Gdy pojawia się różnica zdań

Odmienne zainteresowania, zwyczaje czy cechy osobowości męża lub żony bywają dla par małżeńskich wystarczającym wyzwaniem. Ale niektóre kwestie mogą być jeszcze bardziej drażliwe. Na przykład:

• Ile czasu poświęcać krewnym?

• Jak gospodarować pieniędzmi?

• Czy zdecydować się na dzieci?

Co, jeśli ty i twój partner różnicie się w poglądach na te sprawy?

• Co warto wiedzieć

• Co można zrobić

Zgodny nie znaczy identyczny. Mąż i żona, choćby najbardziej zgodni, nie muszą zawsze mieć takiego samego zdania, nawet w poważnych kwestiach.

„Pochodzę z bardzo zżytej rodziny. Weekendy spędzaliśmy razem z moimi dziadkami, wujkami, ciotkami i kuzynami. Z kolei rodzina mojego męża nie spotykała się tak często. Dlatego inaczej patrzymy na to, ile czasu powinniśmy przebywać z rodziną albo jak często kontaktować się z krewnymi, którzy mieszkają daleko” (Tamara).

„Wpojono mi inne podejście do wydawania pieniędzy niż mojej żonie. W pierwszych miesiącach małżeństwa mieliśmy trochę sprzeczek na ten temat. Potrzebowaliśmy niejednej rozmowy, żeby poradzić sobie z tą sprawą” (Tyler).

Niektórych problemów nie rozwiąże zwykły kompromis. Na przykład co, jeśli z powodu choroby trzeba zatroszczyć się o któreś z teściów albo gdy jedna strona chce mieć dzieci, a druga nie?a

„Już niejeden raz długo rozmawialiśmy z żoną, czy zdecydować się na dzieci. Im więcej ona o tym myśli, tym bardziej nasze spojrzenie na tę sprawę się różni. Nie widzę szans na kompromis” (Alex).

Różnica zdań nie musi skazywać małżeństwa na niepowodzenie. Niektórzy specjaliści twierdzą, że jeśli w jakiejś poważnej sprawie nie możesz porozumieć się z mężem lub żoną, powinieneś za wszelką cenę postawić na swoim — nawet gdyby to oznaczało zakończenie związku. Jednak takie „rozwiązanie” sugeruje, że bardziej liczy się twoja opinia niż złożona przed Bogiem przysięga, że pozostaniesz ze współmałżonkiem na dobre i na złe.

Poważnie traktujcie swoją przysięgę małżeńską. Dzięki temu gdy pojawią się problemy, podejdziecie do nich jak partnerzy, a nie przeciwnicy.

Zasada biblijna: „Co zatem Bóg połączył, tego niech człowiek nie rozdziela” (Mateusza 19:6).

Realistycznie oceńcie sytuację. Załóżmy na przykład, że jedno z was chce mieć dzieci, a drugie nie. Warto wtedy przeanalizować kilka czynników:

• Jak silna łączy was więź?

  Czy wasze małżeństwo wytrzyma dodatkowy stres związany z wychowywaniem dziecka?

• Obowiązki rodzicielskie.

  W grę wchodzi coś więcej niż zapewnienie dziecku jedzenia, ubrania czy dachu nad głową.

• Jaka jest wasza sytuacja finansowa?

  Czy zdołacie pogodzić pracę zarobkową, obowiązki rodzinne i inne ważne zajęcia?

Zasada biblijna: „Przypuśćmy, że ktoś z was chce zbudować wieżę. Czy najpierw nie usiądzie i nie obliczy kosztów?” (Łukasza 14:28).

Przeanalizujcie wszystkie aspekty danej sprawy. Być może zgodzicie się ze sobą chociaż w niektórych szczegółach. Na przykład to z was, które nie chce mieć dzieci, może zapytać siebie:

• „Kiedy mówię, że nie chcę dzieci, czy chodzi mi o to, że jeszcze nie teraz, czy w ogóle?”

• „Może po prostu się boję, że nie będę dobrym rodzicem?”

• „Czy martwię się, że mąż/żona mnie zaniedba?”

Z kolei osoba, która chciałaby mieć dzieci, może przemyśleć następujące sprawy:

• „Czy jesteśmy gotowi wziąć na siebie obowiązki rodzicielskie?”

• „Czy udźwigniemy wychowywanie dziecka pod względem finansowym?”

Zasada biblijna: „Mądrość pochodząca z góry jest (...) rozsądna” (Jakuba 3:17).

Dostrzeż dobre strony w sposobie myślenia współmałżonka. Dwie osoby, oglądając ten sam widok, mogą dostrzegać różne rzeczy. Tak samo para małżeńska może patrzeć z dwóch odmiennych perspektyw na jakąś sprawę — na przykład na wydawanie pieniędzy. Kiedy omawiacie kwestię, w której zderzają się wasze opinie, zacznijcie od tego, co was łączy.

• Jakie są wasze wspólne cele?

• Jakie są zalety każdego z punktów widzenia?

• Czy dla dobra swojego małżeństwa nie moglibyście — oboje lub choć jedno z was — dostosować swojego zdania do opinii partnera?

Zasada biblijna: „Niech nikt nie szuka własnej korzyści, ale korzyści innych” (1 Koryntian 10:24).