Przedstawianie dobrej nowiny — świadczenie nieoficjalne
1 Odpoczywając przy studni Jakuba w pobliżu Sychar, Jezus nawiązał rozmowę z Samarytanką (Jana 4:5-30). Chociaż po podróży był zmęczony i spragniony, dał świadectwo o prawdzie. Było to świadczenie nieoficjalne. Czy przyniosło dobre wyniki? Jak najbardziej! Pozwoliło wielu Samarytanom uwierzyć w Jezusa (Jana 4:39-42). Jakże piękne świadectwo zostało dane dzięki tej jednej nieoficjalnej rozmowie i jakże zdumiewające były wyniki!
2 Obecnie wielu głosicieli uważa świadczenie nieoficjalne za znakomity sposób rozgłaszania dobrej nowiny i zawdzięczają temu radosne przeżycia. Świadczenie nieoficjalne może dać naprawdę obfity plon. Ale gdzie i kiedy można świadczyć nieoficjalnie? Jak to robić?
GDZIE I KIEDY
3 Wszyscy mogą świadczyć nieoficjalnie prawie w każdych okolicznościach i wszędzie. Ważne jest, żeby szukać dogodnej okazji w trakcie wykonywania codziennych zajęć. Wielu głosicieli świadczy nieoficjalnie w środkach lokomocji, gdy jadą do pracy lub wracają do domu, bądź gdy podróżują w czasie urlopu lub wakacji. Niektórzy wykorzystują na ten cel przerwy śniadaniowe. Inni upatrują takich sposobności w czasie robienia zakupów. Pewne małżeństwo dało świadectwo sprzedawcy przy stoisku mięsnym w supersamie. Mężczyzna ten okazał zainteresowanie prawdą i zgodził się, żeby jeszcze tego samego wieczora odwiedzić go w jego domu w celu kontynuowania rozmowy.
4 Głosiciele niepełnosprawni lub chorzy osiągają dobre wyniki, gdy świadczą osobom, które im składają wizyty, oraz lekarzom, pielęgniarkom i innym pracownikom służby zdrowia (zob. Strażnicę 17/CI, s. 25-28). Niektórzy rozmawiają z ludźmi, którzy zachodzą do ich domów. Jeszcze inni osiągają wspaniałe wyniki dzięki nawiązywaniu rozmów z osobami, które w pogodne dni odwiedzają miejsca publiczne. Muzea, lotniska, dworce autobusowe i inne obiekty tego typu to bardzo dogodne miejsca do dawania świadectwa nieoficjalnego.
JAK TO ROBIĆ
5 Pewien absolwent szkoły Gilead, któremu świadczenie nieoficjalne sprawia pewną trudność, powiedział: „Często stwierdzam, że gdy trudno mi rozpocząć z kimś rozmowę, pomaga mi modlitwa”. Zatem szukaj sposobności nawiązywania rozmów nieoficjalnych i proś Jehowę, żeby otworzył przed tobą taką możliwość. Potem pozwól, żeby kierowała tobą gorliwość dla Jehowy i dla prawdy. Gdy rozpoczynasz rozmowę, bądź nastawiony przyjaźnie i życzliwie. Staraj się nawiązać kontakt wzrokowy i zacznij od czegoś, co interesuje ciebie i mogłoby zaciekawić twego rozmówcę. Bądź wyrozumiały i uprzejmy, nawet gdy nie zdołasz wzbudzić zainteresowania.
6 Jeśli to możliwe, wypożycz rozmówcy coś do czytania. Dobrze jest pomyśleć o tym wcześniej i mieć przy sobie broszury oraz odpowiednio dobrane czasopisma. Niektórzy głosiciele osiągają w świadczeniu nieoficjalnym wspaniałe wyniki, kładąc broszury lub czasopisma na swoim biurku w pracy lub na stole w mieszkaniu. Publikacje te mogą przyciągnąć wzrok współpracownika lub gościa, a następnie doprowadzić do interesującej rozmowy i skutecznego dania świadectwa.
7 Szukaj możliwości świadczenia nieoficjalnego. Noś przy sobie literaturę biblijną i proś Jehowę o pomoc. Notuj czas tak jak w innych dziedzinach służby polowej. Jeśli idąc za przykładem Jezusa i apostołów, nie będziesz szczędzić wysiłku w nieoficjalnym głoszeniu dobrej nowiny, Jehowa i tobie nie poskąpi swego błogosławieństwa.