23:46

powierzam swojego ducha: Jezus cytuje tu Ps 31:5, w którym Dawid prosi Boga, żeby strzegł jego ducha, czyli siły życiowej. W ten sposób Dawid wyraził myśl, że jego życie jest odtąd w rękach Boga. W chwili śmierci Jezus powierzył swoją siłę życiową Jehowie; jego widoki na przyszłe życie były całkowicie zależne od Boga (zob. Słowniczek pojęć, „Duch”).

umarł: Grecki czasownik ekpnéo (dosł. „wydychać”) w tym miejscu można też oddać jako „wydał ostatnie tchnienie” (zob. komentarz do Mt 27:50). Z Biblii wyraźnie wynika, że kiedy z Jezusa uszedł duch, on sam nie udał się do nieba. Po prostu umarł. Wcześniej zapowiedział, że zostanie wskrzeszony dopiero „trzeciego dnia” (Mt 16:21; Łk 9:22). A jak wskazują słowa z Dz 1:3, 9, do nieba wstąpił 40 dni później.