Prawdziwy chrystianizm tryumfuje!
„Słowo Jehowy potężnie rosło i zyskiwało przewagę” (DZIEJE 19:20).
1. Opisz rozwój chrystianizmu w I wieku.
DZIĘKI mocy ducha świętego pierwsi chrześcijanie głosili słowo Boże z zapałem, którego nikt nie zdołał ostudzić. Pewien historyk napisał: „Chrześcijaństwo bardzo szybko rozpowszechniło się w świecie rzymskim. Przed upływem pierwszego stulecia chyba w każdej prowincji graniczącej z Morzem Śródziemnym znajdowała się gmina chrześcijańska”.
2. Jak Szatan próbował przeciwdziałać dobrej nowinie i jak zostało to wcześniej przepowiedziane?
2 Szatan Diabeł nie potrafił zmusić pierwszych chrześcijan do milczenia. Ale próbował przeciwdziałać dobrej nowinie w inny sposób — za pośrednictwem odstępstwa. Przepowiedział to Jezus w przypowieści o pszenicy i chwastach (Mateusza 13:24-30, 36-43). Także apostoł Piotr ostrzegł, że w zborze pojawią się fałszywi nauczyciele, którzy wprowadzą zgubne sekty (2 Piotra 2:1-3). A apostoł Paweł zapowiedział odstępstwo przed nastaniem dnia Jehowy (2 Tesaloniczan 2:1-3).
3. Co wydarzyło się po śmierci apostołów?
3 Po śmierci apostołów pogańskie nauki i filozofie przytłumiły blask dobrej nowiny. Tak jak przepowiedziano, czyste orędzie prawdy zostało wypaczone i skażone przez fałszywych nauczycieli. Prawdziwy chrystianizm stopniowo ustąpił miejsca odstępczemu chrześcijaństwu. Wyłoniła się klasa duchowieństwa, która próbowała nie dopuścić do tego, by prości ludzie czytali Biblię. Chociaż wzrosła liczba tych, którzy nazywali siebie chrześcijanami, nie praktykowali oni czystego wielbienia. Chrześcijaństwo objęło ogromne tereny, stało się potężną instytucją i wywierało dominujący wpływ na kulturę Zachodu, nie miało jednak błogosławieństwa Boga ani Jego ducha.
4. Dlaczego Szatanowi nie udało się zniweczyć zamierzenia Bożego?
4 Ale zamysł Szatana co do udaremnienia zamierzenia Jehowy był z góry skazany na niepowodzenie. Nawet w najmroczniejszych okresach odstępstwa niektórzy dalej praktykowali prawdziwy chrystianizm. Ludzie przepisujący Biblię bardzo się starali robić to dokładnie. Dzięki temu sama Biblia zachowała się nienaruszona, choć wiele osób roszczących sobie prawo do nauczania wypaczało zawarte w niej orędzie. Poza tym na przestrzeni dziejów niektórzy uczeni, tacy jak Hieronim czy Tyndale, śmiało tłumaczyli i upowszechniali Słowo Boże. Miliony ludzi mogły zetknąć się z Biblią oraz z chrystianizmem, aczkolwiek w skażonej postaci.
5. Co w związku z „prawdziwą wiedzą” przepowiedział prorok Daniel?
5 Wreszcie, jak przepowiedziano w Księdze Daniela, ‛nastała obfitość prawdziwej wiedzy’. Doszło do tego w „czasie końca” — w okresie, w którym obecnie żyjemy (Daniela 12:4). Dzięki duchowi świętemu na całym świecie osoby miłujące prawdę zdobyły dokładną wiedzę o prawdziwym Bogu i Jego zamierzeniu. Pomimo setek lat krzewienia odstępczych nauk, słowo Boże zwyciężyło! Dziś dobra nowina jest głoszona po całej ziemi i wskazuje ludziom nadzieję na zachwycający nowy świat (Psalm 37:11). Przeanalizujmy teraz rozprzestrzenianie się słowa Bożego w dobie nowożytnej.
