Radzili sobie z ‛cierniami w ciele’
„Został mi w ciało dany cierń, anioł Szatana, by mnie policzkował” (2 KORYNTIAN 12:7).
1. Z jakimi problemami borykają się obecnie ludzie?
CZY zmagasz się z jakimś uporczywym problemem? W takim razie spotyka to nie tylko ciebie. W tych „krytycznych czasach trudnych do zniesienia” wierni chrześcijanie borykają się na przykład z ostrym sprzeciwem, chorobami, kłopotami rodzinnymi, finansowymi, emocjonalnymi czy z utratą bliskich (2 Tymoteusza 3:1-5). Tu i ówdzie życiu wielu ludzi zagrażają wojny i braki żywności.
2, 3. Jakie negatywne nastawienie może się w nas zrodzić pod wpływem uciążliwych problemów i dlaczego mogłoby się okazać niebezpieczne?
2 Takie problemy mogą kogoś całkowicie przytłoczyć, zwłaszcza jeśli pojawiają się naraz. Zwróćmy uwagę na wypowiedź z Księgi Przysłów 24:10: „Okazałeś się zniechęcony w dniu udręki? Twoja moc będzie znikoma”. Istotnie, zniechęcenie spowodowane trudnościami może nas ograbić z potrzebnych sił i zachwiać w postanowieniu trwania do końca. Jak to możliwe?
3 Na skutek zniechęcenia można zatracić obiektywizm. Łatwo wtedy wyolbrzymiać własne problemy i zacząć się nad sobą rozczulać. Ten i ów może nawet pytać Boga z wyrzutem: „Dlaczego pozwalasz, żeby mnie to spotykało?” Gdyby takie negatywne nastawienie zakorzeniło się w czyimś sercu, mogłoby pozbawić tę osobę radości i pewności siebie. Sługa Boży mógłby się tak zniechęcić, że przestałby toczyć „szlachetną walkę o wiarę” (1 Tymoteusza 6:12).
4, 5. Jaki jest związek Szatana z niektórymi naszymi problemami, jaką jednak możemy mieć ufność?
4 Jehowa Bóg na pewno nas nie doświadcza (Jakuba 1:13). Niektóre próby spotykają nas po prostu dlatego, że staramy się być Mu wierni. W gruncie rzeczy każdy, kto służy Jehowie, staje się celem ataków Jego arcywroga, Szatana Diabła. Ów niegodziwy „bóg tego systemu rzeczy” usiłuje w krótkim czasie, który mu pozostał, skłonić wszystkich miłujących Jehowę, by zrezygnowali ze spełniania Jego woli (2 Koryntian 4:4). Szatan zadaje całej społeczności naszych braci na świecie tyle cierpień, ile tylko może (1 Piotra 5:9). Co prawda nie powoduje bezpośrednio wszystkich naszych kłopotów, stara się jednak wykorzystywać piętrzące się przed nami trudności, by nas jeszcze bardziej osłabiać.
5 Niemniej bez względu na to, jak straszną mocą lub bronią dysponuje Szatan, jesteśmy w stanie go pokonać! Dlaczego możemy być tego pewni? Ponieważ walczy za nas Jehowa Bóg. Zadbał, by Jego słudzy byli świadomi metod stosowanych przez Szatana (2 Koryntian 2:11). Słowo Boże sporo mówi o trudnościach gnębiących prawdziwych chrześcijan. Te, które trapiły Pawła, Biblia nazywa ‛cierniem w ciele’. Dlaczego? Zobaczmy, jak ona sama wyjaśnia to wyrażenie. Potem przekonamy się, że jeszcze inni potrzebowali pomocy Jehowy w pokonywaniu przeciwności.
