Słuszność zwierzchnictwa Jehowy udowodniona!
„Najwyższy jest Władcą w królestwie ludzkim” (DAN. 4:17).
1, 2. Między innymi z jakich powodów ludzkie rządy zawiodły?
LUDZKIE rządy zawiodły! Nie ma co do tego żadnych wątpliwości. Główną przyczyną porażki jest okoliczność, że człowiekowi brakuje mądrości niezbędnej do skutecznego sprawowania władzy. Klęska ta jest szczególnie widoczna dzisiaj, gdy czołowi politycy to nierzadko ludzie ‛rozmiłowani w samych sobie, rozmiłowani w pieniądzach, zarozumiali, wyniośli, nielojalni, nieskłonni do jakiejkolwiek ugody, oszczercy, nie panujący nad sobą, zajadli, nie miłujący dobroci, zdrajcy i nadęci pychą’ (2 Tym. 3:2-4).
2 Dawno temu nasi prarodzice odrzucili zwierzchnictwo Boga. Być może myśleli, że wybierają w ten sposób niezależność. Ale tak naprawdę podporządkowali się Szatanowi. Sześć tysięcy lat nieudolnych ludzkich rządów — znajdujących się pod przemożnym wpływem „władcy tego świata”, Szatana — doprowadziło ludzkość do opłakanego stanu (Jana 12:31). W pewnym opracowaniu na temat obecnej sytuacji napisano, że nie ma sensu „oczekiwać doskonałego świata”. Dalej wyjaśniono: „Takiego świata nigdzie nie ma, a próby stworzenia go prowadzą do katastrofy, totalitaryzmu, w najgorszym zaś wypadku do wojny” (The Oxford History of the Twentieth Century). Jakże szczerze przyznano w ten sposób, iż ludzkie rządy całkowicie zawiodły!
3. Co można powiedzieć o sposobie, w jaki Bóg sprawowałby rządy, gdyby Adam i Ewa nie zgrzeszyli?
3 To smutne, że nasi prarodzice odrzucili jedyną właściwą formę rządów — zwierzchnictwo Boga! Oczywiście nie wiemy dokładnie, jaki system sprawowania władzy Jehowa wprowadziłby na ziemi, gdyby Adam i Ewa dochowali Mu wierności. Możemy jednak być przekonani, że to akceptowane przez wszystkich panowanie Boga odznaczałoby się miłością i bezstronnością (Dzieje 10:34; 1 Jana 4:8). Ze względu na niedoścignioną mądrość Jehowy możemy także być pewni, że gdyby ludzie pozostali Mu podporządkowani, udałoby się uniknąć jakże licznych błędów popełnionych przez zwolenników człowieczych rządów. Teokracja, czyli panowanie Boga, zdołałaby skutecznie ‛zaspokoić pragnienie wszystkiego, co żyje’ (Ps. 145:16). Krótko mówiąc, byłaby doskonałą formą rządów (Powt. Pr. 32:4). Jaka szkoda, że ludzie ją odrzucili!
4. Jaki jest zakres władzy Szatana?
4 Należy jednak pamiętać, że chociaż Jehowa pozwolił ludziom sprawować samodzielne rządy, nigdy nie zrezygnował z prawa do władzy nad swymi stworzeniami. Nawet potężny król Babilonu był zmuszony przyznać, że „Najwyższy jest Władcą w królestwie ludzkim” (Dan. 4:17). W końcu Królestwo Boże sprawi, że wszędzie będzie się działa wola Stwórcy (Mat. 6:10). Co prawda Jehowa, chcąc ostatecznie rozstrzygnąć kwestie podniesione przez Szatana, pozwala Mu występować w charakterze „boga tego systemu rzeczy” (2 Kor. 4:4; 1 Jana 5:19). Zakreślił jednak granice, których ten przeciwnik nie może przekroczyć (2 Kron. 20:6; por. Hioba 1:11, 12; 2:3-6). Zawsze też byli ludzie, którzy w świecie rządzonym przez Arcywroga Jehowy wybierali posłuszeństwo względem Boga.
