Pozostań w „mieście schronienia” i zachowaj życie!

„Zabójca miał przebywać w mieście swojego schronienia aż do śmierci najwyższego kapłana” (4 MOJŻESZOWA 35:28).

 1. Kto jest Mścicielem Krwi i co wkrótce uczyni?

WYZNACZONY przez Jehowę Mściciel Krwi, Jezus Chrystus, wkrótce przystąpi do ataku. Wraz z zastępami aniołów powstanie przeciw wszystkim, którzy nie okazują skruchy z powodu ciążącej na nich winy krwi. To właśnie Jezus będzie Wykonawcą Wyroków Bożych podczas szybko nadciągającego „wielkiego ucisku” (Mateusza 24:21, 22; Izajasza 26:21). Wówczas ludzkość zostanie rozliczona ze spoczywającej na niej winy krwi.

 2. Jedynie gdzie naprawdę można znaleźć schronienie i jakie pytania wymagają odpowiedzi?

² Żeby ocaleć, trzeba wejść na drogę prowadzącą do pozaobrazowego miasta schronienia — czyli jego nowożytnego odpowiednika — i ratować się ucieczką! A po przybyciu do tego miasta należy w nim pozostać, gdyż jest to jedyne naprawdę bezpieczne miejsce. Ale może się zastanawiasz: Czy rzeczywiście ponosimy winę krwi, skoro większość z nas nikogo nie zabiła? Dlaczego Jezus występuje w roli Mściciela Krwi? Co jest nowożytnym miastem schronienia? Czy kiedyś będzie je można bez obaw opuścić?

Czy naprawdę ciąży na nas wina krwi?

 3. Jaki szczegół Prawa Mojżeszowego pomoże nam zrozumieć, że na miliardach mieszkańców ziemi ciąży zbiorowa odpowiedzialność za przelaną krew?

³ Pewien szczegół Prawa Mojżeszowego pomoże nam zrozumieć, że na miliardach mieszkańców ziemi ciąży wina krwi. Otóż Izraelici ponosili przed Bogiem zbiorową odpowiedzialność za przelew krwi. Jeżeli zabito człowieka, a morderca nie został wykryty, sędziowie musieli ustalić, które z okolicznych miast leżało najbliżej miejsca zbrodni. W celu zmazania winy krwi, która spadała najwyraźniej na to miasto, jego starsi byli obowiązani na nieuprawnym polu w dolinie potoku złamać kark młodej jałówce, której jeszcze nie zaprzęgano do pracy. Czynili to w obecności kapłanów lewickich, ‛gdyż ich wybrał Pan, aby rozstrzygali sprawy o uszkodzenie’. Starsi miasta myli ręce nad jałówką, wypowiadając słowa: „Nasze ręce nie wylały tej krwi i nasze oczy tego nie widziały. Panie, oczyść twój lud izraelski, który odkupiłeś, i nie dopuść, aby niewinna krew była pośród twojego ludu izraelskiego” (5 Mojżeszowa 21:1-9). Jehowa Bóg nie chciał, by ziemia izraelska była skażona krwią, a jej mieszkańcy obciążeni winą.

 4. W jaki sposób Babilon Wielki obciążył się ogromną winą krwi?

⁴ A zatem istnieje coś takiego jak zbiorowa, czyli grupowa odpowiedzialność za przelaną krew. Weźmy na przykład pod uwagę ogromną winę krwi, jaką obciążył się Babilon Wielki, ogólnoświatowe imperium religii fałszywej. Jest wręcz pijany krwią sług Jehowy! (Objawienie 17:5, 6; 18:24). Religie chrześcijaństwa twierdzą, że naśladują Księcia Pokoju, ale w oczach Boga są winne krwi przelanej podczas wojen, działalności inkwizycji oraz śmiercionośnych krucjat (Izajasza 9:5; Jeremiasza 2:34). W gruncie rzeczy ponoszą główną odpowiedzialność za śmierć milionów ludzi zabitych na dwóch wojnach światowych, rozpętanych w tym stuleciu. Dlatego z Bożego punktu widzenia wina krwi ciąży na wyznawcach religii fałszywej na równi z tymi, którzy popierają wojny bądź w nich uczestniczą.