Rozrost słowa w naszych czasach
6. Jakie prawdy zrozumieli przed rokiem 1914 Badacze Pisma Świętego?
6 Pod koniec XIX wieku prawda biblijna pobudziła do czynu niewielką grupę Badaczy Pisma Świętego, znanych dzisiaj jako Świadkowie Jehowy. Już przed rokiem 1914 Biblia była dla nich żywą Księgą. Zrozumieli wspaniałe prawdy dotyczące zamierzenia Bożego. Głęboko poruszyła ich miłość Jehowy, który posłał na ziemię swego Syna, by otworzyć ludziom drogę do życia wiecznego. Poznali też i lepiej zrozumieli osobowość Boga i znaczenie Jego imienia. Poza tym uświadomili sobie, że dobiegły końca „czasy pogan” i że wkrótce Królestwo Boże zapewni ludziom błogosławieństwa (Łukasza 21:24; Biblia gdańska). To rzeczywiście dobra nowina! Tymi doniosłymi prawdami należało się dzielić wszędzie i ze wszystkimi. Chodziło przecież o życie!
7. Jak prawda biblijna tryumfuje w czasach nowożytnych?
7 Jehowa błogosławił tej garstce namaszczonych chrześcijan. Dziś prawdziwy chrystianizm praktykuje ponad sześć milionów osób. Słowo Boże rozrosło się także pod względem geograficznym, gdyż Świadkowie Jehowy działają w 235 krajach. Poza tym prawda biblijna działa z mocą i pokonuje wszelkie przeszkody, na przykład religijne. Ogólnoświatowe dzieło głoszenia stanowi kolejny niezbity dowód, że Jezus jest obecny jako władca Królestwa (Mateusza 24:3, 14).
8. Co niektórzy mówią o wzroście widocznym wśród Świadków Jehowy?
8 Historycy zwracają uwagę na zdumiewający rozwój chrystianizmu w I wieku i podobnie niektórzy komentują wzrost widoczny w szeregach nowożytnych czcicieli Jehowy. Dwóch uczonych z USA zauważyło: „W ciągu ostatnich 75 lat Świadkowie Jehowy utrzymują niezwykłe tempo wzrostu (...) i to w skali światowej”. W pewnym czasopiśmie ukazującym się we wschodniej Afryce powiedziano o Świadkach, że to „jedna z najszybciej rosnących i najbardziej szanowanych religii świata, powszechnie znana ze ścisłego trzymania się nauk biblijnych”. A w konserwatywnym dzienniku katolickim wydawanym w Europie wspomniano o „gwałtownym rozwoju Świadków Jehowy”. Co się do niego przyczynia?
Działanie ducha świętego w naszych czasach
9. (a) Jaki jest główny powód tego, że słowo Boże tryumfuje w naszych czasach? (b) Jak Bóg pociąga ludzi do siebie?
9 Główną przyczyną tego, że słowo Boże tryumfuje w naszych czasach, jest podobnie jak w I wieku potężny wpływ ducha Jehowy. Jezus powiedział: „Nikt nie może przyjść do mnie, jeżeli Ojciec, który mnie posłał, go nie pociągnie” (Jana 6:44). Słowa te wskazują, iż Bóg delikatnie pociąga do siebie tych, którzy są odpowiednio usposobieni, poruszając ich serca. Za pośrednictwem dzieła głoszenia prowadzonego przez swych Świadków Jehowa zaprasza do służenia Mu „kosztowności wszystkich narodów” — potulnych ludzi przyrównanych do owiec (Aggeusza 2:6, 7).
