4:16

W szabat zgodnie ze swoim zwyczajem: Nic nie wskazuje na to, żeby Żydzi zgromadzali się w szabat w synagogach przed niewolą babilońską. Zwyczaj ten prawdopodobnie pojawił się w czasach Ezdrasza i Nehemiasza. Przynosił korzyści pod względem duchowym, dlatego to całkiem naturalne, że Jezus go przestrzegał. Przez całe ziemskie życie Jezusa jego rodzina miała zwyczaj chodzić do synagogi w Nazarecie. Z czasem wspólne spotkania w celu wielbienia Boga wprowadzono też w zborze chrześcijańskim.

stanął, żeby czytać: Zdaniem biblistów jest to najwcześniejsza znana wzmianka na temat przebiegu nabożeństwa w synagodze. Według tradycji żydowskiej rozpoczynało się ono zazwyczaj od osobistych modlitw zgromadzonych osób, a potem przytaczano Lb 15:37-41; Pwt 6:4-9; 11:13-21. Następnie publicznie się modlono i czytano na głos wyznaczony w planie fragment Pięcioksięgu. Z Dz 15:21 wynika, że w I w. n.e. takie czytanie odbywało się w „każdy szabat”. Kolejną częścią spotkania, o której najwyraźniej mowa w Łk 4:16, było czytanie fragmentów ksiąg prorockich i omawianie płynących z nich lekcji. Zgodnie ze zwyczajem lektor czytał na stojąco i prawdopodobnie miał pewną swobodę w wyborze odczytywanego fragmentu (zob. komentarz do Dz 13:15).