Chodźmy z Bogiem z myślą o wieczności

„Będziemy chodzić w imieniu Jehowy, naszego Boga, po czas niezmierzony, już na zawsze” (MICHEASZA 4:5).

 1. Dlaczego Jehowę można nazwać „Królem Wieczności”?

JEHOWA BÓG nie miał początku. Całkiem słusznie nazwano go „Istniejącym od Dni Pradawnych”, gdyż Jego byt sięga niezmierzonej przeszłości (Daniela 7:9, 13). Jehowa będzie też trwał w nieskończoność. Jedynie On jest „Królem Wieczności” (Objawienie 10:6; 15:3). W Jego oczach tysiąc lat jest „zaledwie jak dzień wczorajszy, który przeminął, i jak straż w nocy” (Psalm 90:4).

 2. (a) Co Bóg przewidział dla posłusznych ludzi? (b) Na czym powinniśmy koncentrować swe nadzieje i plany?

² Skoro Dawca życia jest wieczny, mógł otworzyć przed Adamem i Ewą, dwojgiem pierwszych ludzi, widoki na bezkresne życie w raju. Jednakże wskutek nieposłuszeństwa Adam zaprzepaścił prawo do życia wiecznego, a swym potomkom przekazał grzech i śmierć (Rzymian 5:12). Niemniej jego bunt nie przekreślił pierwotnego zamierzenia Bożego. Jehowa pragnie, aby posłuszni ludzie żyli wiecznie, i z całą pewnością urzeczywistni swój zamiar (Izajasza 55:11). Jakże stosowne jest więc koncentrowanie swych nadziei i planów na służeniu Jehowie z myślą o wieczności! Wprawdzie chcemy mieć wyraźnie w pamięci „dzień Jehowy”, nie możemy jednak zapominać, że naszym celem jest chodzenie z Bogiem już na zawsze (2 Piotra 3:12).

Jehowa działa w wyznaczonym przez siebie czasie

 3. Skąd wiadomo, że Jehowa ma „wyznaczony czas” na urzeczywistnienie swego zamierzenia?

³ Jako osoby chodzące z Bogiem, żywo interesujemy się spełnianiem Jego woli. Wiemy, że Jehowa jest Wielkim Dyspozytorem Czasu, i ufamy, iż zawsze realizuje swe zamierzenie w wyznaczonej przez siebie porze. Na przykład „gdy się dopełnił czas, Bóg posłał swego Syna” (Galatów 4:4). Apostołowi Janowi powiedziano, że wizje, które oglądał, urzeczywistnią się w „wyznaczonym czasie” (Objawienie 1:1-3). Jest też „wyznaczony czas na sądzenie umarłych” (Objawienie 11:18). Ponad 1900 lat temu apostoł Paweł napisał pod natchnieniem, iż Bóg „ustalił (...) dzień, w którym zamierza w prawości sądzić zamieszkaną ziemię” (Dzieje 17:31).

 4. Dlaczego Jehowa pragnie położyć kres obecnemu niegodziwemu systemowi rzeczy?

⁴ Jehowa położy kres obecnemu niegodziwemu systemowi rzeczy, gdyż jest w nim lżone Jego imię. Panoszą się złoczyńcy (Psalm 92:7). Ich słowa i czyny obrażają Boga, któremu sprawia też ból obserwowanie, jak Jego słudzy są obrzucani obelgami i prześladowani (Zachariasza 2:8). Nic więc dziwnego, że Jehowa postanowił, iż cała organizacja Szatana wkrótce zostanie zniszczona. Dokładnie ustalił, kiedy do tego dojdzie, a spełnianie się proroctw biblijnych wyraźnie dowodzi, że obecnie żyjemy w „czasie końca” (Daniela 12:4). Bóg niebawem przystąpi do działania, aby obdarzyć błogosławieństwami wszystkich, którzy Go miłują.