Dlaczego próby są jak ciernie
6. Co Paweł miał na myśli, pisząc o ‛cierniu w ciele’, i co mogło nim być?
6 Kiedy Paweł przechodził ciężkie próby, napisał pod natchnieniem: „Został mi w ciało dany cierń, anioł Szatana, by mnie policzkował, abym się zbytnio nie wywyższał” (2 Koryntian 12:7). Co było tym ‛cierniem w ciele’ Pawła? Cierń wbity głęboko w skórę na pewno sprawia ból. Metafora ta wskazuje więc, że coś zadawało Pawłowi udrękę — fizyczną, emocjonalną bądź obie naraz. Mogło to być schorzenie oczu lub jakieś inne niedomaganie. Albo w grę mogły wchodzić osoby podważające jego pozycję apostoła oraz negujące wartość jego dzieła głoszenia i nauczania (2 Koryntian 10:10-12; 11:5, 6, 13). Tak czy inaczej, owego „ciernia” nie dało się usunąć.
7, 8. (a) Na co wskazuje słowo ‛policzkować’? (b) Dlaczego to takie ważne, żebyśmy radzili sobie z ‛cierniami’, które obecnie nas dręczą?
7 Zauważmy, że ten cierń „policzkował” Pawła. Co ciekawe, użyty tutaj grecki czasownik jest pokrewny ze słowem oznaczającym „kostki”. W sensie dosłownym występuje w Ewangelii według Mateusza 26:67, a w sensie przenośnym w Liście 1 do Koryntian 4:11. W obu wersetach ma związek z biciem pięściami. Biorąc pod uwagę zaciekłą nienawiść Szatana do Jehowy i Jego sług, możemy być pewni, iż Diabłu podobało się, że symboliczny cierń policzkował Pawła. Tak samo obecnie cieszy się, gdy i nam doskwiera jakiś ‛cierń w ciele’.
8 Dlatego wzorem Pawła musimy umieć sobie radzić z takimi zadrami. Przecież tu chodzi o nasze życie! Pamiętajmy, że Jehowa chce je przedłużyć na wieki w ustanowionym przez siebie nowym świecie, gdzie już nigdy więcej nie dosięgną nas problemy przypominające ciernie. Aby pomóc nam zdobyć tę piękną nagrodę, Bóg zawarł w swym świętym Słowie, Biblii, wiele przykładów ukazujących, że Jego wierni słudzy dawali sobie radę z ‛cierniami w ciele’. Byli zwykłymi, niedoskonałymi ludźmi takimi jak my. Rozważenie przeżyć kilku osób z tego „wielkiego obłoku świadków” pomoże nam ‛biec wytrwale w wyznaczonym nam wyścigu’ (Hebrajczyków 12:1). Dzięki rozmyślaniu o tym, co zniosły, umocnimy swą ufność w to, że i my poradzimy sobie z każdym „cierniem”, którego Szatan mógłby przeciwko nam użyć.
‛Ciernie’ Mefiboszeta
9, 10. (a) Skąd się wziął ‛cierń w ciele’ Mefiboszeta? (b) Jaką życzliwość okazał Mefiboszetowi król Dawid i jak możemy go naśladować?
9 Pomyślmy o Mefiboszecie, który był synem Jonatana, przyjaciela Dawida. Kiedy miał pięć lat, nadeszła wiadomość o śmierci jego ojca, Jonatana, i dziadka, króla Saula. Piastunka chłopca wpadła w panikę. „Wzięła go (...), lecz gdy w popłochu rzuciła się do ucieczki, upadł on i okulał” (2 Samuela 4:4). W miarę jak rósł, kalectwo to zapewne stawało się dla niego coraz większym „cierniem”.
10 Po latach król Dawid, powodowany ogromną miłością do Jonatana, okazał Mefiboszetowi życzliwość. Oddał mu całe mienie Saula, a uprawę ziemi powierzył jego słudze, Cibie. Ponadto oświadczył Mefiboszetowi: „Zawsze będziesz jadł chleb przy moim stole” (2 Samuela 9:6-10). Lojalna życzliwość Dawida niewątpliwie pokrzepiła Mefiboszeta i pomogła mu złagodzić ból kalectwa. Jakże wiele możemy się z tego nauczyć! My również powinniśmy okazywać życzliwość osobom, które zmagają się z jakimś ‛cierniem w ciele’.
