat po ukończeniu studiów. „Chociaż całość jest utrzymana w tonie żartobliwym”, zauważył potem jeden z nich, „to jednak między wierszami pobrzmiewa nuta pesymizmu, goryczy, a nawet beznadziejności”. Po 25 latach jeden z nich odniósł co prawda „pewien sukces pod względem finansowym”, ale przyznał: „Niepowodzenia w życiu osobistym tak dalece usuwają w cień wszelkie moje osiągnięcia, że lepiej nie wspominać ani o jednych, ani o drugich”. Czy tylko tyle można oczekiwać od życia?

NAJWIĘKSZA SZANSA

 7. Jaką karierę mógł zrobić Tymoteusz? Co jednak zalecił mu Paweł?

⁷ Na coś znacznie lepszego zwrócił uwagę apostoł Paweł w natchnionym liście do chrześcijańskiego ucznia Tymoteusza. Ten młodzieniec miał pełnić służbę w Efezie, jednym z największych ośrodków handlowych świata starożytnego. Jakże błyskotliwą karierę można było zrobić w tym mieście! Tymoteusz mógł dążyć do tego, by zostać zamożnym kupcem, mógł też szukać sławy w szkole Tyranosa lub w miejscowym teatrze (1 Tym. 1:3; Dzieje 19:1, 9, 29). Z pewnością miał pole do wyrobienia sobie pozycji w świecie. Paweł napisał mu jednak: „Zaprawiaj się, mając na celu pobożność. Cielesna zaprawa bowiem jest tylko trochę użyteczna, lecz pobożność jest użyteczna wszechstronnie, gdyż niesie obietnicę życia teraźniejszego i tego, które ma nadejść”. Tak, pobożność jest „użyteczna wszechstronnie”. Nie była to jedynie teoretyczna spekulacja, gdyż apostoł dodał: „To oświadczenie jest godne zaufania i w pełni zasługuje na przyjęcie”. Wiedział z własnego doświadczenia, jaka jest najlepsza droga życiowa (1 Tym. 4:7-9; 2 Kor. 6:10).

 8, 9. (a) Czym jest pobożność? (b) Co jest twoją największą szansą i dlaczego do wykorzystania jej potrzeba wysiłku?

⁸ A czym jest pobożność? Jest to osobiste przywiązanie do Boga, płynące z serca przepełnionego głębokim docenianiem Jego ujmujących zalet. Podczas gdy „zbożna bojaźń” (o której mowa w Liście do Hebrajczyków 12:28) oznacza głównie nacechowany szacunkiem lęk przed uczynieniem czegoś, co mogłoby wywołać niezadowolenie Jehowy, to „pobożnością” jest głos serca, które przepełnione miłością pobudza do postępowania podobającego się Bogu.c Takie nastawienie serca prowadzi do „zażyłości z Bogiem” — osobistej więzi, która pozwala odczuwać Jego uznanie i pomoc (Hioba 29:4). Możliwość zjednania sobie takiej przyjaźni ze Stwórcą jest daleko cenniejsza niż wszystko inne, o co można by się ubiegać (por. Jer. 9:22, 23, Bw).

⁹ Czy taka więź z Bogiem powstaje samorzutnie, dzięki temu, że ktoś ma bogobojnych rodziców lub zostaje ochrzczony? Nie, ponieważ szczerość serca oraz inne cnoty chrześcijańskie trzeba dopiero w sobie wypielęgnować (2 Piotra 1:5-8). Musisz dążyć do tego, żeby twoje serce pobudzało cię do spełniania ‛uczynków wynikających z pobożności’ (por. Wyjścia 36:2; 2 Piotra 3:11; Kol. 3:22). Tymoteusz musiał rozwijać w sobie pobożność, mimo że od dzieciństwa był wychowywany w prawdzie. Przybranie tej cechy również dziś wymaga uporczywego wysiłku, jednak bez wątpienia przysparza ona „wielkich zysków” (1 Tym. 6:6). W jakim sensie?

WZNIOŚLEJSZA DROGA ŻYCIOWA

10, 11. Jak pobożność podniosła życie Tymoteusza na wyższy poziom?

¹⁰ Mieszkańcy Efezu, wśród których działał pobożny Tymoteusz, żyli „w jałowym stanie swych umysłów” (Efez. 4:17). Karmili je czymś, co było pozbawione rzeczywistej wartości, marnością. „Cóż to za widok!” — pisze biblista R.C.H. Lenski, komentując List do Efezjan 4:17. „Ludzie o badawczych, otwartych umysłach, stworzenia inteligentne, idą przez życie podporządkowując każdy krok nakazom rozumu, który w rezultacie prowadzi donikąd, do wielkiego, tragicznego rozczarowania!”