 5. Jak Lot i Habakuk zapatrywali się na panującą wokół nich sytuację?

⁵ Dawniejsi słudzy Jehowy pragnęli ujrzeć kres niegodziwości. Prawy Lot był „wielce udręczony rozpasaniem, jakiemu się oddawali ludzie urągający prawu” (2 Piotra 2:7). A prorok Habakuk, ubolewając nad panującą wokół niego sytuacją, prosił: „Jak długo, Jehowo, mam wzywać pomocy, a ty nie wysłuchujesz? Jak długo będę wołać do ciebie o wsparcie wobec przemocy, a ty nie wybawiasz? Czemuż to ukazujesz mi krzywdę i patrzysz na niedolę? I dlaczego jest przede mną złupienie oraz przemoc i dochodzi do kłótni, i toczy się spór?” (Habakuka 1:2, 3).

 6. Jakiej odpowiedzi Jehowa udzielił Habakukowi i czego możemy się z tego nauczyć?

⁶ Jehowa między innymi tak odpowiedział Habakukowi: „Wizja ta (...) jest jeszcze na czas wyznaczony i dysząc, śpieszy ku końcowi, i nie skłamie. Nawet gdyby się odwlekała, wciąż jej wyczekuj; bo sprawdzi się niezawodnie. Nie opóźni się” (Habakuka 2:3). A zatem Bóg wyjawił, iż zadziała w „czasie wyznaczonym”. Chociaż mogłoby się wydawać, że się z tym opóźnia, Jehowa niezawodnie urzeczywistni swe zamierzenie! (2 Piotra 3:9).

Służmy Bogu z nie słabnącą gorliwością

 7. Jak Jezus wywiązywał się ze swych zadań, mimo iż nie wiedział, kiedy dokładnie nadejdzie dzień Jehowy?

⁷ Czy chcąc gorliwie chodzić z Jehową, trzeba dokładnie znać ustalony przez Niego rozkład wydarzeń? Ależ nie. Rozważmy kilka przykładów. Jezus żywo interesował się czasem, kiedy wola Boża będzie się działa na ziemi, tak jak w niebie. Swych naśladowców nauczył modlić się słowami: „Nasz Ojcze w niebiosach, niech będzie uświęcone twoje imię. Niech przyjdzie twoje królestwo. Niech się dzieje twoja wola, jak w niebie, tak i na ziemi” (Mateusza 6:9, 10). Chociaż wiedział, że prośba ta zostanie wysłuchana, to jednak nie znał dokładnej daty. W swym doniosłym proroctwie dotyczącym końca teraźniejszego systemu rzeczy powiedział: „O dniu owym i godzinie nie wie nikt — ani aniołowie niebios, ani Syn, tylko sam Ojciec” (Mateusza 24:36). Ponieważ Jezus Chrystus odgrywa kluczową rolę w urzeczywistnianiu zamierzenia Bożego, więc weźmie bezpośredni udział w wykonaniu wyroku na wrogach swego niebiańskiego Ojca. Jednakże w czasie pobytu na ziemi nie orientował się, kiedy Bóg zacznie działać. Czy wskutek tego służył Jehowie z mniejszą gorliwością? Z pewnością nie! Widząc, jak zdecydowanie oczyszcza świątynię, „uczniowie jego przypomnieli sobie, że jest napisane: ‚Gorliwość o twój dom mnie pożre’” (Jana 2:17; Psalm 69:9). Jezus był całkowicie pochłonięty zleconym mu dziełem i wykonywał je z nie słabnącym zapałem. Ponadto służył Bogu z myślą o wieczności.

 8, 9. Jaką odpowiedź otrzymali uczniowie na pytanie dotyczące przywrócenia Królestwa i jak zareagowali?

⁸ Tak samo było w wypadku uczniów Chrystusa. Tuż przed swym wniebowstąpieniem Jezus spotkał się z nimi. W sprawozdaniu czytamy: „Kiedy się zatem zgromadzili, zaczęli go pytać: ‚Panie, czy w tym czasie przywracasz królestwo Izraelowi?’” Podobnie jak ich Pan tęsknie wyczekiwali nadejścia Królestwa. Ale Jezus im odrzekł: „Nie wasza to rzecz poznać czasy lub pory, które Ojciec objął swoją władzą orzekania; lecz otrzymacie moc, gdy zstąpi na was duch święty, i będziecie moimi świadkami zarówno w Jerozolimie, jak i w całej Judei i Samarii, i aż do najodleglejszego miejsca na ziemi” (Dzieje 1:6-8).

