Młodzi — rozweselajcie serce Jehowy

¹ Kiedy młody człowiek we właściwy sposób wykorzystuje swoje siły i energię, życie rzeczywiście może mu sprawiać przyjemność. Mądry król Salomon napisał: „Ciesz się, młodzieńcze, ze swojej młodości i niech serce dogadza ci za dni twoich młodzieńczych” (Kazn. 11:9, NW). Niemniej młodzi ludzie są przed Bogiem odpowiedzialni za swe postępowanie.

² Wasz tryb życia ma istotne znaczenie nie tylko dla was samych, ale też dla waszych rodziców. W Przypowieściach 10:1 czytamy: „Mądry syn sprawia ojcu radość, lecz syn głupi jest zmartwieniem dla matki”. Ale co ważniejsze, wasz styl życia nie jest obojętny naszemu Stwórcy, Jehowie Bogu. Toteż Jego zachęta zanotowana w Przypowieściach 27:11 odnosi się również do młodych: „Bądź mądry, synu mój, i rozweselaj moje serce, a będę mógł dać odprawę temu, kto mnie lży”. Jak młodzi ludzie mogą dziś rozweselać serce Jehowy? W różny sposób.

³ Przez dawanie dobrego przykładu. Żyjecie w zapowiedzianych w Słowie Bożym „czasach krytycznych, trudnych do zniesienia” (2 Tym. 3:1, NW). Poza tym możecie być wystawieni na presję ze strony niewierzących kolegów szkolnych, a nawet nauczycieli, którzy czasem szydzą z waszych poglądów opartych na Biblii. Na przykład pewien nauczyciel przedstawił na lekcji teorię ewolucji jako fakt, a Biblię jako mit. Młoda głosicielka stanęła jednak lojalnie w obronie Biblii. Dzięki temu zapoczątkowała kilka studiów. Niektóre osoby zainteresowane zaczęły przychodzić na zebrania. Wy, młodzi bracia i siostry, potępiacie swą wiarą bezbożny świat i pozyskujecie dla prawdy ludzi o szczerym sercu (por. Hebr. 11:7, BT).

⁴ Czy nie moglibyście zachęcać swych rówieśników w zborze, by nie lgnęli do zła? Dawaniem dobrego przykładu w szkole, w domu i w zborze możecie umacniać wiarę innych młodych głosicieli (Rzym. 1:12). Rozweselajcie serce Jehowy przykładnym zachowaniem.

⁵ Przez ubiór i uczesanie. Młodą siostrę wyśmiewano za skromny ubiór i nazywano ją „nietykalską”. Nie przejęła się tym zbytnio ani nie przyswoiła sobie bezbożnych mierników świata. Wyjaśniła, że jest Świadkiem Jehowy i że tak jak wszyscy jej współwyznawcy trzyma się wyższych mierników. Czy odznaczasz się podobnym hartem ducha? A może pozwalasz, żeby twój sposób myślenia i postępowania kształtował świat? Z prawdziwą przyjemnością obserwujemy, jak wielu z was zważa na pouczenia Jehowy i odrzuca kaprysy mody i niedbały strój, a także idoli i poglądy tego świata. Niedawno na zgromadzeniu okręgowym przypomniano nam, że na wszystko, co pochodzi ze świata, mają wpływ demony (1 Tym. 4:1, BT).

⁶ Przez dobór rozrywki i wypoczynku. Rodzice muszą stale pamiętać o konieczności pomagania dzieciom w mądrym doborze właściwej formy rozrywki i wypoczynku. Jeden z braci wyraził się pochlebnie o przykładnej rodzinie, którą bardzo polubił. Duchowo usposobieni rodzice zapewniali dzieciom przewodnictwo między innymi w sprawie sposobu spędzania wolnego czasu. Brat nadmienił: „Podziwiam ich, że wszystko robią wspólnie. Rodzice nie tylko pomagają dzieciom przygotować się do służby, ale organizują wypoczynek — lubią chodzić na wycieczki, odwiedzać muzea albo po prostu wspólnie pobawić się w domu lub układać rodzinne plany. Kiedy się obserwuje ich miłość do siebie nawzajem oraz do innych, widać, że bez względu na okoliczności będą stale chodzić drogą prawdy”.

