Jak wysoko cenisz sobie lojalność?

„Z lojalnym postąpisz lojalnie” (PSALM 18:25 [18:26, Bw]).

 1, 2. (a) Co to jest lojalność i jaki wpływ mają różne aspekty tej zalety na nasze życie? (b) Dlaczego powinniśmy zwrócić uwagę na Jehowę jako naszego najlepszego Wzorodawcę?

WIERNOŚĆ, powinność, miłość, obowiązek, posłuszeństwo — co łączy te pojęcia? Są to różne aspekty lojalności, zbożnej zalety wypływającej ze szczerego oddania. Niestety, wiele osób nie przywiązuje do niej większej wagi. Wierność partnerowi małżeńskiemu, obowiązki względem starszych członków rodziny, posłuszeństwo pracownika wobec pracodawcy — wszystko to coraz powszechniej się lekceważy. A jak postąpić, gdy trzeba wybrać, komu dochować lojalności? Niedawno pewien brytyjski księgowy stracił pracę, gdyż ujawnił inspektorom podatkowym prawdziwe informacje o finansach swej firmy.

² Łatwo mówić o lojalności, ale w parze z nią musi iść działanie, i to działanie dalekie od trwożliwego godzenia się na kompromisy. Jako ludzie niedoskonali często pod tym względem nie dopisujemy. Postąpimy więc mądrze, gdy rozważymy przykład Osoby, której lojalność nie podlega dyskusji — samego Jehowy Boga.

Wzór lojalności

 3. Jak Jehowa wykazał, że jest lojalny wobec swego zamierzenia, przedstawionego w Księdze Rodzaju 3:15?

³ Kiedy Adam zgrzeszył, Jehowa wyraźnie ogłosił zamiar odkupienia nie narodzonych jeszcze członków rodziny ludzkiej. Uczynił to z miłości do swych człowieczych stworzeń (Jana 3:16). W odpowiednim czasie okazało się, że ofiara okupu została złożona w osobie Jezusa Chrystusa, obiecanego „nasienia” zapowiedzianego w Księdze Rodzaju 3:15, i stało się nie do pomyślenia, żeby Jehowa odstąpił od powziętego i ogłoszonego zamysłu. Jeżeli uznajemy ofiarę Jezusa, to nasza wiara nas nie zawiedzie (Rzymian 9:33).

 4. Jak Jehowa dowiódł swej lojalności wobec Jezusa i z jakim wynikiem?

⁴ W czasie pobytu na ziemi Syn Boży czerpał siły z lojalności Jehowy. Wiedział, że musi ponieść śmierć, i był zdecydowany do samego końca pozostać lojalny wobec swego Boga. Po chrzcie i namaszczeniu duchem świętym otrzymał pełniejszy wgląd w swój byt przedludzki. Tej nocy, której został zdradzony, modlił się, by mógł wrócić do niebiańskiego Ojca oraz do ‛chwały, którą miał przy Jehowie, zanim powstał świat’ (Jana 17:5). Od czego zależało, czy tak się stanie? Od tego, czy Jehowa wybawi swego lojalnego Syna z grobu i czy nie dopuści, by oglądał skażenie. Jehowa wskrzesił go i obdarzył nieśmiertelnością, lojalnie spełniając proroczą obietnicę z Psalmu 16:10: „Nie pozostawisz mej duszy w Szeolu” (Dzieje Apostolskie 2:24-31; 13:35; Objawienie 1:18).

 5. Jakie inne czyny podyktowane lojalnością wiążą się z obietnicami, które Jehowa dał Jezusowi?

⁵ Po zmartwychwstaniu Jezus wiedział, że może polegać na wypowiedzi Jehowy co do ‛położenia jego nieprzyjaciół jako podnóżek pod jego stopy’ (Psalm 110:1). Pora na jej spełnienie nadeszła w roku 1914, z końcem „wyznaczonych czasów narodów”, gdy w niebie ustanowiono Królestwo Boże. Wywyższony ponad swoich wrogów, Jezus najpierw strącił z niebios Szatana i jego demony. W punkcie kulminacyjnym tego okresu zamknie ich w otchłani na tysiąc lat oraz zniszczy „królów ziemi i ich wojska” (Łukasza 21:24; Objawienie 12:7-12; 19:19; 20:1-3).

