Okup za wielu

W DNIU 31 marca 1970 roku uprowadzono koło Fudżi-jamy samolot odrzutowy. Dziewięciu terrorystów z ugrupowania znanego pod nazwą Japońska Frakcja Czerwonej Armii porwało ponad 120 pasażerów i członków załogi, żądając umożliwienia bezpiecznego przelotu do Korei Północnej.

Kiedy samolot wylądował w Seulu w Korei Południowej, japoński wiceminister transportu Shinjiro Yamamura zaofiarował się zaryzykować własne życie dla dobra zakładników. Porywacze zgodzili się uznać go za rękojmię swego bezpieczeństwa i wypuścili wszystkich z wyjątkiem załogi. Następnie odlecieli do Phenianu, gdzie oddali się w ręce władz północnokoreańskich. Później pan Yamamura oraz pilot cali i zdrowi powrócili do Japonii.

W tym wypadku jedna osoba zastąpiła przeszło 120 zakładników. Może to nam pomóc w uzmysłowieniu sobie, jak jeden człowiek mógł oddać życie na okup za wielu. Aby jednak zrozumieć biblijną naukę o okupie, musimy bardziej szczegółowo zbadać to zagadnienie.

Przede wszystkim trzeba prześledzić pochodzenie grzechu. Zgodnie z Biblią „przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, tak i na wszystkich ludzi śmierć przyszła, bo wszyscy zgrzeszyli” (Rzymian 5:12, Bw). Jak do tego doszło? Wspomnianym tu człowiekiem był Adam, pierwsze stworzenie ludzkie. Sprawozdanie historyczne o tym, jak został stworzony i co go skłoniło do odstąpienia od zasad Bożych, można przeczytać w trzech pierwszych rozdziałach biblijnej Księgi Rodzaju (1 Mojżeszowej).

Opisując kulisy pierwszego grzechu popełnionego przez Adama, relacja ta ujawnia istnienie pewnego podżegacza. Aby zaspokoić swą żądzę władzy, uknuł on plan podporządkowania sobie Adama i wszystkich jego przyszłych potomków. Podżegaczem tym był Szatan Diabeł. Jest on także nazywany „pradawnym wężem”, gdyż posłużył się tym zwierzęciem, by namówić Adama do grzechu (Objawienie 12:9). Chociaż miłościwy Stwórca ludzkości polecił Adamowi szanować Jego prawo do decydowania, co jest dobre, a co złe, wąż skusił Ewę, żonę Adama, do nieposłuszeństwa wobec Boga. Potem nakłoniła ona męża, żeby postąpił tak samo. W ten sposób Adam uniezależnił się od Boga, stając się rozmyślnym grzesznikiem, i tylko takie życie mógł przekazać swemu potomstwu.

Bolesne skutki tego postępku odczuwamy po dziś dzień. Dlaczego? Wcześniej Stwórca sprawiedliwie zarządził, że jeśli Adam i Ewa rozmyślnie obiorą nieposłuszeństwo, poniosą śmierć. Poprzez swój grzech Adam zaprzedał całą ludzkość w niewolę grzechu i śmierci (Rodzaju 2:17; 3:1-7).

Jak rodzaj ludzki mógł zostać wybawiony z tego grzesznego stanu? Jezus Chrystus przyszedł na ziemię, aby „dać swą duszę na okup za wielu”, i właśnie to utorowało drogę do wykupienia ludzkości (Mateusza 20:28).

Zakrycie i uwolnienie

Biblia wskazuje, że wykupienie rodu ludzkiego obejmuje dwa etapy: 1) odkupienie i 2) uwolnienie. Na temat greckiego słowa (lyʹtron) tłumaczonego na „okup” biblista Albert Barnes napisał: „Wyraz okup dosłownie oznacza cenę płaconą w celu wykupienia pojmanych. Kiedy w czasie wojny nieprzyjaciel weźmie jeńców, okupem nazywa się kwotę żądaną za ich uwolnienie; są to więc środki, dzięki którym odzyskują oni wolność. Dlatego wszystko, co uwalnia od kary, cierpień lub grzechu, jest nazywane okupem”.

Istotnie, słowem lyʹtron można określić „wszystko, co uwalnia”. A zatem ten grecki wyraz uwypukla akt lub proces uwalniania.a

Pokrewnego wyrazu an·tiʹly·tron użył apostoł Paweł, aby podkreślić wysokość ceny zapłaconej jako okup. W Liście 1 do Tymoteusza 2:6 napisał, że „[Jezus] wydał siebie na okup odpowiedni za wszystkich”. Greek and English Lexicon to the New Testament (Grecko-angielski słownik Nowego Testamentu), opracowany przez Parkhursta, tak to komentuje: „Słowo to słusznie określa cenę, za jaką wykupywano jeńców z rąk wrogów, a także ten rodzaj wymiany, przy której czyjeś życie okupuje się życiem drugiego”. Położono tu nacisk na odpowiedniość lub skuteczność ceny okupu, zapłaconej w celu zrównoważenia szal sprawiedliwości. Dzięki czemu ofiara okupu, złożona przez Jezusa, mogła zostać uznana za ‛odpowiedni okup’?

Odpowiedni okup

Adam zaprzedał całą ludzkość — łącznie z nami — w niewolę grzechu i śmierci. Ceną bądź też karą, którą zapłacił, było jego doskonałe, ludzkie życie, mogące trwać wiecznie. Dla wyrównania musiał być złożony odpowiedni okup — inne doskonałe, ludzkie życie. Jednakże żaden potomek niedoskonałych ludzi nie mógł dostarczyć niezbędnego doskonałego życia (Hioba 14:4; Psalm 51:7, Bw). Niemniej Bóg w swej mądrości otworzył drogę wyjścia z tej opresji. Przeniósł z nieba do łona dziewicy doskonałe życie swego jednorodzonego Syna, dzięki czemu mógł on się urodzić jako doskonały człowiek (Łukasza 1:30-38; Jana 3:16-18). Ta nauka o narodzinach Jezusa z dziewicy nie jest historyjką wymyśloną dla przysporzenia chwały założycielowi religii. Przeciwnie, wyjaśnia logiczny krok poczyniony przez Boga w celu dostarczenia okupu.