⁷ Oczywiście nie zawsze jest możliwe, by cała rodzina razem wypoczywała czy korzystała z rozrywki. Młodzi, musicie zdawać sobie z tego sprawę i pamiętać, że sposób spędzania wolnego czasu nie jest sprawą błahą. Szatan wyraźnie dąży do tego, by zwieść tylu, ilu się tylko da. Osoby młode i niedoświadczone są szczególnie narażone na jego podstępne zakusy i zwodnicze perswazje (2 Kor. 11:3; Efez. 6:11). Dlatego obecnie Diabeł wykorzystuje najrozmaitsze środki, by was nakłonić do zejścia na manowce, do samolubnego uganiania się za przyjemnościami i nieprawego postępowania.

⁸ Telewizja to arcyzwodziciel propagujący materialistyczny i niemoralny styl życia. Mnóstwo filmów prezentowanych w telewizji i na wideokasetach jest przesyconych przemocą i seksem. Muzyka popularna staje się coraz bardziej zdeprawowana i plugawa. Szatańskie pokusy mogą wyglądać niewinnie, jednak skłoniły tysiące młodych chrześcijan do opacznego myślenia i postępowania. Żeby się oprzeć takim naciskom, musicie z całych sił zabiegać o sprawiedliwość (2 Tym. 2:22). Co zrobić, jeśli twoje poglądy lub przyzwyczajenia pod względem rozrywki i spędzania wolnego czasu wymagają skorygowania? Psalmista odpowiada: „Z całego serca szukam ciebie, nie daj mi zboczyć od przykazań twoich!” (Ps. 119:10).

⁹ Bardzo powszechnym zjawiskiem jest ubóstwianie gwiazd sportu i rozrywki. Bojaźń Jehowy pomoże ci wystrzegać się uwielbiania niedoskonałych ludzi. Dla wielu osób bóstwem stała się dziś niemoralność. Możesz się ustrzec takich skłonności przez unikanie pornografii i deprawującej muzyki. W Strażnicy z 15 kwietnia 1993 roku napisano: „Muzyka jest darem Bożym. Wielu osobom jednak niepokojąco zaprząta umysł. (...) Postanów sobie stawiać muzykę na właściwym miejscu, a przede wszystkim troszczyć się o sprawy Jehowy. Bądź ostrożny i wybredny w doborze muzyki. W ten sposób będziesz mógł korzystać z tego daru Bożego, zamiast go nadużywać”.

¹⁰ Pielęgnujcie głęboką nienawiść do wszystkiego, co niegodziwe (Ps. 97:10). Kiedy odczuwacie pokusę do złego, pomyślcie, jak się na to zapatruje Jehowa i jakie mogą być następstwa: nie chciana ciąża, choroby przenoszone drogą płciową, spustoszenia w sferze emocjonalnej, utrata szacunku dla siebie oraz pozbawienie przywilejów w zborze. Unikajcie programów telewizyjnych, filmów i nagrań wideo, a także piosenek i rozmów, które zachęcają do bezbożnego postępowania. Strońcie od towarzystwa osób określonych w Biblii mianem „głupców” (Prz. 13:19). Bądźcie wybredni i utrzymujcie bliskie kontakty z tymi członkami zboru, którzy miłują Jehowę i Jego sprawiedliwe mierniki.

¹¹ Młodzi, którzy rzeczywiście chcą rozweselać serce Jehowy, będą zważać na dobrą radę z Efezjan 5:15, 16: „Baczcie więc pilnie, jak macie postępować, nie jako niemądrzy, lecz jako mądrzy, wykorzystując czas, gdyż dni są złe”. Co w dzisiejszych dniach ostatnich pomoże ci ‛pilnie baczyć’ na swe postępowanie?

