Jak sobie radzić z negatywnymi uczuciami

● Asaf ubolewał: „Doprawdy, na próżno oczyściłem swe serce i obmywam ręce w niewinności. I przez cały dzień doznaję utrapień, a każdego ranka jestem korygowany” (Psalm 73:13, 14).

● Baruch skarżył się: „Biada mi teraz, bo Jehowa dodał smutek do mego bólu! Zmęczyłem się wzdychaniem i nie znalazłem miejsca na odpoczynek” (Jeremiasza 45:3).

● Noemi biadała: „Wszechmocny napełnił mnie wielką goryczą. Byłam pełna, gdy poszłam, a Jehowa sprawił, że wracam z pustymi rękami. Czemu miałybyście nazywać mnie Noemi, skoro Jehowa mnie upokorzył i Wszechmocny sprowadził na mnie nieszczęście?” (Rut 1:20, 21).

BIBLIA zawiera liczne przykłady wiernych czcicieli Jehowy, których niekiedy przytłaczało uczucie zniechęcenia. Jako niedoskonali ludzie, wszyscy miewamy takie odczucia. Niektórzy na skutek tragicznych przeżyć mogą łatwiej niż inni popadać w zniechęcenie — a nawet mieć skłonność do rozczulania się nad sobą.

Ale pozostawienie takich uczuć bez kontroli mogłoby zrujnować twą więź z innymi oraz z Jehową Bogiem. Chrześcijanka, której zdarza się rozczulać nad sobą, przyznaje: „Odrzuciłam wiele zaproszeń na spotkania towarzyskie, ponieważ myślałam, że nie pasowałabym tam do reszty współchrześcijan”. Jakże fatalny wpływ na nasze życie wywierają nieraz takie uczucia! Co zrobić, by im zapobiec?

Przybliż się do Jehowy

W Psalmie 73 Asaf szczerze napisał o swej rozterce. Gdy porównał własną sytuację z dostatnim życiem niegodziwców, zrodziła się w nim zazdrość. Zauważył, że bezbożni są wyniośli i brutalni, a mimo to najwyraźniej wszystko uchodzi im na sucho. Zaczął więc wątpić, czy w ogóle warto być człowiekiem prostolinijnym (Psalm 73:3-9, 13, 14).

Czy tak jak Asaf dostrzegłeś pozorny sukces niegodziwców, którzy chełpią się swymi złymi czynami? A jak on poradził sobie z negatywnymi uczuciami? Powiedział: „I zastanawiałem się, by to poznać; w oczach moich było to strapieniem, dopóki nie wszedłem do wspaniałego sanktuarium Boga. Chciałem poznać ich przyszłość” (Psalm 73:16, 17). Asaf podjął odpowiednie działania i zwrócił się w modlitwie do Jehowy. Gdyby to ująć słowami apostoła Pawła, Asaf stłumił w sobie „człowieka fizycznego”, a obudził „człowieka duchowego”. Mając takie odnowione, duchowe spojrzenie, zrozumiał, że Jehowa nienawidzi zła i że wkrótce ukarze niegodziwców (1 Koryntian 2:14, 15).

Jakież to ważne, by z pomocą Biblii trzeźwo oceniać rzeczywistość! Jehowa przypomina nam, że nie jest ślepy na to, co robią niegodziwi. Biblia uczy: „Nie dajcie się wprowadzić w błąd: Bóg nie jest kimś, z kogo można drwić. Albowiem co człowiek sieje, to będzie też żąć (...) A zatem nie ustawajmy w czynieniu tego, co szlachetne” (Galatów 6:7-9). Jehowa postawi niegodziwców „na śliskim gruncie”, spowoduje, że ‛popadną w ruinę’ (Psalm 73:18). Boża sprawiedliwość w końcu zawsze tryumfuje.

Stały program duchowego odżywiania się przy stole Jehowy oraz budujące towarzystwo ludu Bożego pomoże ci umocnić wiarę, a także przezwyciężyć zniechęcenie i inne negatywne emocje (Hebrajczyków 10:25). Dzięki utrzymywaniu bliskiej więzi z Bogiem możesz skorzystać z Jego miłościwego wsparcia, jak tego niegdyś doświadczył Asaf. Oznajmił on: „Ja zawsze jestem z tobą; ty mnie ująłeś za prawą rękę. Radą swoją mnie poprowadzisz, a potem weźmiesz mnie do chwały” (Psalm 73:23, 24). O mądrości tych słów przekonała się chrześcijanka, nad którą znęcano się w dzieciństwie. „Trzymanie się blisko zboru pozwoliło mi inaczej spojrzeć na życie” — wyznała. „Wyraźnie dostrzegłam, że chrześcijańscy starsi przejawiają miłość i że nie zachowują się jak policjanci, tylko jak pasterze”. Istotnie, współczujący chrześcijańscy starsi mogą bardzo pomóc w wykorzenianiu destrukcyjnych uczuć (Izajasza 32:1, 2; 1 Tesaloniczan 2:7, 8).