11. Co Ciba zarzucił Mefiboszetowi i skąd wiadomo, że skłamał? (Zobacz przypis).
11 Później Mefiboszet musiał borykać się z kolejnym ‛cierniem w ciele’. Jego sługa Ciba oczernił go przed królem Dawidem, który wskutek buntu swego syna Absaloma musiał uciekać z Jerozolimy. Ciba twierdził, że Mefiboszet postąpił nielojalnie i pozostał w tym mieście, licząc na zdobycie władzy królewskiej.a Dawid uwierzył oszczerstwu i przekazał temu kłamcy cały majątek Mefiboszeta! (2 Samuela 16:1-4).
12. Jak Mefiboszet zareagował na to, co go spotkało, i pod jakim względem jest dla nas pięknym przykładem?
12 W końcu jednak Mefiboszet spotkał się z Dawidem i wyjaśnił mu, co naprawdę zaszło. Otóż gdy przygotowywał się, by dołączyć do króla, został oszukany przez Cibę, który poszedł zamiast niego. Czy Dawid naprawił wyrządzoną krzywdę? Częściowo. Całe mienie podzielił między tych dwóch mężczyzn. Mogło się to stać kolejnym ‛cierniem w ciele’ Mefiboszeta. Czy poczuł się on głęboko rozczarowany? Czy zaprotestował przeciw decyzji Dawida, uważając ją za niesprawiedliwą? Nic podobnego! Pokornie zaakceptował wolę króla. Skupił się na pozytywnym aspekcie sprawy — radował się z bezpiecznego powrotu prawowitego władcy Izraela. Mefiboszet rzeczywiście dał wspaniały przykład radzenia sobie z ułomnością, oszczerstwem i niezadowoleniem (2 Samuela 19:24-30).
Nehemiasz stawił czoło przeciwnościom
13, 14. Z jakimi ‛cierniami’ musiał się borykać Nehemiasz, gdy wrócił odbudować mury Jerozolimy?
13 Pomyślmy o symbolicznych cierniach, które nękały Nehemiasza, gdy w V wieku p.n.e. wrócił do pozbawionej murów Jerozolimy. Stwierdził, iż miasto jest praktycznie bezbronne, a mieszkający w nim żydowscy repatrianci są niezorganizowani, zniechęceni i do tego nieczyści w oczach Jehowy. Wkrótce zorientował się, że zadanie odbudowy murów, do którego upoważnił go król Artakserkses, nie spodobało się namiestnikom sąsiednich krajów. „Wydało im się to czymś bardzo złym, że przybył jakiś człowiek, by zabiegać o coś dobrego dla synów Izraela” (Nehemiasza 2:10).
14 Ci cudzoziemscy przeciwnicy próbowali wszelkimi sposobami powstrzymać dzieło prowadzone przez Nehemiasza. Ich groźby, kłamstwa, oszczerstwa, próby zastraszenia — polegające między innymi na wysłaniu agentów, którzy mieli go zniechęcić — były dla niego niczym uporczywe ‛ciernie w ciele’. Czy Nehemiasz uległ intrygom wrogów? Bynajmniej! Bezgranicznie ufał Bogu i nie osłabł. Gdy więc mury Jerozolimy zostały w końcu odbudowane, stanowiły trwałe świadectwo, iż Jehowa życzliwie udzielał Nehemiaszowi wsparcia (Nehemiasza 4:1-12; 6:1-19).
15. Jakie problemy wśród Żydów bardzo trapiły Nehemiasza?
15 Jako namiestnik, Nehemiasz musiał się też zmagać z licznymi problemami wśród ludu Bożego. Boleśnie go raniły niczym ciernie, ponieważ niekorzystnie odbijały się na więzi jego rodaków z Jehową. Zamożni żądali wygórowanych odsetek od swych biedniejszych braci, ci zaś, chcąc uregulować długi i zapłacić podatek ściągany przez Persów, musieli oddać ziemię, a nawet zaprzedać dzieci w niewolę (Nehemiasza 5:1-10). Wielu Żydów naruszało sabat oraz nie łożyło na utrzymanie Lewitów i świątyni. Ponadto niektórzy poślubiali kobiety „aszdodyckie, ammonickie i moabickie”. Jakże to bolało Nehemiasza! Ale żaden z tych ‛cierni’ nie skłonił go do dania za wygraną. Nehemiasz zawsze stawał na wysokości zadania, gorliwie trzymając się sprawiedliwych praw Bożych. Obyśmy jego wzorem nie pozwolili, by niewierne postępowanie drugich odwiodło nas od lojalnego służenia Jehowie (Nehemiasza 13:10-13, 23-27).