¹² Troska o potrzeby duchowe. W Mateusza 5:3 Jezus oświadczył: „Szczęśliwi ci, którzy są świadomi swych potrzeb duchowych” (NW). Ty również możesz być szczęśliwy, jeśli zdajesz sobie sprawę z własnych potrzeb duchowych. Zaspokajanie ich wiąże się z gorliwym udziałem w głoszeniu dobrej nowiny, ponieważ wzmacnia to naszą wiarę w poznawane prawdy (Rzym. 10:17).

¹³ Sam wiesz z doświadczenia, że nie zawsze łatwo jest brać regularny udział w służbie. Przyczyną może być poniekąd niewiara we własne siły. Koniecznie musisz więc działać zdecydowanie. Dzięki regularnemu wyruszaniu do służby nabierzesz wprawy w świadczeniu oraz wiary w swe umiejętności.

¹⁴ Umawiaj się do współpracy z bardziej doświadczonymi głosicielami w zborze, takimi jak pionierzy stali oraz starsi. Przysłuchuj się uważnie, jak oni przedstawiają dobrą nowinę i odpierają zarzuty. Rób dobry użytek z książki Prowadzenie rozmów oraz z sugestii podawanych w Naszej Służbie Królestwa. Jeśli w służbie dla Jehowy dajesz z siebie wszystko, na co cię stać, po niedługim czasie będziesz z niej czerpać jeszcze większą radość (Dzieje 20:35).

¹⁵ Niektórzy potrafią wyzyskiwać sposobności świadczenia w szkole i osiągają dobre rezultaty w pozyskiwaniu uczniów Chrystusa (Mat. 28:19, 20). Pewien młody chrześcijanin powiedział: „Podczas wolnych lekcji miałem wiele okazji do dawania świadectwa, zwłaszcza w okresie świąt. Kiedy zostawiałem publikacje biblijne na ławce, żeby inni mogli je obejrzeć, zaciekawiały wielu kolegów, którzy zadawali mi pytania”. W końcu kilka osób, a wśród nich nauczycielka, zaczęło przychodzić na zebrania chrześcijańskie. Nauczycielka zrobiła takie postępy, że została oddanym Bogu Świadkiem. Jehowa wielce się raduje, gdy Jego młodzi czciciele, tacy jak wy, przynoszą chwałę Jego imieniu.

¹⁶ Innym sposobem zaspokajania waszych potrzeb duchowych jest studium osobiste. Chcąc rozweselać serce Jehowy, trzeba nabywać wiedzy o Nim, o Jego zamierzeniach oraz o stawianych nam wymaganiach. Czy rezerwujesz sobie czas na studium osobiste? Czy zasiadasz do niego tak systematycznie jak do posiłków? (Jana 17:3). Czy masz osobisty plan czytania Biblii niezależnie od trzymania się programu teokratycznej szkoły służby kaznodziejskiej? Czy jesteś dobrze przygotowany do wszystkich zebrań? Czy regularnie czytasz Przebudźcie się! i Strażnicę? Czy starasz się zapoznać z każdym artykułem z serii „Młodzi ludzie pytają” i czy starannie odszukujesz przy tym wszystkie wersety? Nie zapominaj też o książce Twoja młodość — korzystaj z niej jak najlepiej, którą Towarzystwo specjalnie dostosowało do twoich potrzeb duchowych. Z całego świata napływają listy od młodych chrześcijan i ich rodziców, którzy opowiadają, jak ta książka pomaga im przybliżać się do Jehowy.

¹⁷ Kiedy czytasz Biblię i teokratyczne pomoce do jej studiowania, lepiej poznajesz Jehowę, Jego zamierzenie i sposób myślenia. Zastanawiaj się, jak te informacje mogą ci pomóc. Spróbuj je powiązać z tym, o czym czytałeś wcześniej. Rozmyślaj nad tymi sprawami. Dzięki temu trafi to do twego serca i pobudzi cię do działania (Ps. 77:13).