⁹ Nic nie wskazuje na to, by powyższa odpowiedź ich zniechęciła. Wręcz przeciwnie, gorliwie zajęli się dziełem głoszenia. W ciągu paru tygodni napełnili swoją nauką Jerozolimę (Dzieje 5:28). A po 30 latach ich działalność nabrała takiego rozmachu, że Paweł mógł powiedzieć, iż dobra nowina jest głoszona „wszelkiemu stworzeniu pod niebem” (Kolosan 1:23). Chociaż Królestwo nie zostało ‛przywrócone Izraelowi’, jak tego błędnie oczekiwali, ani też za ich życia nie ustanowiono go w niebie, to jednak w dalszym ciągu gorliwie służyli Jehowie z myślą o wieczności.

Badaj swe pobudki

10. Co możemy pokazać dzięki temu, że nie wiemy dokładnie, kiedy Bóg zniszczy system podległy Szatanowi?

¹⁰ Dzisiejsi słudzy Jehowy również gorąco pragną ujrzeć koniec obecnego niegodziwego systemu rzeczy. Jednakże nie chodzi nam głównie o to, byśmy zostali wybawieni i weszli do nowego świata obiecanego przez Boga. Chcemy doczekać czasu, gdy imię Jehowy zostanie uświęcone, a Jego zwierzchnictwo usprawiedliwione. Dlatego powinniśmy się cieszyć, iż Bóg nie wyjawił nam ‛dnia ani godziny’ zniszczenia systemu podległego Szatanowi. Dzięki temu możemy pokazać, że jesteśmy zdecydowani chodzić z Nim wiecznie nie ze względu na samolubne, krótkoterminowe cele, lecz z miłości do Niego.

11, 12. Jak zakwestionowano prawość Hioba i jaki to ma związek z nami?

¹¹ Ponadto zachowywaniem niezłomnej lojalności wobec Boga wykazujemy, iż Diabeł nie miał racji, gdy twierdził, że prawy Hiob — a tym samym wszyscy podobni mu ludzie — służy Stwórcy dla samolubnych korzyści. Kiedy Jehowa nazwał swego sługę Hioba człowiekiem nienagannym, prostolinijnym i bogobojnym, Szatan wysunął podły zarzut: „Czyż za nic Hiob boi się Boga? Czy ty sam nie posadziłeś żywopłotu wokół niego i wokół jego domu, i wokół wszystkiego, co ma dookoła? Pracy jego rąk pobłogosławiłeś, a jego dobytek mnoży się na ziemi. Ale dla odmiany wyciągnij, proszę, swą rękę i dotknij wszystkiego, co ma, i zobacz, czy nie będzie cię przeklinał prosto w twarz” (Hioba 1:8-11). Nieskazitelną postawą w obliczu próby Hiob zadał kłam temu złośliwemu twierdzeniu.

¹² Podobnie i my dzięki obstawaniu przy niezłomnej prawości zdołamy obalić każdy zarzut Szatana, że służymy Bogu tylko dlatego, iż nagroda jest bliska. Nieznajomość dokładnej daty wywarcia przez Boga pomsty na niegodziwcach umożliwia nam składanie dowodów, że naprawdę kochamy Jehowę i chcemy chodzić jego drogami po wsze czasy. Taką postawą pokazujemy, iż jesteśmy lojalni wobec Niego i mamy zaufanie do sposobu, w jaki kieruje sprawami. Ponadto brak znajomości dnia i godziny pomaga nam zachowywać czujność duchową, ponieważ zdajemy sobie sprawę, że koniec może nadejść w każdej chwili, jak złodziej w nocy (Mateusza 24:42-44). Przez codzienne chodzenie z Jehową radujemy Jego serce i dostarczamy odpowiedzi Diabłu, który Mu urąga (Przysłów 27:11).

Planuj z myślą o wieczności!