 6. Jaką niezawodną nadzieję dał nam Bóg i jak możemy okazać, że to cenimy?

⁶ Psalmista zachęcał: „Pokładaj nadzieję w Jehowie i trzymaj się Jego drogi, a wywyższy ciebie, abyś objął w posiadanie ziemię” (Psalm 37:34). Możemy być całkowicie pewni, że Jehowa nadal będzie wierny swemu słowu, i mężczyznom, kobietom oraz dzieciom ‛trzymającym się Jego drogi’ pozwoli przeżyć kres tego niegodziwego świata. W języku hebrajskim powyższy zwrot przywodzi na myśl pilne i wierne służenie Jehowie. Nie czas więc popadać w znużenie ani rezygnować z udostępnionych nam przywilejów. Pora wytężać siły w lojalnej służbie na rzecz naszego Boga i Jego Królestwa (Izajasza 35:3, 4). Mamy pod tym względem wspaniałe, zachęcające przykłady. Rozważmy niektóre z nich.

Lojalna postawa patriarchów

 7, 8. (a) Jakie zadania Jehowa zlecił Noemu i jego rodzinie? (b) Jak Noe z rodziną dowiódł, że zasługuje na ochronę w czasie ogólnoziemskiego potopu?

⁷ Kiedy Jehowa powziął zamiar zniszczenia niegodziwego świata ludzkiego w potopie, zawarł z patriarchą Noem przymierze, torujące drogę do ocalenia jego rodziny i zachowania życia na ziemi (Rodzaju 6:18). Noe był wdzięczny za możliwość skorzystania z Boskiej ochrony, ale wraz z najbliższymi musiał dowieść, że na nią zasługuje. W jaki sposób? Czynieniem tego, co nakazał Jehowa. Najpierw czekało ich ogromne zadanie zbudowania arki. Następnie trzeba było w niej zgromadzić przedstawicieli świata zwierząt oraz zapasy żywności potrzebne do utrzymania ich dłuższy czas przy życiu. Ale nie koniec na tym. Przez cały okres przygotowań Noe wytężał siły w bezprecedensowej działalności kaznodziejskiej, ostrzegając ludzi przed nadchodzącym sądem Bożym (Księga Rodzaju, rozdziały 6 i 7; 2 Piotra 2:5).

⁸ Biblia podaje, że „Noe zabrał się do wykonania wszystkiego tak, jak mu nakazał Bóg. Tak właśnie uczynił” (Rodzaju 6:22; 7:5). On sam i jego rodzina lojalnie wypełnili zlecone im zadanie. Przejawiali ducha ofiarności i mądrze spożytkowywali czas, chociaż praca — podobnie jak działalność kaznodziejska — była niełatwa. Synowie Noego i ich żony nie mieli dzieci przed potopem, co pomogło im skoncentrować się na wykonywanym zadaniu i zgodnie zjednoczyć wysiłki. Przepowiedziany kataklizm słusznie położył kres ówczesnemu znikczemniałemu światu. Ocaleli tylko Noe z żoną oraz trzej ich synowie i synowe. Naprawdę możemy się cieszyć, że lojalnie słuchali Boga i Jego wskazówek, gdyż każdy z nas pochodzi w linii prostej od Noego — przez Sema, Chama lub Jafeta (Rodzaju 5:32; 1 Piotra 3:20).

 9. (a) Dlaczego próba, której Jehowa poddał Abrahama, stanowiła zarazem próbę lojalności? (b) Jak Izaak okazał się lojalny?