Wielu innych radziło sobie z ‛cierniem w ciele’
16-18. Jakie problemy rodzinne nękały Izaaka i Rebekę, Annę, Dawida oraz Ozeasza?
16 Biblia zawiera przykłady wielu innych wiernych osób, które radziły sobie z uciążliwymi sytuacjami przypominającymi ciernie. Często były nimi kłopoty rodzinne. Dwie żony Ezawa stały się dla jego rodziców, Izaaka i Rebeki, „źródłem goryczy ducha”. Rebeka przyznała nawet, że obrzydło jej życie z tymi kobietami (Rodzaju 26:34, 35; 27:46). Pomyślmy również o Annie, której z powodu bezpłodności ‛bardzo dokuczała’ jej rywalka, Peninna. Być może nieraz kpiła z niej w domu. Ale wyrządzała jej przykrość także w obecności innych — zapewne krewnych lub przyjaciół — gdy całą rodziną udawali się na święto w Szilo. W ten sposób niejako jeszcze głębiej wbijała „cierń” w ciało Anny (1 Samuela 1:4-7).
17 Zastanówmy się na tym, co znosił Dawid z powodu chorobliwej zazdrości swego teścia, króla Saula. Aby uniknąć śmierci, przebywał w jaskiniach na pustkowiu En-Gedi, gdzie musiał się wspinać na urwiste i niebezpieczne przełęcze górskie. Doznane niesprawiedliwości z pewnością go irytowały, gdyż nie uczynił Saulowi nic złego. A jednak wskutek jego zazdrości przez wiele lat musiał się ukrywać (1 Samuela 24:14, 15; Przysłów 27:4).
18 Wyobraźmy sobie problemy rodzinne, z którymi się borykał prorok Ozeasz. Jego żona dopuszczała się cudzołóstwa. Jej niemoralne postępki niewątpliwie wbijały się niczym ciernie w serce Ozeasza. A jakże musiał cierpieć, gdy w wyniku rozpusty urodziła dwoje nieślubnych dzieci! (Ozeasza 1:2-9).
19. Jakie udręki znosił prorok Michajasz?
19 Innym ‛cierniem w ciele’ są prześladowania. Rozważmy przeżycia proroka Michajasza. Ten prawy człowiek musiał czuć się wielce udręczony, widząc, jak niegodziwy król Achab otoczył się fałszywymi prorokami i dał wiarę ich wierutnym kłamstwom. Michajasz powiedział mu, że przez wszystkich tych proroków przemawia „duch zwodniczy”. Co wtedy uczynił przywódca owych oszustów? „Uderzył Michajasza w policzek”! Jeszcze gorzej zareagował Achab, gdy z woli Jehowy został ostrzeżony, że wyprawa w celu odbicia Ramot-Gilead się nie powiedzie. Kazał uwięzić Michajasza i przydzielić mu skąpe racje żywnościowe (1 Królów 22:6, 9, 15-17, 23-28). Przypomnijmy sobie również Jeremiasza i sposób, w jaki go traktowali prześladowcy czyhający na jego życie (Jeremiasza 20:1-9).