 5. W czym różne osoby przypominają nieumyślnego zabójcę w Izraelu?

⁵ Niektórzy ludzie stali się sprawcami czyjejś śmierci świadomie, inni przez niefrasobliwość. Jeszcze inni brali udział w masowym zabijaniu — być może pod wpływem przywódców religijnych, zapewniających, że jest to zgodne z wolą Bożą. Są też tacy, którzy prześladowali i mordowali sług Bożych. Ale nawet jeśli nie dopuściliśmy się takich czynów, jesteśmy obarczeni zbiorową odpowiedzialnością za przelaną krew, ponieważ nie znaliśmy Bożych praw ani zamierzeń. Przypominamy człowieka, który „zabił swego bliźniego nieumyślnie, a nie miał go przedtem w nienawiści” (5 Mojżeszowa 19:4). Powinniśmy więc usilnie błagać Boga o miłosierdzie i uciekać do nowożytnego miasta schronienia. W przeciwnym razie spotkanie z Mścicielem Krwi skończy się dla nas tragicznie.

Doniosłe funkcje Jezusa

 6. Dlaczego można powiedzieć, że Jezus jest najbliższym krewnym ludzkości?

⁶ W Izraelu mścicielem krwi był najbliższy krewny ofiary. Toteż aby wystąpić w imieniu wszystkich pozabijanych na ziemi, a zwłaszcza pomordowanych sług Jehowy, dzisiejszy Mściciel Krwi musiałby być spokrewniony z całą ludzkością. Warunek ten spełnia Jezus Chrystus. Urodził się jako człowiek doskonały. Swe bezgrzeszne życie dał na ofiarę okupu, a po zmartwychwstaniu przedstawił Bogu w niebie jej wartość, wstawiając się za śmiertelnymi potomkami grzesznego Adama. W ten sposób Chrystus został Odkupicielem ludzkości i naszym najbliższym krewnym — prawowitym Mścicielem Krwi (Rzymian 5:12; 6:23; Hebrajczyków 10:12). Jest nazywany bratem swych namaszczonych naśladowców (Mateusza 25:40, 45; Hebrajczyków 2:11-17). A będąc niebiańskim Królem, staje się „Ojcem na wieki” wszystkich, którzy na mocy złożonej przez niego ofiary dostąpią życia wiecznego jako jego ziemscy poddani (Izajasza 9:5, 6, Biblia lubelska). Słusznie więc Jehowa wyznaczył tego krewnego całej ludzkości na Mściciela Krwi.

 7. Co Jezus czyni dla ludzkości jako wielki Arcykapłan?

⁷ Poza tym Jezus jest bezgrzesznym, wypróbowanym i współczującym Arcykapłanem (Hebrajczyków 4:15). Występując w tej roli, stosuje względem ludzkości wartość swej gładzącej grzechy ofiary. Miasta schronienia ustanowiono ‛dla synów izraelskich, dla obcych przybyszów i dla osadników pośród nich’ (4 Mojżeszowa 35:15). Dlatego wielki Arcykapłan najpierw udostępnił wartość owej ofiary swym namaszczonym naśladowcom, „synom izraelskim”. Obecnie z dobrodziejstwa tego korzystają również „obcy przybysze” i „osadnicy”, przebywający w pozaobrazowym mieście schronienia. Te „drugie owce” Pana Jezusa Chrystusa mają nadzieję na życie wieczne na ziemi (Jana 10:16; Psalm 37:29, 34).

Dzisiejsze miasto schronienia

 8. Co jest pozaobrazowym miastem schronienia?

⁸ Co jest nowożytnym miastem schronienia? Nie chodzi tu o jakieś określone miejsce na ziemi, takie jak Hebron — jedno z sześciu lewickich miast schronienia, w którym mieszkał też izraelski arcykapłan. Obecnie miasto schronienia to powzięte przez Boga postanowienie co do wyratowania nas od śmierci za pogwałcenie Jego prawa dotyczącego świętości krwi (1 Mojżeszowa 9:6). Każdy, kto świadomie bądź nieświadomie je złamał, musi zabiegać o Boskie przebaczenie i zmazanie swego grzechu na mocy wiary w przelaną krew Arcykapłana, Jezusa Chrystusa. Namaszczeni chrześcijanie, mający nadzieję niebiańską, oraz członkowie „wielkiej rzeszy”, spodziewający się żyć na ziemi, korzystają z dobrodziejstw gładzącej grzechy ofiary Jezusa i przebywają w pozaobrazowym mieście schronienia (Objawienie 7:9, 14; 1 Jana 1:7; 2:1, 2).

