Zwracaj uwagę na zdumiewające dzieła Boże
„Wiele rzeczy uczyniłeś, Jehowo, Boże mój — swe zdumiewające dzieła oraz swoje zamysły wobec nas; nikogo nie można z tobą porównać” (PSALM 40:5).
1, 2. Jakie mamy dowody, iż Bóg dokonuje zdumiewających dzieł, i do czego powinny nas one skłonić?
CZYTAJĄC Biblię, bez trudu zauważysz, że dla dobra starożytnego ludu, Izraela, Bóg dokonywał zdumiewających dzieł (Jozuego 3:5; Psalm 106:7, 21, 22). Co prawda obecnie Jehowa już w taki sposób nie ingeruje w sprawy ludzkie, lecz wokół nas widać mnóstwo dowodów, iż jest On sprawcą zdumiewających rzeczy. Mamy więc wszelkie powody, by powtórzyć za psalmistą: „Jakże liczne są twe dzieła, Jehowo! Wszystkie je uczyniłeś mądrze. Ziemia jest pełna twych tworów” (Psalm 104:24; 148:1-5).
2 W naszych czasach niejeden człowiek lekceważy lub wręcz odrzuca wyraźne dowody działalności Stwórcy (Rzymian 1:20). Warto się jednak nad nimi zastanowić i spróbować wyciągnąć wnioski co do naszej pozycji przed Stwórcą i obowiązków wobec Niego. Wyśmienitą pomocą są rozdziały od 38 do 41 Księgi Hioba, gdzie Jehowa zwraca uwagę na pewne aspekty swych zdumiewających dzieł. Rozważmy niektóre istotne kwestie poruszone przez Boga.
Potężne i wspaniałe dzieła
3. O jakie dzieła pytał Bóg słowami zapisanymi w Hioba 38:22-29?
3 W pewnym momencie Bóg zapytał Hioba: „Czyś wszedł do składnic śniegu albo czy widzisz składnice gradu, które zachowuję na czas udręki, na dzień walki i wojny?” W wielu częściach świata zarówno śnieg, jak i grad są dobrze znanym zjawiskiem. Bóg mówi dalej: „Kto podzielił kanał dla powodzi i drogę dla grzmiącej chmury burzowej, żeby spuściła deszcz na krainę, w której nie ma nikogo, na pustkowie, na którym nie ma ziemskiego człowieka, by nasycić miejsca nawiedzone przez burzę i opustoszałe i by sprawić, że pojawi się porost trawy? Czy deszcz ma ojca albo kto urodził krople rosy? Z czyjego łona wychodzi lód i kto rodzi szron nieba?” (Hioba 38:22, 23, 25-29).
4-6. Dlaczego można powiedzieć, że wiedza ludzi o śniegu jest niepełna?
4 Dla zabieganych ludzi, którzy muszą się szybko przemieszczać, śnieg nierzadko jest istnym utrapieniem. Wielu innym sprawia on radość, a prócz tego tworzy urzekające krajobrazy i pozwala urządzać różne zabawy zimowe. Ale biorąc pod uwagę pytanie Boga, co naprawdę wiemy o śniegu — choćby o tym, jak wygląda? Widok mnóstwa leżącego śniegu niewątpliwie jest ci znajomy — znasz go przynajmniej z fotografii. Ale co powiedzieć o poszczególnych płatkach? Czy miałeś okazję im się bliżej przyjrzeć, tak iż dobrze wiesz, jak wyglądają?
5 Niektórzy ludzie poświęcili kilkadziesiąt lat na badanie i fotografowanie gwiazdek śniegowych. Każda z nich może się składać nawet ze stu delikatnych kryształków lodu, które tworzą mnóstwo przepięknych wzorów. W książce Atmosphere (Atmosfera) napisano: „Nieskończona różnorodność śnieżynek jest powszechnie znana i jak dotąd nie znaleziono dwóch jednakowych, choć uczeni utrzymują, że nie wyklucza tego żadne prawo natury. Imponujące badania przeprowadził na przykład (...) Wilson A. Bentley, który przeszło 40 lat poświęcił na analizowanie i fotografowanie śnieżynek przez mikroskop i nigdy nie znalazł dwóch identycznych”. A nawet gdyby natrafiono na dwie takie same, to czyż ich ogromna różnorodność mimo to nie wywoływałaby zdumienia?