¹⁸ Ogromnie cieszy na chrześcijańskich zebraniach widok młodych osób, które są świadome swych potrzeb duchowych. Młodzi chrześcijanie, możecie być zachętą dla innych, jeśli regularnie dajecie trafne komentarze. Postawcie sobie za cel, by na każdym zebraniu choć raz zabrać głos. Pielęgnujcie serdeczną więź z członkami zboru w różnym wieku, prowadząc budujące rozmowy przed zebraniem i po nim (Hebr. 10:24, 25). Rodzice zachęcali pewnego młodego Świadka, by na każdym zebraniu porozmawiał przynajmniej z jednym starszym bratem lub siostrą. Teraz bardzo sobie ceni doświadczenie, jakie zdobył dzięki przebywaniu w towarzystwie starszych członków zboru.

¹⁹ Zmierzaj do celów duchowych. Jakież to smutne, że wielu młodym brakuje celu i przewodnictwa w życiu. Czy nie warto jednak sprawdzić, jak to jest, gdy człowiek stawia sobie cele teokratyczne i do nich zmierza? Dzięki oświeceniu, jakie zapewnia Boży program wychowawczy, zmierzanie do tych celów da ci już teraz osobistą satysfakcję i zapewni wieczne zbawienie (Kazn. 12:1, 13).

²⁰ Niech cele, które sobie wytknąłeś, staną się przedmiotem twoich modlitw. Rozmawiaj z rodzicami i ze starszymi. Analizuj siebie oraz swe umiejętności i obieraj sobie praktyczne cele, które zdołasz osiągnąć, unikając porównywania siebie z drugimi. Każdy z nas jest inny pod względem fizycznym, umysłowym, emocjonalnym i duchowym. Nie zakładaj więc, że osiągniesz tyle samo, co drudzy.

²¹ Do jakich celów możesz zmierzać? Jeżeli jeszcze nie jesteś głosicielem albo nie zostałeś ochrzczony, to dlaczego nie miałbyś wytknąć sobie takiego celu? Już jako głosiciel, możesz sobie postanowić, że każdego tygodnia będziesz spędzać w służbie określoną ilość czasu. Pracuj nad umiejętnym nauczaniem na odwiedzinach ponownych i zmierzaj do zapoczątkowania studium biblijnego. Jeżeli jesteś ochrzczony i chodzisz do szkoły, spróbuj zaplanować na miesiące letnie pomocniczą służbę pionierską. W dziele Pańskim jest mnóstwo pracy (1 Kor. 15:58, NW).

²² Niezbędne jest wsparcie ze strony rodziców. Młodzi w zborze nigdy nie powinni odczuć, że w zabiegach o dostąpienie życia są zdani wyłącznie na siebie. Przez swą organizację Jehowa dostarcza im rad ułatwiających podejmowanie codziennych decyzji i pokonywanie przeciwności życiowych. Oczywiście największą odpowiedzialność za pomaganie dzieciom w podejmowaniu właściwych decyzji ponoszą oddani Bogu rodzice. W 1 Koryntian 11:3 Biblia wyznacza mężowi rolę głowy rodziny. Dlatego w chrześcijańskim domu ojciec przewodzi w nauczaniu dzieci przykazań Bożych, a żona z nim współpracuje (Efez. 6:4). Oznacza to sumienne szkolenie od niemowlęctwa. Ponieważ w ciągu pierwszych trzech lat życia mózg dziecka trzykrotnie powiększa swą objętość, rodzice nigdy nie powinni oceniać zbyt nisko zdolności niemowlęcia do przyswajania sobie wiedzy (2 Tym. 3:15). W miarę jak dzieci dorastają, rodzice muszą je stopniowo uczyć miłości do Jehowy i pielęgnowania więzi z Nim.

²³ Podczas zgromadzenia okręgowego „Pouczani przez Boga” usłyszeliśmy przemówienie „Usilnie zabiegaj o zbawienie swych domowników”. Rodzicom udzielono w nim rozmaitych wskazówek na temat praktycznych sposobów wspierania dzieci. Najlepiej zacząć od dobrego przykładu. Będzie to dla nich większą pomocą pod względem duchowym niż ciągłe mówienie o tym, co powinny lub czego nie powinny robić. Odpowiedni przykład ze strony rodziców obejmuje wydawanie w domu owoców ducha wobec współmałżonka oraz dzieci (Gal. 5:22, 23). Wielu wie z własnego doświadczenia, że duch Boży jest potężną dobroczynną siłą. Może ci więc pomóc w kształtowaniu umysłów i serc twoich dzieci.