⁹ Kierując się wiarą i posłuszeństwem wobec nakazu Jehowy, Abraham podjął przygotowania do złożenia w ofierze Izaaka. Jakąż to było próbą lojalności! Jehowa powstrzymał jego rękę i rzekł: „Teraz już wiem, że się boisz Boga, gdyż nie odmówiłeś mi swego syna, swego jedynaka”. Warto jednak zastanowić się nad tym, co było przedtem. W trakcie trzydniowej wędrówki na górę Moria Abraham z pewnością miał dość czasu na rozmyślanie i ewentualną zmianę decyzji. A jak się zachował Izaak, który niósł drwa potrzebne do złożenia ofiary, a potem pozwolił związać sobie ręce i nogi? Nie zachwiał się w posłuszeństwie wobec swego ojca Abrahama ani nie sprzeciwiał się roli, jaka przypadła mu w udziale, choć wszystko wskazywało na to, że zachowanie lojalności będzie go kosztować życie (Rodzaju 22:1-18; Hebrajczyków 11:17).

Lojalność chrześcijan

10, 11. Jaki wzór lojalności dali pierwsi chrześcijanie?

¹⁰ Jehowa zawsze kierował się prawdziwą lojalnością. „Bądźcie (...) naśladowcami Boga”, wzywa apostoł Paweł (Efezjan 5:1, 2, Bw). Uczniowie Chrystusa mieli się odznaczać taką samą postawą, jak niegdyś patriarchowie. Pierwsi chrześcijanie dali wspaniały wzór lojalności w oddawaniu czci Bogu, o czym świadczy poniższy przykład.

¹¹ Cesarz rzymski Konstancjusz I, ojciec Konstantyna Wielkiego, najwyraźniej żywił głęboki szacunek dla naśladowców Jezusa Chrystusa. Chcąc wypróbować lojalność chrześcijan w swoim pałacu, oświadczył im, że będą mogli pozostać na służbie jedynie pod warunkiem uczestniczenia w składaniu ofiar bożkom. W razie odmowy mieli być zwolnieni i surowo ukarani. Konstancjusz chciał w ten prosty sposób ustalić, którzy z nich w żadnym wypadku nie odstąpią od lojalności. Wiernych Bogu i Jego zasadom zatrzymano na dworze cesarskim, a niektórych uczyniono nawet zaufanymi doradcami. Natomiast nielojalnych wobec przykazań Bożych spotkała sromotna odprawa.

12. Jak powinni okazywać lojalność chrześcijańscy nadzorcy i dlaczego jest to konieczne dla dobra zboru?

¹² Chociaż każdy chrześcijanin musi się odznaczać lojalnością, to w Liście do Tytusa 1:8 wyraźnie wymieniono ją wśród zalet, które powinien wykazywać chrześcijański nadzorca. William Barclay wyjaśnia, że greckie słowo hoʹsi·os, przetłumaczone tu na „lojalny”, określa „człowieka przestrzegającego odwiecznych praw, które miały i mają pierwszeństwo przed wszelkimi prawami ustanowionymi przez ludzi”. Jest rzeczą niezmiernie ważną, by starsi lojalnie trwali w posłuszeństwie wobec prawa Bożego. Swoim właściwym przykładem pomogą zborowi wzrastać i nabierać sił do przezwyciężania wszelkich prób i nacisków, mogących zagrażać zarówno ogółowi jego członków, jak i poszczególnym jednostkom (1 Piotra 5:3). Zamianowani nadzorcy mają względem trzody poważny obowiązek — nigdy nie wolno im odstępować od lojalności wobec Jehowy, gdyż zbór ma ‛brać wzór z ich wiary’ (Hebrajczyków 13:7).

Jak wysoko cenisz sobie lojalność?

13. Co znaczy powiedzenie, że „każdy człowiek ma swoją cenę”, i jakie przykłady zdają się to potwierdzać?

¹³ „Każdy człowiek ma swoją cenę”, wyraził się podobno sir Robert Walpole, premier brytyjski z XVIII wieku. Sentencja ta trafnie ujmuje fakt, że w dziejach ludzkich często wyrzekano się lojalności dla samolubnego zysku. Na przykład tłumacz Biblii William Tyndale mylnie uznał niejakiego Henry’ego Phillipsa za lojalnego przyjaciela. W roku 1535 Phillips podstępnie zdradził go wrogom, co doprowadziło do natychmiastowego uwięzienia Tyndale’a i jego przedwczesnej śmierci. Zdaniem pewnego historyka Phillips, będący prawdopodobnie agentem króla Anglii lub tamtejszych katolików, „otrzymał sporą sumę za swą judaszowską robotę”. Aluzja ta dotyczy oczywiście Judasza Iskariota, który przyjął 30 sztuk srebra w zamian za wydanie Jezusa Chrystusa. Z przykładów tych nie powinniśmy jednak wnioskować, iż „ceną” lojalności zawsze są pieniądze. Wcale nie musi tak być.