20. Z jakimi ‛cierniami’ musiała się zmagać Noemi i jak została za to nagrodzona?
20 Kolejną przykrą sytuacją, którą można przyrównać do ciernia w ciele, jest śmierć kogoś bliskiego. Noemi musiała się pogodzić z bolesną stratą męża i dwóch synów. Odczuwając jeszcze skutki tych druzgocących ciosów, wróciła do Betlejem. Swym znajomym kazała nazywać siebie nie Noemi, lecz Mara, gdyż imię to odzwierciedlało jej gorzkie przeżycia. W końcu jednak za swą wytrwałość otrzymała od Jehowy nagrodę — wnuka, który wszedł w skład linii rodowej Mesjasza (Rut 1:3-5, 19-21; 4:13-17; Mateusza 1:1, 5).
21, 22. Jakie straty poniósł Hiob i jak na to zareagował?
21 Pomyśl, jak Hiobem musiała wstrząsnąć wiadomość o gwałtownej śmierci dziesięciorga kochanych dzieci, a potem o stracie wszystkich zwierząt i sług. Czuł, jakby nagle cały jego świat się zawalił! Nie zdążył się otrząsnąć po tych ciosach, a już Szatan dotknął go złośliwą chorobą. Hiob być może sądził, że na nią umrze. Tak bardzo cierpiał, że uznał, iż śmierć przyniosłaby mu ulgę (Hioba 1:13-20; 2:7, 8).
22 Jak gdyby tego było mało, przyszła do niego jego rozżalona i udręczona żona i zawołała: „Przeklnij Boga i umrzyj!” Jakże ostry „cierń” wbiła w jego zbolałe ciało! Później trzej towarzysze Hioba, zamiast dodać mu otuchy, zaatakowali go na pozór słusznymi argumentami — zarzucili mu ukryte grzechy, dopatrując się w nich przyczyny jego nieszczęścia. Te błędne wnioski niejako coraz głębiej wbijały ciernie w ciało Hioba. Pamiętajmy również, że człowiek ten nie zdawał sobie sprawy z powodów tych okropności ani z tego, iż pozostanie przy życiu. A jednak „w tym wszystkim Hiob nie zgrzeszył ani nie przypisał Bogu nic niestosownego” (Hioba 1:22; 2:9, 10; 3:3; 14:13; 30:17). Chociaż doskwierało mu wiele ‛cierni’ naraz, nie wyrzekł się swej nieskazitelności. Jakiż to zachęcający przykład!
23. Dzięki czemu omówieni tu wierni słudzy zdołali się uporać z różnymi ‛cierniami w ciele’?
23 Omówiono tu zaledwie kilka spośród wielu przykładów opisanych w Biblii. Wszyscy ci wierni słudzy musieli borykać się ze swymi symbolicznymi cierniami. A napotykali rzeczywiście najrozmaitsze kłopoty! Mieli jednak coś wspólnego: żaden z nich nie przestał służyć Jehowie. Mimo wszelkich przytłaczających prób pokonali Szatana dzięki sile od Jehowy. W jaki sposób? Wyjaśnia to następny artykuł, który ukazuje też, jak i my możemy sobie radzić z ‛cierniem w ciele’.
[Przypis]
a Tego rodzaju ambitny plan nie pasowałby do charakteru Mefiboszeta, człowieka pokornego i okazującego wdzięczność. Niewątpliwie dobrze znał wierność swego ojca, Jonatana, który choć był synem króla Saula, pokornie uznał fakt, że na władcę nad Izraelem Jehowa wybrał Dawida (1 Samuela 20:12-17). Jonatan, jako bogobojny ojciec Mefiboszeta i lojalny przyjaciel Dawida, nie zaszczepiałby swemu synowi aspiracji do władzy królewskiej.
Jak byś odpowiedział?
• Dlaczego problemy, które napotykamy, mogą przypominać ciernie w ciele?
• Z jakimi „cierniami” musieli się borykać Mefiboszet i Nehemiasz?
• Kto spośród opisanych w Biblii mężczyzn i kobiet zmagających się z różnymi ‛cierniami w ciele’ szczególnie cię poruszył swym przykładem i dlaczego?
[Ilustracje na stronie 15]
Mefiboszet musiał sobie radzić z kalectwem, oszczerstwem i rozczarowaniem
[Ilustracja na stronie 16]
Nehemiasz wytrwał mimo sprzeciwu