 9. W jaki sposób Saul z Tarsu pogwałcił prawo Boże dotyczące krwi, ale jak dowiódł zmiany nastawienia?

⁹ Zanim apostoł Paweł został chrześcijaninem, pogwałcił prawo dotyczące krwi. Jako Saul z Tarsu, prześladował uczniów Jezusa, a nawet popierał ich mordowanie. Ale później powiedział: „Mimo to okazano mi miłosierdzie, gdyż byłem nieświadomy i działałem w niewierze” (1 Tymoteusza 1:13; Dzieje 9:1-19). Saul okazał skruchę, którą następnie potwierdził licznymi uczynkami wiary. Niemniej aby wejść do pozaobrazowego miasta schronienia, nie wystarczy uwierzyć w okup.

10. Jak można uzyskać czyste sumienie i co trzeba robić, żeby je zachować?

¹⁰ Nieumyślny zabójca mógł pozostać w jednym z izraelskich miast schronienia tylko wtedy, gdy dowiódł, że w kwestii rozlewu krwi ma przed Bogiem czyste sumienie. Jeżeli pragniemy mieć czyste sumienie, to musimy uwierzyć w ofiarę Jezusa, okazać skruchę za grzechy i zmienić swe postępowanie. Powinniśmy też poprosić Boga o dobre sumienie, oddając Mu się w modlitwie przez Chrystusa, i usymbolizować to chrztem wodnym (1 Piotra 3:20, 21). Dzięki temu nawiążemy dobre stosunki z Jehową. A warunkiem zachowania czystego sumienia jest wypełnianie zadań poruczanych w dzisiejszym mieście schronienia oraz przestrzeganie wymagań Bożych — na wzór starożytnych uciekinierów, którzy musieli respektować Prawo i wykonywać przydzieloną im pracę. Główne dzieło zlecone dziś ludowi Jehowy polega na głoszeniu orędzia o Królestwie (Mateusza 24:14; 28:19, 20). Uczestniczenie w tej działalności pomoże nam pozostawać użytecznymi mieszkańcami nowożytnego miasta schronienia.

11. Czego musimy unikać, jeśli chcemy bezpiecznie przebywać w dzisiejszym mieście schronienia?

¹¹ Wyjście ze współczesnego miasta schronienia grozi utratą życia, gdyż Mściciel już wkrótce wystąpi przeciwko wszystkim obciążonym winą krwi. Nie pora zatem błąkać się poza obrębem tego zapewniającego ochronę miasta ani w niebezpiecznej strefie na pograniczu jego pastwisk. Opuszcza je ten, kto przestaje wierzyć w gładzącą grzechy ofiarę Arcykapłana (Hebrajczyków 2:1; 6:4-6). Ale ryzykiem byłoby też przejmowanie świeckich zwyczajów, trzymanie się na uboczu organizacji Jehowy bądź odchodzenie od prawych mierników ustalonych przez naszego niebiańskiego Ojca (1 Koryntian 4:4).

Uwolnienie z miasta schronienia

12. Jak długo muszą pozostawać w pozaobrazowym mieście schronienia osoby obciążone niegdyś winą krwi?

¹² W Izraelu nieumyślny zabójca pozostawał w mieście schronienia „aż do śmierci najwyższego kapłana” (4 Mojżeszowa 35:28). A jak długo muszą przebywać w nowożytnym mieście schronienia osoby, na których spoczywała wina krwi? Dopóki potrzebują wstawiennictwa Arcykapłana, Jezusa Chrystusa. On „może całkowicie wybawić tych, którzy przez niego przystępują do Boga” — powiedział Paweł (Hebrajczyków 7:25). Jak długo istnieją skutki grzechu i dawnej winy krwi, służba Arcykapłana jest konieczna, by niedoskonali ludzie mogli się cieszyć uznaniem Bożym.

