Charan — starożytne miasto tętniące życiem

OSOBOM zaznajomionym z Biblią nazwa Charan od razu kojarzy się z wiernym Abrahamem (Abramem). Gdy patriarcha ten wraz z żoną Sarą, ojcem Terachem i bratankiem Lotem wyruszył z Ur do ziemi Kanaan, na jakiś czas zatrzymał się właśnie w Charanie. Zgromadził tam sporo dóbr. Po śmierci ojca udał się w dalszą drogę do ziemi, którą mu obiecał Bóg (Rodz. 11:31, 32; 12:4, 5; Dzieje 7:2-4). Wiele lat później wysłał do Charanu lub w jego okolice swego najstarszego sługę, by znalazł żonę dla Izaaka. Przez pewien okres mieszkał tam również wnuk Abrahama Jakub (Rodz. 24:1-4, 10; 27:42-45; 28:1, 2, 10).

Kiedy asyryjski król Sancherib próbował zastraszyć judzkiego króla Ezechiasza i wyliczał „narody” podbite przez władców Asyrii, wspomniał też o Charanie. Nazwa ta nie odnosiła się jedynie do owego miasta, lecz także do otaczającego je regionu (2 Król. 19:11, 12). W proroctwie Ezechiela wymieniono Charan wśród głównych partnerów handlowych Tyru, co dowodzi, że był ważnym ośrodkiem kupieckim (Ezech. 27:1, 2, 23).

Charan należy do tych nielicznych miejscowości, które zachowały swą biblijną nazwę. Po dziś dzień nosi ją wieś Haran, położona niedaleko Şanlıurfy w południowo-wschodniej Turcji. Kiedyś jednak było to miasto tętniące życiem. Jego asyryjska nazwa „Charranu” może oznaczać „drogę” lub „drogę karawanową”, co wskazuje, że miejscowość ta leżała przy ważnym szlaku handlowym łączącym większe miasta. W Charanie znajdowała się świątynia Sina, boga księżyca. Według odnalezionych inskrypcji arcykapłanką w niej była matka babilońskiego króla Nabonida. Podobno Nabonid odnowił tę świątynię. W kolejnych stuleciach Charan był świadkiem powstawania i upadku różnych mocarstw.

Obecny Haran wcale nie przypomina tego dawnego, kwitnącego miasta. Dzisiaj jest to skupisko domów z charakterystycznymi kopulastymi dachami. W Bożym nowym świecie zostanie wskrzeszonych wielu dawnych mieszkańców Charanu, na przykład Abraham, Sara czy Lot. Zapewne opowiedzą nam oni jeszcze sporo szczegółów na temat tego tętniącego życiem miasta.

[Ilustracja na stronie 20]

Ruiny Charanu

[Ilustracja na stronie 20]

Domy z kopulastymi dachami

[Ilustracja na stronie 20]

Widok na dzisiejszy Haran