10. Jacy ludzie reagują na słowo Boże?
10 Duch święty nie tylko pomaga ludowi Bożemu docierać ze słowem Bożym do najodleglejszych miejsc na ziemi, ale też pobudza ludzi wszelkiego pokroju do pozytywnego reagowania na dobrą nowinę. Ci, którzy przyjmują słowo Boże, rzeczywiście pochodzą z „każdego plemienia i języka, i ludu, i narodu” (Objawienie 5:9; 7:9, 10). Są wśród nich osoby bogate i biedne, dobrze wykształcone i niepiśmienne. Niektórzy poznają prawdę podczas wojny lub okrutnych prześladowań, inni — w czasie pokoju i dobrobytu. Dobrą nowinę przyjmują ludzie podlegający najrozmaitszym formom rządów, pochodzący ze wszystkich kręgów kulturowych i przebywający we wszelkich możliwych środowiskach — od obozów koncentracyjnych po pałace.
11. Jak duch święty oddziałuje na życie sług Bożych i jaką różnicę wyraźnie widać?
11 Pomimo tak wielkiej różnorodności wśród ludu Bożego panuje jedność (Psalm 133:1-3). Stanowi to dodatkowy dowód, że na życie sług Boga oddziałuje duch święty. Ta potężna, dobroczynna siła pomaga im okazywać miłość, radość, pokój, życzliwość oraz inne ujmujące przymioty (Galatów 5:22, 23). Dzisiaj wyraźnie dostrzegamy to, co dawno temu przepowiedział prorok Malachiasz: „Zobaczycie różnicę między prawym a niegodziwym, między tym, który służy Bogu, a tym, który mu nie służył” (Malachiasza 3:18).
Słowo Boże przemożnie oddziałuje na gorliwych pracowników
12. Jak Świadkowie Jehowy zapatrują się na działalność ewangelizacyjną i jakich reakcji spodziewają się podczas głoszenia?
12 Świadkowie Jehowy nie są biernymi wyznawcami swej religii. Energicznie uczestniczą w pracy ewangelizacyjnej. Podobnie jak niegdyś pierwsi chrześcijanie, chętnie spełniają wolę Bożą i szukają sposobności, by pomagać bliźnim w poznaniu obietnic Jehowy co do Królestwa. Współpracują z Bogiem i wspierani Jego świętym duchem, zapraszają innych do służenia Mu. W ten sposób naśladują miłosierdzie i miłość, jakie Bóg okazuje oddalonej od Niego ludzkości. Czynią to wszystko pomimo obojętności, szyderstw i prześladowań. Jezus przygotował swych naśladowców na to, że ludzie będą różnie reagować na dobrą nowinę. Powiedział: „Niewolnik nie jest większy od swego pana. Jeżeli mnie prześladowali, was też będą prześladować; jeżeli moje słowo zachowywali, wasze też będą zachowywać” (Jana 15:20).
13. Jakie elementy, których brakuje w chrześcijaństwie, można dostrzec u Świadków Jehowy?
13 Trudno nie zauważyć podobieństwa między Świadkami Jehowy w obecnych czasach a tymi, którzy przyjmowali prawdziwy chrystianizm w I wieku. Równie uderzający jest kontrast między Świadkami Jehowy a dzisiejszym nominalnym chrześcijaństwem. Pewien historyk opisał zapał ewangelizacyjny pierwszych chrześcijan, po czym wyraził ubolewanie: „Nie możemy liczyć na znaczący postęp, dopóki współczesne oblicze Kościoła nie zmieni się tak, by zadanie ewangelizacji znów uznawano za obowiązek każdego ochrzczonego chrześcijanina, który ponadto praktycznie pokaże wyższość chrześcijańskiego modelu życia nad najlepszymi nawet osiągnięciami ludzi niewierzących”. We wszystko, czego brakuje w chrześcijaństwie, obfitują Świadkowie Jehowy! Mają żywą, szczerą wiarę, która jest oparta na prawdzie biblijnej i pobudza ich do dzielenia się nią z każdym, kto chce słuchać (1 Tymoteusza 2:3, 4).
