Pomocnicza służba pionierska [3] — czy mógłbyś jej zakosztować?
1 Pomocnicza służba pionierska została wprowadzona prawie 11 lat temu. Od tego czasu brało w niej udział setki tysięcy braci i sióstr. Wiele z nich stara się być pionierami pomocniczymi w określonych miesiącach każdego roku. Innym warunki pozwalają na pełnienie tej służby przez dłuższy czas. Wszyscy, którzy ją podjęli, mieli sposobność umocnić się pod względem duchowym, przybliżyć się do Jehowy i stać się umiejętniejszymi sługami dobrej nowiny.
2 Dla wielu pomocnicza służba pionierska stała się odskocznią do dalszych przywilejów, takich jak stała służba pionierska i praca w Betel. Ale nawet jeśli twoje obecne warunki uniemożliwiają ci dostąpienie takich szczególnych przywilejów, czy nie chciałbyś zaznać radości, jakiej doświadcza wielu braci i sióstr pełniących pomocniczą służbę pionierską?
WIELU TAK ZROBIŁO
3 Czy masz małe dzieci? Czy musisz pracować na pełny etat, żeby zarobić na utrzymanie rodziny? A może jesteś w starszym wieku albo nie w pełni sprawny fizycznie? Nie sądź pochopnie, że pomimo najlepszych chęci nie nadajesz się na pioniera pomocniczego. Jeżeli bardzo pragniesz być pionierem choćby przez jeden lub dwa miesiące w roku, to może się otworzyć sposobność do tego.
4 Przepracowanie 60 godzin w miesiącu wydaje się niekiedy trudne, ale gdy się pomyśli, że to wymaga przeznaczenia na służbę tylko 2 godzin dziennie, a resztę dnia można poświęcić na inne niezbędne zajęcia, wtedy osiągnięcie wymaganej liczby godzin nie wydaje się zadaniem ponad siły. Czy mógłbyś codziennie przez wybrany okres spędzać jakiś czas w służbie polowej?
5 Zastanów się nad tym, jakie kroki podejmuje się w niektórych zborach, żeby zachęcić do pomocniczej służby pionierskiej, i jakie wspaniałe wyniki to daje. W pewnym zborze prawie połowa głosicieli została w kwietniu pionierami pomocniczymi — wśród nich trzech starszych i trzech sług pomocniczych. Przyczynił się do tego między innymi fakt, że przez szereg poprzednich miesięcy podkreślano na zebraniach zborowych znaczenie służby pionierskiej. Każdy w zborze wiedział, że kwiecień ma być miesiącem służby pionierskiej. Zgłosiło się 28 osób. Ponad połowę stanowiły małżeństwa. Jedno miało pięcioro, a drugie sześcioro dzieci, niemniej dzięki starannemu planowaniu oba zdołały należycie wywiązać się ze swych obowiązków rodzinnych i osiągnąć cele pionierskie. Siedmioro z tej grupy pracowało w tym czasie zawodowo przez 40-50 godzin w tygodniu. Jeden z braci, który początkowo obawiał się podjęcia tej służby, oświadczył: „W gruncie rzeczy poszło o wiele łatwiej, niż sobie wyobrażałem. Wymagało to jedynie dobrego planowania”.
6 Pewien starszy napisał, że w jego zborze 29 osób podjęło pomocniczą służbę pionierską. Gdy wymieniono tych, którzy się zgłosili, zachęciło to innych do pójścia w ich ślady. Wraz z pionierem stałym wzięło udział w tej służbie pionierskiej 10 braci i 20 sióstr w wieku od 18 do 71 lat.
OSOBISTE KORZYŚCI
7 Niemal każdy, kto po raz pierwszy podjął pomocniczą służbę pionierską, opowiada z zapałem, ile pożytku odniósł ze zwiększonego udziału w służbie polowej. Niektórzy mówią, że czują się teraz bliżej związani z Jehową, zaznają więcej radości w służbie, czują się pewniej w pracy od drzwi do drzwi i mają budujące przeżycia, których w przeciwnym razie na pewno by nie zaznali.
