Pouczani przez Jehowę aż po dziś dzień

„Pan [Jehowa, NW] dał mi język ludzi uczonych” (IZAJASZA 50:4).

 1, 2. (a) Do czego Jehowa przygotował swego ulubionego ucznia i z jakim rezultatem? (b) Jak Jezus wskazał na Źródło swych pouczeń?

KIEDY Jehowa Bóg został Ojcem, stał się także Nauczycielem. Jakiś czas po buncie niektórych swych dzieci przygotował swojego ulubionego ucznia — swego Pierworodnego — do służby na ziemi (Przysłów [Przypowieści] 8:30, NW). Rozdział 50 Księgi Izajasza zawiera prorocze słowa charakteryzujące tego ucznia: „Wszechmogący Pan dał mi język ludzi uczonych, abym umiał spracowanemu odpowiedzieć miłym słowem” (Izajasza 50:4). Przebywając na ziemi, Jezus stosował się do pouczeń swego Ojca, toteż był źródłem pokrzepienia dla wszystkich ‛zmęczonych i obciążonych’ (Mateusza 11:28-30).

² W I stuleciu Jezus dokonał wielu potężnych dzieł. Chociaż otwierał oczy niewidomym, a nawet wskrzeszał zmarłych, to jednak współcześni mu ludzie znali go przede wszystkim jako nauczyciela. Nazywany był tak zarówno przez swych naśladowców, jak i przeciwników (Mateusza 8:19; 9:11; 12:38; 19:16; Jana 3:2). Jezus nigdy nie przypisywał sobie chwały za to, czego uczył, lecz pokornie przyznał: „To, czego nauczam, nie jest moje, lecz należy do tego, który mnie posłał”. „Wszystko mówię tak, jak mnie nauczył Ojciec” (Jana 7:16; 8:28; 12:49).

Doskonała więź między nauczycielem a uczniem

 3. Jak w proroctwie Izajasza wykazano, że Jehowa interesuje się tymi, których poucza?

³ Dobry nauczyciel życzliwie okazuje swoim uczniom osobiste, głębokie zainteresowanie. Jak wynika z 50 rozdziału Księgi Izajasza, Jehowa Bóg przejawia takie zainteresowanie wobec tych, którym udziela pouczeń. „Każdego ranka budzi moje ucho”, powiedziano w tym proroctwie, „abym słuchał jak ci, którzy się uczą” (Izajasza 50:4). Słowa te przywodzą na myśl nauczyciela budzącego o świcie swych uczniów, aby ich uczyć. Omawiając to proroctwo, pewien biblista zauważył: „Chodzi o to, że Odkupiciel powinien być (...) tym, który niejako uczył się w szkole Bożej i ma kwalifikacje do przekazywania pouczeń drugim. (...) Dzięki pouczeniom od Boga Mesjasz będzie znakomicie wykwalifikowanym nauczycielem ludzi”.

 4. Jak Jezus odnosił się do pouczeń swego Ojca?

⁴ Dobrzy uczniowie chętnie słuchają swego nauczyciela. A jaki był stosunek Jezusa do pouczeń jego Ojca? Ukazano to w Księdze Izajasza 50:5: „Wszechmogący Pan otworzył moje ucho, a ja się nie sprzeciwiłem ani się nie cofnąłem”. Jezus rzeczywiście pragnął się uczyć. Potrafił bardzo uważnie słuchać. Co więcej, był gotów wykonać wszystkie polecenia Ojca. Nie przejawiał buntowniczej postawy; przeciwnie, oświadczył: „Nie moja wola, lecz twoja niech się dzieje” (Łukasza 22:42).

 5. (a) Co świadczy o tym, że Jezus już wcześniej wiedział o próbach, jakie miał znieść na ziemi? (b) Jak spełniło się proroctwo z Księgi Izajasza 50:6?

