‛Całkowicie wyposażeni do wszelkiego dobrego dzieła’
1 Jehowa obficie błogosławi dziś swemu ludowi zaopatrywaniem go w bogaty pokarm duchowy (Izaj. 25:6). Mamy mnóstwo materiałów opartych na Biblii, z których możemy korzystać podczas studium osobistego i rodzinnego oraz na zebraniach zborowych, zgromadzeniach obwodowych i okręgowych. Czy korzystamy z tego wszystkiego, abyśmy byli ‛w pełni umiejętni, całkowicie wyposażeni do wszelkiego dobrego dzieła’? (2 Tym. 3:17).
2 Pomyślmy przez chwilę o duchowym stole przygotowanym na rok 1998, którego połowa już mija! Na cotygodniowych zebraniach zborowych zapoznamy się z najciekawszymi szczegółami 23 ksiąg Chrześcijańskich Pism Greckich, rozważymy 49 zagadnień zamieszczonych w „Biblijnych tematach do rozmów”, omówimy 138 stron książki Głosiciele. Przestudiujemy też trzecią część podręcznika Wiedza, prawie całą książkę Szczęście rodzinne i całą Słowo Boże. Poza tym zostaniemy wzbogaceni o 12 wydań Naszej Służby Królestwa, 52 artykuły do studium ze Strażnicy i bez mała tyleż wykładów publicznych na różne tematy biblijne. Warto jeszcze wspomnieć o różnorodnym programie większych zgromadzeń. Jakież bogactwo dóbr duchowych nam udostępniono!
3 Doceniajmy środki dostarczane przez Jehowę. Aby odnieść z tego pełny pożytek, musimy rozumieć, dlaczego Jehowa daje nam tyle pokarmu duchowego. Karmienie się tymi przysmakami buduje naszą wiarę i wzmacnia naszą więź z Bogiem (1 Tym. 4:6). Jednakże pokarm duchowy nie jest udostępniany tylko dla naszego pouczenia. Pobudza nas do dzielenia się prawdą z drugimi i wyposaża do skutecznego wywiązywania się z obowiązków sług dobrej nowiny (2 Tym. 4:5).
4 Nie bagatelizujmy swych potrzeb duchowych, ale zawsze pielęgnujmy gorące pragnienie sutych i pożywnych potraw z duchowego stołu Jehowy (Mat. 5:3; 1 Piotra 2:2). Chcąc w pełni z nich korzystać, trzeba rezerwować odpowiednią ilość czasu na takie ważne sprawy, jak regularne studium osobiste i rodzinne oraz obecność na zebraniach (Efez. 5:15, 16). Uszczęśliwiającą nagrodą za takie postępowanie będzie spełnienie się natchnionej zachęty Pawła z listu do Hebrajczyków 13:20, 21, skierowanej do wiernych chrześcijan pochodzenia żydowskiego.