6 Przypomnijmy sobie pytanie postawione przez Boga: „Czyś wszedł do składnic śniegu”? Wielu osobom składnice śniegu od razu kojarzą się z chmurami. Czy potrafisz sobie wyobrazić, że udajesz się do tego składu, by dokonać inwentaryzacji nieskończenie różnorodnych gwiazdek śniegowych i spróbować w pełni zrozumieć, jak powstają? W pewnej encyklopedii naukowej powiedziano: „W dalszym ciągu nie jest jasna natura ani pochodzenie lodowych jąder, które w temperaturze -40°C inicjują zamarzanie kropel tworzących chmurę” (Psalm 147:16, 17; Izajasza 55:9, 10).
7. Jak dokładna jest wiedza człowieka o deszczu?
7 A co powiedzieć o deszczu? Bóg zapytał Hioba: „Czy deszcz ma ojca albo kto urodził krople rosy?” Ta sama encyklopedia podaje: „Ze względu na złożoność ruchów atmosfery oraz niesłychaną zmienność ilości pary wodnej i drobnych cząstek zawartych w powietrzu nie sposób chyba sformułować szczegółowej, ogólnej teorii wyjaśniającej, jak powstają chmury i opady”. Mówiąc prościej, choć naukowcy opracowali skomplikowane teorie, nie potrafią w pełni wyjaśnić zjawiska, jakim jest deszcz. Dobrze jednak wiemy, że życiodajny deszcz nawadnia ziemię, utrzymuje przy życiu rośliny i umożliwia oraz uprzyjemnia życie ludziom.
8. Dlaczego słowa Pawła zapisane w Dziejach 14:17 są słuszne?
8 Zapewne zgodzisz się z wnioskiem, do którego doszedł apostoł Paweł. Usilnie zachęcił on swych słuchaczy, by dostrzegali, że te zdumiewające dzieła składają świadectwo o ich Twórcy. Powiedział o Jehowie Bogu: „Nie pozostał bez świadectwa, gdyż czynił dobro, dając wam deszcze z nieba oraz pory urodzajne, napełniając wasze serca pokarmem i weselem” (Dzieje 14:17; Psalm 147:8).
9. Jak zdumiewające dzieła Boga świadczą o Jego mocy?
9 Nie ulega wątpliwości, że Twórca tak zdumiewających i pożytecznych dzieł odznacza się niezgłębioną mądrością i niesłychaną mocą. O Jego potędze świadczy choćby następujący fakt: podobno na świecie zdarza się codziennie jakieś 45 000 burz z piorunami, czyli przeszło 16 milionów rocznie. Oznacza to, że właśnie w tej chwili szaleje około 2000 burz. W chmurach jednej tylko nawałnicy kipi energia równa co najmniej dziesięciu bombom atomowym użytym podczas II wojny światowej. Cząstkę tej energii widzimy w postaci błyskawic. Budzą one lęk i podziw, ale też pomagają w wytwarzaniu związków azotu, które użyźniają glebę i stanowią naturalny nawóz przyswajany przez rośliny. W ten sposób energia widoczna w błyskawicy przynosi konkretny pożytek (Psalm 104:14, 15).
Do jakiego wniosku dochodzisz?
10. Jak byś odpowiedział na pytania zadane w Hioba 38:33-38?
10 Wyobraź sobie, że jesteś na miejscu Hioba i słuchasz pytań zadawanych przez wszechmocnego Boga. Chyba przyznasz, że większość ludzi poświęca niewiele uwagi Jego zdumiewającym dziełom. Każdemu z nas Jehowa zadaje pytania zanotowane w Księdze Hioba 38:33-38: „Czy poznałeś ustawy niebios albo czy zdołałbyś wprowadzić ich władzę na ziemi? Czy potrafisz podnieść swój głos aż do chmury, by cię zakryła piętrząca się masa wody? Czy możesz wysłać błyskawice, żeby poszły i powiedziały ci: ‚Oto jesteśmy!’? Kto włożył mądrość w warstwy obłoków albo kto udzielił zrozumienia zjawisku niebieskiemu? Kto w mądrości potrafi dokładnie policzyć obłoki i kto może przechylić wodne dzbany nieba, gdy proch się wylewa jakby w stopioną masę i zlepiają się grudy ziemi?”
11, 12. Co między innymi poświadcza, że Bóg dokonuje zdumiewających dzieł?