8 Pewnej siostrze udało się być pionierką, mimo że ma pięcioro dzieci, pracuje zawodowo, a jej mąż jeszcze nie jest ochrzczony. Jak zostało to nagrodzone? Mąż starał się jej pomagać, a zachęcony jej dobrym przykładem, wyruszył następnego miesiąca do służby polowej. Inna siostra pisze, że po zgłoszeniu się do pomocniczej służby pionierskiej dowiedziała się, iż jej zwierzchnik wycofał się z obietnicy przyznania jej dni wolnych od pracy. Wobec tego powiedziała mu, że jeśli nie otrzyma wolnego, będzie musiała zwolnić się z pracy. Wspomniała przy tym, że mogłaby sobie załatwić zwolnienie lekarskie, jak to robią inni pracownicy, ale tego nie zrobi, ponieważ byłoby to nieuczciwe. W końcu zgodził się pójść jej na rękę. Jaki pożytek z tego odniosła? Te dni spędzone w pomocniczej służbie pionierskiej pomogły jej jeszcze bardziej polegać na Jehowie. Posłuchajmy, co powiedziała: „Już się tak bardzo nie martwię o środki do życia. Jehowa nauczył mnie polegania na Nim”.
9 Pewien brat będący inwalidą napisał w liście do Towarzystwa, co on i jego żona osiągnęli w pomocniczej służbie pionierskiej. Czytamy tam między innymi: „Jestem kaleką, ale mogę co dzień chodzić przez ograniczoną liczbę godzin, wobec czego 60 godzin w miesiącu akurat mi odpowiada. Rozpoczęliśmy służbę 1 września i zamierzamy w niej pozostać. Zaznajemy wielu błogosławieństw i po raz pierwszy, odkąd zaczęliśmy współpracować ze zborem, widzimy, że możemy coś zdziałać na tym terenie”. Przytoczyliśmy tu zaledwie kilka z wielu wypowiedzi osób, które tak sobie ułożyły swoje zajęcia, żeby zostać pionierami pomocniczymi.
CZY I TY SPRÓBUJESZ?
10 Czy należysz do tych wielu głosicieli, którzy chcieliby podjąć służbę pionierską, ale doszli do wniosku, że warunki nie pozwalają im być pionierami stałymi? Właśnie z myślą o nich Towarzystwo powzięło postanowienie co do pomocniczej służby pionierskiej. W służbie tej niezbędne jest błogosławieństwo Jehowy i staranne planowanie, ale na pewno opłaca się ją podjąć z uwagi na wzrost duchowy i radość, które ona zapewnia (Nehem. 8:10). Czy nie mógłbyś zaplanować podjęcia tej służby w maju? Jest w tym okresie aż 9 dni ustawowo wolnych od pracy. Albo w czerwcu, w którym jest 8 dni wolnych?
11 Pamiętaj, że warunkiem powodzenia jest dokładne planowanie. Wynika to z doświadczenia tych, którzy są pionierami pomocniczymi, mimo że mają obowiązki rodzinne, pracują zawodowo w pełnym wymiarze godzin albo muszą się wywiązać z innych zadań biblijnych. Każdy mógłby się zastanowić nad następującymi pytaniami: „Dlaczego chciałbym być pionierem? Jak mógłbym się postarać o osiągnięcie tego celu?” Żniwo jeszcze się nie skończyło, a na wielu terenach naprawdę jest ono „wielkie” (Mat. 9:37, 38; Jana 4:35).
12 Żyjemy w czasach, w których od wszystkich sług Bożych oczekuje się zwiększonej, gorliwej aktywności. Czy nie mógłbyś wyznaczyć sobie jednego lub kilku miesięcy w roku, w których zwiększyłbyś swój udział w służbie polowej przez podjęcie pomocniczej służby pionierskiej? (Efez. 5:16). Setki tysięcy naszych braci i sióstr zakosztowało tej pracy. Czy i ty mógłbyś wziąć w niej udział?