13. Kim są nowożytni „synowie izraelscy” i jak długo nie mogą opuszczać „miasta schronienia”?

¹³ Przypomnijmy, że starożytne miasta schronienia były ustanowione z myślą o „synach izraelskich”, obcych przybyszach i osadnikach. „Synami izraelskimi” są Izraelici duchowi (Galatów 6:16). Spoczywa na nich obowiązek przebywania w pozaobrazowym mieście schronienia do końca ich ziemskiego życia. Dlaczego? Wciąż pozostają w niedoskonałym ciele, toteż potrzebują tego, by niebiański Arcykapłan dokonywał za nich przebłagania. Ale gdy owi namaszczeni chrześcijanie umierają i są wskrzeszani do duchowego życia w niebie, nie potrzebują już wstawiennictwa Arcykapłana — na zawsze wyzbywają się ciała fizycznego i związanej z nim winy krwi. Dla takich zmartwychwstałych pomazańców Arcykapłan „umiera”, gdyż przestają korzystać z jego ofiary przebłagania i ochrony.

14. Z jakiego jeszcze powodu osoby mające nadzieję niebiańską muszą przebywać w dzisiejszym mieście schronienia?

¹⁴ Ponieważ przyszli niebiańscy „współdziedzice z Chrystusem” mają naturę ludzką, muszą przebywać w pozaobrazowym mieście schronienia, dopóki śmierć nie zakończy ich wiernego ziemskiego biegu. Z chwilą śmierci na zawsze tracą swą naturę ludzką (Rzymian 8:17; Objawienie 2:10). Ofiarą Jezusa zaś są objęci wyłącznie ludzie. Dlatego Arcykapłan „umiera” dla członków Izraela duchowego, gdy są wskrzeszani jako stworzenia duchowe, by żyć wiecznie w niebie jako „współuczestnicy Boskiej natury” (2 Piotra 1:4).

15. Kim są nowożytni „obcy przybysze” oraz „osadnicy” i co uczyni dla nich Arcykapłan?

¹⁵ A kiedy Arcykapłan „umrze” dla nowożytnych „obcych przybyszów” i „osadników”, co umożliwi im opuszczenie pozaobrazowego miasta schronienia? Nie może się to stać zaraz po wielkim ucisku. Dlaczego? Ze względu na niedoskonałość i grzech owi członkowie wielkiej rzeszy nadal będą musieli pozostawać pod ochroną Arcykapłana. Korzystając podczas jego tysiącletniego królowania ze sprawowanej przez niego przebłagalnej służby kapłańskiej, będą dochodzić do człowieczej doskonałości. Następnie Jezus przekaże ich Bogu, który ostatecznie, raz na zawsze wypróbuje ich lojalność, gdy uwolni na krótką chwilę Szatana i jego demony. Kiedy przejdą tę próbę i zyskają uznanie Jehowy, zostaną przez Niego uznani za prawych. Wówczas osiągną pełnię człowieczej doskonałości (1 Koryntian 15:28; Objawienie 20:7-10).a

16. Kiedy ocaleni z wielkiego ucisku nie będą już potrzebowali przebłagalnej służby Arcykapłana?

¹⁶ A zatem ocaleni z wielkiego ucisku będą musieli zachowywać czyste sumienie przez pozostawanie w nowożytnym mieście schronienia do końca Tysiącletniego Panowania Chrystusa. Jako ludzie doskonali, nie będą już potrzebować przebłagalnej służby Arcykapłana ani jego ochrony. Jezus „umrze” dla nich jako Arcykapłan, gdyż nie będzie musiał się za nimi wstawiać na mocy swej oczyszczającej z grzechów krwi ofiarnej. Wówczas to opuszczą pozaobrazowe miasto schronienia.

17. Dlaczego zmartwychwstali podczas Tysiącletniego Panowania Jezusa nie będą musieli wchodzić do pozaobrazowego miasta schronienia?

¹⁷ Czy ci, którzy zmartwychwstaną podczas Tysiącletniego Panowania Jezusa, będą musieli wejść do pozaobrazowego miasta schronienia i przebywać w nim aż do „śmierci” Arcykapłana? Nie, ponieważ umierając, ponieśli karę za swój grzeszny stan (Rzymian 6:7; Hebrajczyków 9:27). Mimo to Arcykapłan będzie im udzielał pomocy w osiągnięciu doskonałości. Jeżeli po Millennium zwycięsko wyjdą z ostatecznej próby, również ich Bóg uzna za prawych i obdarzy życiem wiecznym na ziemi. Oczywiście każdy, kto nie dostosuje się do Bożych wymagań i zawiedzie podczas rozstrzygającego sprawdzianu lojalności, ściągnie na siebie niepomyślny wyrok i zagładę.