11 Poruszyliśmy zaledwie parę spraw, o jakich Elihu wspomniał Hiobowi, i zastanowiliśmy się nad kilkoma pytaniami, które zadał Jehowa, wzywając Hioba, by odpowiedział „jak krzepki mężczyzna” (Hioba 38:3). „Kilkoma”, bo w 38 i 39 rozdziale Księgi Hioba Bóg kieruje uwagę na jeszcze inne pasjonujące aspekty dzieła stwórczego. Wspomina na przykład o gwiazdozbiorach. Kto zna wszystkie ustawy, czyli rządzące nimi prawa? (Hioba 38:31-33). Jehowa przypomniał Hiobowi o niektórych zwierzętach — o lwie i kruku, koziorożcu i zebrze, dzikim byku i strusiu, a potem o silnym koniu i orle. Bóg w gruncie rzeczy spytał Hioba, czy to on obdarzył te zwierzęta pewnymi charakterystycznymi cechami i czy to dzięki niemu mogą żyć i się rozmnażać. Przeanalizowanie tych rozdziałów może sprawić ci przyjemność, zwłaszcza jeśli lubisz konie i inne zwierzęta (Psalm 50:10, 11).
12 Warto też przestudiować rozdziały 40 i 41, w których Jehowa ponownie wzywa Hioba do udzielenia odpowiedzi na pytania dotyczące dwóch konkretnych stworzeń. Jak rozumiemy, chodzi o hipopotama (Behemota), imponującego rozmiarami i siłą swego ciała, oraz o budzącego grozę krokodyla nilowego (Lewiatana). Każde z tych stworzeń jest istnym cudem, godnym uważnego poznania. A teraz przekonajmy się, jakie to nasuwa wnioski.
13. Jak Hiob zareagował na pytania Boga i do czego powinny nas one pobudzić?
13 Z rozdziału 42 dowiadujemy się, jak Hiob zareagował na pytania postawione mu przez Boga. Wcześniej poświęcał za dużo uwagi własnej osobie oraz innym ludziom. Przyjął jednak skarcenie, które kryło się w pytaniach Jehowy, i zmienił swój sposób myślenia. Oznajmił: „Poznałem, że ty możesz zrobić wszystko i że nie ma zamysłu, który byłby dla ciebie nieosiągalny. ‚Któż to bez wiedzy zaciemnia radę?’ Mówiłem więc, lecz nie rozumiałem rzeczy zbyt zdumiewających dla mnie, których nie znam” (Hioba 42:2, 3). A zatem Hiob po zwróceniu uwagi na dzieła Boże oświadczył, że są dla niego aż nazbyt zdumiewające. Omówione cuda stwórcze powinny i nam wyraźnie uświadomić, jak ogromna jest mądrość i potęga Boga. Co nam to da? Czy chodzi tylko o to, byśmy podziwiali Jego bezgraniczną moc i oszałamiające możliwości? A może winniśmy się zdobyć na coś więcej?
14. Jak Dawid reagował na zdumiewające dzieła Boże?
14 W Psalmie 86 znajdziemy związane z tymi pytaniami słowa Dawida, który w innym psalmie oświadczył: „Niebiosa oznajmiają chwałę Boga, a o dziele jego rąk opowiada przestworze. Dzień jeden po drugim sprawia, że tryska mowa, a noc jedna po drugiej ukazuje wiedzę” (Psalm 19:1, 2). Dawid rozwinął tę myśl. W Psalmie 86:10, 11 czytamy: „Jesteś bowiem wielki i dokonujesz rzeczy zdumiewających; ty jesteś Bogiem, ty sam. Poucz mnie, Jehowo, o swej drodze. Będę chodził w twojej prawdzie. Zjednocz me serce, aby się bało twego imienia”. Podziw dla zdumiewających dzieł Bożych napełnił Dawida stosowną, pełną szacunku bojaźnią. Zapewne rozumiesz, dlaczego tak się stało. Dawid nie chciał ściągnąć na siebie niezadowolenia Tego, który potrafił dokonać tych zdumiewających dzieł. Nam także bardzo na tym zależy.
15. Dlaczego Dawid słusznie odczuwał pełną szacunku bojaźń wobec Boga?
15 Dawid niewątpliwie zdawał sobie sprawę, że skoro Bóg dysponuje przeogromną mocą, to potrafi jej użyć przeciw każdemu, kto ściąga na siebie Jego niełaskę. A to nie zapowiada nic dobrego. Bóg zapytał Hioba: „Czyś wszedł do składnic śniegu albo czy widzisz składnice gradu, które zachowuję na czas udręki, na dzień walki i wojny?” Śnieg, grad, ulewny deszcz, wiatr i błyskawice — wszystko to można nazwać elementami arsenału Bożego. A przecież te siły przyrody są oszałamiająco potężne! (Hioba 38:22, 23).