13. Co o planowaniu na przyszłość mówi Biblia?

¹³ Ludzie chodzący z Bogiem wiedzą, iż mądrze jest układać rozsądne plany na przyszłość. Zdając sobie sprawę z problemów i ograniczeń wynikających z podeszłego wieku, niejeden stara się dobrze wykorzystać swą młodość i siły, by w późniejszych latach mieć zabezpieczenie pod względem finansowym. A jak ma się rzecz z naszą daleko ważniejszą przyszłością — przyszłością duchową? Księga Przysłów 21:5 mówi: „Plany pilnego z całą pewnością przynoszą korzyść, lecz każdy, kto jest pochopny, niechybnie zmierza do nędzy”. Planowanie z myślą o wieczności jest naprawdę korzystne. Ponieważ nie wiemy dokładnie, kiedy nadejdzie koniec obecnego systemu, musimy mieć na uwadze nasze przyszłe potrzeby. Zachowujmy jednak równowagę i stawiajmy sprawy Boże na pierwszym miejscu w życiu. Ludzie, którym brakuje wiary, mogą dojść do wniosku, że koncentrowanie się na spełnianiu woli Bożej jest krótkowzroczne. Czy rzeczywiście?

14, 15. (a) Jaki przykład co do układania planów na przyszłość opowiedział Jezus? (b) Dlaczego bogacz z przykładu Jezusa okazał się krótkowzroczny?

¹⁴ Bardzo pouczający pod tym względem jest przykład opowiedziany przez Jezusa: „Pewnemu bogatemu człowiekowi dobrze obrodziła ziemia. Toteż zaczął rozważać w sobie, mówiąc: ‚Cóż uczynię, skoro nie mam gdzie zgromadzić swych plonów?’ Rzekł więc: ‚Uczynię tak: Zburzę moje spichrze, a zbuduję większe i tam zgromadzę całe zboże oraz wszystkie moje dobra, i powiem swej duszy: „Duszo, masz wiele dóbr złożonych na wiele lat; zażywaj wygód, jedz, pij, ciesz się”’. Ale Bóg rzekł do niego: ‚Nierozsądny, tej nocy zażądają od ciebie twej duszy. Czyje więc będzie to, co nagromadziłeś?’ Tak się dzieje z człowiekiem, który gromadzi skarb dla siebie, ale nie jest bogaty wobec Boga” (Łukasza 12:16-21).

¹⁵ Czy Jezus chciał przez to powiedzieć, iż ów bogacz nie powinien pracować ani zabezpieczać się materialnie na przyszłość? Bynajmniej, Pismo Święte zachęca przecież do wytężonej pracy (2 Tesaloniczan 3:10). Jego błąd polegał na tym, że nie zdobywał się na konieczne czyny, dzięki którym byłby „bogaty wobec Boga”. Nawet gdyby wiele lat korzystał ze swych dóbr materialnych, w końcu i tak by umarł. Był krótkowzroczny i nie myślał o wieczności.

16. Dlaczego możemy ufać, iż Jehowa zapewni nam bezpieczną przyszłość?

¹⁶ Chodzenie z Jehową z myślą o wieczności jest i praktyczne, i dalekowzroczne. Stanowi najlepszy sposób planowania na przyszłość. Chociaż mądrze jest układać praktyczne plany co do zdobywania wykształcenia, zatrudnienia czy obowiązków rodzinnych, zawsze powinniśmy pamiętać, iż Jehowa nigdy nie opuści swych lojalnych sług. Król Dawid śpiewał: „Byłem młodzieńcem i już się zestarzałem, lecz nie widziałem prawego, który byłby całkowicie opuszczony, ani jego potomstwa, by szukało chleba” (Psalm 37:25). Również Jezus zapewnił, że Bóg zadba o każdego, kto szuka najpierw Królestwa i chodzi prawymi drogami Jehowy (Mateusza 6:33).