⁵ Omawiane proroctwo wskazuje również, że Syn wiedział, z czym w jego wypadku będzie się wiązać wypełnianie woli Ojca. Wynika to ze słów tego ucznia Bożego: „Mój grzbiet nadstawiałem tym, którzy biją, a moje policzki tym, którzy mi wyrywają brodę; mojej twarzy nie zasłaniałem przed obelgami i pluciem” (Izajasza 50:6). Zgodnie z proroctwem Jezus był na ziemi traktowany okrutnie. „Pluli mu w twarz” — napisał apostoł Mateusz. „Inni go policzkowali” (Mateusza 26:67). Wszystko to spotkało Jezusa z rąk przywódców religijnych w noc paschalną 33 roku n.e. Następnego dnia Jezus ‛nadstawił swój grzbiet’, gdy żołnierze rzymscy bezlitośnie go bili, a potem zawiesili na palu, by umarł (Jana 19:1-3, 16-23).

 6. Skąd wiemy, że Jezus nigdy nie stracił zaufania do swego Nauczyciela, i jak został za to nagrodzony?

⁶ Syn Boży był dobrze wyszkolony, toteż nigdy nie stracił zaufania do swego Nauczyciela. Świadczą o tym dalsze słowa proroctwa: „Wszechmogący Pan pomaga mi, dlatego nie zostałem zhańbiony” (Izajasza 50:7). Jezus wierzył w pomoc swego Nauczyciela, za co został sowicie nagrodzony. Ojciec wyniósł go na zwierzchnie stanowisko i wywyższył ponad wszystkich innych swych sług (Filipian 2:5-11). Nas również czekają wspaniałe błogosławieństwa, jeśli stosujemy się posłusznie do pouczeń Jehowy i ‛się nie cofamy’. Zwróćmy uwagę, jak te pouczenia są udostępniane w naszych czasach.

Rozszerzony program nauczania

 7. Jak Jehowa udostępniał swe pouczenia mieszkańcom ziemi?

⁷ Jak już wspomnieliśmy, w I wieku pouczenia od Jehowy przekazywał Jego ziemski Przedstawiciel, Jezus Chrystus (Jana 16:27, 28). Niezmiennie podkreślał on, że jego nauki są oparte na Słowie Bożym, czym dał przykład swym uczniom (Mateusza 4:4, 7, 10; 21:13; 26:24, 31). Później pouczenia od Jehowy docierały do mieszkańców ziemi dzięki służbie takich wyuczonych osób. Przypomnijmy sobie, że Jezus im polecił: „Idźcie więc i czyńcie uczniów z ludzi ze wszystkich narodów, (...) ucząc ich przestrzegać wszystkiego, co wam nakazałem” (Mateusza 28:19, 20). Nowi uczniowie stawali się częścią „domu Bożego, (...) zboru Boga żywego” (1 Tymoteusza 3:15). Organizowano ich również w pojedyncze zbory, w których uczyli się od Jehowy (Dzieje 14:23; 15:41; 16:5; 1 Koryntian 11:16). Czy obecnie pouczenia Boże docierają do nas w taki sam sposób?

 8. Jak Jezus wskazał, iż zanim nadejdzie koniec, na ziemi będzie prowadzone dzieło głoszenia?

⁸ Oczywiście! Trzy dni przed swą śmiercią Jezus zapowiedział, iż zanim nastąpi koniec tego systemu rzeczy, zostanie przeprowadzone wielkie dzieło głoszenia. Oznajmił: „Ta dobra nowina o królestwie będzie głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom; a potem nadejdzie koniec”. Dalej Jezus opisał sposób nadzorowania tego międzynarodowego programu głoszenia i nauczania. Wspomniał, że za narzędzie, czyli kanał, posłuży „niewolnik wierny i roztropny”, dzięki któremu jego sługom będzie dostarczany pokarm duchowy (Mateusza 24:14, 45-47). Za pośrednictwem tego „niewolnika” Jehowa Bóg dogląda spraw Królestwa na całej ziemi.

 9. Kto jest niewolnikiem wiernym i roztropnym?

⁹ Niewolnika wiernego i roztropnego tworzy obecnie ostatek dziedziców Królestwa. Są to namaszczeni duchem chrześcijanie, czyli żyjący jeszcze na ziemi członkowie grona 144 000, którzy ‛należą do Chrystusa’ i stanowią część „potomstwa Abrahama” (Galatów 3:16, 29; Objawienie 14:1-3). Po czym można rozpoznać tego niewolnika wiernego i roztropnego? Głównie po jego działalności oraz po ścisłym trzymaniu się Słowa Bożego, Biblii.