18. W jakim sensie ludzkość będzie wiecznie korzystać z Jezusowej władzy królewskiej i służby kapłańskiej?

¹⁸ Kapłani izraelscy w końcu umierali. Ale Jezus „stał się na wieki arcykapłanem na sposób Melchizedeka” (Hebrajczyków 6:19, 20; 7:3). Chociaż więc nie będzie już pełnić funkcji Arcykapłana, wstawiającego się za ludźmi, to jednak nie przestanie żyć. Ludzkość zawsze będzie odczuwać dobroczynne skutki jego działalności w roli Króla i Arcykapłana i będzie u niego zadłużona ze względu na to, co dla niej zrobił. Co więcej, Jezus przez całą wieczność będzie przewodził w czystym wielbieniu Jehowy (Filipian 2:5-11).

Cenne lekcje dla nas

19. Czego postanowienie co do miast schronienia uczy nas o nienawiści i miłości?

¹⁹ Postanowienie dotyczące miast schronienia wiele nas uczy. Wiemy na przykład, że nie mogli w nich mieszkać mordercy, których do zbrodni popchnęła nienawiść (4 Mojżeszowa 35:20, 21). Czy zatem osoba przebywająca w nowożytnym mieście schronienia może dopuścić do tego, by w jej sercu rozwinęła się wrogość do brata? Apostoł Jan napisał: „Każdy, kto nienawidzi swego brata, jest zabójcą, a wiecie, że w żadnym zabójcy nie pozostaje życie wieczne”. Toteż „dalej miłujmy się nawzajem, gdyż miłość jest od Boga” (1 Jana 3:15; 4:7).

20. Co muszą robić przebywający w nowożytnym mieście schronienia, by znaleźć ochronę przed Mścicielem Krwi?

²⁰ Aby znaleźć ochronę przed mścicielem krwi, nieumyślni zabójcy musieli pozostawać w mieście schronienia lub w obrębie jego pastwisk. A co można powiedzieć o mieszkańcach współczesnego miasta schronienia? Oni też nie mogą go opuszczać, jeśli nie chcą zginąć z ręki wielkiego Mściciela Krwi. Dlatego, mówiąc obrazowo, nie wolno im dać się zwabić na granice pastwisk. Muszą uważać, by w ich sercach nie rozwinęła się miłość do świata rządzonego przez Szatana. Może to wymagać wielu modlitw i wysiłków, ale od tego zależy ich życie (1 Jana 2:15-17; 5:19).

21. Jaką radosną działalność prowadzą mieszkańcy dzisiejszego miasta schronienia?

²¹ W starożytnych miastach schronienia nieumyślni zabójcy musieli być sumiennymi pracownikami. Podobnie namaszczeni „synowie izraelscy” dają doskonały przykład jako żniwiarze i głosiciele Królestwa (Mateusza 9:37, 38; Marka 13:10). Chrześcijanie, którzy mają nadzieję ziemską i stanowią w dzisiejszym mieście schronienia grupę „obcych przybyszów” i „osadników”, cieszą się przywilejem wykonywania tego zbawczego dzieła razem z pomazańcami pozostającymi jeszcze na ziemi. Ileż dobrodziejstw wiąże się z uczestniczeniem w tej działalności! Osoby, które ochoczo pracują w pozaobrazowym mieście schronienia, unikną wiecznej śmierci z rąk Mściciela Krwi. Już zawsze będą odczuwać błogosławieństwa płynące z jego służby w charakterze wielkiego Arcykapłana Bożego. Czy pozostaniesz w tym mieście schronienia, by dostąpić życia wiecznego?

[Przypis]

Jak byś odpowiedział?

◻ Dlaczego można powiedzieć, że na miliardach mieszkańców ziemi ciąży wina krwi?

◻ Jakie funkcje pełni Jezus Chrystus wobec ludzkości?

◻ Co jest pozaobrazowym miastem schronienia i jak można do niego wejść?

◻ Kiedy ludzie będą mogli opuścić nowożytne miasto schronienia?

◻ Jaką cenną naukę możemy wyciągnąć z postanowienia co do miast schronienia?

[Ilustracja na stronie 16]

Czy wiesz, jakie doniosłe funkcje pełni Jezus Chrystus?