²⁴ Na zgromadzeniu wspomniano również, że rodzice muszą dawać dobry przykład, jeśli chodzi o studium osobiste, uczęszczanie na zebrania i regularny udział w służbie polowej. Jeżeli w domu mówisz o prawdzie z entuzjazmem, gorliwie przewodzisz w służbie i dbasz o studium osobiste, zachęcisz tym swoje dzieci do szczerego interesowania się sprawami duchowymi.

²⁵ Treściwe, starannie przygotowane i regularne studium Biblii w gronie rodzinnym może być interesującym i przyjemnym przeżyciem, które zacieśni łączące was więzy. Nie szczędź czasu na dotarcie do serc dzieci (Prz. 23:15). Wiele rodzin przygotowuje się przy tej okazji do cotygodniowego studium Strażnicy, ale od czasu do czasu warto zająć się jakąś szczególną potrzebą rodziny. Zadawanie pytań o punkt widzenia i wysłuchiwanie komentarzy wszystkich domowników będzie pouczające, a zarazem pokrzepiające. Prowadzenie studium w sposób przynoszący pożytek każdemu z obecnych jest dla głowy rodziny prawdziwym wyzwaniem. Jakąż jednak przynosi nagrodę, gdy cała rodzina wzrasta duchowo! Dzięki angażowaniu na studium wszystkich domowników będzie na nim panować radosna atmosfera.

²⁶ Nacechowane miłością specjalistyczne szkolenie jest nieodzowne do ocalenia waszego potomstwa (Prz. 22:6). Pamiętając o tym, łatwiej jest zrozumieć, dlaczego może się to okazać najważniejszym zadaniem w waszym życiu. Nigdy nie myśl, iż w tej szczególnej i bardzo ważnej pracy jesteś zdany wyłącznie na siebie. Nabierz głębokiej ufności, że Jehowa zapewni ci kierownictwo w wypełnianiu obowiązków rodzinnych. Ale to nie wszystko. Są jeszcze inni, którzy również mogą się okazać bardzo pomocni.

²⁷ Jak mogą pomagać inni. Starsi mogą na przykład uwzględniać dzieci razem z rodzicami w planie sprzątania Sali Królestwa. Zachęcajcie dzieci na zebraniach zborowych. Starsi i słudzy pomocniczy, którym wyznaczono na zebraniu służby punkty z udziałem słuchaczy, powinni wypatrywać małych rączek. Starajcie się angażować do pokazów przykładne młode osoby oraz ich rodziców. Niektórzy mogą brać udział w wywiadach i udzielać krótkich komentarzy.

²⁸ Nie uważaj ich wysiłków za coś oczywistego. Młodzi ludzie są naprawdę cennymi członkami zboru. Dzięki przykładnemu postępowaniu wielu stało się „ozdobą nauki Zbawiciela naszego, Boga” (Tyt. 2:6-10). Nie zapominajcie o pochwaleniu młodych nawet za niewielki udział. To ich zachęca do przygotowywania się i rozbudza pragnienie podejmowania dalszych starań. Nie da się przecenić wartości takiego zainteresowania — jest ono wprost bezcenne. Jeżeli jesteś starszym lub sługą pomocniczym, jak często podchodzisz do młodszych członków zboru, by ich pochwalić za przemówienie lub pokaz na zebraniu?

²⁹ Pionierzy, jak wy możecie pomóc? Dlaczego nie mielibyście przejrzeć swego rozkładu zajęć i w planach na popołudnia i weekendy uwzględnić dzieci w wieku szkolnym? Czy wypowiadacie się pozytywnie o swej decyzji podjęcia służby pełnoczasowej? Czy widać po was, że służba ta sprawia wam radość? Czy chętnie polecacie ją innym, a zwłaszcza młodym? Czy w pracy od domu do domu wasza mowa jest budująca i pozytywna? Jeżeli tak, to wy również bierzecie udział w tej nader ważnej działalności wychowawczej.