10. Jakimi narzędziami posługuje się klasa niewolnika, by krzewić pouczenia od Jehowy?

¹⁰ W dobie dzisiejszej Jehowa posługuje się tym „niewolnikiem”, by nauczać ludzi. W roku 1931 klasa owego niewolnika przyjęła nazwę Świadkowie Jehowy. Od tego czasu przyłączyły się do niej miliony osób, które również przyjęły tę nazwę i zaczęły głosić o Królestwie Bożym. Niniejsze czasopismo — Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — jest głównym narzędziem „niewolnika” w dziele nauczania. Ale używa on również innych publikacji — książek, broszur, traktatów oraz czasopisma Przebudźcie się!

11. Jakie programy szkoleniowe wprowadził „niewolnik” i co jest celem każdego z nich?

¹¹ Ponadto „niewolnik” wprowadził rozmaite programy szkoleniowe. Utworzył na przykład Biblijną Szkołę Strażnicy — Gilead, która w ciągu pięciu miesięcy przygotowuje młodych kaznodziejów do służby na terenach zagranicznych, a także dwumiesięczny Kurs Usługiwania, wdrażający nieżonatych starszych i sług pomocniczych do specjalnych zadań teokratycznych. Co pewien czas organizuje się też Kurs Służby Królestwa, na którym chrześcijańskim starszym i sługom pomocniczym udziela się wskazówek dotyczących ich obowiązków w zborze, oraz Kurs Służby Pionierskiej, wyposażający pełnoczasowych ewangelizatorów do skuteczniejszego wykonywania dzieła głoszenia.

12. W jaki sposób każdego tygodnia realizowany jest program nauczania?

¹² Ów program nauczania obejmuje też pięć cotygodniowych zebrań, odbywających się na całej ziemi w przeszło 75 500 zborach ludu Jehowy. Czy odnosisz możliwie najpełniejszy pożytek z tych spotkań? Czy uważnie przysłuchujesz się przekazywanym na nich pouczeniom, dając tym wyraz przekonaniu, iż uczysz się niejako w szkole Bożej? Czy obserwując twe postępy duchowe, drudzy dochodzą do wniosku, że masz „język ludzi uczonych”? (Izajasza 50:4; 1 Tymoteusza 4:15, 16).

Pouczani na zebraniach zborowych

13. (a) W jaki ważny sposób Jehowa obecnie uczy swój lud? (b) Jak możemy okazywać docenianie dla Strażnicy?

¹³ Jehowa uczy swój lud przede wszystkim na cotygodniowym studium Biblii prowadzonym za pomocą Strażnicy. Czy traktujesz to zebranie jako sposobność odbierania pouczeń od Jehowy? Chociaż werset z Księgi Izajasza 50:4 odnosi się głównie do Jezusa, może jednak dotyczyć wszystkich, którzy korzystają ze środków udostępnianych przez Boga, by otrzymać „język ludzi uczonych”. Jednym ze sposobów, w jaki mógłbyś okazać docenianie dla Strażnicy, jest przeczytanie każdego wydania zaraz po jego otrzymaniu. A podczas studiowania tego czasopisma w zborze dowiedziesz swej wdzięczności wobec Jehowy, gdy będziesz obecny i przygotowany do publicznego oznajmiania swej nadziei (Hebrajczyków 10:23).

14. (a) Dlaczego udzielanie komentarzy na zebraniach jest tak cennym przywilejem? (b) Jakie odpowiedzi dzieci są najbardziej budujące?

¹⁴ Czy zdajesz sobie sprawę, iż udzielając komentarzy na zebraniu, możesz uczestniczyć we wspaniałym programie nauczania realizowanym przez Jehowę? Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że wypowiadanie się na zebraniach jest bardzo ważnym sposobem wzajemnego pobudzania się „do miłości i do szlachetnych uczynków” (Hebrajczyków 10:24, 25). Czy w tym programie nauczania mogą mieć udział również dzieci? Oczywiście. Ich szczere odpowiedzi często są zachętą dla dorosłych. Niekiedy komentarze udzielane przez najmłodszych pobudzają osoby, które od niedawna przychodzą na zebrania, do poważniejszego zainteresowania się prawdą biblijną. Niektóre dzieci mają zwyczaj odczytywać odpowiedzi bezpośrednio z akapitu lub powtarzać za dorosłym, który szepcze im do ucha. Ale młodzi najbardziej budują drugich wtedy, gdy ich komentarze są dobrze przygotowane. W ten sposób naprawdę przysparzają czci naszemu Wspaniałemu Nauczycielowi oraz Jego chwalebnemu programowi nauczania (Izajasza 30:20, 21, NW).