14. Jak i z jakim skutkiem została poddana próbie lojalność Józefa względem Jehowy?

¹⁴ Lojalność Józefa wobec Jehowy została wystawiona na próbę, gdy żona Potifara zaczęła go nakłaniać, ‛żeby się z nią położył’. Jak na to zareagował? Dobrze znał wchodzące tu w grę zasady i wiedział, że nie może „popełnić tak wielkiej niegodziwości i zgrzeszyć przeciwko Bogu”, toteż wybiegł z domu. Perspektywa przyjemności seksualnej nie zdołała złamać lojalności Józefa względem jego Boga, Jehowy (1 Mojżeszowa [Rodzaju] 39:7-9, Bw).

15. Jak Absalom okazał się nielojalny i do czego to doprowadziło?

¹⁵ Istnieją jeszcze inne niebezpieczeństwa; czynnikiem podkopującym lojalność może się na przykład okazać ambicja. Właśnie ona pobudziła Absaloma do buntu przeciw ojcu, królowi Dawidowi. Knowaniami i intrygami starał się pozyskać przychylność ludu. W końcu zebrał armię, aby pokonać lojalnych poddanych swego ojca. Śmierć Absaloma z ręki Joaba położyła kres jego nielojalności wobec Dawida, ale jakąż cenę przyszło mu zapłacić za próbę obalenia porządku teokratycznego! (2 Samuela 15:1-12; 18:6-17).

Lojalność, na którą nie ma ceny

16. Czego się dowiadujemy z 2 Koryntian 11:3 o dążeniach Szatana?

¹⁶ Chociaż Szatan twierdzi, że każdego można kupić, i faktycznie tak było z Absalomem, nie potwierdziło się to w wypadku Józefa i nigdy się nie sprawdziło w stosunku do lojalnych czcicieli Jehowy. Niemniej Szatan jest gotów zaproponować każdą cenę, byle nas skłonić do złamania lojalności względem Stwórcy. Apostoł Paweł wyraził obawę o to, żeby „jakimś sposobem — jak wąż swą przebiegłością zwiódł Ewę” — również nasz sposób myślenia nie uległ skażeniu, wskutek czego przystalibyśmy na kompromis w sprawie lojalności wobec Jehowy i oddawania Mu czci (2 Koryntian 11:3).

17. Za co niektórzy wyrzekli się bezcennych przywilejów służby?

¹⁷ Słusznie więc powinniśmy zadać sobie pytanie: Czy jest cena, za którą zgodziłbym się zrezygnować z przywileju lojalnego oddawania czci Stwórcy? Smutne to, że w przeciwieństwie do Józefa niektórzy dawniej oddani słudzy Jehowy poszli na kompromis, żądając w zamian bardzo niewiele. Zdarzają się nawet starsi, którzy odstępują bezcenne przywileje świętej służby za chwilowe doznawanie niemoralnych przyjemności. Niemało takich osób, będących przedtem nadzorcami lub nie, bezpowrotnie zaprzepaściło harmonię rodzinną, miłość i szacunek zboru oraz uznanie Jehowy — Tego, który może udzielić sił potrzebnych do zachowania lojalności i oparcia się wszelkim pokusom podsuwanym przez Szatana (Izajasza 12:2; Filipian 4:13, BT).

18. Dlaczego koniecznie trzeba zważać na przestrogę z 1 Tymoteusza 6:9, 10?

¹⁸ Inni pomimo wyraźnych przestróg biblijnych wytknęli sobie ambitne cele świeckie i w rezultacie „poprzebijali się wszędzie wieloma boleściami” (1 Tymoteusza 6:9, 10). W ten sposób — chwilowo lub nieodwracalnie — przegrał Demas, chrześcijanin wspomniany przez apostoła Pawła (2 Tymoteusza 4:10). Złamanie lojalności wobec Jehowy zawsze pociąga za sobą tragiczne następstwa. „Bóg nie jest kimś, kogo można wydrwić. Co człowiek sieje, to będzie też żąć” (Galatów 6:7).