¹¹ Tymoteusz mógł zauważyć, że efezjanie pędzili bezcelowe i rozwiązłe życie. Wielu oddawało cześć bogini Artemidzie, lecz obiektem tego fanatycznego kultu był martwy posąg. Dopuszczali się dzikich orgii i prostytucji sakralnej (Dzieje 19:23-34). Natomiast Tymoteusz górował swym postępowaniem nad ludźmi z narodów, którzy byli ‛odstręczeni od życia po Bożemu, (...) zatraciwszy wszelkie odczucie moralne’ (Efez. 2:6; 4:18, 19). Prowadzeniem się przykładnie „po Bożemu”, zjednał sobie najwspanialszego Przyjaciela we wszechświecie! Takie stosunki z żywym Bogiem, które można nawiązać dzięki pobożności, to twoja największa szansa! Czy ją wyzyskasz?

12. Co powiedziała pewna młoda chrześcijanka o „wielkich zyskach”, jakie przynosi pobożność? Co ty o tym sądzisz?

¹² Seks, przyjemności, bogactwo oraz wyższe wykształcenie są dziś dla wielu ludzi przedmiotem bałwochwalczej czci, równej uwielbieniu, jakim starożytni mieszkańcy Efezu otaczali Artemidę (Mat. 6:24; Efez. 5:3-5; Filip. 3:19). Jednakże ci, którzy rozwijają w sobie pobożność, idą lepszą drogą życiową. „Przypatruję się dziewczętom i chłopcom, z którymi się zadawałam, zanim zaczęłam studiować Biblię”, opowiada pewna 24-letnia chrześcijanka. „Połowa z nich jest w więzieniu, większość zażywa narkotyki, a sporo dziewcząt ma nieślubne dzieci. Dostali się w bagno. Niektórzy nawet już nie żyją. Niezmiernie się cieszę, że gdy pomyślę o moim życiu, mam się czym poszczycić”. Inni młodzi chrześcijanie całkowicie się z tym zgadzają.

13. Dlaczego stosowanie się do zalecenia z Listu 2 do Tymoteusza 4:5 przydaje życiu wartości?

¹³ Osoby, które kierują się w życiu pobożnością, mają skarb służby (2 Kor. 4:1, 7; 2 Tym. 4:5). Stoją przed nimi konkretne zadania, będące dla nich wyzwaniem. Zamiast przeżywać pseudoemocje przy zmyślonych opowieściach pokazywanych w telewizji lub w kinie, chrześcijanie pełniący służbę Bożą odwiedzają żywych ludzi, aby im pomagać. Mają do czynienia z rzeczywistymi problemami. Ileż radości sprawia im widok osób, które prowadziły się niemoralnie, były agresywne lub nie miały żadnej nadziei, a teraz pod wpływem pouczeń biblijnych wyzbywają się złych przyzwyczajeń, nabierają szacunku dla samych siebie i zaczynają służyć Jehowie! Żadna kariera nie dorównuje tej działalności ani nie przynosi tak trwałego pożytku!

ZADOWOLENIE I CZYSTE SUMIENIE

14, 15. W jaki sposób zbożny pogląd na pieniądze pozwala prowadzić szczęśliwsze życie?

¹⁴ „Bez wątpienia przysparza ona wielkich zysków, ta pobożność połączona z poprzestawaniem na swoim. (...) Dlatego mając utrzymanie i okrycie, zadowolimy się tym. Ci jednak, którzy postanowili stać się bogatymi, (...) poprzebijali się wszędzie wieloma boleściami” (1 Tym. 6:6-10). Z badań ankietowych przeprowadzonych w roku 1981 przez czasopismo Psychology Today wynika, że młodzież myśli o pieniądzach „znacznie częściej” niż przedstawiciele innych grup wieku. Zarazem jednak wśród respondentów najbardziej zainteresowanych pieniędzmi (zarówno biednych, jak i bogatych) połowa uskarża się na „ciągłe troski i zmartwienia”.

¹⁵ Pewien młodzieniec z Japonii zdołał się wspiąć z nędzy do bogactwa, ale nadwerężył przy tym zdrowie. Później dzięki studiowaniu Biblii wykształcił w sobie pobożność. Oto jego słowa: „Gdy sobie przypomnę, jak to zmierzałem przede wszystkim do zdobycia majątku, to muszę przyznać, że jestem bez porównania szczęśliwszy, odkąd wytknąłem sobie inny cel w życiu. Naprawdę nic nie da się porównać z zadowoleniem, jakie daje oddanie się na służbę wielkiemu Stwórcy”d (Prz. 10:22; Kazn. 5:9-11, Bw).