15. Co mogą zrobić rodzice, by pomóc dzieciom w udzielaniu jeszcze lepszych komentarzy?

¹⁵ Widok dzieci, które pragną uczestniczyć w wychwalaniu naszego Boga, napawa radością. Jezus wysoko sobie cenił słowa wysławiania z ust młodych osób (Mateusza 21:15, 16). Pewien chrześcijański starszy zauważył: „Kiedy byłem dzieckiem, bardzo chciałem odpowiadać na studium Strażnicy. Ojciec pomagał mi przygotować jakiś komentarz, a później miałem go przećwiczyć co najmniej siedem razy”. Rodzice, pomagajcie dzieciom podczas rodzinnego studium Biblii przygotować odpowiedzi, których mogłyby udzielić własnymi słowami na wybrane pytania ze Strażnicy. Starajcie się wszczepić im docenianie dla wielkiego przywileju uczestniczenia w programie nauczania przeprowadzanym przez Jehowę.

16. Jakie korzyści daje teokratyczna szkoła służby kaznodziejskiej i kto może się do niej zapisać?

¹⁶ Pouczenia udzielane na innych zebraniach chrześcijańskich również zasługują na pilną uwagę zarówno tych, którzy mają przywilej je przekazywać, jak i osób przysłuchujących się tym informacjom. Już od przeszło 50 lat co tydzień odbywają się zajęcia teokratycznej szkoły służby kaznodziejskiej, na których Jehowa przygotowuje miliony mężczyzn i kobiet do jeszcze skuteczniejszego przedstawiania orędzia Królestwa. W szkoleniu tym może brać udział każdy, kto aktywnie uczestniczy w działalności zboru, nawet jeśli dopiero niedawno zaczął chodzić na zebrania — pod warunkiem, że prowadzi życie zgodne z chrześcijańskimi zasadami.

17. (a) Jakiemu szczególnemu celowi służy wykład publiczny? (b) O czym powinni pamiętać mówcy publiczni?

¹⁷ Od wielu lat w zakres tego programu nauczania wchodzi też wykład publiczny. Jak sama nazwa wskazuje, celem tego zebrania jest zapoznawanie z podstawowymi naukami biblijnymi ludzi nie będących Świadkami. Dlatego wygłaszający wykład powinien przedstawić go w sposób zrozumiały dla tych, którzy po raz pierwszy słyszą te prawdy. Należy objaśniać takie terminy, jak „drugie owce”, „bracia” czy „ostatek”, gdyż osoby nie będące Świadkami mogą ich nie rozumieć. Ponieważ wierzenia bądź styl życia niektórych obecnych na wykładzie publicznym bywają sprzeczne z Pismem Świętym — mimo iż dzisiejsze społeczeństwo może je akceptować — mówca zawsze musi być taktowny i nigdy nie powinien posuwać się do drwin (porównaj 1 Koryntian 9:19-23).

18. Jakie jeszcze zebrania odbywają się co tydzień w zborze i jakiemu celowi służą?

¹⁸ Na cotygodniowym zborowym studium książki analizuje się publikacje przygotowane pod kierownictwem niewolnika wiernego i roztropnego oraz samą Biblię. W wielu krajach omawia się obecnie książkę Wspaniały finał Objawienia bliski! A celem zebrania służby jest wyposażenie sług Bożych do pełnego udziału w głoszeniu dobrej nowiny o Królestwie i czynieniu uczniów (Mateusza 28:19, 20; Marka 13:10).