³⁰ Wszyscy w zborze powinni dokładnie zdawać sobie sprawę, jak ważne jest to szkolenie młodych. Czy możesz poczynić konkretne kroki, by wyruszać z nimi do służby polowej? Czy nie mógłbyś przygotowywać się z nimi do pracy od domu do domu? Czy podczas wspólnej służby pamiętasz o zachęcaniu do dalszego zajmowania się sprawami duchowymi? Każdy głosiciel powinien pamiętać o tym, że nawet krótka uwaga może pobudzić do pozytywnego myślenia o duchowych celach życiowych, ku wiecznotrwałemu dobru młodej osoby.

³¹ Młodzi mogą pomagać sobie sami. Młodzi, zachęcamy każdego z was, byście stale zważali na pouczenia Jehowy i odrzucali to, co wam podsuwa świat. Nieustannie badajcie samych siebie przez analizowanie swego postępowania oraz uczuć. Jaki jest twój stosunek do Jehowy i Jego wymagań dotyczących codziennego życia? Czy nieustannie toczysz twardy bój, by nie przyswoić sobie szatańskich poglądów? (1 Tym. 6:12). Ponieważ wszyscy ludzie, a szczególnie młodzi, z natury rzeczy pragną się podobać otoczeniu, czy nie masz czasem ochoty przyłączyć się do większości ku złemu? (2 Mojż. 23:2). Apostoł Paweł rozumiał, że świat wywiera na nas wielką presję, by się dostosować do jego dróg (Rzym. 7:21-23).

³² Opieranie się wpływowi świata, podążanie inną drogą niż świeccy rówieśnicy i trzymanie się pouczeń Bożych wymaga odwagi. Ale tak właśnie postępowali starożytni mężowie wiary. Pomyśl, jak odważny był Noe. Swoją wiarą oraz stronieniem od współczesnych mu niegodziwców potępił cały świat (Hebr. 11:7, BT). Podejmij twardy bój, gdyż to się opłaca. Nie naśladuj słabych, bezwolnych i bojaźliwych osób, które podążają za tłumem prowadzonym przez Szatana. Przeciwnie, szukaj towarzystwa osób cieszących się łaską w oczach Jehowy (Filip. 3:17). Przebywaj w otoczeniu tych, którzy razem z tobą będą ramię przy ramieniu zmierzać do nowego świata obiecanego przez Boga (Filip. 1:27). Ciągle miej w pamięci, że jest tylko jedna droga prowadząca do życia wiecznego (Mat. 7:13, 14).

³³ Jeżeli widok młodych osób, które przynoszą naszemu Bogu cześć i chwałę, sprawia nam radość, o ileż bardziej musi radować Stwórcę! Nie ulega żadnej wątpliwości, że Jehowa ma upodobanie w młodych ludziach, którzy aktywnie ogłaszają Jego wielkie zamierzenia. Są oni „dziedzictwem” od Niego, toteż chce dla nich jak najlepiej (Ps. 127:3-5, NW; 128:3-6). Odzwierciedlając troskę swego Ojca, Chrystus Jezus bardzo lubił przebywać z dziećmi i znajdował czas na zachęcanie ich do oddawania czci Jehowie. Okazywał im czułe przywiązanie (Marka 9:36, 37; 10:13-16). Czy traktujemy naszych młodych tak samo jak Jehowa i Chrystus Jezus? Czy młodzież w naszym zborze wie, jak Jehowa i aniołowie zapatrują się na ich lojalność i dobry przykład? Trzeba im udzielać pochwał i zachęcać do przysparzania radości Jehowie zmierzaniem do celów duchowych. Młodzi, dążcie do celów, które przysporzą wam błogosławieństw zarówno teraz, jak i w przyszłości.