16, 17. Jaki przykład dowodzi, że Bóg dysponuje ogromną mocą, i jak jej używał w przeszłości?
16 Na pewno przypominasz sobie jakąś lokalną klęskę wywołaną przez któryś z tych żywiołów — huragan, tajfun, cyklon, burzę gradową czy gwałtowną powódź. Oto przykład: Pod koniec 1999 roku przez południowo-zachodnie rejony Europy przetoczyły się nawałnice, które zaskoczyły nawet meteorologów. Huraganowe wiatry, osiągające prędkość 200 kilometrów na godzinę, pozrywały tysiące dachów, obalały słupy wysokiego napięcia i przewracały ciężarówki. Spróbuj to sobie wyobrazić — wichury wyrwały lub połamały jakieś 270 milionów drzew, z czego 10 000 w samym parku wersalskim pod Paryżem. Mieszkańcy tysięcy domów zostali pozbawieni energii elektrycznej. Około 100 osób zginęło. A wszystko to sprawiły stosunkowo krótkie wichury. Jakaż to potęga!
17 Ktoś mógłby powiedzieć, że takie wichury to zjawisko kapryśne, całkowicie niekontrolowane. Ale co by się stało, gdyby wszechpotężny Twórca zdumiewających dzieł faktycznie posłużył się takimi siłami w sposób kontrolowany i w ściśle określonym celu? Coś podobnego uczynił dawno temu, w czasach Abrahama. Człowiek ten dowiedział się, że Sędzia całej ziemi osądził nikczemne postępki mieszkańców dwóch miast: Sodomy i Gomory. Byli oni doszczętnie zepsuci, tak iż krzyk skargi na nich dotarł do Boga, który pomógł wszystkim prawym osobom uciec z tych miast skazanych na zagładę. Sprawozdanie historyczne donosi: „Wówczas Jehowa spuścił na Sodomę i na Gomorę deszcz siarki i ognia od Jehowy, z niebios”. Było to jedno ze zdumiewających dzieł Bożych: zatwardziali nikczemnicy ulegli zagładzie, a prawi zostali ocaleni (Rodzaju 19:24).
18. Na jakie zdumiewające dzieła wskazuje 25 rozdział Księgi Izajasza?
18 Jakiś czas później Bóg wydał wyrok na starożytny Babilon, o którym najprawdopodobniej jest mowa w 25 rozdziale Księgi Izajasza. Zapowiedział, że miasto to zostanie obrócone w ruinę: „Miasto bowiem obróciłeś w kupę kamieni, gród warowny — w rozpadającą się ruinę; sprawiłeś, iż wieża mieszkalna obcych nie jest miastem i nie będzie odbudowana aż po czas niezmierzony” (Izajasza 25:2). Tak właśnie się stało, co mogą poświadczyć turyści zwiedzający dziś pozostałości dawnego Babilonu. Czy do zagłady tego miasta doszło przypadkiem? Nic podobnego. Należałoby się raczej zgodzić z wypowiedzią Izajasza: „Jehowo, tyś moim Bogiem. Wywyższam cię, sławię twoje imię, bo wprowadziłeś w czyn rzeczy zdumiewające, zamiary od zamierzchłych czasów — w wierności, w wiarogodności” (Izajasza 25:1).
Zdumiewające dzieła w przyszłości
19, 20. Jakiego spełnienia się słów z Izajasza 25:6-8 możemy oczekiwać?
19 Bóg spełnił wspomniane proroctwo i w równie cudowny sposób będzie działał w przyszłości. Nadmieniwszy o „rzeczach zdumiewających”, Izajasz podał wiarogodne proroctwo, które dopiero ma się urzeczywistnić — tak jak niezawodnie ziścił się proroczy wyrok wydany na Babilon. Jakąż to ‛zdumiewającą rzecz’ zapowiedziano? W Księdze Izajasza 25:6 czytamy: „Jehowa Zastępów wyprawi dla wszystkich ludów ucztę z potraw obficie nasączonych oliwą, ucztę z wina trzymanego na osadach, z potraw obficie nasączonych oliwą, pełnych szpiku, z wina trzymanego na osadach, przecedzonego”.