17. Skąd wiadomo, że koniec jest bliski?

¹⁷ Chociaż służymy Bogu z myślą o wieczności, wciąż mamy wyraźnie w pamięci dzień Jehowy. O jego bliskości wymownie świadczy spełnianie się proroctw biblijnych. Znamienną cechą obecnego stulecia są wojny, zarazy, trzęsienia ziemi, braki żywności oraz prześladowanie prawdziwych chrześcijan, ale też głoszenie po całym świecie dobrej nowiny o Królestwie Bożym. Wszystko to stanowi znak, iż dla obecnego niegodziwego systemu nastał czas końca (Mateusza 24:7-14; Łukasza 21:11). W świecie nie brakuje ludzi „rozmiłowanych w samych sobie, rozmiłowanych w pieniądzach, zarozumiałych, wyniosłych, bluźnierców, nieposłusznych rodzicom, niewdzięcznych, nielojalnych, wyzutych z naturalnego uczucia, nieskłonnych do jakiejkolwiek ugody, oszczerców, nie panujących nad sobą, zajadłych, nie miłujących dobroci, zdrajców, nieprzejednanych, nadętych pychą, miłujących bardziej rozkosze niż miłujących Boga” (2 Tymoteusza 3:1-5). W tych krytycznych dniach ostatnich również i nam, jako sługom Jehowy, niełatwo jest żyć. Jakże tęsknie wyczekujemy chwili, gdy Królestwo Jehowy usunie wszelką niegodziwość! Dopóki to nie nastąpi, bądźmy zdecydowani chodzić z Bogiem z myślą o wieczności.

Służmy Bogu z myślą o bezkresnym życiu

18, 19. Co dowodzi, iż wierne osoby ze starożytności służyły Bogu z myślą o wieczności?

¹⁸ Chodząc z Jehową, pamiętajmy o wierze Abla, Henocha, Noego, Abrahama i Sary. Wspomniawszy o nich, Paweł napisał: „Wszyscy oni pomarli w wierze, chociaż nie dostąpili spełnienia obietnic, ale je z dala ujrzeli i powitali oraz publicznie oznajmili, że są obcymi i tymczasowymi osiedleńcami w tej ziemi” (Hebrajczyków 11:13). Ci wierni ludzie ‛zabiegali o lepsze miejsce, mające związek z niebem’ (Hebrajczyków 11:16). Z wiarą wyczekiwali owego lepszego miejsca pod panowaniem mesjańskiego Królestwa Bożego. Możemy być pewni, iż Bóg nagrodzi ich życiem wiecznym w tym lepszym miejscu — w raju na ziemi pod rządami Królestwa (Hebrajczyków 11:39, 40).

¹⁹ Prorok Micheasz wyraził wolę ludu Jehowy, pragnącego czcić Boga po wieczne czasy. Napisał: „Wszystkie ludy, każdy z nich, będą chodzić w imieniu swego boga; my natomiast będziemy chodzić w imieniu Jehowy, naszego Boga, po czas niezmierzony, już na zawsze” (Micheasza 4:5). Micheasz lojalnie służył Jehowie aż do śmierci. Po zmartwychwstaniu w nowym świecie zapewne nadal będzie chodził z Bogiem przez całą wieczność. Cóż za piękny przykład dla nas, żyjących w późnym okresie czasu końca!

20. Na co powinniśmy być zdecydowani?

²⁰ Jehowa docenia miłość, jaką okazujemy Jego imieniu (Hebrajczyków 6:10). Wie, że w obecnym świecie rządzonym przez Szatana niełatwo jest nam zachowywać niezłomną lojalność wobec Niego. Niemniej „świat przemija”, ale „kto wykonuje wolę Boga, ten pozostaje na wieki” (1 Jana 2:17; 5:19). Mając pomoc od Jehowy, bądźmy zdecydowani przetrwać próby napotykane dzień po dniu. Oby nasze życie i myśli koncentrowały się na wspaniałych błogosławieństwach, które obiecał nasz kochany niebiański Ojciec! Możemy ich dostąpić, jeśli będziemy dalej chodzić z Bogiem z myślą o wieczności (Judy 20, 21).

Jak byś odpowiedział?

◻ Co Bóg przewidział dla posłusznych ludzi?

◻ Dlaczego Jehowa jeszcze nie położył kresu bezbożnemu światu?

◻ Dlaczego nieznajomość dokładnego terminu, w którym Bóg przystąpi do działania, nie powinna osłabiać naszej gorliwości?

◻ Jakie korzyści daje chodzenie z Bogiem z myślą o wieczności?

[Ilustracja na stronie 17]

Chcąc chodzić z Bogiem, trzeba wzorem pierwszych chrześcijan gorliwie Mu służyć