Pouczani na większych zgromadzeniach

19. Jakie większe zgromadzenia organizuje każdego roku „niewolnik”?

¹⁹ Od przeszło 100 lat ‛wierny niewolnik’ organizuje kongresy i zgromadzenia, na których prawdziwi chrześcijanie otrzymują pouczenia i specjalne zachęty. Każdego roku odbywają się trzy większe zgromadzenia. W zgromadzeniu jednodniowym uczestniczą zbory tworzące obwód. Co roku biorą one również udział w dwudniowym zgromadzeniu obwodowym. Ponadto dla kilku obwodów organizuje się zgromadzenia okręgowe. Co pewien czas odbywają się także kongresy międzynarodowe. Te duże zgromadzenia, na których goszczą Świadkowie z wielu krajów, ogromnie wzmacniają wiarę ludu Jehowy (porównaj 5 Mojżeszową 16:16).

20. Na co konsekwentnie kładzie się nacisk na większych zgromadzeniach Świadków Jehowy?

²⁰ Kiedy w 1922 roku w Cedar Point w stanie Ohio (USA) zgromadziło się jakieś 10 000 delegatów, mówca pobudził obecnych do czynu następującą zachętą: „Żyjemy w największym ze wszystkich dni. Oto Król objął władzę! Wy macie nadać temu rozgłos. Dlatego rozgłaszajcie, rozgłaszajcie, rozgłaszajcie wieść o Królu i jego Królestwie”. Na takich dużych zgromadzeniach konsekwentnie podkreśla się znaczenie głoszenia. Na przykład w roku 1953 na międzynarodowym kongresie w Nowym Jorku zapowiedziano wprowadzenie we wszystkich zborach programu szkoleniowego związanego z pracą od drzwi do drzwi. Realizowanie go wywarło w wielu krajach niezwykle korzystny wpływ na dzieło głoszenia o Królestwie.

Wyuczeni przez Boga do nauczania drugich

21. Jaki przywilej chcemy przyjąć, nie rozmijając się z jego celem?

²¹ Nie ulega wątpliwości, że Jehowa realizuje obecnie na ziemi zdumiewający program szkoleniowy! Kto z niego korzysta, może otrzymywać pouczenia od Boga i nawet znaleźć się wśród tych, którym dano „język ludzi uczonych”. Jakiż to zaszczyt, że możemy uczyć się jak gdyby w szkole Bożej! Ale przyjmując ten przywilej, nie wolno nam się rozminąć z jego celem. Jehowa przygotował Jezusa, by uczył drugich, a on z kolei szkolił swych uczniów do wykonywania tego samego dzieła, lecz na jeszcze większą skalę. Podobnie i nas Jehowa przysposabia w ramach wspaniałego programu do tego, byśmy nauczali drugich (Jana 6:45; 14:12; 2 Koryntian 5:20, 21; 6:1; 2 Tymoteusza 2:2).

22. (a) Jaki problem mieli Mojżesz i Jeremiasz i jak został rozwiązany? (b) Dlaczego możemy być pewni, że Bóg dopilnuje, aby zostało przeprowadzone dzieło głoszenia o Królestwie?

²² Czy nie powtarzasz niekiedy za Mojżeszem: ‛Nie jestem wymowny’ lub za Jeremiaszem: „Nie wiem, jak przemawiać”? Jehowa cię wesprze, tak jak pomógł tamtym sługom. „Ja będę z twoimi ustami” — oznajmił Mojżeszowi. Do Jeremiasza zaś powiedział: „Nie lękaj się (...) jestem z tobą” (2 Mojżeszowa 4:10-12; Jeremiasza 1:6-8, NW). Kiedy przywódcy religijni usiłowali zmusić do milczenia uczniów Jezusa, ten oświadczył: „Gdyby ci milczeli, kamienie by wołały” (Łukasza 19:40). Ale kamienie nie musiały i nie muszą wołać, gdyż Jehowa posługuje się językiem tych, których poucza, by zanosili innym orędzie o Jego Królestwie.

Czy potrafisz odpowiedzieć?

◻ Jaką doskonałą więź między Nauczycielem a uczniem opisano w rozdziale 50 Księgi Izajasza?

◻ W jaki sposób Jehowa realizuje poszerzony program nauczania?

◻ Co wchodzi w zakres programu nauczania realizowanego przez Jehowę?

◻ Dlaczego uczestniczenie w tym programie szkoleniowym jest wielkim przywilejem?

[Ilustracja na stronie 16]

Szczere wypowiedzi dzieci często są zachętą dla dorosłych