Przyjmij rady Jehowy

Baruch, sekretarz proroka Jeremiasza, wzdychał pod wpływem napięcia emocjonalnego wywołanego przydzielonym mu zadaniem. Jednakże Jehowa życzliwie dopomógł mu spojrzeć na sprawy realistycznie. „‚Ty szukasz dla siebie wielkich rzeczy. Nie szukaj. Oto bowiem sprowadzam nieszczęście na wszelkie ciało’ — brzmi wypowiedź Jehowy — ‚a tobie dam twoją duszę jako łup we wszystkich miejscach, do których byś poszedł’” (Jeremiasza 45:2-5).

Jehowa otwarcie wyjaśnił, że źródłem frustracji Barucha były jego samolubne dążenia. Nie mógł on z radością wypełniać zadania otrzymanego od Boga, a jednocześnie zabiegać o wielkie rzeczy. Ty również zapewne się przekonasz, jak pomocne w pokonywaniu zniechęcenia jest unikanie wszystkiego, co mogłoby odciągać twoją uwagę od spraw ważniejszych, i zabieganie o spokój umysłu pochodzący ze zbożnego zadowalania się tym, co masz (Filipian 4:6, 7).

Owdowiała Noemi nie pozwoliła, by rozpacz po stracie męża i dwóch synów skłoniła ją do zamknięcia się w sobie i pozostania w Moabie. Mamy jednak podstawy przypuszczać, iż przez jakiś czas była rozgoryczona sytuacją własną oraz synowych. Żegnając się z nimi, Noemi powiedziała: „Ze względu na was odczuwam wielką gorycz, bo zwróciła się przeciw mnie ręka Jehowy”. Później, kiedy dotarła do Betlejem, nalegała: „Nie nazywajcie mnie Noemi [„moja rozkosz”]. Nazywajcie mnie Mara [„gorzka”], bo Wszechmocny napełnił mnie wielką goryczą” (Rut 1:13, 20).

Jednakże Noemi nie szukała samotności w namiotach żałoby, z dala od Jehowy i Jego ludu. Przebywając w Moabie, usłyszała, że „Jehowa zwrócił uwagę na swój lud i dał mu chleb” (Rut 1:6). Wiedziała, iż wśród ludu Jehowy będzie jej najlepiej. Powróciła zatem do Judy wraz ze swą synową Rut i umiejętnie poradziła jej, jak ma się zachowywać w stosunku do ich krewnego, a zarazem wykupiciela — Boaza.

Również dzisiaj lojalni chrześcijanie, którzy stracili bliskich, lepiej radzą sobie z napięciem emocjonalnym, jeśli angażują się w działalność zboru. Czytając codziennie Słowo Boże, skupiają się podobnie jak Noemi na sprawach duchowych.

Korzyści ze stosowania zbożnej mądrości

Omówione relacje biblijne pokazują, jak można sobie radzić z negatywnymi uczuciami. Asaf szukał pomocy w przybytku Jehowy i cierpliwie czekał na Niego. Baruch zgodnie z radą unikał materialistycznych pokus. Noemi działała wśród ludu Jehowy i przygotowywała młodą Rut do przywilejów związanych z wielbieniem prawdziwego Boga (1 Koryntian 4:7; Galatów 5:26; 6:4).

Chcąc pokonać zniechęcenie i inne negatywne emocje, zastanawiaj się nad tym, w jaki sposób Jehowa zapewniał powodzenie swym sługom, zarówno jednostkom, jak i grupom. Rozmyślaj nad niezrównanym przejawem miłości Jehowy — nad okupem, którego za ciebie dostarczył. Doceniaj szczerą miłość chrześcijańskich braci i sióstr. Skoncentruj się na życiu w bliskim już Bożym nowym świecie. Obyś mógł powiedzieć jak Asaf: „Mnie zaś dobrze jest przybliżać się do Boga. U Wszechwładnego Pana, Jehowy, poszukałem schronienia, by oznajmiać wszystkie twoje dzieła” (Psalm 73:28).