16. Co spotyka tych, którzy nie zachowują „dobrego sumienia”?

¹⁶ Paweł usilnie zachęcał Tymoteusza, by ‛zachowywał dobre sumienie’. Jak miał o to dbać? Między innymi przestrzegając „wszelkiej czystości moralnej” w obejściu z kobietami (1 Tym. 1:19; 5:2). Tymczasem wielu młodych ludzi zatraciło czystość moralną, mając przypalone sumienia (1 Tym. 4:2). Jednakże niemoralny tryb życia nie daje im wewnętrznego spokoju ani zadowolenia. Potwierdzają to wyniki pewnego studium obyczajowości i poglądów na życie seksualne przeprowadzonego wśród kilkuset młodocianych. O tych, którzy najczęściej zmieniali partnerów, czytamy tam: „Uważają, że ich życie jest pozbawione głębszego sensu i nie są z niego zadowoleni”. Prawie co drugi oświadczył: „Żyjąc tak jak teraz, marnują większość swych możliwości”.

17. Dlaczego ‛miłość płynąca z dobrego sumienia’ umożliwia nam czerpanie z życia tego, co najlepsze?

¹⁷ Jeżeli dwoje ludzi z czasem zawiera czcigodne małżeństwo, zaznają radości, gdy będą okazywać sobie ‛miłość płynącą z czystego serca i dobrego sumienia’ (1 Tym. 1:5). W piśmie pt. Journal of Marriage and the Family (Magazyn dla Małżeństwa i Rodziny) z 1984 roku zwrócono uwagę na ankietę przeprowadzoną niedawno wśród 309 młodych małżeństw. Wynika z niej, że w ślad za pożyciem przed ślubem idzie „znacznie mniejsze zadowolenie ze stosunków małżeńskich u obojga partnerów”. Jakże inaczej ma się rzecz z tymi, którzy zachowali czystość! Pewna młoda chrześcijanka, która od siedmiu lat jest szczęśliwą żoną, powiedziała: „Miło mi jest cofać się myślą w przeszłość, gdy wiem, że jestem czysta”. Tak, spokojne sumienie to wielka nagroda dla młodzieży, która jest „wzorem (...) w czystości moralnej” (1 Tym. 4:12).

SIŁA WEWNĘTRZNA

18, 19. (a) Jakim obciążeniom musiał się przeciwstawiać Tymoteusz? (b) Jak mu dopomagał Bóg?

¹⁸ Tymoteusz niewątpliwie był narażony w Efezie na liczne obciążenia. Z jednej strony mógł być wystawiony na pokusy bogatego, niemoralnego miasta, zamiłowanego w uciechach i zabawach. Z drugiej strony nieśmiałość połączona z częstymi niedomaganiami mogły wywoływać wiele wewnętrznych napięć (1 Tym. 5:23). Paweł przypomniał mu jednak: „Bóg nie dał nam przecież ducha tchórzostwa, lecz siły i miłości, i zdrowego rozsądku” (2 Tym. 1:7).

¹⁹ Iluż twoich rówieśników chciałoby czuć w sobie taką siłę! Pewna młoda kobieta, która zerwała z prostytucją i zażywaniem narkotyków, mówi teraz: „Udało się to tylko dzięki pomocy Jehowy. Od czasu do czasu odzywają się we mnie dawne skłonności, ale wtedy natychmiast zaczynam się modlić. Możność pokonywania tych przeszkód fascynuje mnie bardziej niż wszystko, co zdołałam osiągnąć przedtem!” Bóg na pewno może ‛wlać w ciebie moc’ i przydać ci sił duchowych, dzięki którym zdołasz się przeciwstawić wszelkiemu naciskowi i powziąć słuszne decyzje (2 Tym. 4:17).

20, 21. (a) Przedstaw niektóre korzyści wynikające z pobożności. (b) Co będzie przedmiotem rozważań w następnym artykule?

²⁰ Przejawianie pobożności przynosi więc liczne korzyści. W swym „biegu życia” zmierzasz do celu, który góruje nad dążeniami ludzi zabiegających jedynie o korzyści materialne (2 Tym. 3:10). Pewien młody chrześcijanin, który zrezygnował ze stypendium akademickiego i został kaznodzieją pełnoczasowym, oświadczył z entuzjazmem: „Zrobiłem karierę najwspanialszą z możliwych — jestem nauczycielem dobrej nowiny i pomagam innym w poznawaniu naszego miłościwego Ojca! A z ‛premią’ w postaci uszlachetnionej osobowości nic innego nie może się równać. Dochodzi do tego nagroda wolnego od trosk, wiecznego życia w raju. Doprawdy, czyż można pragnąć czegoś więcej?”

²¹ Może jednak zapytasz: „Jak mam rozwijać w sobie pobożność?” Odpowiedź na to znajdziesz w następnym artykule.

[Przypisy]

Czy sobie przypominasz:

● Dlaczego korzyści materialne mają ograniczoną wartość?

● Co jest twoją największą szansą?

● Do czego prowadzi pobożność, pomagając czerpać z życia to, co najlepsze?

[Ilustracja na stronie 11]

Co naprawdę cię uszczęśliwi?

[Ilustracja na stronie 13]

Tymoteusz zaprawiał się w pobożności; dzięki temu prowadził życie wznioślejsze niż niemoralni mieszkańcy Efezu