19, 20. (a) Wymień niektóre zagrożenia związane z nadmiernym oglądaniem telewizji. (b) Jaki przykład dała pewna rodzina Świadków Jehowy?

¹⁹ Niekiedy cena mająca skłonić do niewierności podsuwana jest bardzo subtelnie. Na przykład w pewnym doniesieniu z USA podano, że wiele rodzin spędza tam prawie połowę wolnego czasu na oglądaniu telewizji, a weszło to w nałóg zwłaszcza u młodzieży. Gdyby chrześcijanin karmił umysł głównie programami telewizyjnymi, pełnymi seksu i przemocy, to szybko osłabłoby jego przywiązanie do zasad biblijnych. Mogłoby to łatwo doprowadzić do nielojalności i zerwania więzi z Jehową. Takie złe towarzystwo naprawdę psuje pożyteczne zwyczaje (1 Koryntian 15:33). Nie wolno nam zapominać, że Biblia radzi wykupywać czas na studiowanie Słowa Jehowy i rozmyślanie nad jego treścią. Czy czas w nadmiarze poświęcony na odpoczynek przed telewizorem nie miałby większej wartości, gdyby go spożytkować na nabywanie wiedzy prowadzącej do życia wiecznego, obiecanego lojalnym czcicielom Jehowy? Wiele osób poznających prawdę musiało pod tym względem dokonać ogromnych zmian w sposobie myślenia (1 Tymoteusza 4:15, 16; 2 Tymoteusza 2:15).

²⁰ W Anglii mieszka japoński biznesmen imieniem Takashi. Dawniej prawie każdego wieczora spędzał z rodziną od 3 do 4 godzin na oglądaniu telewizji. Kiedy przed trzema laty oboje z żoną zgłosili się do chrztu, postanowił przyznać pierwszeństwo osobistemu i rodzinnemu studium Pisma Świętego. Czas spędzany przed telewizorem ograniczył średnio do 15, a najwyżej 30 minut dziennie, dając tym piękny przykład całej rodzinie. Chociaż podczas studium musi korzystać z dwóch egzemplarzy Biblii, angielskiego i japońskiego, zrobił bardzo szybkie postępy i teraz jest sługą pomocniczym w zborze anglojęzycznym. Żona jest pionierką pomocniczą. Brat Takashi powiedział: „Chcemy chronić usposobienie duchowe naszych dwóch synków i dlatego codziennie uważnie sprawdzam, co oboje z żoną pozwolimy im obejrzeć w telewizji”. Taka samokontrola daje dobre wyniki.

21. Co wiemy o metodach stosowanych przez Szatana i jak możemy się zabezpieczyć?

²¹ Jednego możemy być pewni: Szatan zna nasze słabości, może nawet lepiej niż my sami. Nie cofnie się przed niczym, aby nas skłonić do kompromisu lub nadwerężyć naszą więź z Jehową (por. Mateusza 4:8, 9). Jak się więc zabezpieczyć? Musimy stale pamiętać o tym, że oddaliśmy się Bogu, oraz znajdować radość w doskonaleniu swych umiejętności, niezbędnych przy zaspokajaniu duchowych potrzeb naszych bliźnich. Jako lojalni czciciele Jehowy, zawsze mamy być zajęci służbą dla Niego i kierować się Jego świętym Słowem. Pomoże nam to wytrwać w niezłomnym postanowieniu, żeby bez względu na cenę, jaką by nam zaofiarował Szatan, nie odstąpić od lojalności wobec Boga (Psalm 119:14-16).

Jak byś odpowiedział?

◻ Jak Jehowa i Jezus dali dowód lojalności?

◻ Wymień kilka innych biblijnych przykładów lojalności.

◻ Co Szatan może nam ofiarować albo próbować osiągnąć?

◻ Jak możemy nabierać sił do trwania w lojalnym oddawaniu czci Jehowie?