14. Jak Jezus traktował swą służbę i jakie nastawienie przejawiają jego uczniowie w naszych czasach?
14 Jezus bardzo poważnie traktował swą służbę; uważał ją za sprawę najważniejszą. Piłatowi oznajmił: „Ja się po to narodziłem i po to na świat przyszedłem, żeby dać świadectwo prawdzie” (Jana 18:37). Członkowie ludu Bożego żywią podobne przekonanie. Mają prawdę biblijną w sercach i szukają sposobności, by głosić ją jak największej liczbie osób. Niektórzy wykazują pod tym względem niezwykłą pomysłowość.
15. Jak niektórzy wykazują pomysłowość w głoszeniu dobrej nowiny?
15 W pewnym kraju południowoamerykańskim Świadkowie docierali w dół jednego z dopływów Amazonki, by zanieść prawdę mieszkającym tam ludziom. Ale w roku 1995 wybuchły w tym rejonie zamieszki i cywilom zabroniono podróżowania wzdłuż rzeki. Świadkowie byli zdecydowani dalej dostarczać zainteresowanym publikacje biblijne i postanowili spławiać je w dół rzeki. Pisali listy i razem z egzemplarzami Strażnicy i Przebudźcie się! wkładali je do pustych plastikowych butelek. Potem wrzucali je do rzeki. Robili tak przez cztery i pół roku, dopóki drogi wodnej nie otwarto dla ruchu cywilnego. Ludzie w różnych nadrzecznych miejscowościach dziękowali Świadkom za literaturę. Kobieta, która wcześniej studiowała Biblię, ze łzami w oczach objęła braci i powiedziała: „Myślałam, że już nigdy was nie zobaczę. Kiedy jednak zaczęłam dostawać literaturę w butelkach, wiedziałam, że o mnie nie zapomnieliście!” Inni mieszkańcy terenów nad rzeką mówili, że czytali czasopisma po kilka razy. W niektórych wioskach istniał nawet „urząd pocztowy” — zawirowanie na rzece, gdzie przez jakiś czas gromadziły się przedmioty unoszące się w wodzie. W takich miejscach zainteresowani często sprawdzali, czy nie ma „poczty” z wyżej położonych rejonów.
16. Jak gotowość do dania świadectwa może otworzyć drogę do czynienia uczniów?
16 Głoszenie dobrej nowiny odbywa się pod kierownictwem i przy wsparciu Jehowy Boga oraz Jego potężnych aniołów (Objawienie 14:6). Czasami wystarczy być gotowym do dania świadectwa, a okazje do czynienia uczniów nadarzą się same. W Nairobi, stolicy Kenii, dwie chrześcijanki zakończyły służbę na przydzielonym terenie. Nagle podeszła do nich młoda kobieta i podekscytowana wyznała: „Modliłam się o to, żeby spotkać kogoś z was”. Błagała, by głosicielki porozmawiały z nią w jej domu, i tego samego dnia zapoczątkowano z nią studium biblijne. Dlaczego z takim przejęciem podeszła do tych dwóch chrześcijanek? Jakieś dwa tygodnie wcześniej zmarła jej córeczka. Kiedy więc zobaczyła na ulicy chłopca z traktatem: „Jaka jest nadzieja dla umarłych?”, bardzo chciała go przeczytać i poprosiła chłopca, żeby jej go dał. Wprawdzie odmówił, ale pokazał głosicielki, od których go dostał. Kobieta szybko zaczęła robić piękne postępy duchowe, dzięki czemu łatwiej sobie radzi z bolesną stratą dziecka.
Miłość Boża musi zwyciężyć
17-19. Jak Jehowa okazał ludziom miłość w związku z ofiarą okupu?
17 Wzrost słowa Bożego na obliczu całej ziemi ma ścisły związek z ofiarą okupu, złożoną przez Chrystusa Jezusa. Dzieło głoszenia podobnie jak okup jest wyrazem miłości Jehowy do wszystkich ludzi. Apostoł Jan napisał pod natchnieniem: „Bóg tak bardzo umiłował świat [ludzki], że dał swego jednorodzonego Syna, aby nikt, kto w niego wierzy, nie został zgładzony, lecz miał życie wieczne” (Jana 3:16).