20 Słowa te na pewno spełnią się już wkrótce, w nowym świecie obiecanym przez Boga. Mieszkańcy ziemi zostaną wtedy uwolnieni od problemów, które obecnie tak ich przytłaczają. A proroctwo z Księgi Izajasza 25:7, 8 gwarantuje, że Bóg wykorzysta swą moc twórczą do dokonania jednego z najbardziej zdumiewających dzieł wszech czasów: „Pochłonie on śmierć na zawsze i Wszechwładny Pan, Jehowa, otrze łzy z każdego oblicza. I hańbę swego ludu zdejmie z całej ziemi, bo tak rzekł Jehowa”. Później apostoł Paweł powołał się na ten fragment i odniósł go do momentu, gdy Bóg będzie wskrzeszał zmarłych. Jakże zdumiewające będzie to dzieło! (1 Koryntian 15:51-54).
21. Jakich zdumiewających dzieł dokona Bóg na rzecz zmarłych?
21 Łzy smutku obeschną także dlatego, że znikną wszystkie choroby trapiące ludzi. Gdy Jezus był na ziemi, uzdrawiał wielu chorych — ślepym przywracał wzrok, głuchym słuch, a kalekom sprawność fizyczną. W Ewangelii według Jana 5:5-9 opisano, jak uzdrowił człowieka, który przez 38 lat miał kłopoty z poruszaniem. Obserwatorzy uznali to wydarzenie za zdumiewający czyn, za istny cud. I rzeczywiście tak było! Ale Jezus zapowiedział coś jeszcze cudowniejszego — że będzie wskrzeszał umarłych: „Nie dziwcie się temu, ponieważ nadchodzi godzina, w której wszyscy w grobowcach pamięci usłyszą jego głos i wyjdą: ci, którzy czynili to, co dobre, na zmartwychwstanie życia” (Jana 5:28, 29).
22. Dlaczego ubodzy i uciśnieni mogą z nadzieją spoglądać w przyszłość?
22 Nie ma cienia wątpliwości, że tak się stanie, obiecał to bowiem Jehowa. Gdy użyje swojej potężnej mocy w ściśle określonym celu, na pewno osiągnie zdumiewające rezultaty. Psalm 72 ukazuje, czego dokona za pośrednictwem swego Syna, którego uczynił Królem. Wówczas ‛rozkwitnie prawy’ i nastanie obfitość pokoju. Bóg uwolni ludzi od ubóstwa i ucisku. Obiecuje: „Mnóstwo zboża będzie na ziemi; nadmiar będzie na wierzchu gór. Plonu jego będzie jak [w starożytności] na Libanie, a ci z miasta zakwitną niczym roślinność ziemi” (Psalm 72:16).
23. Do czego powinny nas pobudzać zdumiewające dzieła Boże?
23 Mamy naprawdę mnóstwo powodów, by bacznie zważać na wszystkie zdumiewające dzieła Jehowy — na to, czego dokonał w przeszłości, co czyni obecnie i co urzeczywistni w niedalekiej przyszłości. „Błogosławiony niech będzie Jehowa Bóg, Bóg Izraela, który sam jeden dokonuje zdumiewających dzieł. I błogosławione niech będzie jego chwalebne imię po czas niezmierzony, a chwała jego niech napełni całą ziemię. Amen i amen” (Psalm 72:18, 19). Powinniśmy regularnie, z entuzjazmem rozmawiać o tym z krewnymi i innymi ludźmi. Istotnie, ‛ogłaszajmy wśród narodów jego chwałę, wśród wszystkich ludów jego zdumiewające dzieła’ (Psalm 78:3, 4; 96:3, 4).
Jak byś odpowiedział?
• Jak pytania zadane Hiobowi wykazują, że wiedza ludzi jest niepełna?
• Jakie przykłady zdumiewających dzieł Bożych, wymienione w rozdziałach od 37 do 40 Księgi Hioba, zrobiły na tobie szczególne wrażenie?
• Do czego powinno nas pobudzić rozważenie niektórych zdumiewających dzieł Bożych?
[Ilustracje na stronie 10]
Do jakiego wniosku skłania cię zdumiewająca różnorodność płatków śniegowych oraz budząca lęk energia widoczna w błyskawicy?
[Prawa własności]
snowcrystals.net
[Ilustracje na stronie 13]
Regularnie rozmawiaj o zdumiewających dziełach Bożych