Aby dokonać wykupienia, Jezus musiał przez cały okres swego pobytu na ziemi zachować nieskazitelność. Tak się też stało. Następnie umarł śmiercią ofiarną. W ten sposób uiścił okup w postaci swego doskonałego, ludzkiego życia, by wyzwolić ludzkość (1 Piotra 1:19). Dlatego możemy słusznie powiedzieć, że „jeden człowiek zmarł za wszystkich” (2 Koryntian 5:14). Faktycznie, „jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni” (1 Koryntian 15:22, Bw).

Jeden człowiek za wielu

Podczas wspomnianego wyżej porwania zakładnicy nie mieli możliwości uwolnienia samych siebie — nawet jeśli byli bogaci. Niezbędna była pomoc z zewnątrz, a człowiek mogący ich zastąpić musiał spełniać określone warunki. Jeszcze dobitniej potwierdza się to w związku z okupem potrzebnym do wyzwolenia ludzkości. Psalmista napisał: „Chełpiący się wciąż obfitością swoich bogactw — nikt z nich nie może żadnym sposobem wykupić nawet brata ani dać Bogu okupu za niego (a cena wykupywania ich duszy jest tak wysoka, że ustało aż po czas niezmierzony)” (Psalm 49:6-8 [49:7-9, Bw]). Ludzkość rzeczywiście potrzebowała pomocy z zewnątrz. Do wykupienia wszystkich ludzi mogło wystarczyć życie jednego człowieka, jeżeli spełniałby warunki niezbędne do zrównoważenia szal sprawiedliwości Bożej. Jedynym doskonałym człowiekiem mogącym sprostać tym wymaganiom był Jezus Chrystus.

Jehowa Bóg umożliwił ludzkości wyzwolenie, uiszczając okup w osobie Jezusa Chrystusa. Ale uczynił jeszcze coś więcej. Skazał na śmierć Szatana Diabła, który skłonił ludzi do grzechu (Objawienie 12:7-9). Jehowa wkrótce uwięzi tego winowajcę, a w końcu wykona na nim wyrok, ‛wrzucając go do jeziora ognia i siarki’, symbolizującego wieczystą zagładę (Objawienie 20:1-3, 7-10, 14). Dzięki usunięciu owego niegodziwego stworzenia duchowego oraz zastosowaniu okupu rodzaj ludzki dostąpi wyzwolenia nie tylko spod władzy grzechu i śmierci, lecz także od wpływu Szatana. W ten sposób posłuszna ludzkość zostanie oswobodzona i będzie mogła w pełni korzystać z wartości Chrystusowej ofiary okupu, stopniowo zmierzając do człowieczej doskonałości.

Postanowienie co do okupu a ty

Wielu mieszkańców Wschodu, którzy dowiedzieli się o ofierze okupu złożonej przez Jezusa Chrystusa, zaczęło bardzo wysoko cenić wszystko, co dla nich uczynił Bóg. Przykładem może być mężczyzna imieniem Kazuo. Najważniejszą rzeczą w jego życiu było odurzanie się oparami rozcieńczalnika. Prowadząc w takim stanie samochód, raz po raz powodował wypadki. Trzech jego kolegów, całkowicie utraciwszy zdrowie, popełniło samobójstwo. Kazuo próbował zrobić to samo. Później zaczął studiować Biblię. Poznane prawdy tak go poruszyły, że postanowił oczyścić swe życie. Walczył ze szkodliwym nawykiem wąchania rozcieńczalnika, lecz wielokrotnie do tego powracał. Szarpał się w rozterce między pragnieniem postępowania w sposób prawy, a pożądliwością ciała. Jakże jednak był szczęśliwy, mogąc modlić się do Boga o przebaczenie na podstawie wartości ofiary okupu złożonej przez Jezusa Chrystusa! Dzięki modlitwie i pomocy chrześcijańskich przyjaciół Kazuo przezwyciężył nałóg i obecnie wielbi Jehowę jako Jego rozradowany sługa, mający czyste sumienie.

Czy przypominasz sobie Chisako, wspomnianą na wstępie poprzedniego artykułu? Dzięki studium Biblii ona również zrozumiała miłosierne postanowienie co do okupu. Była głęboko poruszona, gdy się dowiedziała, że Bóg dał swego Syna, aby wyzwolić ludzkość od grzechu. Chisako oddała się Jehowie. Jeszcze teraz, w wieku 77 lat, spędza co miesiąc około 90 godzin na opowiadaniu bliźnim o wielkiej miłości Jehowy i Jego niezasłużonej życzliwości.

Okup powinien mieć doniosłe znaczenie także dla ciebie. Na jego podstawie Bóg utoruje ludziom drogę do prawdziwej wolności — wolności od grzechu i śmierci. Osoby uznające ofiarę okupu, złożoną przez Jezusa Chrystusa, czeka wspaniała przyszłość — życie wieczne na rajskiej ziemi. Zachęcamy cię do nawiązania kontaktu ze Świadkami Jehowy i zbadania, jak dzięki miłosiernemu postanowieniu co do okupu możesz zakosztować wolności od grzechu i śmierci.

[Przypis]

[Prawa własności do ilustracji, strona 5]

Za uprzejmą zgodą Mainichi Shimbun