Władza Boga nad Izraelem
5. Do czego zobowiązał się Izrael względem Boga?
5 Od czasów Abla aż po czasy patriarchów poszczególne wierne jednostki oddawały cześć Jehowie i przestrzegały Jego przykazań (Hebr. 11:4-22). Za dni Mojżesza Jehowa zawarł przymierze z potomstwem Jakuba, które utworzyło naród izraelski. W 1513 roku p.n.e. Izraelici zobowiązali się w imieniu swoim i swoich potomków uznać Jehowę za Władcę, deklarując: „Wszystko, co rzekł Jehowa, jesteśmy gotowi czynić” (Wyjścia 19:8).
6, 7. Czym się odznaczały rządy Boga nad Izraelem?
6 Jehowa wybrał Izraelitów na swój lud w określonym celu (odczytaj Powtórzonego Prawa 7:7, 8). Miał na względzie nie tylko ich pomyślność, lecz także znacznie ważniejsze kwestie: swoje imię i zwierzchnictwo. Izraelici mieli występować w roli świadka potwierdzającego, że Jehowa to jedyny prawdziwy Bóg (Izaj. 43:10; 44:6-8). Dlatego za pośrednictwem Mojżesza oznajmił On temu narodowi: „Jesteś (...) ludem świętym dla Jehowy, twego Boga, i Jehowa wybrał cię, abyś był jego ludem, szczególną własnością, ze wszystkich ludów, które są na powierzchni ziemi” (Powt. Pr. 14:2).
7 Sprawując władzę nad Izraelitami, Bóg brał pod uwagę ich niedoskonałość. Zarazem dał im doskonałe prawa, które odzwierciedlały Jego przymioty. Przykazania Jehowy podane za pośrednictwem Mojżesza jednoznacznie podkreślały świętość Boga, Jego umiłowanie sprawiedliwości, gotowość do przebaczania oraz cierpliwość. W czasach Jozuego naród posłusznie ich przestrzegał, dzięki czemu cieszył się pokojem i duchową pomyślnością (Joz. 24:21, 22, 31). Ten okres w historii Izraela dowiódł wyższości zwierzchnictwa Jehowy.
Cena człowieczych rządów
8, 9. Jakie niemądre żądanie wysunęli Izraelici i do czego to doprowadziło?
8 Niestety, z czasem Izraelici zaczęli odwracać się od Boga i tracić Jego ochronę. W końcu za pośrednictwem proroka Samuela zażądali człowieczego króla. Jehowa polecił Samuelowi spełnić ich żądanie. Zaznaczył jednak: „Nie ciebie odrzucili, lecz to mnie odrzucili, bym nie był królem nad nimi” (1 Sam. 8:7). Co prawda Jehowa przystał na to, by nad Izraelitami panował król, ale ostrzegł ich, że przyniesie to opłakane następstwa (odczytaj 1 Samuela 8:9-18).
9 Historia dowiodła słuszności tego ostrzeżenia. Panowanie człowieczych królów przysparzało Izraelitom poważnych problemów, zwłaszcza gdy monarcha okazywał się niewierny. Mając w pamięci przykład tego narodu, nie dziwimy się, że przez całe stulecia rządy sprawowane przez ludzi nieznających Jehowy nie zapewniły trwałej pomyślności. I chociaż niektórzy politycy proszą, by Bóg pobłogosławił ich wysiłki zmierzające do zaprowadzenia pokoju i bezpieczeństwa, jakże miałby On udzielać wsparcia tym, którzy nie podporządkowują się Jego zwierzchnictwu? (Ps. 2:10-12).
Nowy naród podporządkowany Bogu
10. Dlaczego cielesny Izrael przestał być narodem wybranym?
10 Izraelici nie chcieli wiernie służyć Jehowie. Kiedy odrzucili wyznaczonego przez Boga Mesjasza, Jehowa odrzucił ich i postanowił w to miejsce utworzyć z pewnej grupy ludzi nowy naród. W 33 roku n.e. powstał zbór chrześcijański, złożony z namaszczonych duchem czcicieli Jehowy. Stał się on nowym narodem podlegającym władzy Jehowy. Paweł nazwał go „Izraelem Bożym” (Gal. 6:16).