18 Pomyślmy o miłości, jaką okazał Jehowa, dostarczając okup. Przez niezliczone wieki cieszył się bliską więzią ze swym umiłowanym, jednorodzonym Synem, „początkiem stworzenia Bożego” (Objawienie 3:14). Jezus bardzo kocha swego Ojca, a Jehowa umiłował swego Syna jeszcze „przed założeniem świata” (Jana 14:31; 17:24). Ale chcąc dać ludziom szansę na dostąpienie życia wiecznego, Jehowa pozwolił, by ten ukochany Syn poniósł śmierć. Cóż za wspaniały dowód miłości do ludzi!
19 W Ewangelii według Jana 3:17 czytamy: „Bóg posłał swego Syna na świat nie po to, żeby osądził świat, ale żeby świat został przez niego wybawiony”. A zatem Jehowa miłościwie zlecił swemu Synowi zadanie wybawienia ludzi, a nie ich osądzenia czy potępienia. Potwierdzają to słowa Piotra: „[Jehowa] nie pragnie, żeby ktokolwiek został zgładzony, ale pragnie, żeby wszyscy doszli do skruchy” (2 Piotra 3:9).
20. Jaki związek zachodzi między głoszeniem dobrej nowiny a wybawieniem?
20 Ponieważ Jehowa poniósł wielkie koszty, by dostarczyć prawnej podstawy wybawienia, pragnie, by jak najwięcej osób mogło z tego skorzystać. Apostoł Paweł napisał: „‚Każdy, kto wzywa imienia Jehowy, będzie wybawiony’. Ale jak będą wzywać tego, w którego nie uwierzyli? A jak uwierzą w tego, o którym nie słyszeli? A jak usłyszą bez głoszącego?” (Rzymian 10:13, 14).
21. Jak powinniśmy się zapatrywać na możliwość uczestniczenia w dziele głoszenia?
21 Jakże wspaniałym przywilejem jest udział w tym ogólnoświatowym dziele głoszenia i nauczania! Nie jest to łatwa praca, ale ileż radości sprawia Jehowie obserwowanie, jak Jego słudzy wiernie żyją prawdą i dzielą się dobrą nowiną z innymi! Dlatego bez względu na warunki bierzmy udział w tym dziele, pobudzani duchem Bożym i miłością płynącą z serca. Pamiętajmy też, że to, co obecnie udaje się osiągnąć na całym świecie, stanowi przekonujący dowód, iż wkrótce Jehowa Bóg spełni swą obietnicę i ustanowi „nowe niebiosa i nową ziemię”, w których „ma mieszkać prawość” (2 Piotra 3:13).
Czy sobie przypominasz?
• Dlaczego odstępstwo nie zdołało zmusić głosicieli dobrej nowiny do milczenia?
• Jak słowo Boże tryumfuje w naszych czasach?
• Jak w naszych czasach oddziałuje duch Boży?
• Jaki związek z głoszeniem dobrej nowiny ma ofiara okupu?
[Wykres i ilustracja na stronie 16]
[Patrz publikacja]
Wzrost liczby głosicieli Królestwa w XX wieku
Przeciętna głosicieli (w milionach)
6,0
5,5
5,0
4,5
4,0
3,5
3,0
2,5
2,0
1,5
1,0
0,5
1900 1910 1920 1930 1940 1950 1960 1970 1980 1990 2000
[Ilustracje na stronie 15]
HIERONIM
TYNDALE
GUTENBERG
HUS
[Prawa własności]
Gutenberg i Hus: z książki The Story of Liberty, 1878
[Ilustracja na stronie 15]
Badacze Pisma Świętego podczas głoszenia dobrej nowiny w latach dwudziestych
[Ilustracje na stronach 16, 17]
Na całym świecie ludzie pozytywnie reagują na dobrą nowinę
[Ilustracja na stronie 18]
Dzieło głoszenia, podobnie jak ofiara okupu złożona przez Jezusa Chrystusa, podkreśla miłość Boga