11, 12. Jakie podobieństwa zachodzą między cielesnym Izraelem a „Izraelem Bożym” w kwestii sprawowania przewodnictwa?
11 Między narodem izraelskim a nowym „Izraelem Bożym” zachodzą zarówno różnice, jak i podobieństwa. W odróżnieniu od starożytnego Izraela zbór chrześcijański nie ma człowieczego króla, nie musi też składać za grzechy ofiar ze zwierząt. Podobne jest natomiast postanowienie dotyczące starszych (Wyjścia 19:3-8). Chrześcijańscy starsi nie są panami trzody, lecz pasą zbór i niestrudzenie przewodzą w chrześcijańskiej działalności. Życzliwie traktują każdego członka zboru i szanują jego godność (2 Kor. 1:24; 1 Piotra 5:2, 3).
12 Rozmyślając nad postępowaniem Boga z Izraelem, członkowie „Izraela Bożego” oraz towarzyszące im „drugie owce” pogłębiają swe docenianie dla Jehowy i sposobu, w jaki sprawuje On władzę (Jana 10:16). Na przykład z historii wynika, że człowieczy władcy izraelscy wywierali na swych poddanych wielki wpływ — pozytywny bądź negatywny. Okoliczność ta uświadamia mężczyznom sprawującym przewodnictwo wśród chrześcijan, że choć nie są władcami tak jak starożytni królowie, zawsze muszą dawać dobry przykład wiary (Hebr. 13:7).
Jak Jehowa sprawuje władzę w dobie obecnej
13. Jakie znamienne wydarzenie rozegrało się w 1914 roku?
13 Prawdziwi chrześcijanie obwieszczają dziś światu wieść o tym, że człowiecze rządy dobiegają kresu. W roku 1914 Jehowa ustanowił w niebie Królestwo, w którym panuje namaszczony przez Niego Król — Jezus Chrystus. Na mocy otrzymanej wtedy władzy Jezus wyruszył, by ‛zwyciężać i dopełnić swego zwycięstwa’ (Obj. 6:2). Nowo koronowany Król usłyszał polecenie: „Wyrusz na podbój między swoich nieprzyjaciół” (Ps. 110:2). Niestety, narody uparcie odmawiają podporządkowania się władzy Boga. Wciąż postępują tak, jak gdyby ‛nie było Jehowy’ (Ps. 14:1).
14, 15. (a) Jak Królestwo Boże sprawuje dzisiaj nad nami władzę i jakie pytania w związku z tym powinniśmy sobie zadać? (b) Jak już teraz uwidacznia się wyższość panowania Bożego?
14 Na ziemi wciąż pozostaje ostatek namaszczonych członków „Izraela Bożego”, którzy jako bracia Jezusa są „ambasadorami zastępującymi Chrystusa” (2 Kor. 5:20). Tworzą klasę wiernego i roztropnego niewolnika, mającą za zadanie dostarczać duchowy pokarm i troszczyć się o pomazańców oraz rosnącą rzeszę chrześcijan, która liczy już miliony ludzi spodziewających się żyć wiecznie na ziemi (Mat. 24:45-47; Obj. 7:9-15). Duchowa pomyślność prawdziwych czcicieli Boga świadczy o tym, że Jehowa błogosławi ich działalności.
15 Każdy z nas powinien się zastanowić: „Czy w pełni zdaję sobie sprawę z obowiązków spoczywających na mnie w zborze chrześcijańskim? Czy we właściwy sposób popieram Boże zwierzchnictwo? Czy z dumą myślę o tym, że jestem poddanym Królestwa Jehowy? Czy zdecydowanie pragnę dalej opowiadać innym o Królestwie Bożym według swoich najlepszych możliwości?”. Jako społeczność ochoczo podporządkowujemy się przewodnictwu Ciała Kierowniczego i współpracujemy ze starszymi zboru. Czyniąc tak, dajemy wyraz poparciu dla panowania Bożego (odczytaj Hebrajczyków 13:17). Chętne podporządkowanie sprzyja ogólnoświatowej jedności, która w tym podzielonym świecie jest czymś wyjątkowym. Przyczynia się także do pokoju i prawości, przysparza chwały Jehowie oraz stanowi dowód, że Jego władza jest najlepsza.
Tryumf panowania Bożego
16. Przed jaką decyzją stoi dzisiaj każdy człowiek?
16 Szybko zbliża się chwila, gdy kwestie podniesione w Edenie zostaną raz na zawsze rozstrzygnięte. Dlatego właśnie teraz jest czas na podjęcie doniosłej decyzji. Każdy indywidualnie musi wybrać, czy będzie popierać panowanie Jehowy, czy też rządy ludzkie. Mamy zaszczyt pomagać potulnym osobom dokonać właściwego wyboru. Już wkrótce w Armagedonie władza Jehowy na stałe zastąpi człowiecze rządy, pozostające pod kontrolą Szatana (Dan. 2:44; Obj. 16:16). Dobiegną one kresu, a Królestwo Boże obejmie swym panowaniem całą ziemię. Słuszność zwierzchnictwa Jehowy zostanie wykazana ponad wszelką wątpliwość (odczytaj Objawienie 21:3-5).
17. Jakie obietnice pomagają podjąć decyzję, czyją władzę należy poprzeć?
17 Kto do tej pory nie opowiedział się za władzą Jehowy, powinien z modlitwą przemyśleć, jakie przyniesie ona korzyści. Ludzie nie potrafią poradzić sobie z problemem przestępczości i terroryzmu. Natomiast Bóg usunie z ziemi wszystkich niegodziwców (Ps. 37:1, 2, 9). Panowanie człowieka to pasmo konfliktów, ale Bóg sprawi, że ‛wojny ustaną aż po kraniec ziemi’ (Ps. 46:9). Przywróci pokojowe stosunki nawet między ludźmi a zwierzętami! (Izaj. 11:6-9). W świecie rządzonym przez ludzi ciągle szerzą się ubóstwo i głód, lecz Bóg rozwiąże te problemy (Izaj. 65:21). Człowieczym władcom, nawet mającym najlepsze intencje, nie udało się wyeliminować chorób i śmierci. Tymczasem pod rządami Boga ludzie starzy i schorowani odzyskają „młodzieńczy wigor” (Hioba 33:25; Izaj. 35:5, 6). Ziemia będzie rajem, w którym nastąpi zmartwychwstanie (Łuk. 23:43; Dzieje 24:15).
18. Jak możemy pokazywać, że jesteśmy przekonani o wyższości władzy Jehowy?
18 Panowanie Boga usunie wszystkie skutki działania Szatana, który nakłonił naszych prarodziców do odwrócenia się od Stwórcy. Diabeł wyrządza szkodę od jakichś 6000 lat, a Bóg za pośrednictwem Chrystusa naprawi wyrządzone zło w ciągu 1000 lat. Będzie to najdobitniejszy dowód, że władza Boga nie ma sobie równych. Jako świadkowie na rzecz naszego Boga, uznajemy Go za swego Władcę. Dlatego każdego dnia, a nawet każdej godziny swego życia pokazujmy, że jesteśmy sługami Jehowy, poddanymi Jego Królestwa, i że z dumą nosimy Jego imię. Wykorzystujmy też wszelkie okazje, by mówić innym, iż władza Jehowy jest niezrównana.
Czego o władzy Jehowy uczymy się z...
[Ilustracje na stronie 29]
Jehowa nigdy nie zrezygnował z prawa do władzy
[Ilustracja na stronie 31]
Ochocze podporządkowanie się władzy Jehowy sprzyja ogólnoświatowej jedności